Señor_Nada
Member
- Μηνύματα
- 1.722
- Likes
- 9.609
- Ταξίδι-Όνειρο
- Άβυσσος
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Avignon και Orange
- Marseille
- Arles και Montpellier
- Nîmes
- Perpignan και Carcassonne
- Pérouges και Albi
- Toulouse
- Lyon και Annecy
- Αλσατία: Strasbourg
- Obernai, Sélestat και Colmar
- Centre-Val de Loire: Orléans και Blois
- Centre-Val de Loire: Tours και Rennes
- Νορμανδία: Mont Saint-Michel, Honfleur και Étretat
- Νορμανδία: Rouen και Caen
- Hauts-de-France: Noyelles-sur-mer, Saint-Valery-sur-Somme και Berck ή Berck-sur-Mer
- Hauts-de-France: Amiens, Arras, Cambrai
- Lille
- Nord+Pas-de-Calais: Montreuil-sur-Mer, Bergues, Saint-Omer
- Nord+Pas-de-Calais: Dunkerque, Boulogne-sur-Mer, Calais
- Chartres, Le Mans
- Angers, Nantes
- Nancy, Metz
- Vienne, Dijon
- Provins, Dinan
- Saint-Malo, Dol-de-Bretagne,
- Bordeaux, Bayonne
- Κάστρα Chambord και Chenonceau και Amboise
- Paris (μέρος 1ο)
- Paris (μέρος 2ο)
- Paris (μέρος 3ο)
- Paris (μέρος 4ο)
- Paris (μέρος 5ο)
- Paris (μέρος 6ο και τελευταίο!)
- Le Havre και Troyes
- Vitré και Vannes
- Fougères
- Πρώτη μου φορά στη Γαλλία, που να πάω;
- Carnac και Quimper
- Paris (μέρος 7ο η επιστροφή!)
- Paris (μέρος 8ο και τελευταίο, αυτή τη φορά το εννοώ!)
- Reims και Laon
- Autun, Beaune και Lorient
- Saint-Rémy-de-Provence και Aix-en-Provence
- Monaco και Grenoble
- Nice
Paris (μέρος 8ο και τελευταίο, αυτή τη φορά το εννοώ!)
Με αυτό το ποστ θα κλείσω με όσα πράγματα ήθελα να αναφερώ για το Παρίσι. Επιστρέφουμε στο κέντρο της πόλης και θα ξεκινήσω με μια έκπληξη. Στα πλαίσια ενός συνεδρίου που συμμετείχα μας πήγαν δωρεάν βόλτα στο Σηκουάνα με πλοίο. Ίσως το γράφω εκ του ασφαλούς επειεδή ήταν δωρέαν η βόλτα, τα φαγητά και η σαμπάνια(!), μου άρεσε αρκετά το event.
Βλέπεις το Παρίσι από μια άλλη ματιά. Εδώ περνώντας κάτω απ'τη γέφυρα pont Alexandre III, ένα δώρο του τσάρου Alexandre III που συμβολίζει τη φιλία Γαλλίας-Ρωσίας και περασμένα ξεχασμένα η εισβολή του Ναπολέοντα στη Ρωσία και η πανωλεθρία που έπαθαν οι Γάλλοι. Είναι ίσως η πιο όμορφη γέφυρα του Παρισιού.
To τουρ με το φαγοπότι κράτησε πολύ ώρα, ούτε που κατάλαβα πότε φτάσαμε στη Νέα Υόρκη.
Υπάρχουν συνολικά 8 αγάλματα της ελευθερίας στο Παρίσι. Έχω ποστάρει ήδη ένα ακόμα (φώτο από το μουσείο Orsay). Αυτό στην αποπάνω φώτο είναι το μεγαλύτερο και ήταν ένα δώρο των ΗΠΑ στη Γαλλία. Βρίσκεται στη νησίδα Île aux Cygnes.
Δεν θέλω να σας πάρω στο λαιμό μου για το τουρ στο Σηκουάνα. Το συγκεκριμένο άξιζε και έτυχε και καλός καιρός. Για τα Bateaux-Mouches δεν έχω ακούσει καλά λόγια.
Μέσα από το πλοίο είδα την καλύτερη θέα προς τη σιδεροκατασκεύη.
Μιλώντας για τη σιδεροκατασκεύη, αν βρεθείτε σε εκείνα τα μέρη είναι καλή ευκαιρία να περάσετε μια βόλτα από το σπίτι του Balzac. Είναι ανοιχτό όλες τις ημέρες εκτός Δευτέρας και η είσοδος είναι δωρεάν. Κλασσικά όμορφο σπίτι που ξεχνάς ότι είσαι στο Παρίσι.
