Γαλλία Πως είναι στα Γαλλικά το φθηνό; Αφιέρωμα στις πόλεις της Γαλλίας.

[Señor_Nada]

aris (μέρος 6ο και τελευταίο!)

Τον 19ο αιώνα γεννήθηκε στη Γαλλία ο ιμπρεσιονισμός από τον πίνακα του Monet "Impression" που βρίσκεται στο μουσείο Monet που βρίσκεται που αλλού, στο Παρίσι. Δεν το έχω επισκεφθεί, έχω επισκεφθεί ένα άλλο μουσείο με την μεγαλύτερη συλλογή με πίνακες του ιμπρεσιονισμού το Orsay. Ένας παλιός σταθμός τρένων που μετατράπηκε σε μουσείο το 1986 μεταφέροντας τα έργα τέχνης που πριν βρίσκονταν στο Jeu de Paume. Το Orsay έχει επίσης γλυπτά, φωτογραφίες και πίνακες του Van Gogh (έζησε και αυτός για μικρό διάστημα στο Παρίσι, συγκεκριμένα στη Μονμάρτη, αν θυμάμαι καλά υπάρχει και πλακέτα που γράφει που έζησε). Δεν τρελαίνομαι με τη ζωγραφική ειδικά με τους πολύ ρεαλιστικούς πίνακες, προτιμώ μπόλικη φαντασία και απόκοσμα έργα τέχνης του στυλ H. R. Giger και Zdzisław Beksiński. Σε αυτό το μουσείο πήγα περισσότερο για να δω πως ήταν ένας παλιός σταθμός και πως το έχουν συνδυάσει με μουσείο. Από αυτή την άποψη απογοητεύτηκα. Περίμενα να είναι πιο έντονο το στοιχείο του παλιού σταθμού. Αν είστε λάτρεις της ζωγραφικής λογικά θα ενθουσιαστείτε. Το μουσείο είναι ατελείωτο.

Έχω επισκεφθεί έκθεση του Monet στο Fondation Louis Vuitton που βρίσκεται στο Jardin d'Acclimatation. Το επισκέφθηκα κατά την διάρκεια των Journées Particulières, άλλη μια μέρα που μπορείς να επισκεφθείς αρκετούς χώρους δωρεάν, σίγουρα οίκους μόδας και κοσμηματοπωλεία. Ωραίο μέρος για βόλτα το Jardin d'Acclimatation. Θα δείτε και κανένα άλπακα.

Το Fondation Louis Vuitton.

Το 1889 διοργανώθηκε στο Παρίσι μια διεθνής έκθεση και ένα από τα κεντρικά εκθέματα ήταν ο πύργος του Eiffel. Ακόμα μία μοντέρνα κατασκευή που αρχικά δεν είδαν με καλό μάτι οι Παριζιάνοι. Στα δικά μου μάτια εξακολουθεί να μην κολλάει με την υπόλοιπη πόλη. Σε κανά Λονδίνο ή στη Νέα Υόρκη νομίζω θα ταίριαζε περισσότερο. Βέβαια μάλλον στραβά αρμενίζω αφού αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης. Βλέπεις τους τουρίστες να ψάχνουν ποιο είναι το καλύτερο σημείο για να βγουν με φόντο τον πύργο. Νομίζω ότι η πλατεία του Trocadéro είναι το ιδανικό σημείο. Αν και από πέρσι έχουν βάλει ένα φράχτη που εμποδίζει την θέα.

Θεωρώ την περιοχή κοντά στον πύργο αρκετά υποτιμημένη. Είναι ωραία για βόλτα και κατα μήκος της λεωφόρου Bourdonnais έχει ωραία καφέ. Καθώς περνάτε τα δρομάκια θα βλέπετε και τον πύργο να ξεπροβάλει και σε σημεία αυτή η σιδεροκατασκευή μοιάζει γραφική.

Στα τέλη του 19ου αιώνα είχαμε και την κατασκευή της galeries Lafayette. Ένα από τα πιο διάσημα μέρη του Παρισιού για Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Η κλωτσοπατινάδα βέβαια και το σπρωξίδι για μια φωτογραφία είναι δεδομένα. Αξίζει πάντως επίσκεψη και οπωσδήποτε ανέβασμα στην ταράτσα για θέα (είναι δωρεάν).

