Γαλλία Πως είναι στα Γαλλικά το φθηνό; Αφιέρωμα στις πόλεις της Γαλλίας.

[Señor_Nada]

Η ώρα του Παρισιού! Δεν έχει έρθει ακόμα.... Υπόσχομαι ότι όταν έρθει θα καλύψω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ. Για την ώρα ας μεταφερθούμε στο νοτιοδυτικό κομμάτι, την Aquitaine. Μια περιοχή με πολλά παλαιολιθικά ευρήματα όπως τις σπηλαιογραφίες στη Dordogne ή ακόμα και γλυπτά 20000+ ετών όπως την Dame de Brassempouy (αρχαιολογικό μουσείο Saint-Germain-en-Laye), μεσαιωνικές πόλεις, μνημεία Ουνέσκο και εμπορικά λιμάνια με ιστορία στα βάθη των αιώνων. Μια περιοχή με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού σε αυτήν ανήκει και το γαλλικό τμήμα της χώρας των Βάσκων. Επισκέφθηκα μόνο 2 πόλεις και οι εντυπώσεις που έχω είναι πολύ καλές. Σίγουρα θέλω να δω περισσότερα μέρη στην περιοχή.

Bordeaux

Άλλη μία Γαλλική πόλη που ανήκει στη λίστα της Ουνέσκο. Η τοποθεσία αυτής της πόλης είναι αυτό που λέμε αν έχεις τύχη διάβαινε. Μια πόλη που βρέχεται απ'τον Ατλαντικό κι από την οποία περνάει ποτάμι που την ενώνει με άλλες πόλεις της Γαλλίας ακόμα και της Ισπανίας και που με την σύνδεση με άλλους ποταμούς βγαίνει μέχρι τη Μεσόγειο. Τον καιρό της επίσης θα τον ζήλευαν πολλές περιοχές. Τις μισές μέρες του χρόνου βρέχει ενώ έχει και μπόλικη ηλιοφάνεια. Αυτός ο καιρός μάλλον ευνοεί την καλλιέργεια σταφυλιών με αποτέλεσμα η Bordeaux να έχει ένα απ'τα διασημότερα κρασιά στον κόσμο. Είμαι άσχετος από κρασιά, μην περιμένετε ανάλυση επί του θέματος. Φυσικά δοκίμασα κι έχω δοκιμάσει και παλιότερα, νόστιμα μου φαίνονται αλλά αν δεν μου πεις από ποια περιοχή είναι ένα κρασί δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω.

Οι πρώτες εικόνες της πόλης μου θύμισαν Παρίσι σε λιγότερο μεγαλειώδη εκδοχή.

Η πιο διάσημη γέφυρα που περνάει πάνω απ'τον Garrone είναι η Pont de Pierre, παραγγελιά του Ναπολέοντα του 1ου. Το ποτάμι είχε αυτήν την έντονη χωματίλα σε όλα τα σημεία που το είδα.

Μία απ'τις πύλες για το κέντρο της πόλης είναι μέσα απ'το καμπαναριό Grosse Cloche. Ένα απ'τα παλιότερα καμπαναριά της Γαλλίας και είναι το μοναδικό τμήμα των μεσαιωνικών τειχών της πόλης που μπορούμε να δούμε σήμερα. Χρονολογείται τον 13ο αιώνα.

Στη Bordeaux συνέβη κάτι αντίστοιχο με το Παρίσι. Η πόλη ανακατασκευάστηκε ακολουθώντας ένα πιο μοντέρνο στυλ. Όχι φυσικά στο ίδιο μέγεθος ούτε στο ίδιο αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση όμορφο είναι το κέντρο του και στο στυλ που περιμένω στη Γαλλία δηλαδή με γραφικά μαγαζάκια της γειτονιάς και ωραία κτίρια.

Το πιο φωτογραφημένο σημείο του Bordeaux είναι πιθανότατα ο καθρέφτης νερού και στο βάθος η βασιλική πλατεία place de la Bourse με τα ιστορικά κτίρια. Άλλο ένα πράγμα για το οποίο μου θύμισε το Παρίσι η συγκεκριμένη πόλη. Ένα σύγχρονο έργο τέχνης δίπλα σε ιστορικά κτίρια. Στο Παρίσι τα αντίστοιχα έργα έχουν ένα ενδιαφέρον, το συγκεκριμένο μου φάνηκε αδιάφορο. Αν δεν το γνώριζα εκ των προτέρων και πέρναγα δίπλα του μπορεί να μην το έπαιρνα χαμπάρι. Θα σκεφτόμουν απλά α έβρεξε και μάζεψε νερά, με όλο τον σεβασμό στον καλλιτέχνη πάντα.

