Yorgos
Member
- Μηνύματα
- 9.666
- Likes
- 50.513
- Επόμενο Ταξίδι
- Umhlanga
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού τότε, τώρα, πάντα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2. Μουρμάνσκ και Βόρειο Σέλας: Καλωσήρθατε στο κορωνοπάρτι, έχουμε και φώτα
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3. Βουνά Khibiny: Η δίδυμη αδελφή του Βενιζέλου, ενάμισι μέτρο κρέας και μια αναρριχώμενη ρεσεψιονίστ
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4. Teriberka: Εκεί που το χιόνι μπερδεύεται με τον αφρό, ο τριανταπεντάρης σάκος και η πτήση του καμπούρη
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5. Κρασνογιάρσκ: Επιτέλους πρωινό του επιπέδου μας και ο Υπερκορωνικός
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6. Λίμνη Βαϊκάλη: Το τζιπ του Στάλιν και το Ουγιούνι της Ασίας
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7. Λίμνη Βαϊκάλη 2: Ρωγμές, σταλακτίτες κι η δεύτερη μέρα που καρα-άξιζε
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8. Επιστροφή στο Ιρκούτσκ: Η Οδύσσεια ενός εμβολιασμένου
- Κεφάλαιο 9. Ιρκούτσκ: 5.000 μογγολικές θερμίδες, ιντελεκτουέλ καφέ και στρηπτιτζούδες με μάσκες όχι στο πρόσωπο
- Κεφάλαιο 10. Ιρκούτσκ και Kyzyl: Η μέρα του τεμπέλη, οι Σκύθες, οι βουδιστές και ο λόξιγκας του πισινού της κυρίας
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11. Abakan: Η Δημοκρατία της Χακασίας, τα μενίρ, οι αστυνομικοί κι οι ταραντούλες
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12. Novosibirsk: Κομουντσκαγια και Σοβιέτσκαγια γωνία
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13. Τομσκ: Χιόνια, φοιτητές και τραμ
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14. Γεκατερίνεμπουργκ: Γέλτσινμπουργκ...
- Κεφάλαιο 15. Tobolsk: To Τολέδο της Σιβηρίας και ο Dr Snoopy
- Κεφάλαιο 16. Tyumen: H πόλη που δεν είχα ακούσει ποτέ
- Κεφάλαιο 17. Καζάν: Οι Τάταροι, ο ιμάμης και ο νέος Παναθηναϊκός
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18. Bolgar: Από πού ήρθαν οι Βούλγαροι, από πού φεύγουν οι προδότες;
- Κεφάλαιο 19. Nizhny-Vladimir: Το Gorky, ο Σαχάροφ και η κουκλίτσα
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20. Σαν βγεις στον πηγαιμό για Petrozadovsk να εύχεσαι να είναι τα ρώσικα σου καλά: Αν τη ρωσική δεν ομιλείς, άντε τράβα να πνιγείς, Ρωσία-Τουρισμός 2020
- Κεφάλαιο 21. Ροστόφ: Meh
- Κεφάλαιο 22. Κρασνοντάρ & Roza Khutor: Meh ξανά & καθόλου meh
- Κεφάλαιο 23. Roza Khutor & Sochi: Κορυφές και χλίδα, μια άλλη Ρωσία
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 24. Elista: Ρωσικές παγόδες, γενοκτονίες και η Alexandra η μογγολοβουδίστρια
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25. Elista και προς Βόλγκογκραντ: Παγόδες #2 και ο βανιέρης της καρδιάς μας
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26. Volgograd-Stalingrad-Tsaritsyn: Όπως και να το πεις, Soviets do it better
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27. ΜΟΣΧΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΟΣΧΑ Η Μαρία, η γραφειοκρατία, το χόκεϊ και η επιστροφή
- Φωτογραφίες από Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28. ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21
Ροστόφ: Meh
Ροστόφ: Meh
Κοιμήθηκα στις 4 και ξύπνησα στις 9. Τρίτη και 13 σήμερα, βρήκε μέρα να μη λειτουργεί το tutu, κάποια βλάβη είχε η εφαρμογή, οπότε για να βγάλω το εισιτήριο του τραίνου για το Κράσνονταρ έπρεπε να πάω στο σταθμό του τραίνου, να έχω αναμονή άνω της μιας ώρας αλλά και να καταφέρω να συνενοηθώ αποτελεσματικά με την κυριούλα στο εκδοτήριο, με τη μέθοδο “βγάζω screenshot το δρομολόγιο που με ενδιαφέρει και το κυκλώνω”.
