dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.089
- Likes
- 6.682
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΔΟΥ Κορίνθου
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Περίεργες πολιτικές ποτοαπαγόρευσης
- Run Lola Run
- Ηρθαμε! Φεύγουμε.....
- Kuala Lumbur
- Παναγιά μου!!! Ενα AirBus 320 έρχεται κατα πάνω μας
- Αναλαμβάνουμε απεντομώσεις, καθαρισμούς κτηρίων και αποφράξεις αποχετεύσεων
- Λάος
- Αυτός, Αυτή και οι απάτες
- Για ποιόν χτυπά η εξάτμιση?
- Το στοίχημα του ευρω
- Αρχίσανε τα όργανα
- Στο άγνωστο με πούλμαν την ελπίδα
- Η Αφιξη και το πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων
- Μια γιορτή μια μπύρα και τρια δόντια
- Και ο Γκιούλι ξεσπαθώνει, ξεσπαθώνει
- Οταν ξέρεις και ταξιδεύεις με στυλ
- Θελω να κατέβω απο αυτό το λεωφορείο
- Το αγνό παρθένο σου μαλλί
- Απο την Σκύλλα στην Χαρυβδη και απο τον Αννα στον Καιάφα
- Α ρε γλέντια
- Πνομ Πενχ : η Αυτοκράτειρα με τα κουρέλια
- Η Κάθοδος και ο δρόμος προς το κολαστήριο
- Η Καμπότζη και το εργοστάσιο της κρεατομηχανής
- Οταν η σύνεση εκδιώχνεται μετά κλοτσηδόν
- In the mouth of Darkness
- Το Ιδρυμα
- Κάνε ένα μπάνιο!
- Ψάχνωντας απελπισμένα (ένα) το Ιδρυμα
- Η καλή μας αγελάδα βόσκει κάτω στην λιακάδα
- Μια οικογένεια είμαστε όλοι
Το στοίχημα του ευρω
-Την κατσίκα. Την ξεδιάντροπη. Την παγαμπόντισα. Την απατεώνισα. Την ψευτρα. Η Dim είχε αρχίσει την μουρμούρα.
-Τώρα πάει. Εγινε. Και στο κάτω κάτω 30 λεπτά έκανε να μας φέρει .....εδώ στο... στο... στο..... όπου τέλος πάντων έχουμε έρθει. Δεν έγινε και τίποτα σπουδαίο. Πήραμε και τον αέρα μας. Μην σου πω ότι άρχισα να γουστάρω κιόλας....
-Μα να μας κοροιδέψει έτσι? Ας ελπίσουμε ότι το λεωφορείο θα είναι όπως είπε και δεν θα σκάσει μύτη κανένα τρακτέρ να μας φορτώσει στην ρεμούλκα δίπλα απο τα άχυρα.
-Μην το έχεις και σίγουρο. Το πολυτελές πούλμαν εννοώ. Μάλλον κανένα σαράβαλο θα είναι, αν κρίνω απο την εντιμότητά της.
-Μπα!! καλό θα είναι, και πάω στοίχημα. Τα έχω δει σε φωτο στο διαδίκτυο.
-Πάει! Το στοίχημα θα είναι 1 ευρώ. Αν είναι οκ από όλες τις απόψεις το πούλμαν, χάνω, αν πάλι είναι για τα μπάζα κερδίζω.
-Μάλλον θα χάσεις. Σου λέω έχω δει φωτο. Είναι πολύ ωραία. Αλήθεια που διάολο μας έχει φέρει ο τύπος? Στην ερημιά να μας σφάξει?
-Δεν έχω ιδεα. Πάντως σταθμός που μας είπε δεν είναι. Οποία έκπληξη! Ψεύδος αυτή η τίμια γυναίκα? Σοκάρομαι και στην σκέψη!
-Κάτσε, κάτσε, κάτι βλέπω να έρχεται σε στυλ λεωφορείου και αν σταματήσει για εμάς, τότε μάλλον έχω χάσει το στοίχημα!