Προχωρώντας κατα μήκος του ποταμού θα συναντήσετε το άγαλμα της Modeste Testas. Μια Αφρικάνα που πουλήθηκε για σκλάβα του σεξ στην αποικία των Γάλλων στον τότε Άγιο Δομίνικο. Μέχρι το 2019 στην τοποθεσία υπήρχε απλά μια τιμητική πλάκα. Το άγαλμα είναι σχεδιασμένο από Αϊτιανό καλλιτέχνη. Θα επανέλθω στο θέμα δουλεμπόριο.

Έχω γράψει και σε προηγούμενα ποστ ότι η πολιτισμική κουλτούρα στις Γαλλικές πόλεις είναι στην πρώτη γραμμή. Μουσεία και θέατρα υπάρχουν σε όλες τις πόλεις και συνήθως είναι και τα πιο ωραία κτίρια τους. Το Grand Théâtre της Bordeaux είναι πανέμορφο. Δυστυχώς δεν μπήκα μέσα, μου έχουν πει ότι η αίθουσα του είναι φανταστική. Λειτουργεί από τον 18ο αιώνα και είναι σημαντικό ιστορικά για την Γαλλία αφού στην αίθουσα του έχουν πραγματοποιηθεί σημαντικές Εθνοσυνελεύσεις.

Από τα πιο ωραία σημεία της πόλης είναι η πλατεία με το παλάτι Rohan, το οποίο χτίστηκε τον 18ο αιώνα για την αρχιεπισκοπή. Φυσικά μετά τη Γαλλική επανάσταση η αρχιεπισκοπή χαιρέτησε και αργότερα αποτέλεσε το δημαρχείο της πόλης. Είναι επισκέψιμο το παλάτι.

Όπως επισκέψιμος είναι και ο κήπος του.

Στον οποίο κήπο θα δείτε αυτό το έργο τέχνης που τοποθετήθηκε το 2019. Εξαιρετικό έργο τέχνης με πολύ βάθος. Το τριγωνικό σχήμα που έχουν τοποθετηθεί δεν είναι τυχαίο, συμβολίζει το τρίγωνο της διαδρομής των σκλάβων από την Αφρική στη Bordeaux και από εκεί στην Αμερική.

Στην πλατεία που βρίσκεται το παλάτι Rohan, βρίσκεται και ο εντυπωσιακός καθεδρικός της πόλης καθώς κι ένας πύργος που σου δίνει τη δυνατότητα να δεις την πόλη από ψηλά. Δεν ανέβηκα δεν έχω άποψη για το αν αξίζει.

Και αυτή η πόλη έζησε τη Ρωμαϊκή κυριαρχία και μάλιστα τότε λεγόταν Burdigala. Το μοναδικό ρωμαϊκό ερείπιο που μπορείς να δεις σήμερα στην πόλη είναι ένα κομμάτι του αμφιθέατρου. Το μεγάλο τμήμα του διαλύθηκε μετά τη Γαλλική επανάσταση όταν το θεώρησαν ένα άχρηστο κτίριο. Σήμερα κάνει καριέρα με το όνομα Palais Gallier.

Οι μεσαιωνικές πύλες γκρεμίστηκαν και στη θέση τους χτίστηκαν πιο σύγχρονες τον 18ο αιωνα, όπως η πύλη Aquitaine η οποία λένε αν το πάρεις όλο ευθεία σε βγάζει στην Ισπανία.

Από εκεί ξεκινάει ένας ατελείωτος πραγματικά πεζόδρομος. Είναι σίγουρα ο μακρύτερος που έχω δει κι απ'ότι διαβάζω είναι από τους μακρύτερους στον κόσμο. Ονομάζεται rue Sainte-Catherine. Αυτός ο πεζόδρομος δεν μου άρεσε καθόλου. Δεν θυμίζει Γαλλία, τα γραφικά μαγαζάκια είναι είδος προς εξαφάνιση και υπάρχει μποτιλιάρισμα στους πεζούς.

Άλλο ένα σημείο που μου θύμισε το Παρίσι είναι ότι και η Bordeaux έχει passages couverts (στοές) σε παρόμοιο στυλ, σαφέστατα υποδεέστερες όμως από αυτές του Παρισιού.

Το 2016 άνοιξε στην πόλη η Cité du Vin. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που είχα ποστάρει για την Dijon. Ένας πολυχώρος με εστιατόρια, κάβες, μαγαζιά για οινογνωσία κλπ πιο προσεγμένος από αυτόν στη Dijon. Βρίσκεται σχετικά μακριά από το κέντρο της πόλης, αλλά υπάρχουν τραμ με μεγάλη συχνότητα που καλύπτουν πολύ μεγάλο κομμάτι της πόλης κι έχουν στάση σε όλα τα σημεία κλειδιά. Η αρχιτεκτονική της Cité du Vin είναι επίσης ξεχωριστή.

