Γαλλία Πως είναι στα Γαλλικά το φθηνό; Αφιέρωμα στις πόλεις της Γαλλίας.

[Señor_Nada]

Paris (μέρος 2ο)

Οι Ρωμαίοι την είχαν καταβρεί με την τοποθεσία του Παρισιού με τους λόφους και φυσικά το ποτάμι Seine ή όπως το είχαν βαφτίσει Sequana από το ομώνυμο μυθολογικό πρόσωπο. Το ποτάμι ξεκινάει λίγο βορειότερα της Dijon και φτάνει μέχρι τη Le Havre. Οι πεζόδρομοι δίπλα απ'το ποτάμι έχουν πάντα κίνηση, είτε με κόσμο που αθλείται, είτε απλά κάνει τη βόλτα του, είτε ενίοτε κάποιο δρώμενο όπως συναυλία ή χορό. Από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο ειδικά έχει κάθε Σάββατο χορό στη quai Saint-Bernard από salsa μέχρι ότι φανταστείτε. Μην κρίνετε από τη μοναδική φώτο που έχω, μπορεί να μαζέψει πάρα πολύ κόσμο.

Κατα μήκος του Seine είναι γεμάτο πλωτά μπαρ. Πολλά από αυτά ανήκουν στην κατηγορία guinguette αυτού του τύπου τα μαγαζιά συνδυάζουν μέρος που μπορείς να φας και να χορέψεις. Μια τέτοια περίπτωση που προτείνω είναι το Rosa Bonheur sur Seine. Δεν έχει πολλές επιλογές για φαγητό, είναι και κάπως κυριλέ αλλά η φάση με το χορό έχει πλάκα. Σου δείχνουν τα βήματα στην αρχή και μετά βρείτε ένα άτομο που σας αρέσει και εντυπωσιάστε το με τις χορευτικές σας ικανότητες (ή ξενερώστε το τελείως). Αν πάτε στο συγκεκριμένο μαγαζί και δεν συνοδεύσετε το ροκφόρ και το χαμόν σας με tzatziki sauce είναι σαν να μην πήγατε!

Αν θέλετε κάτι πιο χαλαρό, μερικά μέτρα πιο μακριά είναι το fluctuart που διαθέτει και μίνι μουσείο με εκθέσεις συνήθως μοντέρνας τέχνης.

'Η μήπως προτιμάτε πλωτό πάρτι εν κινήσει;

Απ'όλα διαθέτει το ποτάμι. Φτάνει να πέσετε σε καλό καιρό, διαφορετικά το μόνο που θα μείνει να θυμάστε είναι το κρύο που φάγατε και τον ρατατούη (και δεν εννοώ την ταινία) να περπατάει δίπλα στο ποτάμι.

Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία κατάρρευσε και το Παρίσι πέρασε σε αυτό που αποκάλεσε πρώτη φορά ο Louis VI France. Φτάνουμε στον 12ο αιώνα που η περιοχή île-de-France αρχίζει να μεγαλουργεί. Στην ανακατασκευή της μονής του Saint-Denis έχουμε τη γέννηση του γοτθικού στυλ. Είναι επισκέψιμη σήμερα, η είσοδος κοστίζει 9,5ε, δεν έχω μπει μέσα για να σας πω αν αξίζει.

Το στυλ αυτό τους άρεσε πολύ κι έτσι άρχισαν να ξεφυτρώνουν οι επιβλητικοί καθεδρικοί σαν τα μανιτάρια, αν ανατρέξετε σε προηγούμενα ποστς μου πχ για Amiens ή Chartres θα πάρετε μια γεύση. Στο Παρίσι είχαμε την κατασκευή της Notre-Dame.