Ευτυχώς ή δυστηχώς για τους φίλους μας , το συγκεκριμένο λεωφορείο δεν ήταν για αυτούς. Βρίσκονταν, μετά απο μια θριαμβευτική πορεία μέσα απο την Βιεντιαν που θύμιζε την νυφική πομπή με την προίκα μεσα απο τους δρόμους του χωριού στα παλιά χρόνια, στην άκρη ενός δρόμου, 30 λεπτά έξω απο το κέντρο της πόλης, μέσα στην κουδουνίστρα και περίμεναν το πούλμαν να τους παραλάβει. Η αγωνία τους ήταν έντονη. Τι θα αντίκρυζαν τα ματάκια τους? Θα ήταν καλό το μέσο μεταφοράς ή θα κέρδιζε το στοίχημα ο Γκιούλιβερ?
Μετά απο 2 τσιγάρα έρχεται ένα εξωτερικά οκ πούλμαν και ο οδηγός του φορτηγού τους κάνει νόημα ότι με αυτό θα ταξιδέψουν μέχρι τον προορισμό τους. Βάζουν τις αποσκευές στον ειδικό χώρο και μπαίνουν μέσα. Καλούτσικο. Τίποτα ιδιαίτερο δηλαδή, αλλά τουλάχιστον δεν ήταν και για τα μπάζα. Μέσα μόνο ντόπιοι. Κάθονται στην γαλαρία και η Dim σηκώνει τα φρύδια και παίρνει το ύφος του Μωάμεθ του εκπορθητή.
-Να την ακούς την κυρά Dim Γκιούλιιιι. Ξέρει τι λέει ... σου το είπα ότι θα είναι καλό, δεν σου το είπα? σκάσε τώρα ένα ευρώ και παραδέξου ότι είχα δίκιο χι χι.
-Δεν σκάω τίποτα μέχρι να αποδειχθεί ότι όντως έχεις δίκιο.
-Τι πάει να πει αυτό? Μα καλά, δεν το βλέπεις? Μέχρι και τν έχει..
-Οταν φτάσουμε με το καλό στον προορισμό μας, στην ώρα μας , ατσαλάκωτοι και χωρίς απρόοπτα, θα σου δώσω το ευρώ. Πιο πριν όχι. Ασε, γιατί πολλά έχουν δει τα μάτια μου. Ας είμαστε και λίγο επιφυλακτικοί.
-Δικαιολογίες. Απλά δεν θέλει ο αντρικός σου εγωισμός να σου επιτρέψει να παραδεχτείς ότι είχα δίκιο!
-Λέγε εσύ λέγε..... αλλά εγώ είμαι αρνητικά προδιαθετημένος.
-Γρουσουζιές! Για κοίτα... μέχρι και τουαλέτα έχει. Την βλέπεις εκείνη την πορτούλα δίπλα στην είσοδο? Είμαι σίγουρη ότι είναι τουαλέτα. Μιλάμε για χλίδα χρυσό μου. Δυναστεία και Κόλμπι μαζί.
Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά. Τους μοιράσαν και απο 2 καραμέλες, υγρά χαρτομάντηλα και ένα μπουκαλάκι νερό. Και ο Γκιούλι είχε αρχίσει να πείθεται ότι όντως ... είχε άδικο. Το ωραίο όμως φίλοι μου είναι ότι ο Γκιούλι δυστηχώς είχε δίκιο, απλά η αλήθεια ήρθε ύπουλα και σιγα σιγά σαν την αλεπού στο κοτέτσι......
-Την κατσίκα. Την ξεδιάντροπη. Την παγαμπόντισα. Την απατεώνισα. Την ψευτρα. Η Dim είχε αρχίσει την μουρμούρα.
-Τώρα πάει. Εγινε. Και στο κάτω κάτω 30 λεπτά έκανε να μας φέρει .....εδώ στο... στο... στο..... όπου τέλος πάντων έχουμε έρθει. Δεν έγινε και τίποτα σπουδαίο. Πήραμε και τον αέρα μας. Μην σου πω ότι άρχισα να γουστάρω κιόλας....
-Μα να μας κοροιδέψει έτσι? Ας ελπίσουμε ότι το λεωφορείο θα είναι όπως είπε και δεν θα σκάσει μύτη κανένα τρακτέρ να μας φορτώσει στην ρεμούλκα δίπλα απο τα άχυρα.
-Μην το έχεις και σίγουρο. Το πολυτελές πούλμαν εννοώ. Μάλλον κανένα σαράβαλο θα είναι, αν κρίνω απο την εντιμότητά της.
-Μπα!! καλό θα είναι, και πάω στοίχημα. Τα έχω δει σε φωτο στο διαδίκτυο.