Στην πόλη θα βρείτε και κλειστές αγορές που μπορείτε να φάτε κιόλας ή να πιείτε καφέ/κρασί.

Η πόλη διαθέτει και βοτανικό κήπο, απέναντι απ'τον οποίο θα δείτε μια τριγωνική πλατεία που όπως ίσως φαντάζεστε μόνο τυχαίο δεν είναι το σχήμα της. Στη μία γωνία είναι η προτομή του Toussaint Louverture, σημαντική μορφή της Αϊτιανής επανάστασης. Και αυτό το έργο είναι δημιουργία Αϊτιανού καλλιτέχνη. Η προτομή τοποθετήθηκε εκεί το 2005 απ'τον δήμαρχο Hugues Martin που ήταν ο πρώτος δήμαρχος της πόλης που ήθελε να αναδείξει τα εγκλήματα της Γαλλίας και ιδιαίτερα τον βρώμικο ρόλο της Bordeaux στο δουλεμπόριο.

Για το τέλος άφησα το τοπ αξιοθέατο της πόλης κατα τη γνώμη μου που είναι το μουσείο της Aquitaine. Η είσοδος κοστίζει 8ε και περιλαμβάνει και τις προσωρινές εκθέσεις. Αυτήν την περίοδο είχε μία με θέμα τις βεντάλιες (έχουν και χιούμορ απ'ότι φαίνεται) και μία για τον Aristides de Sousa Mendes πρόξενος της Πορτογαλίας ο οποίος έκανε μια απίστευτη κίνηση ανθρωπιάς και αξίζει να διαβάσετε την ιστορία του αν δεν την γνωρίζετε. Την περίοδο του 2ου ΠΠ ο ισαποστάκιας πρωθυπουργός της Πορτογαλίας δεν ήθελε να ταράξει την σχέση του με τους ναζιστές και είχε δώσει εντολή να μην εκδίδονται εύκολα βίζες σε Εβραίους και αντιστασιακούς για να ξεφύγουν στην Πορτογαλία. Αφού οι ναζί κατέκτησαν και τη Bordeaux ο Aristides de Sousa Mendes άρχισε να μοιράζει βίζες σε χιλιάδες Γάλλους σώζοντας τους. Αθάνατος!

Στα μόνιμα εκθέματα του μουσείου θα δείτε όλη την ιστορία της περιοχής. Κατά τη γνώμη μου αξίζει να είναι το πρώτο πράγμα που θα επισκεφθείτε στην πόλη καθώς μπορεί να σας δώσει ιδέες για την συνέχεια του ταξιδιού σας, αλλά ίσως και να δείτε την ίδια την πόλη με άλλο μάτι. Πολλά απ'τα εκθέματα έχουν και Αγγλικές ή Ισπανικές λεζάντες αλλά όχι όλα.

Το μουσείο ξεκινάει από την προϊστορία έχει και παλαιολιθικά αντικείμενα είτε αυθεντικά είτε ρέπλικες. Μέχρι και σκαλιστά θα δείτε. Η αυθεντική έκδοση του συγκεκριμένου μέχρι τον Μάη του 2023 θα βρίσκεται στο musée de l'homme στο Παρίσι.

Έχει και μπόλικα Ρωμαϊκά, αλλά και Αγγλικά απ'όταν η περιοχή πέρασε στα χέρια των Άγγλων. Από το 2009 έχει προστεθεί στο μουσείο ένα κομμάτι αφιερωμένο στα αποικιοκρατικά χρόνια της πόλης. Μάλιστα πριν μπεις σε αυτό το τμήμα του μουσείου υπάρχει ένα κείμενο που κάνει λόγο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έκαναν οι Γάλλοι. Μεγάλο φάουλ που αυτό το κείμενο είναι γραμμένο μόνο στα Γαλλικά. Αν κάτι έπρεπε να είναι γραμμένο σε πολλές γλώσσες είναι αυτό το κείμενο. Με τα τραγελαφικά που συμβαίνουν γύρω μας δεν αποκλείω κάποια στιγμή να "το πάρει ο αέρας" αυτό το χαρτί.