Μεταφερόμαστε στην περιοχή quartier latin που έχω αφήσει κάτι εκκρεμότητες. Το πανεπιστήμιο της Σορβόννης είναι ένα από τα πιο γνωστά πανεπιστήμια παγκοσμίως. Το έτος ίδρυσης του είναι το 1150. Περιλαμβάνει τμήματα που καλύπτουν και θετικές και θεωρητικές επιστήμες κι έχει σπουδαίους απόφοιτους επιστήμονες. Το κεντρικό κτίριο είναι επισκέψιμο στην διάρκεια των journées du patrimoine και της fête de la science. Οι journées du patrimoine ή μέρες πολιτιστικής κληρονομιάς που υπάρχουν πλέον σε μπόλικες Ευρωπαϊκές πόλεις είναι ένα δρώμενο που ξεκίνησε από τη Γαλλία. Έχω κάνει ήδη μια αναφορά σε αυτές σε προηγούμενο ποστ για το Παρίσι. Φέτος επισκέφθηκα το πανεπιστήμιο της Σορβόννης κι έχω να πω ότι ήταν εξαιρετική επιλογή. Όχι μονο επειδή το ίδιο το κτίριο αξίζει αλλά επειδή δεν είχε καθόλου ουρά! Δεν ξέρω τι θαύμα ήταν αυτό.
Ένας λιτός χώρος θα έλεγε κανείς.
Το highlight είναι το αμφιθέατρο του. Πολύ ψαρωτικό να γίνεται απονομή πτυχίων εδώ.
Εντός του πανεπιστημιακού χώρου υπάρχει και μια εκκλησία. Το γοτθικό στυλ έχει φύγει πλέον απ'την μόδα και έχει επικρατήσει το Αναγεννησιακό. Εντός της εκκλησίας βρίσκεται το κενοτάφιο του Richelieu που θεωρείται ένας από τους ιδρυτές του σύγχρονου Γαλλικού κράτους.
Η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης ήταν η Marie Curie ή Skłodowska αν προτιμάτε κάτι πιο εύηχο. Γεννημένη στην Πολωνία, φοίτησε στο πανεπιστήμιο του Παρισιού και τελικά έγινε η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε βραβείο Νόμπελ. Μάλλον καλύτερα βραβεία Νομπελ, αφού πήρε και αυτό της φυσικής και αργότερα της χημείας! Το εργαστήριο της διασώζεται και πλέον είναι γνωστό ως μουσείο Curie. Eίναι επισκέψιμο δωρεάν από Τετάρτη μέχρι Σάββατο 1-5. Αν διαβάσετε όλο αυτό το τόπικ απ'την αρχή θα προσέξετε ότι αν και η Γαλλία είναι μια ακριβή χώρα, τα πολιτιστικά αξιοθέατα είναι φτηνά. Είναι πολύ σημαντικό αυτό και είμαι σίγουρος ότι σε βάθος χρόνου είναι ο λόγος που οι Γάλλοι δίνουν τόσο μεγάλη βάση στον πολιτισμό. Έχω ζήσει και σε άλλες χώρες, έχω γνωρίσει άτομα από όλο τον κόσμο, πουθένα δεν έχω συνναντήσει τόση αγάπη για τις τέχνες όσο στους Γάλλους.
Είναι πολύ μικρό το μουσείο, ακόμα κι αν έχει ουρά δεν θα αργήσετε λογικά να μπείτε. Εντός του χώρου θα βρείτε αναλυτικές πληροφορίες για τα πειράματά της. Μάλιστα με επιστημονικούς όρους κάτι που δεν περίμενα.
Το εργαστήριο της.
Ακριβώς από πίσω είναι το πάρκο που έβλεπε απ'το δωμάτιο του γραφείου της. Έχουν βάλει την προτομή της και του άντρα της.
Επιμένω επιστημονικά/λογοτεχνικά και σας ενημερώνω ότι η εθνική βιβλιοθήκη (BNF) στην τοποθεσία Richelieu έχει ανοίξει από το 2022 μετά από 12 χρόνια εργασιών αποκατάστασης. Η κεντρική αίθουσα είναι ανοιχτή για όλους και δωρεάν. Μπορείτε να πάρετε ένα βιβλίο και να διαβάσετε χωρίς πρόβλημα, αν βρείτε θέση φυσικά. Συνδυάζεται εύκολα με Palais Royale και τις στοές για τα οποία έχουν βγάλει κάλλους τα δάχτυλα μου να γράφω!
Στο Παρίσι υπάρχει μουσείο του φιλέλληνα ζωγράφου Delacroix. Νομίζω ότι μαζί με εισιτήριο για το Λούβρο περιλαμβάνεται δωρεάν επίσκεψη στο μουσείο του. Πίνακες του Delacroix μπορείτε να δείτε τσάμπα και σε κάποιες εκκλησίες του Παρισιού. Εδώ θα κάνω ένα τυχαίο ταγκ στον @taver. Σε καμία περίπτωση δεν του έλεγα ότι στη Marais υπάρχει ένας "κρυφός" πίνακας του Delacroix κι ενώ είδαμε σε ποια εκκλησία βρίσκεται και είπαμε είναι μακριά ας μην πάμε, μετά από λίγο βρεθήκαμε ακριβώς έξω απ'την εκκλησία και δεν μπήκαμε μέσα. Όχι κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Είναι απλά ένα τυχαίο ταγκ.