Στα τέλη του 19ου αιώνα κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το στάδιο Parc des Princes, που πήρε την ονομασία του επειδή αυτή η έκταση πριν τη Γαλλική επανάσταση ανήκε στη βασιλική οικογένεια. Σήμερα μετά από ανακατασκευές εκεί βρίσκεται η έδρα της Paris Saint-Germain, μια ομάδα που χωρίς υπερβολή αυτή τη στιγμή είναι μια μικτή κόσμου. Επειδή είναι άγνωστο πόσο θα κρατήσει αυτό αν σας αρέσει το ποδόσφαιρο είναι καλή ευκαιρία να την δείτε. Για το Γαλλικό πρωτάθλημα βρίσκεις εισιτήρια σε αρκετά καλές θέσεις με 50-60ε. Προφανώς μιλάμε για γηπεδάρα.

Στον ευρύτερο χώρο έχει και άλλες αθλητικές εγκαταστάσεις όπως γήπεδα τένις που διοργανώνεται το Roland Garros. Είναι δίπλα στο απέραντο πάρκο Boulogne. Ούτε ποδόσφαιρο ούτε τένις στο υψηλότερο επίπεδο σας αρέσει; Τι θέλετε δηλαδή NBA; Ε λοιπόν στις 19 Γενάρη το παιχνίδι Chicago Bulls Detroit Pistons θα διεξαχθεί στην Accor Arena του Παρισιού. Δεν είναι φιλικό, είναι ματς του πρωταθλήματος. Τα εισιτήρια έχουν εξαντληθεί και πλέον απλά μπορείς να μπεις σε λίστα αναμονής. Μπορείτε να προσπαθήσετε αλλά φαντάζομαι στην καλύτερη θα σας αφήσουν στο διαβάστηκε. Στο Accor Arena πραγματοποιούνται και συναυλίες. Άλλος ένας καταπληκτικός συναυλιακός χώρος. Είδα Tool και η τρίχα ήταν κάγκελο σε όλη την διάρκεια της συναυλίας με την ηχάρα που είχε. Ε ε με τίποτα δεν αξίζω ντομάτες τώρα. Ήταν η εποχή που ακόμα υπήρχαν μέτρα για τον ιο και ακόμα και στην αρένα έπρεπε να κάθεσαι.

Στις αρχές του 20ου αιώνα έχουμε σημαντικές πολιτικές αλλαγές στη Γαλλία. Αυτό που ξεχωρίζει είναι ο διαχωρισμός εκκλησίας κράτους που ισχύει μέχρι σήμερα. Προφανώς δεν ήταν κάτι που η εκκλησία δέχτηκε με χαρά. Υπήρχαν τεράστιες κόντρες που σε κάποιες περιπτώσεις κατέληξαν σε καταστροφές ναών. Μια τέτοια περίπτωση ήταν η εκκλησία Saint-Clothilde την οποία έκαψαν. Σήμερα μπορείτε να την δείτε ανασκευασμένη με μια βόλτα κοντά στον πύργο του Eiffel που σας πρότεινα. Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφία.

Στις αρχές του 20ου αιώνα έχουμε και άνθηση των τεχνών. Οι καλλιτέχνες μετακινούνται μαζικά στην περιοχή Montparnasse και δικιολογημένα μένει στην ιστορία ως η cité des artistes. Μέσα στους καλλιτέχνες που μετακομίζουν στη Montparnasse είναι και ο Picaso που αναγκάστηκε να αλλάξει το όνομά του σε Picasso για να σταματήσουν οι Γάλλοι να τον λένε Πικάζο. Αυτή η περιοχή αξίζει σίγουρα βόλτα ακόμα κι αν δεν σας ενδιαφέρουν τα μουσεία των καλλιτεχνών της εποχής ή τα ατελιέ τους (εδώ είναι και του Picasso, φυσικά υπάρχει και ξεχωριστό μουσείο με τα έργα του). Προτείνω βόλτα με ξεκίνημα από Jardin de Luxembourg, συνέχεια με την ωραιότερη brasserie που έχω δει la Closerie des Lilas, μετά βόλτα στους δρόμους της που θα δείτε μερικά από τα ομορφότερα κτίρια του Παρισιού και οπωσδήποτε πέρασμα από rue Campagne Première που έζησαν πάρα πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες της εποχής.