Η Bordeaux δεν ήταν το μόνο λιμάνι που συμμετείχε στο δουλεμπόριο και στο πλιάτσικο των φυσικών πόρων της Αμερικής. Σίγουρα όμως ήταν αυτό που είχε την μεγαλύτερη συμμετοχή τουλάχιστον για τη Γαλλία. Υπολογίζεται ότι εκείνη την εποχή οι εισαγωγές μόνο από τον Άγιο Δομήνικο ήταν περισσότερες από το 1/4 όλων των εισαγωγών της. Καραβιές έφευγαν οι σκλάβοι από την Αφρική. Κάποιοι από αυτούς έμεναν σαν υπηρέτες στα σπίτια του Bordeaux και η συντριπτική πλειοψηφία κατέληγε στην Αμερική. Μιας και λίγες Ευρωπαίες πήγαιναν στις αποικίες εκείνη την εποχή, οι Αφρικάνες συνήθως κατέληγαν σκλάβες του σεξ. Αυτό το τμήμα του μουσείου είναι πολύ βαρύ. Έχει ντοκουμέντα της εποχής από τιμοκαταλόγους για τους σκλάβους μέχρι κείμενα της εποχής ανθρώπων που ζητούσαν να καταργηθεί η σκλαβιά και άλλων που έλεγαν ότι θα καταρρεύσει όλο το κράτος αν γίνει κάτι τέτοιο. Υπάρχουν και φωτογραφικά ντοκουμέντα αφού η σκλαβιά συνεχίστηκε νόμιμα μέχρι τον 19ο αιώνα και παράνομα μέχρι ακόμα τον 20ο.

Υπάρχει και τμήμα με αρχαιολογικά ευρήματα από την Αλάσκα μέχρι την Αυστραλία από τα διάφορα πλιάτσικα που έκαναν, αλλά όχι στον εξοργιστικά μεγάλο αριθμό που υπάρχουν στο μουσείο Quai Branly στο Παρίσι.

Στα καλά του μουσείου επίσης είναι ότι το εισιτήριο ισχύει για όλη την ημέρα και μπορείς να βγεις και να ξαναμπείς. Σημαντικό αυτό γιατί το μουσείο δεν είναι μικρό.

Η πόλη έχει ακόμα πολλά πράγματα να δεις και είναι και αρκετά ζωντανή. Ευχαρίστως θα την ξαναεπισκεπτόμουν.

Σημείωση: Ένα από τα πιο διάσημα Γαλλικά γλυκά το canelé γεννήθηκε σε αυτή την πόλη. Μην παραλείψετε να το δοκιμάσετε κατα προτίμηση από κάποιο φούρνο της γειτονιάς.

Bayonne

Δυστυχώς αν κι έχω πολύ καλούς φίλους Βάσκους απ'το Ισπανικό τμήμα, δεν έχω επισκεφθεί ακόμα αυτό το κομμάτι. Τελικά επισκέφθηκα πρώτα μια Γαλλοβασκική πόλη. Ειδικά τώρα θέλω ακόμα πιο πολύ να πάω στο Ισπανικό κομμάτι μιας και η Bayonne μου άφησε πολύ θετική εντύπωση. Γενικά η χώρα των Βάσκων είναι μια περιοχή που με ιντριγκάρει. Από την απομόνωση τους από την υπόλοιπη Ευρώπη τα παλιά τα χρόνια και μια γλώσσα που μοιάζει τελείως ξένη μέχρι αυτόν τον πανκ αέρα που έχει ο κόσμος σήμερα ή που τουλάχιστον αυτήν την εικόνα έχω εγώ.

Η Bayonne είναι μια μικρή πόλη με ένα γραφικό κέντρο που περπατιέται εύκολα. Δεν έχει πολλά σημεία ενδιαφέροντος η αλήθεια είναι αλλά για μια χαλαρή γεμάτη μέρα στην πόλη είναι ότι πρέπει.

Η πρώτη εικόνα που αντίκρισα με τις γέφυρες και το ποτάμι Nive ήταν πολύ ωραία.

Πολύ ωραίο το δημαρχείο τους, στο οποίο στεγάζεται και θεατρική σκηνή.

Καθώς πλησιάζεις πιο κεντρικά κάνουν την εμφάνιση τους και τα πιο γραφικά κτίρια με τις χαρακτηριστικές ρίγες.

Μπαίνοντας στην καρδιά του κέντρου η ομορφιά χτυπάει κόκκινο.

