Anas Tassos
Member
- Μηνύματα
- 168
- Likes
- 1.218
- Ταξίδι-Όνειρο
- Παπούα Νεα Γουινέα
Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου
Στην Τάυμα
Ο σημερινός μου προορισμός είναι η πόλη Tayma (Τάυμα) και η ώρα αναχώρησης είναι δέκα. Ο ρεσεψιονίστας Γιάσερ, ένας πολύ φιλικός πενηντάρης Αιγύπτιος, καλεί ταξί μέσω της εφαρμογής «Καρίμ». Είναι κάτι σαν το uber, που λειτουργεί σε αραβικές χώρες.
Έτσι πάω ενωρίς στο σταθμό, πληρώνοντας 15 SAR.
Αναχωρούμε για την Tayma στις δέκα ακριβώς, μια περίπτωση σπάνια να μην υπάρξει καμία καθυστέρηση. Η απόσταση είναι 265 χιλιόμετρα. Τα πρώτα 110 είναι επιστροφή από τον ίδιο δρόμο που ήρθα χθες από τη Σακάκα. Μετά στρίβουμε δεξιά και πάμε νότια. Άφιξη στην Tayma λίγο μετά τις μία το μεσημέρι.
Ο σταθμός της SAPTCO βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη, την οποία περάσαμε ήδη. Εδώ υπάρχει ένα μέρος με βενζινάδικο και μερικά εστιατόρια όπου σταματάνε τα λεωφορεία που πηγαίνουν ή έρχονται από την ιερή πόλη Μεδίνα.
Η Tayma είναι μια πόλη μικρή αλλά απλωμένη σε μεγάλη έκταση. Παίρνω «ταξί» για το ξενοδοχείο μου. Βρίσκεται στην άλλη πλευρά της πόλης και ο ταξιτζής από το Μπανγκλαντές παίρνει 25 SAR για τα 6 χιλιόμετρα απόστασης.
Το ξενοδοχείο μου είναι το Jawharat Al Amaken. Ολοκαίνουργιο και κάνουν ακόμα εργασίες. Είναι και το πιο ακριβό που βρήκα σε τούτο το ταξίδι. Το δωμάτιό μου κοστίζει 205 SAR (περίπου 50 ευρώ) για μια νύχτα που θα μείνω στην Tayma.
Το δωμάτιο που μου δίνουν είναι μια πολυτελής σουίτα στο ισόγειο. Αλλά αν και τους ζήτησα πετσέτα δε δίνουν με τίποτα! Ενώ η τουαλέτα είναι Οθωμανικού τύπου. Όταν τους ζητώ καθιστή τουαλέτα μου φέρνουν ένα κάθισμα με τρύπα στη μέση από αυτά που έχω δει σε νοσοκομεία. Δεν πρόκειται να το χρησιμοποιήσω.
Ώρα που είναι ζητώ να μου πουν που υπάρχει εστιατόριο. Ο μάνατζερ του ξενοδοχείου με παίρνει στο αυτοκίνητό του και με πηγαίνει χίλια το πολύ μέτρα πιο κάτω, προς το κέντρο της μικρής πόλης, όπου υπάρχουν αρκετά εστιατόρια.
Τελειώνοντας από το φαγητό ρωτάω πως μπορώ να πάω στο πηγάδι Χαντάτζ. Ακούγοντας την ερώτηση ένας 22χρονος Σαουδάραβας μου λέει έλα να σε πάω εγώ με το αμάξι μου. Νάναι καλά το παιδί, είναι τέσσερα και πλέον χιλιόμετρα απόσταση.
