dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.064
- Likes
- 6.302
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Περίεργες πολιτικές ποτοαπαγόρευσης
- Run Lola Run
- Ηρθαμε! Φεύγουμε.....
- Kuala Lumbur
- Παναγιά μου!!! Ενα AirBus 320 έρχεται κατα πάνω μας
- Αναλαμβάνουμε απεντομώσεις, καθαρισμούς κτηρίων και αποφράξεις αποχετεύσεων
- Λάος
- Αυτός, Αυτή και οι απάτες
- Για ποιόν χτυπά η εξάτμιση?
- Το στοίχημα του ευρω
- Αρχίσανε τα όργανα
- Στο άγνωστο με πούλμαν την ελπίδα
- Η Αφιξη και το πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων
- Μια γιορτή μια μπύρα και τρια δόντια
- Και ο Γκιούλι ξεσπαθώνει, ξεσπαθώνει
- Οταν ξέρεις και ταξιδεύεις με στυλ
- Θελω να κατέβω απο αυτό το λεωφορείο
- Το αγνό παρθένο σου μαλλί
- Απο την Σκύλλα στην Χαρυβδη και απο τον Αννα στον Καιάφα
- Α ρε γλέντια
- Πνομ Πενχ : η Αυτοκράτειρα με τα κουρέλια
- Η Κάθοδος και ο δρόμος προς το κολαστήριο
- Η Καμπότζη και το εργοστάσιο της κρεατομηχανής
- Οταν η σύνεση εκδιώχνεται μετά κλοτσηδόν
- In the mouth of Darkness
- Το Ιδρυμα
- Κάνε ένα μπάνιο!
- Ψάχνωντας απελπισμένα (ένα) το Ιδρυμα
- Η καλή μας αγελάδα βόσκει κάτω στην λιακάδα
- Μια οικογένεια είμαστε όλοι
Περίεργες πολιτικές ποτοαπαγόρευσης
-Κοιμάσαι μωρέ... κοιμάσαι? ΞΥΠΝΑΑΑΑ...
-Αν σταματήσεις να γκαρίζεις μέσα στο αυτί μου και πάψεις να μου φέρνεις το μαξιλάρι στο κεφάλι , θα σηκωθώ, αν όχι θα εξακολουθώ να κοιμάμαι μέχρι ο Καρατζαφέρης να γίνει πρωθυπουργός...
Αυτά αποκρίθηκε ο αγαπητός Γκιούλιβερ στην συμβία του, η οποία μέσα στο άγχος προσπαθούσε να τον κάνει να αφήσει την εστία του κρεβατιού , να πάρει τα πόδια του, να ντυθεί και να ξεκινήσουν για τον προαστιακό για να πανε στο αεροδρόμιο.
Ηταν πρωί Κυριακής 8 Αυγούστου και θα μετέβαιναν για ένα ταξίδι στην Ασία, όπου θα επισκέπτονταν το Λαος, την Μαλαισία και την Καμπότζη. Πρόγραμμα ακριβώς δεν λες ότι υπήρχε, αλλά δεν ήταν και τελείως χύμα. Μέσες-άκρες γνώριζαν.
Μετά απο λίγο , ετοιμάστηκαν , αποχαιρέτησαν τα πλήθη, και μπήκαν στο ταξί για τον προαστιακό. Ο ταρίφας, ένα ανθρωπάκι γύρω στα 65 , τους λέει
-Αααα είστε οι πρώτοι μου πελάτες σήμερα, θα μου κάνετε σεφτε χε χε χε.
-Α! ωραία... του λέει ο Γκιούλιβερ με ένα περίεργο χαμόγελο στα χείλη. Είμαστε πολύ γουρλήδες!! Θα δείτε , σήμερα δεν θα προλαβαίνεται την πελατεία, χε χε χε. Ενώ η Dim αντίθετα σκεφτόταν "μωρέ μπάρμπα, δεν παίρνεις ρεπό σήμερα? άνθρωπος δεν θα πατήσει στο ταξί σου, έτσι κατσικοπόδαροι που είμαστε. Ενω φωναχτά είπε
-Ουυυυυυ! ναι... σίγουρα... είμαστε πολύυυυ τυχεροί, όπου πατάμε το ποδάρι μας φέρνουμε γούρι.... ενω κοίταζε με νόημα τον Γκιούλι.
-Που πάτε παιδιά? τους ρωτά ο ταρίφας.