Ένας από τους καλλιτέχνες της Montparnasse ήταν ο Yves-Klein. Ίσως ο πρωτοπόρος των μονόχρωμων πινάκων με τα χαρακτηριστικό μπλε χρώμα. Υπάρχει και πάρκο Yves-Klein με τα παγκάκια να έχουν το χαρακτηριστικό χρώμα των πινάκων του.

Δυστυχώς η Villa Vassilieff που φιλοξένησε πολλούς καλλιτέχνες δεν είναι επισκέψιμη. Ελπίζω να αλλάξει αυτό γιατί ο περιβάλλον χώρος είναι πολύ καλός. Από ότι μου έχουν πει παλιά λειτουργούσε καφέ εντός του κτιρίου.

Η περιοχή Montparnasse έχει και πολλά ιστορικά καφέ. Κάποια από αυτά μπορεί να τα έχετε δει σε πίνακες. Οι καλλιτέχνες εκείνη την εποχή έκαναν τέτοιες συμφωνίες για να τρώνε τσάμπα. Πέθαναν στην ψάθα πολλοί από αυτούς δυστυχώς.

Κάθε Κυριακή στη Montparnasse έχει μια αγορά καλλιτεχνών στη λεωφόρο Edgar Quinet, marché de la création. Καμία σχέση με το θέατρο στη Μονμάρτη, πιο αυθεντική εμπειρία εδώ. Έχει και νεκροταφείο στη Montparnasse που πέρα από τους διάσημους Γάλλους και Γαλλίδες που έχουν ταφεί εκεί, υπάρχει και Ελλνηικό ενδιαφέρον, καθώς εκεί βρίσκεται κενοτάφιο του Αδαμάντιου Κοραή που έζησε και πέθανε στο Παρίσι.

Το 1931 η Γαλλία θέλοντας να γιορτάσει την αποικιοκρατία της διοργανώνει μια έκθεση με αφιέρωμα στις αποικίες της φτιάχνοντας ένα πάρκο που κάθε περιοχή που έχουν κατακτήσει εκπροσωπείται από ένα χαρακτηριστικό κτίριο, αντίστοιχη βλάστηση και φυσικά ιθαγενείς. Μαντέψτε. Το πάρκο υπάρχει ακόμα. Είναι το Jardin d'Agronomie Tropicale που βρίσκεται στο πάρκο Vincennes. Είχα γράψει ότι θα επανέλθω σε αυτό το πάρκο, αυτό εννοούσα. Περπατάς σε ένα πάρκο του Παρισιού βλέποντας Αφρικάνικα και Ασιατικά κτίρια μέσα σε τροπική βλάστηση.

Ήταν τόσο περήφανοι για τις αποικίες που έφτιαξαν και μουσείο για να αναδείξουν τις επιτυχίες τους. Αυτό που σήμερα ονομάζεται μουσείο de l'histoire de l'immigration. Όταν πήγα εγώ είχε μια προσωρινή έκθεση με έργα διάσημων μεταναστών του Παρισιού. Ο κύριος λόγος που πήγα ήταν για να δω τι έχει απομείνει που να θυμίζει το παλιό αποικιοκρατικό μουσείο και πήρα μια γεύση. Παρακάτω μπορείτε να δείτε την διαχρονική πανανθρώπινη αξία των εισβολέων: εισβολή = σας σώζουμε, thank us later.

Από μουσεία με τα πλιάτσικα των Γάλλων έχει μπόλικο πράγμα. Τι θέλετε να δείτε; Ευρήματα από όλες τις ηπείρους; Μουσείο Quai Branly. Νομίζω ότι εδώ βρίσκεται η μεγαλύτερη συλλογή Ινδιάνικων ευρημάτων στον κόσμο. Έχει και δωρεάν ξενάγηση που κρατάει λίγο διαλέγοντας ποιο κομμάτι προτιμάτε, επιλέγεται αυτό που θέλει η πλειοψηφία. Η μόνη φορά που έχω φύγει από ξενάγηση όταν η ξεναγός είπε ότι ευτυχώς η Γαλλία έχει πάρει τα Αφρικανικά ευρήματα γιατί αφού εκχριστιανίστηκαν ήθελαν να καταστρέψουν ότι σχετιζόταν με τις παλιές τους δοξασίες. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι.