Η μικρή πόλη της Tayma έχει μια αιωνόβια ιστορία. Είναι μια όαση σε επίκαιρη γεωγραφική θέση. Είδε πολυάριθμα καραβάνια να περνάνε σταθμεύοντας στα πηγάδια της ήδη από τις πιο παλιές εποχές, τη νεολιθική (10η με 4η χιλιετία π.Χ), την εποχή του ορείχαλκου (3η χιλιετία) και του σιδήρου (2η χιλιετία π.Χ). Η πόλη απέκτησε πολιτική σημασία στα χρόνια των Ασσυρίων. Στην περιοχή της βρέθηκαν λίθινες στήλες με επιγραφές σε σφηνοειδή γραφή που μαρτυρούν ότι τον 7ο και 8ο αιώνα προ Χριστού, η Tayma ήταν υποτελής στους Ασσύριους Βασιλείς.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε η πόλη στα χρόνια του Βαβυλωνιακού βασιλείου. Σε μια στήλη που βρέθηκε στο Χαράν, στη σημερινή Τουρκία, το Βαβυλωνιακό κείμενο αφηγείται ότι ο τελευταίος βασιλιάς της νεο-βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας Ναβοναΐδ, που βασίλεψε από το 556 π.Χ. έως το 539 π.Χ. κατέκτησε έξι οάσεις στη βόρεια Αραβία, μεταξύ των οποίων και η Tayma.
Σε ένα άλλο Βαβυλωνιακό κείμενο αναφέρεται ότι ο Ναβοναΐδ ή Nabonidus εγκαταστάθηκε για μια δεκαετία στην Tayma. Η όαση είχε προστατευτικό τείχος μήκους 4 χιλιομέτρων που πιστεύεται ότι χτίστηκε επί της βασιλείας τού Ναβοναΐδ. Το 19ο αιώνα βρέθηκε η «στήλη της Tayma», που σήμερα φυλάσσεται στο Μουσείο του Λούβρου.
Η στήλη είναι γνωστή διότι παρέχει πληροφορίες για τους δεσμούς μεταξύ Αραβίας και Μεσοποταμίας τον 5ο αιώνα προ Χριστού.
Η Tayma αναφέρεται επίσης από πρώιμα ισλαμικά κείμενα. Ενώ την όαση επισκέφθηκαν από το 12ο αιώνα και μετά περιηγητές από την Ευρώπη που διηγήθηκαν τα ταξίδια τους. Όπως ο Ισπανοεβραίος Βενιαμίν από την Τουδέλα το 1170. Όσο για τη στήλη της Tayma, στάλθηκε από τον Ερνέστο Ρενάν ο Γάλλος εξερευνητής Charles Huber, που την πήρε από την Τάυμα και την πήγε το 1883 στο Παρίσι.
Αρκετά έγραψα για την ιστορία της όασης που σήμερα είναι μια μικρή πόλη που έχει περίπου 25,000 κατοίκους. Αλλά εδώ που ήρθα είναι ένα μέρος που δεν έχει κανείς να κάνει πολλά πράγματα. Με το διάβασμα της ιστορίας περνάει κάμποση ώρα και προστίθεται κάποιο ενδιαφέρον στην ημέρα.
Το πηγάδι “Bir Haddaj”, όπου με αφήνει ο νεαρός Σαουδάραβας, είναι το εμβληματικό αξιοθέατο της Tayma. Οι φωτογραφίες που είδα στο ιντερνέτ με εντυπωσίασαν και αποφάσισα να έρθω στην όαση για να το δω. Αλλά κάνουν και εδώ επισκευή και με τις σκαλωσιές που υπάρχουν σήμερα δε θα έχω δυνατότητα να βγάλω εξίσου ωραίες φωτογραφίες.
Το καλό είναι πως οι αρμόδιοι με δέχονται φιλόξενα να περάσω μέσα στον περιφραγμένο χώρο και να επισκεφθώ το ιστορικό πηγάδι. Επίσης με κερνούν καφέ και μου δίνουν φυλλάδια με πληροφοριακό υλικό για «τα μνημεία της περιοχής του κυβερνείου της Tayma» (που υπάγεται στην επαρχία Tabuk).
Tayma. Το πηγάδι, το Κάστρο και ένας κυκλοφοριακός κόμβος.
Το Bir Haddaj χρονολογείται περί τα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. Για το λόγο αυτό θεωρείται από τα πιο αρχαία πηγάδια του αρχαίου κόσμου και στα φυλλάδια γράφουν ότι είναι το μεγαλύτερο και πιο φημισμένο στην Αραβική χερσόνησο.
