Anas Tassos
Member
- Μηνύματα
- 168
- Likes
- 1.218
- Ταξίδι-Όνειρο
- Παπούα Νεα Γουινέα
Πέμπτη, 5 Δεκεμβρίου
Επίσκεψη του Ριάντ
Το Ριάντ είναι η Πρωτεύουσα καθώς και η μεγαλύτερη πόλη της χώρας.
Το όνομα Ριάντ προέρχεται από τον πληθυντικό της αραβικής λέξεως rawdha, που σημαίνει τόπος με κήπους και δέντρα. Με πολλά ουάντι (ξερές κοίτες ποταμών που γεμίζουν μόνο όταν βρέξει) να συμβάλλουν κοντά του (με κυριότερο το Ουάντι Χανιφά), το Ριάντ υπήρξε για πάνω από 1500 χρόνια μία γόνιμη περιοχή στην καρδιά της Αραβίας. Πριν την εμφάνιση του Ισλάμ, ο οικισμός που υπήρχε στην τοποθεσία αυτή ονομαζόταν Χατζάρ. Ο οικισμός ήταν περίφημος για τις χουρμαδιές του και τους κήπους του. Η σημερινή ονομασία χαρακτήρισε αρχικά μόνο ορισμένα τμήματα του οικισμού, όπου κυριαρχούσαν οι κήποι. Βαθμιαία, το όνομα άρχισε να χρησιμοποιείται για ολόκληρο τον οικισμό.
Περί το 1800, το Ριάντ έγινε μέρος του πρώτου Σαουδικού βασιλείου, που είχε τότε πρωτεύουσα το Ντιριγιά. Μετά την καταστροφή του Ντιριγιά το 1818 από τους Οθωμανούς Τούρκους, η Σαουδική πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στο Ριάντ.
Η πόλη καταλήφθηκε το 1902 από τον Αμπντούλ Αζίζ μπιν Αμπντούλ Ραχμάν αλ Σαούντ, ενώ ως τότε ελεγχόταν από την αντίπαλη οικογένεια Αλ Ρασίντ. Ο νέος ηγεμόνας ίδρυσε στη συνέχεια το σημερινό Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας το 1932, με το Ριάντ ως πρωτεύουσά του.
Κάποτε μια απλή κωμόπολη με τείχος, το Ριάντ εξελίχθηκε σε μια δυναμική μητρόπολη. Η πρώτη μεγάλη ώθηση ήρθε με την πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του 1950, όταν πολλά κτήρια κατεδαφίσθηκαν κάνοντας χώρο για εμπορική ανάπτυξη. Σήμερα το Ριάντ εξακολουθεί να είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πόλεις στον κόσμο. Ενώ το 1935 είχε μόλις 30,000 κατοίκους σήμερα έχει πληθυσμό που υπολογίζεται να πλησιάζει τα εννέα εκατομμύρια.
Όπως ανέφερα μένω σε πολύ κεντρικό σημείο της πόλης. Ξεκινάω με τα πόδια για να επισκεφθώ την περιοχή με τα κυριότερα μουσεία, κοντά είναι. Σε απόσταση λιγότερο από 1,000 μέτρα βρίσκεται το παλάτι Al Murabba.
Κτίστηκε από τον Βασιλιά Αμπντούλ Αζίζ, τον ιδρυτή του σημερινού Σαουδικού βασιλείου, μεταξύ 1935 και 1945. Η τοποθεσία ήταν τότε έξω από την πόλη, η οποία έτσι άρχισε να επεκτείνεται. Παράλληλα, με αφορμή την κατασκευή του παλατιού, έγινε εισαγωγή στη χώρα των νέων τεχνολογιών. Ήτοι της χρήσης του αυτοκινήτου, του ηλεκτρισμού και της τουαλέτας με σύστημα αποχέτευσης. Ο Βασιλιάς μετέφερε εδώ τη βασιλική αυλή από την προηγούμενη κατοικία του στο οχυρό Masmak από το 1938 και χρησιμοποιούσε το Al Murabba ως κατοικία μέχρι το 1953 που πέθανε.