Θέλετε μόνο ασιατικά; Μουσείο Guimet.

Θέλετε προσωπική συλλογή αρχόντου της εποχής μέσα στην έπαυλη του που είναι και δωρεάν; Μουσείο Cernuschi που βρίσκεται στο πολύ ωραίο πάρκο για βόλτα το Monceau.

Φτάνουμε στον 2ο ΠΠ. Έχει μπόλικο ενδιαφέρον το πριν που αντιμετώπιζαν τη ναζιστική Γερμανία σαν μια κυβέρνηση όπως τις υπόλοιπες. Στο Παρίσι υπήρχε άγαλμα της ναζιστικής Γερμανίας απέναντι από άγαλμα της κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης.

Όπως είναι γνωστό η ναζιστική Γερμανία μπήκε στο Παρίσι για πλάκα. Συμφωνούν με το φασίστα πρόεδρο της Γαλλίας Pétain (το σύνθημα του πατρίδα, δουλειά, οικογένεια) να χωρίσουν τη Γαλλία στα δύο με τη Γερμανία να κρατάει το Παρίσι και τη Γαλλία να έχει νέα πρωτεύουσα τη Vichy. Φοβερό ντιλ, τους πιάσανε κορόιδο τους ναζί. Ενώ υπήρχε ξεκάθαρη βοήθεια στους ναζί από τους Γάλλους, αφού ελευθερώθηκε το Παρίσι όλοι οι Γάλλοι εμφανίστηκαν ως αντιναζί. Αυτό το πράγμα απ'ότι μου έχουν πει έχει αρχίσει να αλλάζει και πλέον τονίζουν ότι κάποιοι Γάλλοι ήταν συνεργάτες των ναζί. Η περιοχή les Marais ήταν η Εβραϊκή συνοικία. Σήμερα εκεί υπάρχει ένα μνημείο στα θύματα των ναζί που είναι δωρεάν επισκέψιμο, το Mémorial de la Shoah, στον τοίχο του κτιρίου είναι τα ονόματα Παριζιάνων που βοήθησαν τους Εβραίους να γλιτώσουν από το μάζεμα των ναζί. Ακριβώς απέναντι βρίσκεται μια επιγραφή να θυμίζει ότι Γάλλοι αστυνομικοί ήταν αυτοί που πήγαιναν στα σχολεία να μαζεύουν τα παιδιά (11000 στο σύνολο) και να τα στέλνουν στο θάνατο.

Η περιοχή les marais έχει πολλά Εβραϊκά μαγαζιά, εκεί είναι και τα γνωστά φαλαφελάδικα. Θεωρείται σήμερα η γκέι συνοικία του Παρισιού. Θα δείτε διάφορα σημεία με σημαίες pride. Ωραία είναι για βόλτα αλλά για βραδινή έξοδο δεν μου αρέσει. Ο παράδεισος των χίπστερ. Πολλά κρυφά μαγαζιά που πρέπει να περιμένεις με τις ώρες στην ουρά για να μπεις κι αφού μπεις περισσότερο μου δίνουν την αίσθηση ότι ο κόσμος βγήκε για να πει ότι βγήκε εκεί παρά για να περάσει καλά. Προτιμώ Bastille ή rue mouffetard. Στη rue mouffetard έχει κι ένα από τα μπαρ που κάθε Σάββατο έχει συναντήσεις για language exchange (έχει μπόλικα τέτοια το Παρίσι), είναι η παμπ margen's. Αν θέλετε να μιλήσετε Γαλλικά, Αγγλικά ή Ισπανικά ή ότι άλλη γλώσσα ή αν απλά θέλετε να γνωρίσετε κόσμο είναι καλή περίπτωση. Η rue mouffetard είναι από τα παλαιότερα δρομάκια του Παρισιού και αξίζει βόλτα έτσι κι αλλιώς. Εκεί έχω πετύχει τυχαία και τον @psilos3. Εντελώς κουφό!