Η κατασκευή του πηγαδιού έχει γίνει με λαξευμένους λίθους. Το βάθος του είναι 11 – 12 μέτρα. Ενώ η διάμετρος στο στόμιό του, που έχει ακανόνιστο σχήμα, είναι 65 μέτρα. Μια σκάλα κατεβαίνει ως τη στάθμη του νερού στο εσωτερικό του. Γύρω του μπορούσαν να πίνουν ταυτόχρονα νερό εκατό καμήλες.
Ενώ 31 κανάλια μετέφεραν νερό από το πηγάδι για να πίνουν τα καραβάνια, τα κοπάδια των κατοίκων και για να ποτίζεται η καλλιεργούμενη γη στη γύρω περιοχή.
Το έτος 1973 ο τότε βασιλιάς Φεϊζάλ αλ Σαούντ στην επίσκεψή του είδε τον κόπο με τον οποίο οι κάτοικοι έβγαζαν νερό με καμήλες από το πηγάδι και αποφάσισε να τους χαρίσει τέσσερες μηχανικές αντλίες Ruston για να τους κάνει ευκολότερη τη ζωή. Επίσης τους βοήθησε να ανοίξουν καινούργια πηγάδια με τα οποία αυξήθηκε η γεωργική παραγωγή. Αλλά με αυτά τα νέα και βαθύτερα γειτονικά πηγάδια το ιστορικό Bir Haddaj παραμελήθηκε και σχεδόν στέρεψε.
Το παρόν πρόγραμμα εργασιών στο ιστορικό πηγάδι ξεκίνησε με χρηματοδότηση της επαρχίας Tabuk και έχει στόχο να μετατρέψει το πηγάδι σε τουριστικό αξιοθέατο αναστηλώνοντάς το και αναπλάθοντας τη γύρω του περιοχή.
Μετά το πηγάδι και με πληροφορίες που πήρα από τους υπαλλήλους που επιβλέπουν τα εκεί έργα αναστήλωσης περπατάω 300 μέτρα ώσπου να πάω στο Παλάτι του Κυβερνήτη της Tayma. Είναι ένα μεγάλο συγκρότημα κτισμένο με πλίνθους από λάσπη και ξύλινες οροφές, κατά την τυπική οικοδομική παράδοση της περιοχής Νατζντ. Ωστόσο τα πέτρινα θεμέλιά του πρέπει να είναι από παλιότερα κτίρια. Είναι συνηθισμένο το φαινόμενο να χτίζονται οικοδομήματα πάνω σε παλιότερα ερείπια.
Άλλη μια φορά διαδραματίζεται το γνώριμο πλέον σκηνικό. Το συγκρότημα τελεί υπό επισκευή, αλλά οι δυο Πακιστανοί εργαζόμενοι που εργάζονται με αφήνουν ελεύθερο να περιτριγυρίσω στο εσωτερικό του.
Υπόψη ότι το παλάτι είναι περισσότερο γνωστό στους ντόπιους ως «κασρ αλ ρουμάν», δηλαδή «κάστρο τού ροδιού».
Εδώ γύρω από το πλινθόκτιστο παλάτι βρίσκεται η παλιά πόλη της Tayma, όντας και αυτή πλινθόκτιστη. Τα παλιά σπίτια έχουν περιβόλια, κυρίως με χουρμαδιές, ενώ αρκετά είναι ερειπωμένα.
Εκεί που τριγυρίζω στο δρόμο της συνοικίας με βλέπει ένας Σαουδάραβας και με καλεί στο αμάξι του. Ο μικρόσωμος τριαντάχρονος Φάλεμ προθυμοποιείται να με πάει στο ξενοδοχείο μου. Τον φωνάζουν με το παρατσούκλι «ζάουμπα» που αν και δεν είναι ωραίο φαίνεται πως το έχει συνηθίσει. Αλλά προηγουμένως περνάμε από το σπίτι του. Μπαίνει μέσα και βγαίνει με ένα φλιτζάνι καπουτσίνο το οποίο μου προσφέρει. Εγώ πίνω μερικές γουλιές, δε θέλω καφέ τέτοιαν ώρα.
Ο νεαρός καινούργιος φίλος μου είναι πολύ ευχάριστος τύπος. Όλο αστεία λέμε και γελάμε.