Το συγκρότημα έχει ορθογώνια κάτοψη 300 επί 300 μέτρα με εμβαδόν επτά στρέμματα. Αλλά δυστυχώς είναι και αυτό κλειστό. Οι φύλακες μου λένε ότι αν θέλω να το επισκεφθώ πρέπει να έλθω στις πέντε το απόγευμα.
Εγώ πηγαίνω τώρα στο διπλανό Εθνικό Μουσείο. Με την επίσημη ονομασία «Ιστορικό Κέντρο Βασιλέως Αμπντουλαζίζ» είναι ένα μεγαλειώδες μοντέρνο κτίριο με εκπληκτική μουσειολογική οργάνωση. Πληρώνω 10 SAR εισιτήριο. Θα το περιηγηθώ επί δυο ώρες. Αυτό είναι σίγουρα το καλύτερο μουσείο που είδα στη χώρα. Υπάρχουν πολλά αρχαιολογικά ευρήματα. Προϊσλαμικά, ισλαμικά, οθωμανικά καθώς και της εποχής τού Σαουδικού βασιλείου. Τα εκθέματα συνοδεύονται από πληροφοριακές πινακίδες στα αγγλικά ενώ υπάρχουν αίθουσες που προβάλλονται σχετικά θεματικά βίντεο, όπως για τις διάφορες μάχες ή τους παλιότερους πολιτισμούς. Το αρνητικό μέρος ως προς την οργάνωση τού μουσείου είναι ότι προπαγανδίζει απεριόριστα τη Σαουδική δυναστεία και το Ισλάμ.
Μετά το Εθνικό μουσείο θέλω να πάω για επίσκεψη στο οχυρό Masmak. Δυστυχώς τρεις ταξιτζήδες που σταμάτησα το αγνοούν! Γυρίζω στο Εθνικό μουσείο και παίρνω τη συμβουλή του επί κεφαλής στην υποδοχή των επισκεπτών του. Θα ζητήσω από τον ταξιτζή να με πάει στην αγορά “souk Dirah”. Όπερ και γίνεται με 10 SAR κόμιστρο. Αλλά και πάλι το Masmak είναι άγνωστο σε όλους, δεν το γνωρίζουν ούτε δυο στρατιωτικοί που περιπολούν στην περιοχή, ενώ βρίσκεται μόλις 200 μέτρα από το σημείο που τους ρώτησα! Τελικά βέβαια το βρίσκω.
Υπόψη ότι η περιοχή, όπως και πολλές άλλες στο Ριάντ, είναι αναστατωμένη από τα έργα κατασκευής του μετρό. Το φιλόδοξο αυτό κατασκευαστικό πρόγραμμα προβλέπει την κατασκευή έξι γραμμών μετρό με συνολικό μήκος 176 χιλιόμετρα και 85 σταθμούς. Η τεχνολογία θα είναι υπερσύγχρονη. Αλλά η αρχική προθεσμία που ήταν για εφέτος πέρασε χωρίς να λειτουργήσει κάποιο τμήμα των έργων. Τώρα προβλέπεται να λειτουργήσει το μετρό στο δεύτερο ήμισυ τού 2020.
Στο οχυρό Masmak η είσοδος είναι δωρεάν. Το κάστρο αυτό κτίστηκε γύρω στα 1865 από τον πρίγκιπα Abdulrahman ibn Sulaiman ibn Dabaan κυβερνήτη του Ριάντ επί βασιλείας Mohammed ibn Abdullah ibn Rasheed (1289–1315 AH). Ο τελευταίος ήταν ηγεμόνας με έδρα την πόλη Ha'il, αντίπαλος της Σαουδικής δυναστείας.
Το κάστρο είναι κατασκευασμένο με πλίνθους από λάσπη και περιβάλλεται από τέσσερες αμυντικούς πύργους με χοντρούς λιθόκτιστους τοίχους. Οι οροφές είναι ξύλινες. Όπως και οι πολλές πόρτες επικοινωνίας των διαφόρων χώρων που έχουν ενδιαφέρουσα παραδοσιακή κατασκευή. Η εξωτερική πόρτα είναι μία και μόνη.