Ένας καθεδρικός που δέχτηκε πολλές τροποποιήσεις αφού απαξιώθηκε την περίοδο της Αναγέννησης που τα κριτήρια ομορφιάς είχαν αλλάξει, ενώ δεν γλίτωσε και από καταστροφές την περίοδο της Γαλλικής επανάστασης. Μέχρι φυσικά την φωτιά τον Απρίλιο του 2019 που πλέον κάνει αδύνατη την επίσκεψη του. Είμαι σίγουρος έχοντας δει άλλες ανακατασκευές των Γάλλων όταν ξανανοίξει θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Είχα προλάβει να την επισκεφθώ το 2018 και είχα ανέβει πάνω. Είχε ωραία θέα και τα gargoyles είναι πανέμορφα.

Η Γαλλία ήταν πρωτοπόρα στις σταυροφορίες. Ο Louis IX ή Saint Louis ξεκινά για την έβδομη σταυροφορία αποφασισμένος να φέρει πίσω κειμήλια της σταύρωσης του Χριστού. Τελικά έφερε ένα κομμάτι του σταυρού, ένα καρφί και το ακάνθινο στεφάνι. Αρχικά όλα τα κειμήλια μεταφέρθηκαν στη Notre-Dame, o Louis IX είπε μην είστε φλώροι θα χτίσουμε νέο καθεδρικό για να τα βάλουμε και έτσι έχτισαν τη Saint-Chapelle. Η μοναδική εκκλησία που δεν μπορείς να την δεις ούτε εξωτερικά αν δεν πληρώσεις εισιτήριο γιατί είναι περιτριγυρισμένη από κτίρια. Το εισιτήριο κοστίζει 11,5ε και μάλλον θα σας πρότεινα να μην πάτε. Είναι όμως απ'τις περιπτώσεις που αν πέσετε σε δωρεάν Κυριακή αξίζει. Ακόμα και ουρά να έχει δεν θα περιμένετε για πάρα πολύ και επίσης συνδυάζεται εύκολα με άλλο ένα μέρος που αξίζει και δεν έχει μεγάλη αναμονή τις δωρεάν Κυριακές και θα αναφέρω στη συνέχεια. Σήμερα δεν μπορείς να δεις τα κειμήλια και δεν ξέρω αν όντως αυτά βρίσκονται στη Saint-Chapelle (αυτό διαφημίζουν πάντως), είναι όμως πολύ όμορφη εσωτερικά. Μοιάζει με σαλόνι παλατιού ο πρώτος όροφος.

Και οι δύο καθεδρικοί βρίσκονται στη νησίδα île de la Cité, στη μύτη της οποίας βρίσκεται μία εκ των πέντε βασιλικών πλατειών του Παρισιού, η place Dauphine. Οι άλλες 4 είναι οι Concorde, des Vosges, des Victoires και Vendôme. Η τριγωνική Dauphine.

Το Αναγεννησιακό στυλ είχε φτάσει στη Loire και σιγά σιγά απλωνόταν. Δεν άργησε να φτάσει και στο Παρίσι με το κάστρο Fontainebleau (δεν έχω πάει), το μουσείο του Λούβρου, το παλάτι Tuileries και το Hôtel de Ville να ακολουθούν αυτό το στυλ. Θα ξεκινήσω με το Λούβρο. Ένα παλάτι που αποφάσισαν να μετατρέψουν σε μουσείο μετά τη Γαλλική επανάσταση. Στο πρώτο ποστ για το Παρίσι έγραψα ότι το καλύτερο πράγμα είναι οι βόλτες, για αυτό το λόγο δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τον χαρακτηρισμό άχαστο για κανένα μέρος, εδώ είναι η μοναδική φορά που θα τον χρησιμοποιήσω. Είναι το κορυφαίο μουσείο που έχω επισκεφθεί. Έχω πάει 2 φορές και πάλι εννοείται πως δεν τα έχω δει όλα. Και τις 2 φορές έφυγα με κεφάλι καζάνι από τις πολλές πληροφορίες. Μπορείτε να δείτε τα θεμέλια του παλατιού και φυσικά τα μοναδικά εκθέματα. Βασικά οι αίθουσες από μόνες τους είναι εκθέματα!