-Στο Λαος του απαντάν. Αυτός δεν είπε τίποτα. Προφανώς σκεφτόταν "τίποτα κομματόσκυλα θα είναι και πάνε να δώσουν ένα χεράκι για τις επικείμενες εκλογές......"
Οταν έφθασαν στο προαστιακό, έβγαλαν 2 εισιτήρια με επιστροφή (δεν γνώριζαν σε ποιά οικονομική κατάσταση θα γύριζαν, ας ήταν προετοιμασμένοι) και περίμεναν στην αποβάθρα για το καμάρι του ΟΣΕ. Αυτό φτάνει αγκομαχώντας και ασθμαίνοντας, -αποδεικνύοντας με τον δικό του μοναδικό τρόπο, όντας γεμάτο κακόγουστα γκράφιτι ότι
είμαστε στην χώρα που γέννησε τις τέχνες και τον πολιτισμό- και όταν ο λαός ήταν έτοιμος να μπεί, του φωνάζει απο το παράθυρο ένας υπάλληλος "μην μπαίνεται σε αυτό το βαγόνι ... δεν κλιματίζεται, στα πίσω να πάτε, στα πίσω..".
Φυσικά διαπιστώνουν ότι κανένα βαγόνι δεν κλιματίζεται, αλλά ο ΟΣΕ κέρδισε τις εντυπώσεις στην μέθοδο της αυθυποβολής και της χειραγώγησης των μαζών.
Φτάνουν αεροδρόμιο, κάνουν άνετο chek in , τσιγάρο, καφές και η ώρα της επιβίβασης φτάνει. Εταιρεία η Egypt. Τώρα τι να πεί κανέις για την πτήση? Επισφαλής κρίση μάλλον για πτήση μόλις 2 ωρών. Το μόνο σχόλιο ότι τα καθίσματα ήταν μέσα στην μπίχλα, η εταιρεία δεν διέθετε αλκοόλ και οι αεροσυνοδοί (άντρες) έπρεπε να είχαν βγεί στην σύνταξη απο τότε που η Βουγιουκλάκη γύριζε την Μανταλένα. Ειδικά ο ένας , πρέπει στα
νιάτα του να είχε εργαστεί ως εργάτης στην κατασκευή της πυραμίδας του Χέοπα.
Στα αρνητικά και το γεγονός ότι το τραπεζάκι του Γκιούλιβερ ήταν προβληματικό και ο δίσκος με τα "εδέσματα" δεν στεκόταν, αλλά γλύστραγε στην μαγνητική αγκαλιά του επιβάτη, κάνωντας του ξεδιάντροπο φλέρτ και απειλώντας την καθαριότητα των ρούχων
του και την σωστή λειτουργία του νευρικού του συστήματος.
Στα θετικά το απίστευτο ανθρωπάκι-καρτούν το οποίο έχει επιστρατευτεί για να γελάνε οι επιβάτες και να μάθουν τους κανόνες ασφαλείας.
Φτάνουν στο Κάιρο στις 4 το απόγευμα. Λόγω της μεγάλης αναμονής για την επόμενη πτήση, η εταιρεία είναι υποχρεωμένη να τους κλείσει ξενοδοχείο με διατροφή ή -αν το επιτρέπει η ώρα- εκδρομή στο Κάιρο. Πάνε στο γκισε εξυπηρέτησης της εταιρείας για να συνεννοηθούν. Ο υπάλληλος τους λέει θα περιμένετε για λίγο, τους κρατά και τα
διαβατήρια (για αποφυγή πληρωμής βίζας) και οι φίλοι μας αρχίζουν και κόβουν βόλτες πάνω κάτω, δεξια αριστερά, πέρα δώθε, ενώ κάθε τόσο ρίχνουν και μια επίσκεψη στα καπνιστήρια για ξεχαρμάνιασμα.
Τελικά έφαγαν 2 ολόκληρες ώρες μέχρι να τους πάνε στο ξενοδοχείο, όπου εκεί τους περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη.Οταν πήγαν στο εστιατόριο για να φάνε, (υπόψην το ξεν. ήταν 5* ), παραγγείλαν -τι πιο φυσικό?- μια μπυρίτσα. Ο σερβιτόρος τους κοίταξε λες και είχαν ζητήσει ένα τσουβάλι ινδικής κάνναβης, ειδικής επεξεργασίας και με σνομπ
υποτιμητικό και θιγμένο ύφος τους λέει
-δεν σερβίρουμε αλκοόλ κύριε.