Η εκκλησία Saint-Paul-Saint-Louis χτίστηκε τον 17ο αιώνα και είναι η πρώτη εκκλησία του Παρισιού στην οποία είπαν νισάφι με το γοτθικό στυλ, τώρα αρχίζει το μπαρόκ εν ρολ.
Πολύ πιθανό να έχετε περάσει από έξω. Αν μπείτε μέσα θα δείτε κι ένα Delacroix.
Κάτι που δεν ανέφερα για τη συνοικία Le Marais είναι ότι έχει όμορφες μικρές πλατείες, κοντά στη Saint-Paul-Saint-Louis θα δείτε μία τέτοια.
Στη Le Marais βρίσκονται επίσης τα μόνα μεσαιωνικά κτίρια του Παρισιού με τις ξύλινες γραμμές. Είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Ένα από αυτά είναι επισκέψιμο, το Maison d'Ourscamp. Πιο συγκεκριμένα μπορείτε να δείτε το κελάρι του και λίγο από τους υπόλοιπους χώρους. Έχει υποχρεωτική ξενάγηση στα Γαλλικά. Δεν το προτείνω, τουλάχιστον για την ώρα, γιατί εκεί μέσα είναι κανονικό εργοτάξιο. Ξενέρωσα τελείως. Δεν φαινόταν τίποταμ τα πάντα ήταν καλλυμένα, δεν έχω ούτε μία φωτογραφία. Εδώ μια φώτο του εξωτερικού μέρους.
Στο μεσαίωνα μας πήγες; Κάτι πιο σύγχρονο δεν έχεις να μας πεις; Που να πάμε για Χριστουγεννιάτικο κλίμα; Δεν με προσέχατε, τα έχω γράψει αυτά Jardin des Tuileries, galerie Lafayette, place Vendôme. Σας χαλάει αυτή η πολυκοσμία; Γιατί δεν πάτε μια βόλτα απ'το village royal να ρίξετε μια ματιά στα φτωχομάγαζα;
Εκεί κοντά είναι επίσης οι γνωστοί στολισμοί που ίσως να έχετε να δει στα σόσιαλς.
Και το καλοκαίρι τι κάνουμε; Ε το καλοκαίρι πηγαίντε αράξτε στις ξαπλώστρες της παραλίας του Παρισιού.
Αν τύχει και βρεθείτε στο Παρίσι στις 21 Ιουνίου έχετε μεγάλη τύχη και ατυχία ταυτόχρονα. Είναι η γιορτή της μουσικής, άλλο ένα δρώμενο που ξεκίνησε απ'το Παρίσι. Έχει δωρεάν συναυλίες σε όλες τις πλατείες/δρόμους/μαγαζιά που μπορείτε να φανταστείτε.
Από Γαλλικές χορωδίες:
Μέχρι μεταλ συγκινήσεις:
Η ατυχία του να βρεθείτε μια τέτοια μέρα στο Παρίσι είναι η απίστευτη πολυκοσμία. Είναι αδύνατον να πας από ένα σημείο στο άλλο. Πρέπει να βρεις μια συναυλία που να σου αρέσει και να μείνεις εκεί. Ειδικά στην περιοχή γύρω απ'το chatelet που έχει πολλές συναυλίες τα πράγματα είναι ασφυκτικά.
Παρόλο που έχει τέτοια πολυκοσμία την έχω τιμήσει και τις 2 χρονιές που ήμουν εδώ. Σε αντίθεση με την εθνική γιορτή στις 14 Ιουλίου που ρίχνουν τα πυροτεχνήματα από τον πύργο του Eiffel. Έκανα το λάθος να πάω στη Montmartre και μετάνιωσα την ώρα και τη στιγμή. Απίστευτο στριμωξίδι για να (μη) δω μερικά πυροτεχνήματα. Ποτέ ξανά.
Κάπου εδώ ολοκληρώθηκε το κομμάτι του Παρισιού. Γνωρίζω πως έχει κι άλλα πράγματα η πόλη, αλλά νομίζω ότι αυτά είναι αρκετά. Πιστεύω ότι είναι φανερή η διαφορά με τις υπόλοιπες Γαλλικές πόλεις, ακόμα κι αν δεν έχετε πάει. Πάμε για άλλα!
Με αυτό το ποστ θα κλείσω με όσα πράγματα ήθελα να αναφερώ για το Παρίσι. Επιστρέφουμε στο κέντρο της πόλης και θα ξεκινήσω με μια έκπληξη. Στα πλαίσια ενός συνεδρίου που συμμετείχα μας πήγαν δωρεάν βόλτα στο Σηκουάνα με πλοίο. Ίσως το γράφω εκ του ασφαλούς επειεδή ήταν δωρέαν η βόλτα, τα φαγητά και η σαμπάνια(!), μου άρεσε αρκετά το event.