Όταν με αφήνει στο ξενοδοχείο μου η ώρα θα είναι περίπου τρεις το απόγευμα. Και το πρόβλημά μου είναι πως δεν έχω κάτι άλλο να επισκεφθώ σήμερα.
Το Αρχαιολογικό μουσείο της πόλης άκουσα ότι είναι κλειστό. Οι αξιόλογες τοποθεσίες βρίσκονται στην έρημο, σε απόσταση που απαιτεί τη χρήση ιδιωτικού αυτοκινήτου, ίσως μάλιστα 4X4, λόγω της ερήμου, και ελλείψει τούτου δε μπορώ να τις δω. Κρίμα είναι διότι τουλάχιστον μία, η τοποθεσία “Al-Naslaa” που είδα στο ιντερνέτ με έχει συναρπάσει. Είναι ένας τεράστιος βράχος κομμένος στη μέση με φοβερή ακρίβεια που βρίσκεται σε απόσταση 60 χιλιόμετρα, προς το νότο. Δυστυχώς δε μπορώ να πάω ως εκεί.
Πέμπτη, 12 Δεκεμβρίου
Επιστροφή στο Ταμπούκ
Η επίσκεψη στην Tayma που έκανα χθες το απόγευμα είχε στην ουσία διάρκεια μιας ώρας. Σήμερα το λεωφορείο επιστροφής στο Tabuk φεύγει στις μία το μεσημέρι και δυστυχώς δεν έχω δυνατότητα να επισκεφθώ κάτι αξιόλογο. Μια ακόμα «παθητική» ημέρα, χωρίς αξιοθέατα.
Πάντως το πρωί αποπειρώμαι να κάνω μια βόλτα στην πόλη. Ο περίπατός μου κρατάει μιάμιση ώρα (8 με 9,30). Διασχίζω μια πόλη κοιμισμένη ακόμα. Φθάνω μέχρι την καινούργια αγορά. Κτισμένη στα κράσπεδα της πόλης σε σχήμα Π, με την πλάτη του προς την έρημο, έχει δεκάδες μαγαζιά, πολλά από τα οποία είναι ακόμα άδεια, δηλαδή δε λειτουργούν. Ενώ τα υπόλοιπα είναι κυρίως μανάβικα και χασάπικα με καταστηματάρχες από το Μπανγκλαντές, το Πακιστάν και άλλους αλλοδαπούς. Και ακόμα περιμένουν πελατεία. Εγώ επισκέπτομαι από περιέργεια ένα μανάβικο. Ο νεαρός Πακιστανός μανάβης είναι από το Πεσαβάρ (που πήγα το 1999!) και με κερνάει φιλικά ένα κόκκινο μήλο και μια μπανάνα.
Κατά τις έντεκα παίρνω ένα ταξί uber με το οποίο πηγαίνω στο σταθμό λεωφορείων (15 SAR). Εδώ γύρω υπάρχουν αυτήν την ώρα πολλά εκδρομικά πούλμαν με πινακίδες Ιορδανίας. Από ότι καταλαβαίνω μεταφέρουν προσκυνητές προς και από την ιερή πόλη της Μεδίνας.
Ο χρόνος αναχώρησης για το Tabuk αναγράφεται 12,28 (άκου ακρίβεια!). Φεύγουμε με 15 μόνο λεπτά καθυστέρηση. Φθάνουμε στο σταθμό SAPTCO του Tabuk στις 15,20. Με ένα uber πηγαίνω στο ξενοδοχείο μου (20 SAR). Είναι το ίδιο που έμεινα προχθές. Ο ρεσεψιονίστας μου δίνει για απόψε ένα μεγάλο διαμέρισμα στον 5ο όροφο. Χαλάλι τους που δε δίνουν πετσέτα.
Το πρόβλημα φυσικά είναι ότι και εδώ δεν μπορώ απόψε να βγω στο κέντρο της πόλης, που βρίσκεται πέντε χιλιόμετρα μακριά. Κάνει και άσχημο καιρό. Φυσάει δυνατός αέρας και η θερμοκρασία έχει πέσει κάτω από τους 10 βαθμούς.