Όταν το έκτισαν βρισκόταν στο κέντρο του Ριάντ και ακόμα είναι σε πολύ κεντρικό σημείο.
Τον Ιανουάριο του 1902 ο νεαρός τότε πρίγκιπας Abdulaziz bin Abdul Rahman bin Faisal Al Saud, που ζούσε εξόριστος στο Κουβέιτ, κατάφερε να το καταλάβει δίνοντας τέλος στην ηγεμονία της δυναστείας των Ρασίντ και ιδρύοντας το σύγχρονο Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας.
Ο μετέπειτα Βασιλιάς Αμπντουλαζίζ όρμησε με σαράντα μόλις αποφασισμένους συντρόφους του το ξημέρωμα της 15 Ιανουαρίου 1902 βρίσκοντας την πόρτα του οχυρού ανοικτή, αιφνιδιάζοντας απόλυτα τη φρουρά που ήταν τουλάχιστον υπερδιπλάσιοι άνδρες. Στο κάστρο εκτίθενται ενθυμήματα και ιστορικά αντικείμενα. Όπως στολές, όπλα, φωτογραφίες και εργαλεία. Εντός του συγκροτήματος υπάρχει τζαμί και ένα πηγάδι. Ο Βασιλιάς Αμπντουλαζίζ χρησιμοποίησε το οχυρό Masmak ως κατοικία του από την ημέρα που το κατέλαβε ως το 1938 που μεταφέρθηκε στο Al Murabba, το καινούργιο παλάτι, που καλού κακού έχτισε με πολύ πιο στέρεα υλικά.
Η παράτολμη επιχείρηση με την οποία ο Βασιλιάς Αμπντουλαζίζ κατέλαβε το Masmak έχει λάβει διαστάσεις εθνικού ιδρυτικού μύθου για το Βασίλειο. Είναι πραγματικά απορίας άξιον πως υπάρχουν τόσοι κάτοικοι και μάλιστα ένστολοι Σαουδάραβες που δεν έχουν ιδέα πού βρίσκεται το οχυρό. Αλλά και ενδεικτικό της νοοτροπίας των Σαουδαράβων που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για ιστορικά αξιοθέατα αλλά συχνάζουν σε εμπορικά κέντρα.
Επιστρέφω στην περιοχή που μένω. Για μεσημέρι τρώω πάλι στο γειτονικό Αιγυπτιακό φαστφούντ. Ακολουθεί δίωρη μεσημεριανή ξεκούραση.
Κατά τις πέντε πηγαίνω πάλι στο Al Murabba ελπίζοντας να το βρω ανοικτό. Όχι μόνο είναι κλειστό αλλά όλη η γύρω περιοχή (που το πρωί κυκλοφόρησα) είναι κλειστή και περιφραγμένη και η είσοδος γίνεται με κάρτες εισόδου. Έχουν διαμορφώσει πολυτελή υπαίθρια ρεστοράν όπου πάνε όσοι έχουν κάνει κράτηση και έχουν πληρώσει. Σε αυτά τα οργανωμένα “event” προσλαμβάνουν δυτικούς οργανωτές. Ένας λευκός υπάλληλος που ρώτησα με ενημέρωσε ότι το Παλάτι Al Murabba θα παραμείνει κλειστό για αρκετές ημέρες.
Τι μπορώ να κάνω; Για να γεμίσω το χρόνο της βραδιάς αποφασίζω να επισκεφθώ το Kingdom Tower. Το αποκαλούν και «μαμλάκα», ενώ στα Ελληνικά θα το λέγαμε βασιλικό πύργο. Είναι ο υψηλότερος ουρανοξύστης της πόλης με ύψος 302,30 μέτρα.
Ο Βασιλικός Πύργος βρίσκεται στο κέντρο του Ριάντ και στεγάζει στους πέντε κάτω ορόφους του ένα εμπορικό κέντρο. Επίσης στεγάζει ξενοδοχεία και υπερπολυτελή διαμερίσματα.