-Πάει! Το στοίχημα θα είναι 1 ευρώ. Αν είναι οκ από όλες τις απόψεις το πούλμαν, χάνω, αν πάλι είναι για τα μπάζα κερδίζω.
-Μάλλον θα χάσεις. Σου λέω έχω δει φωτο. Είναι πολύ ωραία. Αλήθεια που διάολο μας έχει φέρει ο τύπος? Στην ερημιά να μας σφάξει?
-Δεν έχω ιδεα. Πάντως σταθμός που μας είπε δεν είναι. Οποία έκπληξη! Ψεύδος αυτή η τίμια γυναίκα? Σοκάρομαι και στην σκέψη!
-Κάτσε, κάτσε, κάτι βλέπω να έρχεται σε στυλ λεωφορείου και αν σταματήσει για εμάς, τότε μάλλον έχω χάσει το στοίχημα!
Ευτυχώς ή δυστηχώς για τους φίλους μας , το συγκεκριμένο λεωφορείο δεν ήταν για αυτούς. Βρίσκονταν, μετά απο μια θριαμβευτική πορεία μέσα απο την Βιεντιαν που θύμιζε την νυφική πομπή με την προίκα μεσα απο τους δρόμους του χωριού στα παλιά χρόνια, στην άκρη ενός δρόμου, 30 λεπτά έξω απο το κέντρο της πόλης, μέσα στην κουδουνίστρα και περίμεναν το πούλμαν να τους παραλάβει. Η αγωνία τους ήταν έντονη. Τι θα αντίκρυζαν τα ματάκια τους? Θα ήταν καλό το μέσο μεταφοράς ή θα κέρδιζε το στοίχημα ο Γκιούλιβερ?
Μετά απο 2 τσιγάρα έρχεται ένα εξωτερικά οκ πούλμαν και ο οδηγός του φορτηγού τους κάνει νόημα ότι με αυτό θα ταξιδέψουν μέχρι τον προορισμό τους. Βάζουν τις αποσκευές στον ειδικό χώρο και μπαίνουν μέσα. Καλούτσικο. Τίποτα ιδιαίτερο δηλαδή, αλλά τουλάχιστον δεν ήταν και για τα μπάζα. Μέσα μόνο ντόπιοι. Κάθονται στην γαλαρία και η Dim σηκώνει τα φρύδια και παίρνει το ύφος του Μωάμεθ του εκπορθητή.
-Να την ακούς την κυρά Dim Γκιούλιιιι. Ξέρει τι λέει ... σου το είπα ότι θα είναι καλό, δεν σου το είπα? σκάσε τώρα ένα ευρώ και παραδέξου ότι είχα δίκιο χι χι.
-Δεν σκάω τίποτα μέχρι να αποδειχθεί ότι όντως έχεις δίκιο.
-Τι πάει να πει αυτό? Μα καλά, δεν το βλέπεις? Μέχρι και τν έχει..
-Οταν φτάσουμε με το καλό στον προορισμό μας, στην ώρα μας , ατσαλάκωτοι και χωρίς απρόοπτα, θα σου δώσω το ευρώ. Πιο πριν όχι. Ασε, γιατί πολλά έχουν δει τα μάτια μου. Ας είμαστε και λίγο επιφυλακτικοί.
-Δικαιολογίες. Απλά δεν θέλει ο αντρικός σου εγωισμός να σου επιτρέψει να παραδεχτείς ότι είχα δίκιο!
-Λέγε εσύ λέγε..... αλλά εγώ είμαι αρνητικά προδιαθετημένος.
-Γρουσουζιές! Για κοίτα... μέχρι και τουαλέτα έχει. Την βλέπεις εκείνη την πορτούλα δίπλα στην είσοδο? Είμαι σίγουρη ότι είναι τουαλέτα. Μιλάμε για χλίδα χρυσό μου. Δυναστεία και Κόλμπι μαζί.
Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά. Τους μοιράσαν και απο 2 καραμέλες, υγρά χαρτομάντηλα και ένα μπουκαλάκι νερό. Και ο Γκιούλι είχε αρχίσει να πείθεται ότι όντως ... είχε άδικο. Το ωραίο όμως φίλοι μου είναι ότι ο Γκιούλι δυστηχώς είχε δίκιο, απλά η αλήθεια ήρθε ύπουλα και σιγα σιγά σαν την αλεπού στο κοτέτσι......