Στο Παρίσι υπάρχει και νόμος που λέει ότι εργατικές κατοικίες πρέπει να υπάρχουν παντού, ακόμα και στις πιο ακριβές γειτονιές δίπλα σε επαύλεις. Αν θέλετε να δείτε κάτι τέτοιο, μια καλή περίπτωση είναι στη rue de la Hesse.

Το 1968 έχουμε την μεγάλη φοιτητική κρίση που οδήγησε στις τεράστιες κινητοποιήσεις τον Μάιο και στις πορείες φοιτητών και εργατών που οδήγησαν στην κατάκτηση πολλών φοιτητικών και εργατικών δικαιωμάτων. Τον Οκτώβρη για μια βδομάδα γιορτάζονται οι επιστήμες, στη γιορτή fête de la Science. Αυτή τη βδομάδα είναι επισκέψιμα όλα τα πανεπιστημιακά συμπεριλαμβανομένων των παλιών εργαστηρίων που πλέον δεν χρησιμοποιούνται. Χρειάζεται ραντεβού και τη ζήτηση θέλω να πιστεύω ότι τη φαντάζεστε. Τότε είναι δωρεάν και το μουσείο des Arts et Métiers που έχει πολλές Παριζιάνικες εφευρέσεις. Μόνο για τους σκληροπυρηνικούς λάτρεις των επιστημών.

Αυτά προς το παρόν για το αγαπημένο Παρίσι. Ξέρω ότι υπάρχουν πράγματα για τα οποία δεν έχω γράψει. Όπως έγραψα στην αρχή η πόλη είναι ανεξάντλητη. Δεν αποκλείω να επανέλθω στο μέλλον με νέο ποστ για την πόλη.

Θα κλείσω τονίζοντας ότι ακόμα κι αν έγραψα για πολλά συγκεκριμένα αξιοθέατα, εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι οι βόλτες στην πόλη είναι το highlight της.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 32
• 33
• 34
• 35
• 36
• …

  Go to chapter

  Go
• 46

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 34 of 46

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Sassenach77]

Επιτέλους!

 

[paefstra]

Και στο ΗΒ το open university δεχεται φοιτητες χωρις προυποθεσεις εδω και δεκαετιες και οποιος μπορει το τελειωνει και μαλιστα εχει υψηλο επιπεδο σπουδων. Ο κλειστος αριθμος εισακτεων ειναι ελληνικο καταλοιπο που συνδεοταν με την κοινωνικη κινητικοτητα που επεφερε ενα πτυχιο (Βασιλακης Καιλας απο λουστρακος γιατρος). Σε καποιες χωρες δεν υπαρχει κοινωνικη κινητικοτητα γιατι ο "λουστρακος" δεν θα προσπαθησει ποτε να γινει γιατρος για πολλους λογους και εχουν μπει απο νωρις οι κοινωνικες προυποθεσεις γι αυτο. Σταματω εδω, πολυ περιπλοκο θεμα που εχει αναλυθει εκτεταμενα στην κοινωνιολογια της εκπαιδευσης.
Ωραιο τοπικ, παρακολουθω.

 

[chrisbd]

Γαλλία ανεξάντλητη... οτι και να πούμε είναι λίγο.. Πόλεις, φύση, πολιτισμος ιστορία .. λατρεία..

Αυτό με την γραφή το θυμάμαι απο μικρός στο γυμνάσιο, κάπου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όταν η όμορφη καθηγήτριά μας πάσχιζε να μάθει σε μας τα βούρλα όπως και το αξάν, αλλά εις μάτην, είχε χαθεί η συγκέντρωση .. μιλάμε για 70's σε Αρρένων..

Η ολιγόχρονη παραμονή στο Παρίσι με όλη την οικογένεια μου δημιούργησε πολλά σύνδρομα.. Για το εκπαιδευτικό έχω ξαναγράψει πριν χρόνια εδω και ισως το ξανακάνω πάλι ... υπάρχει μεγάλη διαφορά με μας αλλά το πιο σημαντικό είναι η διαφορά φιλοσοφίας απο όλους.. εκπαιδευτικούς και γονείς.. Και αυτό που με εκνεύριζε ήταν ότι αρκετοί δεν ηταν ικανοποιημένοι..