Ακόμα κι αν δεν θέλετε να μπείτε μέσα, εννοείται πως αξίζει βόλτα περιμετρικά του κτιρίου να θαυμάσετε τις λεπτομέρειες του. Την δεκαετία του 80 προστέθηκε μπροστά στο μουσείο ένα μοντέρνο έργο τέχνης, η μεταλλική πυραμίδα. Πολλοί Παριζιάνοι δυσανασχέτησαν όπως και με άλλα μοντέρνα έργα τέχνης δίπλα σε ιστορικά κτίρια της πόλης. Εγώ το βρίσκω διακριτικό, δεν χαλάει το σκηνικό και μου αρέσει που τόλμησαν κάτι τέτοιο.

Μερικά μέτρα μακριά βρισκόταν κάποτε το παλάτι Tuileries. Η κομμούνα έβαλε φωτιά στο παλάτι με αποτέλεσμα να καταστραφεί. Ενώ υπήρχε πλάνο ανοικοδόμησης αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Πλέον έχουν απομείνει οι κήποι που είναι επισκέψιμοι.

Τον χειμώνα μετατρέπεται σε τόπο μαρτυρίου (για εμένα) με Χριστουγεννιάτικες αγορές. Κανονική κλωτσοπατινάδα.

Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η πλατεία Vendôme. Μια πλατεία που παραδέχομαι ότι είναι ωραία τα Χριστούγεννα που τη γεμίζουν Χριστουγεννιάτικα δέντρα. Επίσης αξίζει ένα πέρασμα αν θέλετε να γελάσετε με τις τιμές που παίζουν στα μαγαζιά και τα ξενοδοχεία. Μόνο για Κινέζους! Στο κέντρο της πλατείας είναι μια κολώνα με το άγαλμα του Ναπολέοντα. Η κομμούνα το είχε ρίξει όταν ήταν στα πράγματα με το κράτος να το επανατοποθετεί με την πρώτη ευκαιρία.

Και πάμε και στο δημαρχείο της πόλης το Hôtel de ville που είναι χωρίς αμφιβολία το ωραιότερο δημαρχείο που έχω δει. Είναι ένα απ'τα κτίρια που επίσης κατέστρεψε η κομμούνα και μαζί του κατέστρεψε και πολλά ιστορικά αρχεία. Έχε πίστη στους Γάλλους, αυτό που έχτισαν είναι καταπληκτικό. Αν και ο χώρος μπροστά του δεν γλιτώνει από τις Χριστουγεννιάτικες αγορές.

Πολλά δημόσια κτίρια είναι επισκέψιμα κάποιες φορές τον χρόνο όπως για παράδειγμα κατά τη διάρκεια της nuit blanche όπου ένα Σαββατόβραδο πολλά δημόσια κτίρια έχουν κάποιο δρώμενο, συνήθως δωρεάν. Οι ουρές είναι πρωτόγνωρες. Στο hôtel de ville έχω πάει μαζί με τον αγαπητό κ. @taver. Αρχικά είχαμε κινήσει για ένα burlesque show στο θέατρο châtelet. Πάμε, βλέπουμε μια ουρά που άρχιζε από την είσοδο έκανε όλο τον κύκλο του τετραγώνου και επέστρεφε στην είσοδο και αποφασίσαμε να πάμε στο hôtel de ville που τραγουδούσε η Chrysta Bell (μούσα του David Lynch όπως διάβασα μετά κι εμείς ψάχναμε τα δωρεάν μακαρόν του Hermé! Λίγη τσίπα!). Δεν περιμέναμε πολύ στην ουρά, σε μια ωρίτσα ήμασταν μέσα. Εννοείται πως είναι πάρα πολύ ωραίο και εσωτερικά.