Βλέπεις το Παρίσι από μια άλλη ματιά. Εδώ περνώντας κάτω απ'τη γέφυρα pont Alexandre III, ένα δώρο του τσάρου Alexandre III που συμβολίζει τη φιλία Γαλλίας-Ρωσίας και περασμένα ξεχασμένα η εισβολή του Ναπολέοντα στη Ρωσία και η πανωλεθρία που έπαθαν οι Γάλλοι. Είναι ίσως η πιο όμορφη γέφυρα του Παρισιού.

To τουρ με το φαγοπότι κράτησε πολύ ώρα, ούτε που κατάλαβα πότε φτάσαμε στη Νέα Υόρκη.

Υπάρχουν συνολικά 8 αγάλματα της ελευθερίας στο Παρίσι. Έχω ποστάρει ήδη ένα ακόμα (φώτο από το μουσείο Orsay). Αυτό στην αποπάνω φώτο είναι το μεγαλύτερο και ήταν ένα δώρο των ΗΠΑ στη Γαλλία. Βρίσκεται στη νησίδα Île aux Cygnes.
Δεν θέλω να σας πάρω στο λαιμό μου για το τουρ στο Σηκουάνα. Το συγκεκριμένο άξιζε και έτυχε και καλός καιρός. Για τα Bateaux-Mouches δεν έχω ακούσει καλά λόγια.
Μέσα από το πλοίο είδα την καλύτερη θέα προς τη σιδεροκατασκεύη.

Μιλώντας για τη σιδεροκατασκεύη, αν βρεθείτε σε εκείνα τα μέρη είναι καλή ευκαιρία να περάσετε μια βόλτα από το σπίτι του Balzac. Είναι ανοιχτό όλες τις ημέρες εκτός Δευτέρας και η είσοδος είναι δωρεάν. Κλασσικά όμορφο σπίτι που ξεχνάς ότι είσαι στο Παρίσι.

Μεταφερόμαστε στην περιοχή quartier latin που έχω αφήσει κάτι εκκρεμότητες. Το πανεπιστήμιο της Σορβόννης είναι ένα από τα πιο γνωστά πανεπιστήμια παγκοσμίως. Το έτος ίδρυσης του είναι το 1150. Περιλαμβάνει τμήματα που καλύπτουν και θετικές και θεωρητικές επιστήμες κι έχει σπουδαίους απόφοιτους επιστήμονες. Το κεντρικό κτίριο είναι επισκέψιμο στην διάρκεια των journées du patrimoine και της fête de la science. Οι journées du patrimoine ή μέρες πολιτιστικής κληρονομιάς που υπάρχουν πλέον σε μπόλικες Ευρωπαϊκές πόλεις είναι ένα δρώμενο που ξεκίνησε από τη Γαλλία. Έχω κάνει ήδη μια αναφορά σε αυτές σε προηγούμενο ποστ για το Παρίσι. Φέτος επισκέφθηκα το πανεπιστήμιο της Σορβόννης κι έχω να πω ότι ήταν εξαιρετική επιλογή. Όχι μονο επειδή το ίδιο το κτίριο αξίζει αλλά επειδή δεν είχε καθόλου ουρά! Δεν ξέρω τι θαύμα ήταν αυτό.
Ένας λιτός χώρος θα έλεγε κανείς.