Η πόλη έχει λαογραφικό μουσείο της χώρας των Βάσκων. Αξίζει η επίσκεψη για να δείτε την ομοιότητα του Γαλλικού με το Ισπανικό τμήμα. Ίδιες παραδόσεις, ίδια έθιμα, ίδια αθλήματα, ντύσιμο. Η μεγάλη διαφορά τους είναι ότι σήμερα το Βάσκικο στοιχείο είναι μάλλον πιο έντονο στο Ισπανικό κομμάτι. Η συντριπτική πλειοψηφία που μιλάει σήμερα Βάσκικα είναι Ισπανοί. Το μουσείο είχε και προσωρινή έκθεση του ζωγράφου Léon Bonnat γέννημα θρέμμα της Bayonne. Αν έχετε επισκεφθεί κάποιο μουσείο καλών τεχνών στη Γαλλία πιθανότατα να έχετε δει κάποιο έργο του, ειδικά αν έχετε πάει στο Orsay. To πορτραίτο του Hugo (που φαίνεται και στην παρακάτω φώτο) είναι από τα πιο χαρακτηριστικά του έργα. Η προσωρινή έκθεση περιλαμβανόταν στη γενική είσοδο. Είναι και ωραίο παλιό κτίριο το μουσείο.

Και αυτή η πόλη οχυρώθηκε με βάση το σχεδιασμό του Vauban.

Η πόλη διαθέτει και κάστρα το chateau neuf και το chateau vieux που βλέπεται στην παρακάτω φώτο.

Το πανκ στοιχείο του κόσμου το είδα και στην Bayonne. Η διαφορά είναι ότι όπως και στην υπόλοιπη Γαλλία μπορεί να είναι μαζεμένος κόσμος σε μια πλατεία ή σε ένα μαγαζί και να μιλάνε τόσο χαμηλόφωνα και να είναι τόσο ήσυχοι που μέχρι να τους δεις να νομίζεις ότι δεν υπάρχει ψυχή. Σε αντίθεση με την Ισπανία που τους ακούς από κανα χιλιόμετρο μακριά.

Το φαγητό επίσης μοιάζει πολύ με Ισπανία. Από τις πιο εύκολες Γαλλικές πόλεις που έχω πάει στο θέμα φαγητού. Και πολλές επιλογές στο μενού σε αντίθεση με τις 2-3 που συνηθίζουν τα Γαλλικά εστιατόρια. Σκόρδο, χαμόν, chipirons (έτσι το λένε) και chistorra παίζουν πάρα πολύ. Έχει κι ένα νόστιμο street food που ονομάζεται taloa και είναι κάτι μεταξύ κρέπας και τορτίγιας. Οι τιμές στα φαγητά παραμένουν Γαλλικές ίσως ελάχιστα φθηνότερες.

Αν έχεις μια σκελίδα σκόρδο, ένα κομμάτι χαμόν κι ένα ζευγάρι εσπαντρίγιας ξαναχτίζεις την Ισπανία.

Η πόλη διαθέτει και κάτι σαν κλειστή αγορά με φαγάδικα κοντά στο ποτάμι από την οποία είναι και η παραπάνω φώτο. Περισσότερο μου έμοιαζε για τουριστοπαγίδα παρά για αληθινό τοπικό στέκι.

Η πόλη φημίζεται για την σοκολάτα της. Υπάρχουν αναφορές σε αυτήν από τον 17ο αιώνα. Θυμηθείτε ότι βρίσκεται κοντά στη Bordeaux. Θα δείτε πάρα πολλά ατελιέ σοκολάτας.

Η πόλη διαθέτει και αρένα για ταυρομαχίες, είναι απ'τις πόλεις στις οποίες επιτρέπονται οι ταυρομαχίες μέχρι σήμερα.

Επίσης να πω ότι αυτήν την εποχή και ο καιρός ήταν καλοκαιρινός. Κοντομάνικο και παγωτό!

Δεν έχει νόημα να σταθώ περισσότερο σε αυτή την πόλη καθώς δεν έχει την ίδια βαρύτητα με άλλες. Θεωρώ ότι είναι καλή περίπτωση για μια γεμάτη μέρα συν διανυκτέρευση. Είναι κάτι το διαφορετικό σε σχέση με άλλες Γαλλικές πόλεις.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 25
• 26
• 27
• 28
• 29

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 27 of 29

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Sassenach77]

Επιτέλους!

 

[paefstra]

Και στο ΗΒ το open university δεχεται φοιτητες χωρις προυποθεσεις εδω και δεκαετιες και οποιος μπορει το τελειωνει και μαλιστα εχει υψηλο επιπεδο σπουδων. Ο κλειστος αριθμος εισακτεων ειναι ελληνικο καταλοιπο που συνδεοταν με την κοινωνικη κινητικοτητα που επεφερε ενα πτυχιο (Βασιλακης Καιλας απο λουστρακος γιατρος). Σε καποιες χωρες δεν υπαρχει κοινωνικη κινητικοτητα γιατι ο "λουστρακος" δεν θα προσπαθησει ποτε να γινει γιατρος για πολλους λογους και εχουν μπει απο νωρις οι κοινωνικες προυποθεσεις γι αυτο. Σταματω εδω, πολυ περιπλοκο θεμα που εχει αναλυθει εκτεταμενα στην κοινωνιολογια της εκπαιδευσης.
Ωραιο τοπικ, παρακολουθω.