Επειδή φέρει στον επάνω μέρος μια οπή ως δομικό στοιχείο είναι γνωστός και ως κλειδαριά. Το κτίριο κατασκευάστηκε μεταξύ 1999 και 2002. Το σημαντικό αξιοθέατο είναι η “skybridge” μια αερογέφυρα μήκους 56 μέτρων σε ύψος 290 μέτρων, η οποία προσφέρει εκπληκτική θέα στη γύρω περιοχή. Πληρώνοντας εισιτήριο 63 SAR και μετεπιβιβαζόμενος σε δυο ασανσέρ ανεβαίνω και περπατώ σε αυτήν. Αυτή η επίσκεψη είναι κάτι περίπου υποχρεωτικό στο Ριάντ και η θέα, ειδικά τώρα το βράδυ που η πόλη είναι φωτισμένη, είναι σπουδαία. Αλλά και 63 SAR εισιτήριο, πανάκριβο είναι!
Επί πλέον πλήρωσα για πηγαινέλα με ταξί 50 SAR (30 συν 20).
Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο μου λέω να μπω στο Φιλιππινέζικο εστιατόριο, που στεγάζεται στο ισόγειο του ίδιου κτιρίου. Καθώς μπαίνω βλέπω ότι όλα σχεδόν τα τραπέζια είναι γεμάτα Φιλιππινέζους. Οι άνθρωποι κάνουν τη βδομαδιάτική έξοδό τους καθώς αύριο Παρασκευή εδώ έχουμε αργία. Μια παρέα πέντε ανδρών καθώς με βλέπει αμήχανο με φωνάζει να καθίσω στο τραπέζι τους. Είναι και οι πέντε μηχανικοί διαφόρων ειδικοτήτων που εργάζονται σε μια μεγάλη τσιμεντοβιομηχανία.
Με κερνάνε λίγο από το φαγητό που έχουν παραγγείλει. Θαλασσινά και ψάρια με λαχανικά και ρύζι, μαγειρεμένα με κάποιο Φιλιππινέζικο τρόπο και κάπως πικάντικα. Κάναμε πάντως κάμποσην ώρα μια καλή παρέα με τους πέντε φιλόξενους Φιλιππινέζους, νάναι καλά τα παιδιά.
Φωτογραφίες από το Ριάντ
Επίσκεψη του Ριάντ
Το Ριάντ είναι η Πρωτεύουσα καθώς και η μεγαλύτερη πόλη της χώρας.
Το όνομα Ριάντ προέρχεται από τον πληθυντικό της αραβικής λέξεως rawdha, που σημαίνει τόπος με κήπους και δέντρα. Με πολλά ουάντι (ξερές κοίτες ποταμών που γεμίζουν μόνο όταν βρέξει) να συμβάλλουν κοντά του (με κυριότερο το Ουάντι Χανιφά), το Ριάντ υπήρξε για πάνω από 1500 χρόνια μία γόνιμη περιοχή στην καρδιά της Αραβίας. Πριν την εμφάνιση του Ισλάμ, ο οικισμός που υπήρχε στην τοποθεσία αυτή ονομαζόταν Χατζάρ. Ο οικισμός ήταν περίφημος για τις χουρμαδιές του και τους κήπους του. Η σημερινή ονομασία χαρακτήρισε αρχικά μόνο ορισμένα τμήματα του οικισμού, όπου κυριαρχούσαν οι κήποι. Βαθμιαία, το όνομα άρχισε να χρησιμοποιείται για ολόκληρο τον οικισμό.
Περί το 1800, το Ριάντ έγινε μέρος του πρώτου Σαουδικού βασιλείου, που είχε τότε πρωτεύουσα το Ντιριγιά. Μετά την καταστροφή του Ντιριγιά το 1818 από τους Οθωμανούς Τούρκους, η Σαουδική πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στο Ριάντ.
Η πόλη καταλήφθηκε το 1902 από τον Αμπντούλ Αζίζ μπιν Αμπντούλ Ραχμάν αλ Σαούντ, ενώ ως τότε ελεγχόταν από την αντίπαλη οικογένεια Αλ Ρασίντ. Ο νέος ηγεμόνας ίδρυσε στη συνέχεια το σημερινό Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας το 1932, με το Ριάντ ως πρωτεύουσά του.