Το highlight είναι το αμφιθέατρο του. Πολύ ψαρωτικό να γίνεται απονομή πτυχίων εδώ.


Εντός του πανεπιστημιακού χώρου υπάρχει και μια εκκλησία. Το γοτθικό στυλ έχει φύγει πλέον απ'την μόδα και έχει επικρατήσει το Αναγεννησιακό. Εντός της εκκλησίας βρίσκεται το κενοτάφιο του Richelieu που θεωρείται ένας από τους ιδρυτές του σύγχρονου Γαλλικού κράτους.

Η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης ήταν η Marie Curie ή Skłodowska αν προτιμάτε κάτι πιο εύηχο. Γεννημένη στην Πολωνία, φοίτησε στο πανεπιστήμιο του Παρισιού και τελικά έγινε η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε βραβείο Νόμπελ. Μάλλον καλύτερα βραβεία Νομπελ, αφού πήρε και αυτό της φυσικής και αργότερα της χημείας! Το εργαστήριο της διασώζεται και πλέον είναι γνωστό ως μουσείο Curie. Eίναι επισκέψιμο δωρεάν από Τετάρτη μέχρι Σάββατο 1-5. Αν διαβάσετε όλο αυτό το τόπικ απ'την αρχή θα προσέξετε ότι αν και η Γαλλία είναι μια ακριβή χώρα, τα πολιτιστικά αξιοθέατα είναι φτηνά. Είναι πολύ σημαντικό αυτό και είμαι σίγουρος ότι σε βάθος χρόνου είναι ο λόγος που οι Γάλλοι δίνουν τόσο μεγάλη βάση στον πολιτισμό. Έχω ζήσει και σε άλλες χώρες, έχω γνωρίσει άτομα από όλο τον κόσμο, πουθένα δεν έχω συνναντήσει τόση αγάπη για τις τέχνες όσο στους Γάλλους.
Είναι πολύ μικρό το μουσείο, ακόμα κι αν έχει ουρά δεν θα αργήσετε λογικά να μπείτε. Εντός του χώρου θα βρείτε αναλυτικές πληροφορίες για τα πειράματά της. Μάλιστα με επιστημονικούς όρους κάτι που δεν περίμενα.
Το εργαστήριο της.

Ακριβώς από πίσω είναι το πάρκο που έβλεπε απ'το δωμάτιο του γραφείου της. Έχουν βάλει την προτομή της και του άντρα της.

Επιμένω επιστημονικά/λογοτεχνικά και σας ενημερώνω ότι η εθνική βιβλιοθήκη (BNF) στην τοποθεσία Richelieu έχει ανοίξει από το 2022 μετά από 12 χρόνια εργασιών αποκατάστασης. Η κεντρική αίθουσα είναι ανοιχτή για όλους και δωρεάν. Μπορείτε να πάρετε ένα βιβλίο και να διαβάσετε χωρίς πρόβλημα, αν βρείτε θέση φυσικά. Συνδυάζεται εύκολα με Palais Royale και τις στοές για τα οποία έχουν βγάλει κάλλους τα δάχτυλα μου να γράφω!

Στο Παρίσι υπάρχει μουσείο του φιλέλληνα ζωγράφου Delacroix. Νομίζω ότι μαζί με εισιτήριο για το Λούβρο περιλαμβάνεται δωρεάν επίσκεψη στο μουσείο του. Πίνακες του Delacroix μπορείτε να δείτε τσάμπα και σε κάποιες εκκλησίες του Παρισιού. Εδώ θα κάνω ένα τυχαίο ταγκ στον @taver. Σε καμία περίπτωση δεν του έλεγα ότι στη Marais υπάρχει ένας "κρυφός" πίνακας του Delacroix κι ενώ είδαμε σε ποια εκκλησία βρίσκεται και είπαμε είναι μακριά ας μην πάμε, μετά από λίγο βρεθήκαμε ακριβώς έξω απ'την εκκλησία και δεν μπήκαμε μέσα. Όχι κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Είναι απλά ένα τυχαίο ταγκ.
Η εκκλησία Saint-Paul-Saint-Louis χτίστηκε τον 17ο αιώνα και είναι η πρώτη εκκλησία του Παρισιού στην οποία είπαν νισάφι με το γοτθικό στυλ, τώρα αρχίζει το μπαρόκ εν ρολ.