Αφού βγήκαμε απ'το δημαρχείο πραγματοποιήσαμε δεύτερη απόπειρα για το θέατρο Châtelet, η ουρά πάλι αγκάλιαζε όλο το τετράγωνο, δεν πειράζει και η μπύρα καλή είναι. Αν βρεθείτε κάποια μέρα με αντίστοιχα δρώμενα απλά επιλέξτε ένα μέρος και πηγαίντε εκεί. Δεν έχει νόημα να προσπαθήσετε για παραπάνω. Εγώ πήγα στο δημαρχείο και δεύτερη φορά που είχε μια έκθεση με γκραφίτι. Νομίζω είχε συγκεντρωμένα όλα τα χαρακτηριστικά γκραφίτι του Παρισιού. Επιμένουν οι Παριζιάνοι να συνδέουν το μοντέρνο με το κλασσικό. Μπράβο τους!

Επειδή το Παρίσι δεν είχε πολλά παλάτια είπαν να χτίσουν ακόμα ένα, το Palais du Luxembourg. Το παλάτι χτίστηκε για την Ιταλίδα σύζυγο του βασιλιά Henri IV. Αυτό το κτίριο μάλλον τη γλίτωσε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης επειδή την περίοδο του Τρόμου χρησιμοποιήθηκε σαν φυλακή. Σήμερα εκεί είναι η Γαλλική γερουσία. Είναι από τα κτίρια που είναι επισκέψιμα στην διάρκεια των journée du patrimoine τον Σεπτέμβρη. Πιθανότατα όταν πάτε θα δείτε κι ένα έθιμο με τα καραβάκια στο συντριβάνι.

Επίσης οι κήποι του είναι από τα πιο δημοφιλή μέρη για πικ νικ (και για μένα ).

Δικιολογήμενα οι Παριζιάνοι σκέφτηκαν δεν έχουμε πολλά παλάτια, εκεί κοντά στο Λούβρο δεν έχει λίγο χώρο, πέτα ένα Palais Royal να μας βρίσκεται. Ένα παλάτι που αν και για να μπεις στους κήπους του και να το δεις απέξω δεν πληρώνεις είσοδο, νομίζω ότι πολλοί το χάνουν επειδή είτε δεν περνάνε από εκεί είτε δεν το παρατηρούν επειδή η είσοδος στον κήπο του δεν φαίνεται καλά. Ένα παλάτι με πλούσια ιστορία, δολοφονίες, πορνεία, παιχνίδια και τι δεν είχε. Από εδώ νομίζω ξεκίνησαν και τα πρώτα εστιατόρια με την έννοια που γνωρίζουμε το Γαλλικό εστιατόριο σήμερα. Το Grand Véfour είναι ακόμα εκεί και όπως λένε δεν έχει πειραχτεί τίποτα στη διακόσμησή του! Εδώ έχουμε και την πρώτη εμφάνιση galeries, η galeries d'Orléans η οποία δυστυχώς δεν έχει διατηρηθεί. Πλέον το παλάτι στεγάζει κάποιες διοικητικές αρχές. Σε αυτό τον κήπο υπάρχουν και μαγαζιά και απλά σπίτια τα οποία έχουν το ακριβότερο ενοίκιο σε όλο το Παρίσι. Φαντάζομαι ότι αυτοί που έχουν τα μαγαζιά είναι χομπίστες, δεν μπορώ να φανταστώ ποιος αγοράζει αυτές τις κακογουστιές σε αυτές τις τιμές. Ακόμα ένα μέρος που τοποθετήθηκε μοντέρνο έργο τέχνης και εξαγρίωσε τους Παριζιάνους, οι collones de Buren. Αν και ίσως έχουν δίκιο εδώ γιατί ο καλλιτέχνης τα τσέπωσε χοντρά νομίζω.

Αξίζει σίγουρα βόλτα από εδώ γιατί έχει και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα, όπως το κρατικό θέατρο Comédie Française που είναι ακριβώς δίπλα στο παλάτι. Έχω δει την παράσταση le misanthrope πέρσι που είχαν αφιέρωμα στον Moliére. Πολύ ωραίος χώρος, καταπληκτική ηθοποιία, σε έπειθαν σε κάθε τους λέξη και κίνηση αλλά χρησιμοποιούσαν Γαλλικά μια άλλης εποχής και δυσκολευόμουν να ακολουθήσω. Moliére αν διαβάζεις αυτό το ποστ, απλοποίησε λίγο τη γλώσσα για να καταλαβαίνουν και όσοι δεν είναι Γαλλόφωνοι και θα πας μπροστά, έχεις ταλέντο, είναι φανερό.