Κάποτε μια απλή κωμόπολη με τείχος, το Ριάντ εξελίχθηκε σε μια δυναμική μητρόπολη. Η πρώτη μεγάλη ώθηση ήρθε με την πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του 1950, όταν πολλά κτήρια κατεδαφίσθηκαν κάνοντας χώρο για εμπορική ανάπτυξη. Σήμερα το Ριάντ εξακολουθεί να είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πόλεις στον κόσμο. Ενώ το 1935 είχε μόλις 30,000 κατοίκους σήμερα έχει πληθυσμό που υπολογίζεται να πλησιάζει τα εννέα εκατομμύρια.
Όπως ανέφερα μένω σε πολύ κεντρικό σημείο της πόλης. Ξεκινάω με τα πόδια για να επισκεφθώ την περιοχή με τα κυριότερα μουσεία, κοντά είναι. Σε απόσταση λιγότερο από 1,000 μέτρα βρίσκεται το παλάτι Al Murabba.
Κτίστηκε από τον Βασιλιά Αμπντούλ Αζίζ, τον ιδρυτή του σημερινού Σαουδικού βασιλείου, μεταξύ 1935 και 1945. Η τοποθεσία ήταν τότε έξω από την πόλη, η οποία έτσι άρχισε να επεκτείνεται. Παράλληλα, με αφορμή την κατασκευή του παλατιού, έγινε εισαγωγή στη χώρα των νέων τεχνολογιών. Ήτοι της χρήσης του αυτοκινήτου, του ηλεκτρισμού και της τουαλέτας με σύστημα αποχέτευσης. Ο Βασιλιάς μετέφερε εδώ τη βασιλική αυλή από την προηγούμενη κατοικία του στο οχυρό Masmak από το 1938 και χρησιμοποιούσε το Al Murabba ως κατοικία μέχρι το 1953 που πέθανε.
Το συγκρότημα έχει ορθογώνια κάτοψη 300 επί 300 μέτρα με εμβαδόν επτά στρέμματα. Αλλά δυστυχώς είναι και αυτό κλειστό. Οι φύλακες μου λένε ότι αν θέλω να το επισκεφθώ πρέπει να έλθω στις πέντε το απόγευμα.
Εγώ πηγαίνω τώρα στο διπλανό Εθνικό Μουσείο. Με την επίσημη ονομασία «Ιστορικό Κέντρο Βασιλέως Αμπντουλαζίζ» είναι ένα μεγαλειώδες μοντέρνο κτίριο με εκπληκτική μουσειολογική οργάνωση. Πληρώνω 10 SAR εισιτήριο. Θα το περιηγηθώ επί δυο ώρες. Αυτό είναι σίγουρα το καλύτερο μουσείο που είδα στη χώρα. Υπάρχουν πολλά αρχαιολογικά ευρήματα. Προϊσλαμικά, ισλαμικά, οθωμανικά καθώς και της εποχής τού Σαουδικού βασιλείου. Τα εκθέματα συνοδεύονται από πληροφοριακές πινακίδες στα αγγλικά ενώ υπάρχουν αίθουσες που προβάλλονται σχετικά θεματικά βίντεο, όπως για τις διάφορες μάχες ή τους παλιότερους πολιτισμούς. Το αρνητικό μέρος ως προς την οργάνωση τού μουσείου είναι ότι προπαγανδίζει απεριόριστα τη Σαουδική δυναστεία και το Ισλάμ.
Μετά το Εθνικό μουσείο θέλω να πάω για επίσκεψη στο οχυρό Masmak. Δυστυχώς τρεις ταξιτζήδες που σταμάτησα το αγνοούν! Γυρίζω στο Εθνικό μουσείο και παίρνω τη συμβουλή του επί κεφαλής στην υποδοχή των επισκεπτών του. Θα ζητήσω από τον ταξιτζή να με πάει στην αγορά “souk Dirah”. Όπερ και γίνεται με 10 SAR κόμιστρο. Αλλά και πάλι το Masmak είναι άγνωστο σε όλους, δεν το γνωρίζουν ούτε δυο στρατιωτικοί που περιπολούν στην περιοχή, ενώ βρίσκεται μόλις 200 μέτρα από το σημείο που τους ρώτησα! Τελικά βέβαια το βρίσκω.