Πολύ πιθανό να έχετε περάσει από έξω. Αν μπείτε μέσα θα δείτε κι ένα Delacroix.

Κάτι που δεν ανέφερα για τη συνοικία Le Marais είναι ότι έχει όμορφες μικρές πλατείες, κοντά στη Saint-Paul-Saint-Louis θα δείτε μία τέτοια.

Στη Le Marais βρίσκονται επίσης τα μόνα μεσαιωνικά κτίρια του Παρισιού με τις ξύλινες γραμμές. Είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Ένα από αυτά είναι επισκέψιμο, το Maison d'Ourscamp. Πιο συγκεκριμένα μπορείτε να δείτε το κελάρι του και λίγο από τους υπόλοιπους χώρους. Έχει υποχρεωτική ξενάγηση στα Γαλλικά. Δεν το προτείνω, τουλάχιστον για την ώρα, γιατί εκεί μέσα είναι κανονικό εργοτάξιο. Ξενέρωσα τελείως. Δεν φαινόταν τίποταμ τα πάντα ήταν καλλυμένα, δεν έχω ούτε μία φωτογραφία. Εδώ μια φώτο του εξωτερικού μέρους.

Στο μεσαίωνα μας πήγες; Κάτι πιο σύγχρονο δεν έχεις να μας πεις; Που να πάμε για Χριστουγεννιάτικο κλίμα; Δεν με προσέχατε, τα έχω γράψει αυτά Jardin des Tuileries, galerie Lafayette, place Vendôme. Σας χαλάει αυτή η πολυκοσμία; Γιατί δεν πάτε μια βόλτα απ'το village royal να ρίξετε μια ματιά στα φτωχομάγαζα;

Εκεί κοντά είναι επίσης οι γνωστοί στολισμοί που ίσως να έχετε να δει στα σόσιαλς.

Και το καλοκαίρι τι κάνουμε; Ε το καλοκαίρι πηγαίντε αράξτε στις ξαπλώστρες της παραλίας του Παρισιού.

Αν τύχει και βρεθείτε στο Παρίσι στις 21 Ιουνίου έχετε μεγάλη τύχη και ατυχία ταυτόχρονα. Είναι η γιορτή της μουσικής, άλλο ένα δρώμενο που ξεκίνησε απ'το Παρίσι. Έχει δωρεάν συναυλίες σε όλες τις πλατείες/δρόμους/μαγαζιά που μπορείτε να φανταστείτε.
Από Γαλλικές χορωδίες:

Μέχρι μεταλ συγκινήσεις:

Η ατυχία του να βρεθείτε μια τέτοια μέρα στο Παρίσι είναι η απίστευτη πολυκοσμία. Είναι αδύνατον να πας από ένα σημείο στο άλλο. Πρέπει να βρεις μια συναυλία που να σου αρέσει και να μείνεις εκεί. Ειδικά στην περιοχή γύρω απ'το chatelet που έχει πολλές συναυλίες τα πράγματα είναι ασφυκτικά.
Παρόλο που έχει τέτοια πολυκοσμία την έχω τιμήσει και τις 2 χρονιές που ήμουν εδώ. Σε αντίθεση με την εθνική γιορτή στις 14 Ιουλίου που ρίχνουν τα πυροτεχνήματα από τον πύργο του Eiffel. Έκανα το λάθος να πάω στη Montmartre και μετάνιωσα την ώρα και τη στιγμή. Απίστευτο στριμωξίδι για να (μη) δω μερικά πυροτεχνήματα. Ποτέ ξανά.

Κάπου εδώ ολοκληρώθηκε το κομμάτι του Παρισιού. Γνωρίζω πως έχει κι άλλα πράγματα η πόλη, αλλά νομίζω ότι αυτά είναι αρκετά. Πιστεύω ότι είναι φανερή η διαφορά με τις υπόλοιπες Γαλλικές πόλεις, ακόμα κι αν δεν έχετε πάει. Πάμε για άλλα!