Μερικά μέτρα μακριά από το Palais Royal είναι άλλη μία βασιλική πλατεία, η place des Victoires.

Στο κέντρο της πλατείας καβάλα στο άλογο είναι ο μεγαλύτερος βασιλιάς του κόσμου, ο απόλυτος μονάρχης, ο βασιλιάς ήλιος ή όπως προτιμώ να τον αποκαλώ λόγω των καλλίγραμμων ποδιών του που του άρεσε να επιδεικνύει ο mr μπούτιας, Louis XIV. Μήπως κάπου εδώ άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την βασιλεία στη Γαλλία;

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 28
• 29
• 30
• 31
• 32
• …

  Go to chapter

  Go
• 46

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 30 of 46

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Sassenach77]

Επιτέλους!

 

[paefstra]

Και στο ΗΒ το open university δεχεται φοιτητες χωρις προυποθεσεις εδω και δεκαετιες και οποιος μπορει το τελειωνει και μαλιστα εχει υψηλο επιπεδο σπουδων. Ο κλειστος αριθμος εισακτεων ειναι ελληνικο καταλοιπο που συνδεοταν με την κοινωνικη κινητικοτητα που επεφερε ενα πτυχιο (Βασιλακης Καιλας απο λουστρακος γιατρος). Σε καποιες χωρες δεν υπαρχει κοινωνικη κινητικοτητα γιατι ο "λουστρακος" δεν θα προσπαθησει ποτε να γινει γιατρος για πολλους λογους και εχουν μπει απο νωρις οι κοινωνικες προυποθεσεις γι αυτο. Σταματω εδω, πολυ περιπλοκο θεμα που εχει αναλυθει εκτεταμενα στην κοινωνιολογια της εκπαιδευσης.
Ωραιο τοπικ, παρακολουθω.

 

[chrisbd]

Γαλλία ανεξάντλητη... οτι και να πούμε είναι λίγο.. Πόλεις, φύση, πολιτισμος ιστορία .. λατρεία..

Αυτό με την γραφή το θυμάμαι απο μικρός στο γυμνάσιο, κάπου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όταν η όμορφη καθηγήτριά μας πάσχιζε να μάθει σε μας τα βούρλα όπως και το αξάν, αλλά εις μάτην, είχε χαθεί η συγκέντρωση .. μιλάμε για 70's σε Αρρένων..

Η ολιγόχρονη παραμονή στο Παρίσι με όλη την οικογένεια μου δημιούργησε πολλά σύνδρομα.. Για το εκπαιδευτικό έχω ξαναγράψει πριν χρόνια εδω και ισως το ξανακάνω πάλι ... υπάρχει μεγάλη διαφορά με μας αλλά το πιο σημαντικό είναι η διαφορά φιλοσοφίας απο όλους.. εκπαιδευτικούς και γονείς.. Και αυτό που με εκνεύριζε ήταν ότι αρκετοί δεν ηταν ικανοποιημένοι..

 

[paefstra]

Μια παρατηρηση: σε ενα απο τα ταξιδια μου ειχα πεσει στην τεραστια απεργια των σιδηροδρομικων που ειχε παραλυσει τη χωρα και μου εκανε εντυπωση η ισχυς των σωματειων. Με εκπληξη διαβαζω τωρα πως και τα εκπαιδευτικα σωματεια ειναι πανισχυρα. Μπραβο τους.

 

[panpan]

Έχοντας ζήσει ήδη κοντά στα 4 χρόνια στη Γαλλία

Που ακριβώς είσαι Γαλλία;

ανοίγω αυτό το θέμα στο οποίο θα γράφω την άποψή μου για τις Γαλλικές πόλεις

Περιμένω με ενδιαφέρον την άποψη σου , ειδικά για τις δυτικές περιοχές (πόλεις)
Languedoc Roussillon, Midi Pyrenees, Aquitaine.