 

[paefstra]

Μια παρατηρηση: σε ενα απο τα ταξιδια μου ειχα πεσει στην τεραστια απεργια των σιδηροδρομικων που ειχε παραλυσει τη χωρα και μου εκανε εντυπωση η ισχυς των σωματειων. Με εκπληξη διαβαζω τωρα πως και τα εκπαιδευτικα σωματεια ειναι πανισχυρα. Μπραβο τους.

 

[panpan]

Έχοντας ζήσει ήδη κοντά στα 4 χρόνια στη Γαλλία

Που ακριβώς είσαι Γαλλία;

ανοίγω αυτό το θέμα στο οποίο θα γράφω την άποψή μου για τις Γαλλικές πόλεις

Περιμένω με ενδιαφέρον την άποψη σου , ειδικά για τις δυτικές περιοχές (πόλεις)
Languedoc Roussillon, Midi Pyrenees, Aquitaine.

 

[Señor_Nada]

Ο κλειστος αριθμος εισακτεων ειναι ελληνικο καταλοιπο

Και στη Γαλλία ο αριθμός των εισακτέων είναι συγκεκριμένος κι επειδή δεν έχουν εισαγωγικές εξετάσεις αυτό δημιουργεί κάποια προβλήματα. Δεν θέλω να επεκταθώ γιατί φοβάμαι ότι θα αρχίσει πολιτική κουβέντα..... για την Ελλάδα!

Που ακριβώς είσαι Γαλλία;

Είμαι στη Δουνκέρκη αλλά σύντομα θα μετακομίσω σε προάστιο του Παρισιού.

Περιμένω με ενδιαφέρον την άποψη σου , ειδικά για τις δυτικές περιοχές

H Aquitaine είναι στα πλάνα μου για φέτος το καλοκαίρι αν συνεχιστούν οι δυσκολίες στις μετακινήσεις εκτός χώρας. Οι άλλες περιοχές που έγραψες είναι απ'τις αγαπημένες μου στην Γαλλία

 

[Παρίσακτος]

Γαλλία και @Señor_Nada, εννοείται ακολουθώ.

Για την Aquitaine (Μπορντώ, Δορδόνη) έχω ακούσει τα καλύτερα, μαζί με την Προβηγκία από τις τοπ προτεραιότητές μου στη χώρα. Οπότε καθόλου κακό πλάνο για το καλοκαίρι του 2021.

Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα να μοιραστείς και τις εντυπώσεις σου κι από τη ζωή στη Γαλλία (όπως είχες κάνει και με την Ολλανδία στο παρελθόν), καθώς είναι από τις χώρες που θα ήθελα να ζήσω (και θα το είχα καταφέρει αν δεν με προλάβαινε ο κορωνοϊός).

 

[Señor_Nada]

Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα να μοιραστείς και τις εντυπώσεις σου κι από τη ζωή στη Γαλλία

Προτιμώ σε αυτό το τοπικ να γράψω μόνο για πόλεις. Αν θες το συζητάμε σε άλλο τοπικ. Φυσικά αν έχεις κάποια απορία ή χρειάζεσαι βοήθεια σε κάτι μην διστασεις. Πάντως έχω γράψει κατά καιρούς κάποια πράγματα.

 

[Señor_Nada]

Θα ξεκινήσω με τις πιο "γεμάτες" περιοχές της Γαλλίας και αυτές που θα πρότεινα να επισκεφθείτε ειδικά αν δεν έχετε ταξιδέψει στην χώρα. Αυτές είναι η Occitanie και η Provence. Σε αυτές τις περιοχές μπορείτε να δείτε πόλεις με πανέμορφη αρχιτεκτονικη, ρωμαϊκά αρχαία σε απίστευτη κατάσταση, προϊστορικές σπηλαιογραφίες, μεσαιωνικές πόλεις, πόλεις Ουνέσκο, μνημεία Ουνέσκο, φύση. Χάνει η μάνα το παιδί! Έχω κάτσει συνολικά 2 βδομάδες στην περιοχή κι υπάρχουν πολλά πράγματα ακόμα που θέλω να δω.