 

[chrisbd]

Γαλλία ανεξάντλητη... οτι και να πούμε είναι λίγο.. Πόλεις, φύση, πολιτισμος ιστορία .. λατρεία..

Αυτό με την γραφή το θυμάμαι απο μικρός στο γυμνάσιο, κάπου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όταν η όμορφη καθηγήτριά μας πάσχιζε να μάθει σε μας τα βούρλα όπως και το αξάν, αλλά εις μάτην, είχε χαθεί η συγκέντρωση .. μιλάμε για 70's σε Αρρένων..

Η ολιγόχρονη παραμονή στο Παρίσι με όλη την οικογένεια μου δημιούργησε πολλά σύνδρομα.. Για το εκπαιδευτικό έχω ξαναγράψει πριν χρόνια εδω και ισως το ξανακάνω πάλι ... υπάρχει μεγάλη διαφορά με μας αλλά το πιο σημαντικό είναι η διαφορά φιλοσοφίας απο όλους.. εκπαιδευτικούς και γονείς.. Και αυτό που με εκνεύριζε ήταν ότι αρκετοί δεν ηταν ικανοποιημένοι..

 

[paefstra]

Μια παρατηρηση: σε ενα απο τα ταξιδια μου ειχα πεσει στην τεραστια απεργια των σιδηροδρομικων που ειχε παραλυσει τη χωρα και μου εκανε εντυπωση η ισχυς των σωματειων. Με εκπληξη διαβαζω τωρα πως και τα εκπαιδευτικα σωματεια ειναι πανισχυρα. Μπραβο τους.

 

[panpan]

Έχοντας ζήσει ήδη κοντά στα 4 χρόνια στη Γαλλία

Που ακριβώς είσαι Γαλλία;

ανοίγω αυτό το θέμα στο οποίο θα γράφω την άποψή μου για τις Γαλλικές πόλεις

Περιμένω με ενδιαφέρον την άποψη σου , ειδικά για τις δυτικές περιοχές (πόλεις)
Languedoc Roussillon, Midi Pyrenees, Aquitaine.

 

[Señor_Nada]

Ο κλειστος αριθμος εισακτεων ειναι ελληνικο καταλοιπο

Και στη Γαλλία ο αριθμός των εισακτέων είναι συγκεκριμένος κι επειδή δεν έχουν εισαγωγικές εξετάσεις αυτό δημιουργεί κάποια προβλήματα. Δεν θέλω να επεκταθώ γιατί φοβάμαι ότι θα αρχίσει πολιτική κουβέντα..... για την Ελλάδα!

Που ακριβώς είσαι Γαλλία;

Είμαι στη Δουνκέρκη αλλά σύντομα θα μετακομίσω σε προάστιο του Παρισιού.

Περιμένω με ενδιαφέρον την άποψη σου , ειδικά για τις δυτικές περιοχές

H Aquitaine είναι στα πλάνα μου για φέτος το καλοκαίρι αν συνεχιστούν οι δυσκολίες στις μετακινήσεις εκτός χώρας. Οι άλλες περιοχές που έγραψες είναι απ'τις αγαπημένες μου στην Γαλλία

 

[Παρίσακτος]

Γαλλία και @Señor_Nada, εννοείται ακολουθώ.

Για την Aquitaine (Μπορντώ, Δορδόνη) έχω ακούσει τα καλύτερα, μαζί με την Προβηγκία από τις τοπ προτεραιότητές μου στη χώρα. Οπότε καθόλου κακό πλάνο για το καλοκαίρι του 2021.

Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα να μοιραστείς και τις εντυπώσεις σου κι από τη ζωή στη Γαλλία (όπως είχες κάνει και με την Ολλανδία στο παρελθόν), καθώς είναι από τις χώρες που θα ήθελα να ζήσω (και θα το είχα καταφέρει αν δεν με προλάβαινε ο κορωνοϊός).

 

[Señor_Nada]

Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα να μοιραστείς και τις εντυπώσεις σου κι από τη ζωή στη Γαλλία

Προτιμώ σε αυτό το τοπικ να γράψω μόνο για πόλεις. Αν θες το συζητάμε σε άλλο τοπικ. Φυσικά αν έχεις κάποια απορία ή χρειάζεσαι βοήθεια σε κάτι μην διστασεις. Πάντως έχω γράψει κατά καιρούς κάποια πράγματα.