 

[Señor_Nada]

Ο κλειστος αριθμος εισακτεων ειναι ελληνικο καταλοιπο

Και στη Γαλλία ο αριθμός των εισακτέων είναι συγκεκριμένος κι επειδή δεν έχουν εισαγωγικές εξετάσεις αυτό δημιουργεί κάποια προβλήματα. Δεν θέλω να επεκταθώ γιατί φοβάμαι ότι θα αρχίσει πολιτική κουβέντα..... για την Ελλάδα!

Που ακριβώς είσαι Γαλλία;

Είμαι στη Δουνκέρκη αλλά σύντομα θα μετακομίσω σε προάστιο του Παρισιού.

Περιμένω με ενδιαφέρον την άποψη σου , ειδικά για τις δυτικές περιοχές

H Aquitaine είναι στα πλάνα μου για φέτος το καλοκαίρι αν συνεχιστούν οι δυσκολίες στις μετακινήσεις εκτός χώρας. Οι άλλες περιοχές που έγραψες είναι απ'τις αγαπημένες μου στην Γαλλία

 

[Παρίσακτος]

Γαλλία και @Señor_Nada, εννοείται ακολουθώ.

Για την Aquitaine (Μπορντώ, Δορδόνη) έχω ακούσει τα καλύτερα, μαζί με την Προβηγκία από τις τοπ προτεραιότητές μου στη χώρα. Οπότε καθόλου κακό πλάνο για το καλοκαίρι του 2021.

Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα να μοιραστείς και τις εντυπώσεις σου κι από τη ζωή στη Γαλλία (όπως είχες κάνει και με την Ολλανδία στο παρελθόν), καθώς είναι από τις χώρες που θα ήθελα να ζήσω (και θα το είχα καταφέρει αν δεν με προλάβαινε ο κορωνοϊός).

 

[Señor_Nada]

Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα να μοιραστείς και τις εντυπώσεις σου κι από τη ζωή στη Γαλλία

Προτιμώ σε αυτό το τοπικ να γράψω μόνο για πόλεις. Αν θες το συζητάμε σε άλλο τοπικ. Φυσικά αν έχεις κάποια απορία ή χρειάζεσαι βοήθεια σε κάτι μην διστασεις. Πάντως έχω γράψει κατά καιρούς κάποια πράγματα.

 

[Señor_Nada]

Θα ξεκινήσω με τις πιο "γεμάτες" περιοχές της Γαλλίας και αυτές που θα πρότεινα να επισκεφθείτε ειδικά αν δεν έχετε ταξιδέψει στην χώρα. Αυτές είναι η Occitanie και η Provence. Σε αυτές τις περιοχές μπορείτε να δείτε πόλεις με πανέμορφη αρχιτεκτονικη, ρωμαϊκά αρχαία σε απίστευτη κατάσταση, προϊστορικές σπηλαιογραφίες, μεσαιωνικές πόλεις, πόλεις Ουνέσκο, μνημεία Ουνέσκο, φύση. Χάνει η μάνα το παιδί! Έχω κάτσει συνολικά 2 βδομάδες στην περιοχή κι υπάρχουν πολλά πράγματα ακόμα που θέλω να δω.

Avignon

Το όνομα της πόλης έχει Ελληνικές ρίζες. Ήταν η πόλη στην οποία για ένα διάστημα ζούσε ο πάπας (για την ακρίβεια 7 διαδοχικοί) αντί της Ρώμης. Το παλάτι που ζούσε, Palais des Papes, δεσπόζει στο κέντρο της πόλης. Τα μεσαιωνικά της τείχη που περιβάλλουν την πόλη διατηρούνται σε εξαιρετική κατάσταση με το ιστορικό της κέντρο να ανήκει στην λίστα της Ουνέσκο. Μου αρέσει πολύ αυτή η πόλη αλλά έχει τόσο όμορφες πόλεις αυτή η χώρα που δεν θα έμπαινε σε δεκάδα από αυτές που έχω δει μέχρι στιγμής. Την θεωρώ όμως άχαστο μέρος γιατί έχει πολύ ενδιαφέρον, είναι όμορφη αλλά κυρίως επειδή βρίσκεται κοντά σ'ένα μέρος που θα αναφέρω στο δεύτερο κομμάτι του ποστ.