Στην Τάυμα
Ο σημερινός μου προορισμός είναι η πόλη Tayma (Τάυμα) και η ώρα αναχώρησης είναι δέκα. Ο ρεσεψιονίστας Γιάσερ, ένας πολύ φιλικός πενηντάρης Αιγύπτιος, καλεί ταξί μέσω της εφαρμογής «Καρίμ». Είναι κάτι σαν το uber, που λειτουργεί σε αραβικές χώρες.
Έτσι πάω ενωρίς στο σταθμό, πληρώνοντας 15 SAR.
Αναχωρούμε για την Tayma στις δέκα ακριβώς, μια περίπτωση σπάνια να μην υπάρξει καμία καθυστέρηση. Η απόσταση είναι 265 χιλιόμετρα. Τα πρώτα 110 είναι επιστροφή από τον ίδιο δρόμο που ήρθα χθες από τη Σακάκα. Μετά στρίβουμε δεξιά και πάμε νότια. Άφιξη στην Tayma λίγο μετά τις μία το μεσημέρι.
Ο σταθμός της SAPTCO βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη, την οποία περάσαμε ήδη. Εδώ υπάρχει ένα μέρος με βενζινάδικο και μερικά εστιατόρια όπου σταματάνε τα λεωφορεία που πηγαίνουν ή έρχονται από την ιερή πόλη Μεδίνα.
Η Tayma είναι μια πόλη μικρή αλλά απλωμένη σε μεγάλη έκταση. Παίρνω «ταξί» για το ξενοδοχείο μου. Βρίσκεται στην άλλη πλευρά της πόλης και ο ταξιτζής από το Μπανγκλαντές παίρνει 25 SAR για τα 6 χιλιόμετρα απόστασης.
Το ξενοδοχείο μου είναι το Jawharat Al Amaken. Ολοκαίνουργιο και κάνουν ακόμα εργασίες. Είναι και το πιο ακριβό που βρήκα σε τούτο το ταξίδι. Το δωμάτιό μου κοστίζει 205 SAR (περίπου 50 ευρώ) για μια νύχτα που θα μείνω στην Tayma.
Το δωμάτιο που μου δίνουν είναι μια πολυτελής σουίτα στο ισόγειο. Αλλά αν και τους ζήτησα πετσέτα δε δίνουν με τίποτα! Ενώ η τουαλέτα είναι Οθωμανικού τύπου. Όταν τους ζητώ καθιστή τουαλέτα μου φέρνουν ένα κάθισμα με τρύπα στη μέση από αυτά που έχω δει σε νοσοκομεία. Δεν πρόκειται να το χρησιμοποιήσω.
Ώρα που είναι ζητώ να μου πουν που υπάρχει εστιατόριο. Ο μάνατζερ του ξενοδοχείου με παίρνει στο αυτοκίνητό του και με πηγαίνει χίλια το πολύ μέτρα πιο κάτω, προς το κέντρο της μικρής πόλης, όπου υπάρχουν αρκετά εστιατόρια.
Τελειώνοντας από το φαγητό ρωτάω πως μπορώ να πάω στο πηγάδι Χαντάτζ. Ακούγοντας την ερώτηση ένας 22χρονος Σαουδάραβας μου λέει έλα να σε πάω εγώ με το αμάξι μου. Νάναι καλά το παιδί, είναι τέσσερα και πλέον χιλιόμετρα απόσταση.
Η μικρή πόλη της Tayma έχει μια αιωνόβια ιστορία. Είναι μια όαση σε επίκαιρη γεωγραφική θέση. Είδε πολυάριθμα καραβάνια να περνάνε σταθμεύοντας στα πηγάδια της ήδη από τις πιο παλιές εποχές, τη νεολιθική (10η με 4η χιλιετία π.Χ), την εποχή του ορείχαλκου (3η χιλιετία) και του σιδήρου (2η χιλιετία π.Χ). Η πόλη απέκτησε πολιτική σημασία στα χρόνια των Ασσυρίων. Στην περιοχή της βρέθηκαν λίθινες στήλες με επιγραφές σε σφηνοειδή γραφή που μαρτυρούν ότι τον 7ο και 8ο αιώνα προ Χριστού, η Tayma ήταν υποτελής στους Ασσύριους Βασιλείς.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε η πόλη στα χρόνια του Βαβυλωνιακού βασιλείου. Σε μια στήλη που βρέθηκε στο Χαράν, στη σημερινή Τουρκία, το Βαβυλωνιακό κείμενο αφηγείται ότι ο τελευταίος βασιλιάς της νεο-βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας Ναβοναΐδ, που βασίλεψε από το 556 π.Χ. έως το 539 π.Χ. κατέκτησε έξι οάσεις στη βόρεια Αραβία, μεταξύ των οποίων και η Tayma.