Avignon

Το όνομα της πόλης έχει Ελληνικές ρίζες. Ήταν η πόλη στην οποία για ένα διάστημα ζούσε ο πάπας (για την ακρίβεια 7 διαδοχικοί) αντί της Ρώμης. Το παλάτι που ζούσε, Palais des Papes, δεσπόζει στο κέντρο της πόλης. Τα μεσαιωνικά της τείχη που περιβάλλουν την πόλη διατηρούνται σε εξαιρετική κατάσταση με το ιστορικό της κέντρο να ανήκει στην λίστα της Ουνέσκο. Μου αρέσει πολύ αυτή η πόλη αλλά έχει τόσο όμορφες πόλεις αυτή η χώρα που δεν θα έμπαινε σε δεκάδα από αυτές που έχω δει μέχρι στιγμής. Την θεωρώ όμως άχαστο μέρος γιατί έχει πολύ ενδιαφέρον, είναι όμορφη αλλά κυρίως επειδή βρίσκεται κοντά σ'ένα μέρος που θα αναφέρω στο δεύτερο κομμάτι του ποστ.

Μια γέυση απ'τα τείχη της πόλης.

Εδώ τα τείχη και στο βάθος υπερυψωμένο το Palais des Papes. Η είσοδος στο παλάτι κοστίζει 12ε.

Αν και το δυνατό σημείο της Γαλλίας είναι τα κέντρα των πόλεων, στα δικά μου μάτια πάσχουν στις πλατείες. Μου φαίνονται απλά άδειοι ανοιχτοί χώροι. Μία απ΄τις εξαιρέσεις είναι η πλατεία μπροστά απ΄το Palais des Papes. Ο συνδυασμός του κτιρίου με τα δέντρα μου αρέσει. Πίσω απ'το παλάτι είναι ένας κινηματογράφος που ονομάζεται Utopia και στον οποίο σερβίρουν και καφέδες, ποτά. Είναι καταπληκτικός χώρος και τον προτείνω. Προειδοποίηση, μαζεύει πολύ κόσμο.

Απ΄την πόλη περνάει το ποτάμι Rhône και ένα απ'τα χαρακτηριστικά σημεία της πόλης είναι η γέφυρα Saint-Bénézet. Μια μεσαιωνική γέφυρα που πλέον της λείπει ένα κομμάτι. Η ιστορία της έχει ενδιαφέρον. Για να ανέβεις στη γέφυρα πληρώνεις εισιτήριο (5ε, υπάρχει και συνδυαστικό εισιτήριο μαζί με το παλάτι) που περιλαμβάνει και αφήγηση της ιστορίας της. Το αν αξίζει η είσοδος ή όχι το αφήνω σε εσάς.

Αυτό που μου αρέσει στη Γαλλία είναι ότι και τα μοντέρνα κομμάτια της πόλης με τα μαγαζιά και τα φαγάδικα είναι συνήθως καλόγουστα.

Να πω επίσης ότι είναι ζωντανή πόλη με αρκετή νυχτερινή ζωή και ειδικά το καλοκαίρι υπάρχουν πολλά δρώμενα στην πόλη.

Orange

Μόλις 15 λεπτά μακριά με το τρένο βρίσκεται η πόλη Orange. Αυτός για μένα είναι ο βασικός λόγος που δεν χάνεται η Avignon. Σε αυτή την πολή υπάρχουν 2 μνημεία Ουνέσκο που είναι κι απ΄τα πιο εντυπωσιακά ολόκληρης της χώρας. Είχα διαβάσει και είχα δει φωτογραφίες απ'το ρωμαϊκό αμφιθέατρο που πιθανότατα είναι το πιο καλοδιατηρημένο σήμερα και παρόλα αυτά το δέος που ένιωσα ήταν μοναδικό. Αντίστοιχο δέος με ρωμαϊκο δημιούργημα έχω νιώσει μόνο με το Πάνθεον στη Ρώμη. Τα τείχη πίσω απ΄τη σκηνή διατηρούνται σε τέτοια κατάσταση που πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις. Βασικά όταν έφτασα απ'έξω και είδα τα τείχη ξανακοίταγα τον χάρτη για να βεβαιωθώ ότι είναι αυτό γιατι δεν μπορούσα να το πιστέψω.

Οι πύλες και οι διάδρομοι είναι κάπως έτσι.

Όταν μπαίνεις μέσα και βλέπεις αυτό, νομίζω ότι τα λόγια είναι περιττά.