Μια γέυση απ'τα τείχη της πόλης.

Εδώ τα τείχη και στο βάθος υπερυψωμένο το Palais des Papes. Η είσοδος στο παλάτι κοστίζει 12ε.

Αν και το δυνατό σημείο της Γαλλίας είναι τα κέντρα των πόλεων, στα δικά μου μάτια πάσχουν στις πλατείες. Μου φαίνονται απλά άδειοι ανοιχτοί χώροι. Μία απ΄τις εξαιρέσεις είναι η πλατεία μπροστά απ΄το Palais des Papes. Ο συνδυασμός του κτιρίου με τα δέντρα μου αρέσει. Πίσω απ'το παλάτι είναι ένας κινηματογράφος που ονομάζεται Utopia και στον οποίο σερβίρουν και καφέδες, ποτά. Είναι καταπληκτικός χώρος και τον προτείνω. Προειδοποίηση, μαζεύει πολύ κόσμο.

Απ΄την πόλη περνάει το ποτάμι Rhône και ένα απ'τα χαρακτηριστικά σημεία της πόλης είναι η γέφυρα Saint-Bénézet. Μια μεσαιωνική γέφυρα που πλέον της λείπει ένα κομμάτι. Η ιστορία της έχει ενδιαφέρον. Για να ανέβεις στη γέφυρα πληρώνεις εισιτήριο (5ε, υπάρχει και συνδυαστικό εισιτήριο μαζί με το παλάτι) που περιλαμβάνει και αφήγηση της ιστορίας της. Το αν αξίζει η είσοδος ή όχι το αφήνω σε εσάς.

Αυτό που μου αρέσει στη Γαλλία είναι ότι και τα μοντέρνα κομμάτια της πόλης με τα μαγαζιά και τα φαγάδικα είναι συνήθως καλόγουστα.

Να πω επίσης ότι είναι ζωντανή πόλη με αρκετή νυχτερινή ζωή και ειδικά το καλοκαίρι υπάρχουν πολλά δρώμενα στην πόλη.

Orange

Μόλις 15 λεπτά μακριά με το τρένο βρίσκεται η πόλη Orange. Αυτός για μένα είναι ο βασικός λόγος που δεν χάνεται η Avignon. Σε αυτή την πολή υπάρχουν 2 μνημεία Ουνέσκο που είναι κι απ΄τα πιο εντυπωσιακά ολόκληρης της χώρας. Είχα διαβάσει και είχα δει φωτογραφίες απ'το ρωμαϊκό αμφιθέατρο που πιθανότατα είναι το πιο καλοδιατηρημένο σήμερα και παρόλα αυτά το δέος που ένιωσα ήταν μοναδικό. Αντίστοιχο δέος με ρωμαϊκο δημιούργημα έχω νιώσει μόνο με το Πάνθεον στη Ρώμη. Τα τείχη πίσω απ΄τη σκηνή διατηρούνται σε τέτοια κατάσταση που πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις. Βασικά όταν έφτασα απ'έξω και είδα τα τείχη ξανακοίταγα τον χάρτη για να βεβαιωθώ ότι είναι αυτό γιατι δεν μπορούσα να το πιστέψω.

Οι πύλες και οι διάδρομοι είναι κάπως έτσι.

Όταν μπαίνεις μέσα και βλέπεις αυτό, νομίζω ότι τα λόγια είναι περιττά.