Σε ένα άλλο Βαβυλωνιακό κείμενο αναφέρεται ότι ο Ναβοναΐδ ή Nabonidus εγκαταστάθηκε για μια δεκαετία στην Tayma. Η όαση είχε προστατευτικό τείχος μήκους 4 χιλιομέτρων που πιστεύεται ότι χτίστηκε επί της βασιλείας τού Ναβοναΐδ. Το 19ο αιώνα βρέθηκε η «στήλη της Tayma», που σήμερα φυλάσσεται στο Μουσείο του Λούβρου.
Η στήλη είναι γνωστή διότι παρέχει πληροφορίες για τους δεσμούς μεταξύ Αραβίας και Μεσοποταμίας τον 5ο αιώνα προ Χριστού.
Η Tayma αναφέρεται επίσης από πρώιμα ισλαμικά κείμενα. Ενώ την όαση επισκέφθηκαν από το 12ο αιώνα και μετά περιηγητές από την Ευρώπη που διηγήθηκαν τα ταξίδια τους. Όπως ο Ισπανοεβραίος Βενιαμίν από την Τουδέλα το 1170. Όσο για τη στήλη της Tayma, στάλθηκε από τον Ερνέστο Ρενάν ο Γάλλος εξερευνητής Charles Huber, που την πήρε από την Τάυμα και την πήγε το 1883 στο Παρίσι.
Αρκετά έγραψα για την ιστορία της όασης που σήμερα είναι μια μικρή πόλη που έχει περίπου 25,000 κατοίκους. Αλλά εδώ που ήρθα είναι ένα μέρος που δεν έχει κανείς να κάνει πολλά πράγματα. Με το διάβασμα της ιστορίας περνάει κάμποση ώρα και προστίθεται κάποιο ενδιαφέρον στην ημέρα.
Το πηγάδι “Bir Haddaj”, όπου με αφήνει ο νεαρός Σαουδάραβας, είναι το εμβληματικό αξιοθέατο της Tayma. Οι φωτογραφίες που είδα στο ιντερνέτ με εντυπωσίασαν και αποφάσισα να έρθω στην όαση για να το δω. Αλλά κάνουν και εδώ επισκευή και με τις σκαλωσιές που υπάρχουν σήμερα δε θα έχω δυνατότητα να βγάλω εξίσου ωραίες φωτογραφίες.
Το καλό είναι πως οι αρμόδιοι με δέχονται φιλόξενα να περάσω μέσα στον περιφραγμένο χώρο και να επισκεφθώ το ιστορικό πηγάδι. Επίσης με κερνούν καφέ και μου δίνουν φυλλάδια με πληροφοριακό υλικό για «τα μνημεία της περιοχής του κυβερνείου της Tayma» (που υπάγεται στην επαρχία Tabuk).
Tayma. Το πηγάδι, το Κάστρο και ένας κυκλοφοριακός κόμβος.
Το Bir Haddaj χρονολογείται περί τα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. Για το λόγο αυτό θεωρείται από τα πιο αρχαία πηγάδια του αρχαίου κόσμου και στα φυλλάδια γράφουν ότι είναι το μεγαλύτερο και πιο φημισμένο στην Αραβική χερσόνησο.
Η κατασκευή του πηγαδιού έχει γίνει με λαξευμένους λίθους. Το βάθος του είναι 11 – 12 μέτρα. Ενώ η διάμετρος στο στόμιό του, που έχει ακανόνιστο σχήμα, είναι 65 μέτρα. Μια σκάλα κατεβαίνει ως τη στάθμη του νερού στο εσωτερικό του. Γύρω του μπορούσαν να πίνουν ταυτόχρονα νερό εκατό καμήλες.