Η είσοδος στο θέατρο κοστίζει 9.5ε και περιλαμβάνει και είσοδο στο μουσείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Το μουσείο είναι μικρό και με λίγα εκθέματα. Υπάρχουν και συνδυαστικά εισιτήρια με τα αξιοθέατα της Nîmes (θα αναφερθώ σε άλλο ποστ) που κοστίζει 18,5ε. Πάντως το καταπληκτικό είναι ότι δεν χρειάζεται καν να πληρώσετε είσοδο για να δείτε τον εσωτερικό χώρο αφού ακριβώς από πίσω υπάρχει λόφος και έχεις το θέατρο στο πιάτο.

Το άλλο μνημείο Ουνέσκο που βρίσκεται στην πόλη είναι η αψίδα του θριάμβου που έχει χτιστεί επίσης απ'τους Ρωμαίους. Αν δείτε φωτογραφίες θα δείτε ότι και αυτή είναι σε τρομερή κατάσταση. Δυστυχώς όταν βρέθηκα στην πόλη έκαναν καποιες εργασίες συντήρησης στην αψίδα και ήταν όλη κρυμμένη πίσω από σιδεριές. Θα ξαναπάω οπωσδήποτε στην πόλη όμως γιατί θέλω να δω και βραδινή παράσταση σε αυτό το θέατρο (γίνονται κανονικά παράστασεις και συναυλίες) και ελπίζω να την δω τότε.

Το κέντρο της πόλης είναι επίσης συμπαθητικό. Ότι πρέπει για χαλαρή βόλτα.

Αν δεν υπάρχει χρόνος για βόλτα αξίζει η επίσκεψη στην πόλη ακόμα και μόνο για να δείτε αυτό το μοναδικό θέατρο.

 

[gkalla]

Μία απ΄τις εξαιρέσεις είναι η πλατεία μπροστά απ΄το Palais des Papes.

Σ' αυτή την καταπληκτική πλατεία συχνά παίζουν πολλοί πλανόδιοι μουσικοί. Μου έχει τύχει να υπάρχουν ταυτόχρονα στις 3 άκρες της, ένα μίνι αναγεννησιακό συγκρότημα, ένα περουβιανό συγκρότημα με τους χαρακτηριστικούς αυλούς και ένας ροκάς με την ηλεκτρική του κιθάρα.

ένα απ'τα χαρακτηριστικά σημεία της πόλης είναι η γέφυρα Saint-Bénézet

Γνωστή για το περίφημο παιδικό τραγουδάκι "Sur le pont d'Avignon" που μαθαίναμε ως παιδιά από την καθηγήτρια Γαλλικών στο γυμνάσιο.

και ειδικά το καλοκαίρι υπάρχουν πολλά δρώμενα στην πόλη.

Υπάρχει σταθερά (νομίζω κάθε καλοκαίρι, Ιούλιο;; ) ένα πολύ γνωστό φεστιβάλ θεάτρου που για την Γαλλία τουλάχιστον είναι σημαντικότατο.

Μόλις 15 λεπτά μακριά με το τρένο βρίσκεται η πόλη Orange. Αυτός για μένα είναι ο βασικός λόγος που δεν χάνεται η Avignon.

Καλή η Orange αλλά η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, κατά την γνώμη μου πάντα. Πέρα από το παλάτι των Παπών (που εσωτερικά δεν λέει και πολλά) η ίδια η παλιά πόλη σε "μεταφέρει" απ' ευθείας στον Μεσαίωνα.

 

[Señor_Nada]

Καλή η Orange αλλά η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, κατά την γνώμη μου πάντα.

Αυτό το έγραψα με την λογική ότι είναι τόσο κοντά η Orange και τόσο εύκολο να πας που την επισκέφθεσαι με βάση την Avignon, εκεί πήγαινε το είναι ο βασικός λόγος για να πας. Το θέατρο δεν χάνεται κατά τη γνώμη μου. Φυσικά συμφωνώ μαζί σου ότι αν τις συγκρίνεις σαν πόλεις η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, είναι μεγαλύτερη, έχει πράγματα να δεις, έχει μέρη για να βγεις το βράδυ. Η Orange όπως έγραψα έχει απλά ένα συμπαθητικό κέντρο.