Η είσοδος στο θέατρο κοστίζει 9.5ε και περιλαμβάνει και είσοδο στο μουσείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Το μουσείο είναι μικρό και με λίγα εκθέματα. Υπάρχουν και συνδυαστικά εισιτήρια με τα αξιοθέατα της Nîmes (θα αναφερθώ σε άλλο ποστ) που κοστίζει 18,5ε. Πάντως το καταπληκτικό είναι ότι δεν χρειάζεται καν να πληρώσετε είσοδο για να δείτε τον εσωτερικό χώρο αφού ακριβώς από πίσω υπάρχει λόφος και έχεις το θέατρο στο πιάτο.

Το άλλο μνημείο Ουνέσκο που βρίσκεται στην πόλη είναι η αψίδα του θριάμβου που έχει χτιστεί επίσης απ'τους Ρωμαίους. Αν δείτε φωτογραφίες θα δείτε ότι και αυτή είναι σε τρομερή κατάσταση. Δυστυχώς όταν βρέθηκα στην πόλη έκαναν καποιες εργασίες συντήρησης στην αψίδα και ήταν όλη κρυμμένη πίσω από σιδεριές. Θα ξαναπάω οπωσδήποτε στην πόλη όμως γιατί θέλω να δω και βραδινή παράσταση σε αυτό το θέατρο (γίνονται κανονικά παράστασεις και συναυλίες) και ελπίζω να την δω τότε.

Το κέντρο της πόλης είναι επίσης συμπαθητικό. Ότι πρέπει για χαλαρή βόλτα.

Αν δεν υπάρχει χρόνος για βόλτα αξίζει η επίσκεψη στην πόλη ακόμα και μόνο για να δείτε αυτό το μοναδικό θέατρο.

 

[gkalla]

Μία απ΄τις εξαιρέσεις είναι η πλατεία μπροστά απ΄το Palais des Papes.

Σ' αυτή την καταπληκτική πλατεία συχνά παίζουν πολλοί πλανόδιοι μουσικοί. Μου έχει τύχει να υπάρχουν ταυτόχρονα στις 3 άκρες της, ένα μίνι αναγεννησιακό συγκρότημα, ένα περουβιανό συγκρότημα με τους χαρακτηριστικούς αυλούς και ένας ροκάς με την ηλεκτρική του κιθάρα.

ένα απ'τα χαρακτηριστικά σημεία της πόλης είναι η γέφυρα Saint-Bénézet

Γνωστή για το περίφημο παιδικό τραγουδάκι "Sur le pont d'Avignon" που μαθαίναμε ως παιδιά από την καθηγήτρια Γαλλικών στο γυμνάσιο.

και ειδικά το καλοκαίρι υπάρχουν πολλά δρώμενα στην πόλη.

Υπάρχει σταθερά (νομίζω κάθε καλοκαίρι, Ιούλιο;; ) ένα πολύ γνωστό φεστιβάλ θεάτρου που για την Γαλλία τουλάχιστον είναι σημαντικότατο.

Μόλις 15 λεπτά μακριά με το τρένο βρίσκεται η πόλη Orange. Αυτός για μένα είναι ο βασικός λόγος που δεν χάνεται η Avignon.

Καλή η Orange αλλά η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, κατά την γνώμη μου πάντα. Πέρα από το παλάτι των Παπών (που εσωτερικά δεν λέει και πολλά) η ίδια η παλιά πόλη σε "μεταφέρει" απ' ευθείας στον Μεσαίωνα.

 

[Señor_Nada]

Καλή η Orange αλλά η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, κατά την γνώμη μου πάντα.

Αυτό το έγραψα με την λογική ότι είναι τόσο κοντά η Orange και τόσο εύκολο να πας που την επισκέφθεσαι με βάση την Avignon, εκεί πήγαινε το είναι ο βασικός λόγος για να πας. Το θέατρο δεν χάνεται κατά τη γνώμη μου. Φυσικά συμφωνώ μαζί σου ότι αν τις συγκρίνεις σαν πόλεις η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, είναι μεγαλύτερη, έχει πράγματα να δεις, έχει μέρη για να βγεις το βράδυ. Η Orange όπως έγραψα έχει απλά ένα συμπαθητικό κέντρο.