Υπόψη ότι η περιοχή, όπως και πολλές άλλες στο Ριάντ, είναι αναστατωμένη από τα έργα κατασκευής του μετρό. Το φιλόδοξο αυτό κατασκευαστικό πρόγραμμα προβλέπει την κατασκευή έξι γραμμών μετρό με συνολικό μήκος 176 χιλιόμετρα και 85 σταθμούς. Η τεχνολογία θα είναι υπερσύγχρονη. Αλλά η αρχική προθεσμία που ήταν για εφέτος πέρασε χωρίς να λειτουργήσει κάποιο τμήμα των έργων. Τώρα προβλέπεται να λειτουργήσει το μετρό στο δεύτερο ήμισυ τού 2020.
Στο οχυρό Masmak η είσοδος είναι δωρεάν. Το κάστρο αυτό κτίστηκε γύρω στα 1865 από τον πρίγκιπα Abdulrahman ibn Sulaiman ibn Dabaan κυβερνήτη του Ριάντ επί βασιλείας Mohammed ibn Abdullah ibn Rasheed (1289–1315 AH). Ο τελευταίος ήταν ηγεμόνας με έδρα την πόλη Ha'il, αντίπαλος της Σαουδικής δυναστείας.
Το κάστρο είναι κατασκευασμένο με πλίνθους από λάσπη και περιβάλλεται από τέσσερες αμυντικούς πύργους με χοντρούς λιθόκτιστους τοίχους. Οι οροφές είναι ξύλινες. Όπως και οι πολλές πόρτες επικοινωνίας των διαφόρων χώρων που έχουν ενδιαφέρουσα παραδοσιακή κατασκευή. Η εξωτερική πόρτα είναι μία και μόνη.
Όταν το έκτισαν βρισκόταν στο κέντρο του Ριάντ και ακόμα είναι σε πολύ κεντρικό σημείο.
Τον Ιανουάριο του 1902 ο νεαρός τότε πρίγκιπας Abdulaziz bin Abdul Rahman bin Faisal Al Saud, που ζούσε εξόριστος στο Κουβέιτ, κατάφερε να το καταλάβει δίνοντας τέλος στην ηγεμονία της δυναστείας των Ρασίντ και ιδρύοντας το σύγχρονο Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας.
Ο μετέπειτα Βασιλιάς Αμπντουλαζίζ όρμησε με σαράντα μόλις αποφασισμένους συντρόφους του το ξημέρωμα της 15 Ιανουαρίου 1902 βρίσκοντας την πόρτα του οχυρού ανοικτή, αιφνιδιάζοντας απόλυτα τη φρουρά που ήταν τουλάχιστον υπερδιπλάσιοι άνδρες. Στο κάστρο εκτίθενται ενθυμήματα και ιστορικά αντικείμενα. Όπως στολές, όπλα, φωτογραφίες και εργαλεία. Εντός του συγκροτήματος υπάρχει τζαμί και ένα πηγάδι. Ο Βασιλιάς Αμπντουλαζίζ χρησιμοποίησε το οχυρό Masmak ως κατοικία του από την ημέρα που το κατέλαβε ως το 1938 που μεταφέρθηκε στο Al Murabba, το καινούργιο παλάτι, που καλού κακού έχτισε με πολύ πιο στέρεα υλικά.
Η παράτολμη επιχείρηση με την οποία ο Βασιλιάς Αμπντουλαζίζ κατέλαβε το Masmak έχει λάβει διαστάσεις εθνικού ιδρυτικού μύθου για το Βασίλειο. Είναι πραγματικά απορίας άξιον πως υπάρχουν τόσοι κάτοικοι και μάλιστα ένστολοι Σαουδάραβες που δεν έχουν ιδέα πού βρίσκεται το οχυρό. Αλλά και ενδεικτικό της νοοτροπίας των Σαουδαράβων που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για ιστορικά αξιοθέατα αλλά συχνάζουν σε εμπορικά κέντρα.
Επιστρέφω στην περιοχή που μένω. Για μεσημέρι τρώω πάλι στο γειτονικό Αιγυπτιακό φαστφούντ. Ακολουθεί δίωρη μεσημεριανή ξεκούραση.