 

[Señor_Nada]

Θα ξεκινήσω με τις πιο "γεμάτες" περιοχές της Γαλλίας και αυτές που θα πρότεινα να επισκεφθείτε ειδικά αν δεν έχετε ταξιδέψει στην χώρα. Αυτές είναι η Occitanie και η Provence. Σε αυτές τις περιοχές μπορείτε να δείτε πόλεις με πανέμορφη αρχιτεκτονικη, ρωμαϊκά αρχαία σε απίστευτη κατάσταση, προϊστορικές σπηλαιογραφίες, μεσαιωνικές πόλεις, πόλεις Ουνέσκο, μνημεία Ουνέσκο, φύση. Χάνει η μάνα το παιδί! Έχω κάτσει συνολικά 2 βδομάδες στην περιοχή κι υπάρχουν πολλά πράγματα ακόμα που θέλω να δω.

Avignon

Το όνομα της πόλης έχει Ελληνικές ρίζες. Ήταν η πόλη στην οποία για ένα διάστημα ζούσε ο πάπας (για την ακρίβεια 7 διαδοχικοί) αντί της Ρώμης. Το παλάτι που ζούσε, Palais des Papes, δεσπόζει στο κέντρο της πόλης. Τα μεσαιωνικά της τείχη που περιβάλλουν την πόλη διατηρούνται σε εξαιρετική κατάσταση με το ιστορικό της κέντρο να ανήκει στην λίστα της Ουνέσκο. Μου αρέσει πολύ αυτή η πόλη αλλά έχει τόσο όμορφες πόλεις αυτή η χώρα που δεν θα έμπαινε σε δεκάδα από αυτές που έχω δει μέχρι στιγμής. Την θεωρώ όμως άχαστο μέρος γιατί έχει πολύ ενδιαφέρον, είναι όμορφη αλλά κυρίως επειδή βρίσκεται κοντά σ'ένα μέρος που θα αναφέρω στο δεύτερο κομμάτι του ποστ.

Μια γέυση απ'τα τείχη της πόλης.

Εδώ τα τείχη και στο βάθος υπερυψωμένο το Palais des Papes. Η είσοδος στο παλάτι κοστίζει 12ε.

Αν και το δυνατό σημείο της Γαλλίας είναι τα κέντρα των πόλεων, στα δικά μου μάτια πάσχουν στις πλατείες. Μου φαίνονται απλά άδειοι ανοιχτοί χώροι. Μία απ΄τις εξαιρέσεις είναι η πλατεία μπροστά απ΄το Palais des Papes. Ο συνδυασμός του κτιρίου με τα δέντρα μου αρέσει. Πίσω απ'το παλάτι είναι ένας κινηματογράφος που ονομάζεται Utopia και στον οποίο σερβίρουν και καφέδες, ποτά. Είναι καταπληκτικός χώρος και τον προτείνω. Προειδοποίηση, μαζεύει πολύ κόσμο.

Απ΄την πόλη περνάει το ποτάμι Rhône και ένα απ'τα χαρακτηριστικά σημεία της πόλης είναι η γέφυρα Saint-Bénézet. Μια μεσαιωνική γέφυρα που πλέον της λείπει ένα κομμάτι. Η ιστορία της έχει ενδιαφέρον. Για να ανέβεις στη γέφυρα πληρώνεις εισιτήριο (5ε, υπάρχει και συνδυαστικό εισιτήριο μαζί με το παλάτι) που περιλαμβάνει και αφήγηση της ιστορίας της. Το αν αξίζει η είσοδος ή όχι το αφήνω σε εσάς.

Αυτό που μου αρέσει στη Γαλλία είναι ότι και τα μοντέρνα κομμάτια της πόλης με τα μαγαζιά και τα φαγάδικα είναι συνήθως καλόγουστα.

Να πω επίσης ότι είναι ζωντανή πόλη με αρκετή νυχτερινή ζωή και ειδικά το καλοκαίρι υπάρχουν πολλά δρώμενα στην πόλη.

Orange

Μόλις 15 λεπτά μακριά με το τρένο βρίσκεται η πόλη Orange. Αυτός για μένα είναι ο βασικός λόγος που δεν χάνεται η Avignon. Σε αυτή την πολή υπάρχουν 2 μνημεία Ουνέσκο που είναι κι απ΄τα πιο εντυπωσιακά ολόκληρης της χώρας. Είχα διαβάσει και είχα δει φωτογραφίες απ'το ρωμαϊκό αμφιθέατρο που πιθανότατα είναι το πιο καλοδιατηρημένο σήμερα και παρόλα αυτά το δέος που ένιωσα ήταν μοναδικό. Αντίστοιχο δέος με ρωμαϊκο δημιούργημα έχω νιώσει μόνο με το Πάνθεον στη Ρώμη. Τα τείχη πίσω απ΄τη σκηνή διατηρούνται σε τέτοια κατάσταση που πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις. Βασικά όταν έφτασα απ'έξω και είδα τα τείχη ξανακοίταγα τον χάρτη για να βεβαιωθώ ότι είναι αυτό γιατι δεν μπορούσα να το πιστέψω.