Ε, έτοιμος ήμουν, αφού άφησα τη βαλίτσα μου, να κάνω και μια βόλτα στο Ροστόφ, για το οποίο δεν είχα και ιδιαίτερες προσδοκίες, και η Αλιόνα άλλωστε μου είπε πως δεν είναι κάτι το αξιόλογο. Βέβαια ως πόλη με πληθυσμό (πάλι) άνω του εκατομμυρίου, διαφημιζόμενη ως η πιο “κοσμοπολίτικη” της νότιας Ρωσίας και χτισμένη πάνω στον ποταμό Ντον (για το Rostov on don μιλάμε, όχι για το Rostov Veliky), κάτι θα είχε, δεν μπορεί, άλλωστε εδώ σπούδασε και ο κουμπουροφόρος πρόεδρος του ΠΑΟΚ (άσχετο).
Μπόλικη η κίνηση στους δρόμους, καλός ο καιρός, ευχάριστοι οι δρόμοι και παρότι η όλη δεν είναι όμορφη με την κλασική καρτποσταλική έννοια, δεν της έλειπαν τα ενδιαφέροντα κτίρια. Βρήκα κι ένα ωραίο καφέ-φούρνο με εξαιρετικά κρουασανάκια σολωμού, κεκάκι αμύγδαλο κι άλλο ένα κεκάκι κάστανο και γουρούνιασα, ήπια και μια σοκολάτα, επιτέλους μετά από 7 μέρες περιορίστηκε η καταρροή, ε ήμουν σε καλή διάθεση. Και τον Ιβάν να έβλεπα, θα τον φιλούσα.
Πήγα μια βολτίτσα στο πάρκο Gorky, όπου είχε τα συνήθη αγάλματα (Λένιν και Σία), στο Μουσείο της Περιφέρειας που ήταν αδιάφορο αλλά πάντα κάτι βρίσκεις, κι έκανα την περατζάδα μου και στην παραλιακή, βλέποντας τα πλοιαράκια να φεύγουν για κοντινές διαδρομές με τους εγχώριους τουρίστες, δε μου φάνηκαν και πολύ ελκυστικές να σας πω (δεν το έχω και με το νερό, αυτό το να είσαι μέσα σε λεωφορείο του νερού και να βλέπεις τα ακούνητα νερά σα να κοιτάς μέσα σε λεκάνη ποτέ δε με τραβούσε).
Ξαναπείνασα και χτύπησα μια εξαιρετική πάπια και μια σουπίτσα τομ γκα σε ένα ασιατικό για 8€ και η μόνη αποτυχία ήταν η... κόκκινη λεμονάδα (πού τα σκέφτονται!) και το ότι δεν είχαν ρέστα, δε δέχονταν κάρτα και μετά από μισή ώρα περιήγησης του σερβιτόρου βρήκαν ρέστα... μείον 250 ρούβλια “κι αν δε με πειράζει να τους τα αφήσω φιλοδώρημα”. Με πείραζε και τους υπέδειξα ότι απέναντι είχε τράπεζα και δυο σουβλατζίδικα, αυτοί επέμεναν ότι εκεί δεν τους χαλούσαν χιλιάρικο οπότε πήγα και τα έκανα εγώ σε λιγότερο από ένα λεπτό κι έχασαν το φιλοδώρημα οι λεβέντες. Αλλά η πάπια ήταν άψογη, να τα λέμε αυτά.
Yandexάκι για το τραίνο, που με μετέφερε στο Κράσνονταρ, όπου κατευθύνθηκα στο Hotel Teatr, η είσοδος του οποίου θύμιζε μπαρ άλλης εποχής και τα δωμάτια θεατρόφερναν, καλή επιλογή αν εξαιρέσεις πως η μόνη υπάλληλος/μπαργούμαν/ρεσεψιονίστ/καθαρίστρια δεν ήξερε Αγγλικά, δεν ήξερε τον κωδικό για το ίντερνετ, δε δεχόταν κάρτες, δεν είχε ρέστα, αλλά τουλάχιστον ήταν φιλότιμη. Με τόσο λίγο ύπνο δεν είχα κουράγιο να βγω για περπάτημα βραδιάτικα, οπότε άφησα την πόλη για την επόμενη, μη μας πάρει και με τις πέτρες η Αλιόνα ότι δεν είδαμε την πόλη της.
Όμορφο δεν το λες ακριβώς το Ροστόφ, αλλά έχει διάφορα αρχιτεκτονικά στιλ, πολλές φορές παράταιρα.
Αυτός πρέπει να είναι ο Ιβάν Σαββίδης.
Κι αυτός ο Ιβάν Σαββίδης είναι.
Ρωσική πόλη χωρίς κεντρικό πεζόδρομο δε νοείται.
Καλά φάγαμε εδώ. Να πάτε.
Τώρα με 25 βαθμούς γιατί φοράνε μπουφάν οι Ρώσοι δεν ξέρω, εγώ με φανελάκι ήμουν. Βέβαια εγώ αρρώστησα κιόλας, οπότε να μη με ακούτε και πολύ.
Μύκονοοοοοοοοοος
Προσεγμένα τα μαγαζάκια τους.
Το περιφερειακό μουσείο. Χασμουρήθηκα.
Η παραλιακή δεν ήταν κακή.
Τέτοια θέλουμε.
Να και το ασιατικό, πολύ καλό φαγητό.