Κατά τις πέντε πηγαίνω πάλι στο Al Murabba ελπίζοντας να το βρω ανοικτό. Όχι μόνο είναι κλειστό αλλά όλη η γύρω περιοχή (που το πρωί κυκλοφόρησα) είναι κλειστή και περιφραγμένη και η είσοδος γίνεται με κάρτες εισόδου. Έχουν διαμορφώσει πολυτελή υπαίθρια ρεστοράν όπου πάνε όσοι έχουν κάνει κράτηση και έχουν πληρώσει. Σε αυτά τα οργανωμένα “event” προσλαμβάνουν δυτικούς οργανωτές. Ένας λευκός υπάλληλος που ρώτησα με ενημέρωσε ότι το Παλάτι Al Murabba θα παραμείνει κλειστό για αρκετές ημέρες.
Τι μπορώ να κάνω; Για να γεμίσω το χρόνο της βραδιάς αποφασίζω να επισκεφθώ το Kingdom Tower. Το αποκαλούν και «μαμλάκα», ενώ στα Ελληνικά θα το λέγαμε βασιλικό πύργο. Είναι ο υψηλότερος ουρανοξύστης της πόλης με ύψος 302,30 μέτρα.
Ο Βασιλικός Πύργος βρίσκεται στο κέντρο του Ριάντ και στεγάζει στους πέντε κάτω ορόφους του ένα εμπορικό κέντρο. Επίσης στεγάζει ξενοδοχεία και υπερπολυτελή διαμερίσματα.
Επειδή φέρει στον επάνω μέρος μια οπή ως δομικό στοιχείο είναι γνωστός και ως κλειδαριά. Το κτίριο κατασκευάστηκε μεταξύ 1999 και 2002. Το σημαντικό αξιοθέατο είναι η “skybridge” μια αερογέφυρα μήκους 56 μέτρων σε ύψος 290 μέτρων, η οποία προσφέρει εκπληκτική θέα στη γύρω περιοχή. Πληρώνοντας εισιτήριο 63 SAR και μετεπιβιβαζόμενος σε δυο ασανσέρ ανεβαίνω και περπατώ σε αυτήν. Αυτή η επίσκεψη είναι κάτι περίπου υποχρεωτικό στο Ριάντ και η θέα, ειδικά τώρα το βράδυ που η πόλη είναι φωτισμένη, είναι σπουδαία. Αλλά και 63 SAR εισιτήριο, πανάκριβο είναι!
Επί πλέον πλήρωσα για πηγαινέλα με ταξί 50 SAR (30 συν 20).
Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο μου λέω να μπω στο Φιλιππινέζικο εστιατόριο, που στεγάζεται στο ισόγειο του ίδιου κτιρίου. Καθώς μπαίνω βλέπω ότι όλα σχεδόν τα τραπέζια είναι γεμάτα Φιλιππινέζους. Οι άνθρωποι κάνουν τη βδομαδιάτική έξοδό τους καθώς αύριο Παρασκευή εδώ έχουμε αργία. Μια παρέα πέντε ανδρών καθώς με βλέπει αμήχανο με φωνάζει να καθίσω στο τραπέζι τους. Είναι και οι πέντε μηχανικοί διαφόρων ειδικοτήτων που εργάζονται σε μια μεγάλη τσιμεντοβιομηχανία.
Με κερνάνε λίγο από το φαγητό που έχουν παραγγείλει. Θαλασσινά και ψάρια με λαχανικά και ρύζι, μαγειρεμένα με κάποιο Φιλιππινέζικο τρόπο και κάπως πικάντικα. Κάναμε πάντως κάμποσην ώρα μια καλή παρέα με τους πέντε φιλόξενους Φιλιππινέζους, νάναι καλά τα παιδιά.
Φωτογραφίες από το Ριάντ
Attachments
Last edited:
Φιλικά την επόμενη φορά αν μπορέσεις να την "σπάσεις" σε κεφάλαια και να βάλεις τις φωτογραφίες ανάμεσα στο κείμενο θα ήταν τέλεια.