Ενώ 31 κανάλια μετέφεραν νερό από το πηγάδι για να πίνουν τα καραβάνια, τα κοπάδια των κατοίκων και για να ποτίζεται η καλλιεργούμενη γη στη γύρω περιοχή.
Το έτος 1973 ο τότε βασιλιάς Φεϊζάλ αλ Σαούντ στην επίσκεψή του είδε τον κόπο με τον οποίο οι κάτοικοι έβγαζαν νερό με καμήλες από το πηγάδι και αποφάσισε να τους χαρίσει τέσσερες μηχανικές αντλίες Ruston για να τους κάνει ευκολότερη τη ζωή. Επίσης τους βοήθησε να ανοίξουν καινούργια πηγάδια με τα οποία αυξήθηκε η γεωργική παραγωγή. Αλλά με αυτά τα νέα και βαθύτερα γειτονικά πηγάδια το ιστορικό Bir Haddaj παραμελήθηκε και σχεδόν στέρεψε.
Το παρόν πρόγραμμα εργασιών στο ιστορικό πηγάδι ξεκίνησε με χρηματοδότηση της επαρχίας Tabuk και έχει στόχο να μετατρέψει το πηγάδι σε τουριστικό αξιοθέατο αναστηλώνοντάς το και αναπλάθοντας τη γύρω του περιοχή.
Μετά το πηγάδι και με πληροφορίες που πήρα από τους υπαλλήλους που επιβλέπουν τα εκεί έργα αναστήλωσης περπατάω 300 μέτρα ώσπου να πάω στο Παλάτι του Κυβερνήτη της Tayma. Είναι ένα μεγάλο συγκρότημα κτισμένο με πλίνθους από λάσπη και ξύλινες οροφές, κατά την τυπική οικοδομική παράδοση της περιοχής Νατζντ. Ωστόσο τα πέτρινα θεμέλιά του πρέπει να είναι από παλιότερα κτίρια. Είναι συνηθισμένο το φαινόμενο να χτίζονται οικοδομήματα πάνω σε παλιότερα ερείπια.
Άλλη μια φορά διαδραματίζεται το γνώριμο πλέον σκηνικό. Το συγκρότημα τελεί υπό επισκευή, αλλά οι δυο Πακιστανοί εργαζόμενοι που εργάζονται με αφήνουν ελεύθερο να περιτριγυρίσω στο εσωτερικό του.
Υπόψη ότι το παλάτι είναι περισσότερο γνωστό στους ντόπιους ως «κασρ αλ ρουμάν», δηλαδή «κάστρο τού ροδιού».
Εδώ γύρω από το πλινθόκτιστο παλάτι βρίσκεται η παλιά πόλη της Tayma, όντας και αυτή πλινθόκτιστη. Τα παλιά σπίτια έχουν περιβόλια, κυρίως με χουρμαδιές, ενώ αρκετά είναι ερειπωμένα.
Εκεί που τριγυρίζω στο δρόμο της συνοικίας με βλέπει ένας Σαουδάραβας και με καλεί στο αμάξι του. Ο μικρόσωμος τριαντάχρονος Φάλεμ προθυμοποιείται να με πάει στο ξενοδοχείο μου. Τον φωνάζουν με το παρατσούκλι «ζάουμπα» που αν και δεν είναι ωραίο φαίνεται πως το έχει συνηθίσει. Αλλά προηγουμένως περνάμε από το σπίτι του. Μπαίνει μέσα και βγαίνει με ένα φλιτζάνι καπουτσίνο το οποίο μου προσφέρει. Εγώ πίνω μερικές γουλιές, δε θέλω καφέ τέτοιαν ώρα.
Ο νεαρός καινούργιος φίλος μου είναι πολύ ευχάριστος τύπος. Όλο αστεία λέμε και γελάμε.
Όταν με αφήνει στο ξενοδοχείο μου η ώρα θα είναι περίπου τρεις το απόγευμα. Και το πρόβλημά μου είναι πως δεν έχω κάτι άλλο να επισκεφθώ σήμερα.