Οι πύλες και οι διάδρομοι είναι κάπως έτσι.

Όταν μπαίνεις μέσα και βλέπεις αυτό, νομίζω ότι τα λόγια είναι περιττά.

Η είσοδος στο θέατρο κοστίζει 9.5ε και περιλαμβάνει και είσοδο στο μουσείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Το μουσείο είναι μικρό και με λίγα εκθέματα. Υπάρχουν και συνδυαστικά εισιτήρια με τα αξιοθέατα της Nîmes (θα αναφερθώ σε άλλο ποστ) που κοστίζει 18,5ε. Πάντως το καταπληκτικό είναι ότι δεν χρειάζεται καν να πληρώσετε είσοδο για να δείτε τον εσωτερικό χώρο αφού ακριβώς από πίσω υπάρχει λόφος και έχεις το θέατρο στο πιάτο.

Το άλλο μνημείο Ουνέσκο που βρίσκεται στην πόλη είναι η αψίδα του θριάμβου που έχει χτιστεί επίσης απ'τους Ρωμαίους. Αν δείτε φωτογραφίες θα δείτε ότι και αυτή είναι σε τρομερή κατάσταση. Δυστυχώς όταν βρέθηκα στην πόλη έκαναν καποιες εργασίες συντήρησης στην αψίδα και ήταν όλη κρυμμένη πίσω από σιδεριές. Θα ξαναπάω οπωσδήποτε στην πόλη όμως γιατί θέλω να δω και βραδινή παράσταση σε αυτό το θέατρο (γίνονται κανονικά παράστασεις και συναυλίες) και ελπίζω να την δω τότε.

Το κέντρο της πόλης είναι επίσης συμπαθητικό. Ότι πρέπει για χαλαρή βόλτα.

Αν δεν υπάρχει χρόνος για βόλτα αξίζει η επίσκεψη στην πόλη ακόμα και μόνο για να δείτε αυτό το μοναδικό θέατρο.

 

[gkalla]

Μία απ΄τις εξαιρέσεις είναι η πλατεία μπροστά απ΄το Palais des Papes.

Σ' αυτή την καταπληκτική πλατεία συχνά παίζουν πολλοί πλανόδιοι μουσικοί. Μου έχει τύχει να υπάρχουν ταυτόχρονα στις 3 άκρες της, ένα μίνι αναγεννησιακό συγκρότημα, ένα περουβιανό συγκρότημα με τους χαρακτηριστικούς αυλούς και ένας ροκάς με την ηλεκτρική του κιθάρα.

ένα απ'τα χαρακτηριστικά σημεία της πόλης είναι η γέφυρα Saint-Bénézet

Γνωστή για το περίφημο παιδικό τραγουδάκι "Sur le pont d'Avignon" που μαθαίναμε ως παιδιά από την καθηγήτρια Γαλλικών στο γυμνάσιο.

και ειδικά το καλοκαίρι υπάρχουν πολλά δρώμενα στην πόλη.

Υπάρχει σταθερά (νομίζω κάθε καλοκαίρι, Ιούλιο;; ) ένα πολύ γνωστό φεστιβάλ θεάτρου που για την Γαλλία τουλάχιστον είναι σημαντικότατο.

Μόλις 15 λεπτά μακριά με το τρένο βρίσκεται η πόλη Orange. Αυτός για μένα είναι ο βασικός λόγος που δεν χάνεται η Avignon.

Καλή η Orange αλλά η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, κατά την γνώμη μου πάντα. Πέρα από το παλάτι των Παπών (που εσωτερικά δεν λέει και πολλά) η ίδια η παλιά πόλη σε "μεταφέρει" απ' ευθείας στον Μεσαίωνα.

 

[Señor_Nada]

Καλή η Orange αλλά η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, κατά την γνώμη μου πάντα.

Αυτό το έγραψα με την λογική ότι είναι τόσο κοντά η Orange και τόσο εύκολο να πας που την επισκέφθεσαι με βάση την Avignon, εκεί πήγαινε το είναι ο βασικός λόγος για να πας. Το θέατρο δεν χάνεται κατά τη γνώμη μου. Φυσικά συμφωνώ μαζί σου ότι αν τις συγκρίνεις σαν πόλεις η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, είναι μεγαλύτερη, έχει πράγματα να δεις, έχει μέρη για να βγεις το βράδυ. Η Orange όπως έγραψα έχει απλά ένα συμπαθητικό κέντρο.