Το Αρχαιολογικό μουσείο της πόλης άκουσα ότι είναι κλειστό. Οι αξιόλογες τοποθεσίες βρίσκονται στην έρημο, σε απόσταση που απαιτεί τη χρήση ιδιωτικού αυτοκινήτου, ίσως μάλιστα 4X4, λόγω της ερήμου, και ελλείψει τούτου δε μπορώ να τις δω. Κρίμα είναι διότι τουλάχιστον μία, η τοποθεσία “Al-Naslaa” που είδα στο ιντερνέτ με έχει συναρπάσει. Είναι ένας τεράστιος βράχος κομμένος στη μέση με φοβερή ακρίβεια που βρίσκεται σε απόσταση 60 χιλιόμετρα, προς το νότο. Δυστυχώς δε μπορώ να πάω ως εκεί.
Πέμπτη, 12 Δεκεμβρίου
Επιστροφή στο Ταμπούκ
Η επίσκεψη στην Tayma που έκανα χθες το απόγευμα είχε στην ουσία διάρκεια μιας ώρας. Σήμερα το λεωφορείο επιστροφής στο Tabuk φεύγει στις μία το μεσημέρι και δυστυχώς δεν έχω δυνατότητα να επισκεφθώ κάτι αξιόλογο. Μια ακόμα «παθητική» ημέρα, χωρίς αξιοθέατα.
Πάντως το πρωί αποπειρώμαι να κάνω μια βόλτα στην πόλη. Ο περίπατός μου κρατάει μιάμιση ώρα (8 με 9,30). Διασχίζω μια πόλη κοιμισμένη ακόμα. Φθάνω μέχρι την καινούργια αγορά. Κτισμένη στα κράσπεδα της πόλης σε σχήμα Π, με την πλάτη του προς την έρημο, έχει δεκάδες μαγαζιά, πολλά από τα οποία είναι ακόμα άδεια, δηλαδή δε λειτουργούν. Ενώ τα υπόλοιπα είναι κυρίως μανάβικα και χασάπικα με καταστηματάρχες από το Μπανγκλαντές, το Πακιστάν και άλλους αλλοδαπούς. Και ακόμα περιμένουν πελατεία. Εγώ επισκέπτομαι από περιέργεια ένα μανάβικο. Ο νεαρός Πακιστανός μανάβης είναι από το Πεσαβάρ (που πήγα το 1999!) και με κερνάει φιλικά ένα κόκκινο μήλο και μια μπανάνα.
Κατά τις έντεκα παίρνω ένα ταξί uber με το οποίο πηγαίνω στο σταθμό λεωφορείων (15 SAR). Εδώ γύρω υπάρχουν αυτήν την ώρα πολλά εκδρομικά πούλμαν με πινακίδες Ιορδανίας. Από ότι καταλαβαίνω μεταφέρουν προσκυνητές προς και από την ιερή πόλη της Μεδίνας.
Ο χρόνος αναχώρησης για το Tabuk αναγράφεται 12,28 (άκου ακρίβεια!). Φεύγουμε με 15 μόνο λεπτά καθυστέρηση. Φθάνουμε στο σταθμό SAPTCO του Tabuk στις 15,20. Με ένα uber πηγαίνω στο ξενοδοχείο μου (20 SAR). Είναι το ίδιο που έμεινα προχθές. Ο ρεσεψιονίστας μου δίνει για απόψε ένα μεγάλο διαμέρισμα στον 5ο όροφο. Χαλάλι τους που δε δίνουν πετσέτα.
Το πρόβλημα φυσικά είναι ότι και εδώ δεν μπορώ απόψε να βγω στο κέντρο της πόλης, που βρίσκεται πέντε χιλιόμετρα μακριά. Κάνει και άσχημο καιρό. Φυσάει δυνατός αέρας και η θερμοκρασία έχει πέσει κάτω από τους 10 βαθμούς.
Attachments
Last edited:
Φιλικά την επόμενη φορά αν μπορέσεις να την "σπάσεις" σε κεφάλαια και να βάλεις τις φωτογραφίες ανάμεσα στο κείμενο θα ήταν τέλεια.