-γιατί όχι?
-πολιτική του ξενοδοχείου να απαγορεύει το αλκοόλ, αλλά αν θέλετε διαθέτουμε μπύρα
χωρίς.
-πιές την μόνο σου ή καλύτερα ρίξε ένα ξύρισμα με δαύτη. Ακούς εκεί... μπύρα άνευ.
Ηθελα να ήξερα ποιός τις πίνει? Καλά καλά, φέρε μας δυο (Χριστέ μου τι ντροπή!!!!!)
ποορρτοκκαλλάαδδες.
Μετά απο αυτήν την πολύ αρνητική εξέλιξη, έφαγαν, έκαναν και μια βόλτα στο νυχτερινό και πολύβουο Καιρο, που ποτέ του δεν ησυχάζει και μετά επέστρεψαν στο άνδρο του αλκοολισμού, να κάτσουν λίγο στο δωμάτιο και να δουν αραβικά κινούμενα σχέδια (????) μέχρι να τους πάρει το βαν για το αεροδρόμιο.
Ετσι πριν τα χαράματα, η επιβίβαση στο αεροπλάνο για Kuala lumpur είναι ένα γεγονός, αναμφισβήτητο και φυσικά 10ωρης δυσβάσταχτης, αυτοκτονικής διάρκειας.....
υγ. Οσο αφορά, τις πορτοκαλάδες που ηπιαν οι ήρωες της ιστορίας στο Κάιρο, οποιοδήποτε σχόλιο γίνει, θα θεωρηθεί κακόβουλο και εμπαικτικό.
-Κοιμάσαι μωρέ... κοιμάσαι? ΞΥΠΝΑΑΑΑ...
-Αν σταματήσεις να γκαρίζεις μέσα στο αυτί μου και πάψεις να μου φέρνεις το μαξιλάρι στο κεφάλι , θα σηκωθώ, αν όχι θα εξακολουθώ να κοιμάμαι μέχρι ο Καρατζαφέρης να γίνει πρωθυπουργός...
Αυτά αποκρίθηκε ο αγαπητός Γκιούλιβερ στην συμβία του, η οποία μέσα στο άγχος προσπαθούσε να τον κάνει να αφήσει την εστία του κρεβατιού , να πάρει τα πόδια του, να ντυθεί και να ξεκινήσουν για τον προαστιακό για να πανε στο αεροδρόμιο.
Ηταν πρωί Κυριακής 8 Αυγούστου και θα μετέβαιναν για ένα ταξίδι στην Ασία, όπου θα επισκέπτονταν το Λαος, την Μαλαισία και την Καμπότζη. Πρόγραμμα ακριβώς δεν λες ότι υπήρχε, αλλά δεν ήταν και τελείως χύμα. Μέσες-άκρες γνώριζαν.
Μετά απο λίγο , ετοιμάστηκαν , αποχαιρέτησαν τα πλήθη, και μπήκαν στο ταξί για τον προαστιακό. Ο ταρίφας, ένα ανθρωπάκι γύρω στα 65 , τους λέει
-Αααα είστε οι πρώτοι μου πελάτες σήμερα, θα μου κάνετε σεφτε χε χε χε.
-Α! ωραία... του λέει ο Γκιούλιβερ με ένα περίεργο χαμόγελο στα χείλη. Είμαστε πολύ γουρλήδες!! Θα δείτε , σήμερα δεν θα προλαβαίνεται την πελατεία, χε χε χε. Ενώ η Dim αντίθετα σκεφτόταν "μωρέ μπάρμπα, δεν παίρνεις ρεπό σήμερα? άνθρωπος δεν θα πατήσει στο ταξί σου, έτσι κατσικοπόδαροι που είμαστε. Ενω φωναχτά είπε
-Ουυυυυυ! ναι... σίγουρα... είμαστε πολύυυυ τυχεροί, όπου πατάμε το ποδάρι μας φέρνουμε γούρι.... ενω κοίταζε με νόημα τον Γκιούλι.
-Που πάτε παιδιά? τους ρωτά ο ταρίφας.
-Στο Λαος του απαντάν. Αυτός δεν είπε τίποτα. Προφανώς σκεφτόταν "τίποτα κομματόσκυλα θα είναι και πάνε να δώσουν ένα χεράκι για τις επικείμενες εκλογές......"
Οταν έφθασαν στο προαστιακό, έβγαλαν 2 εισιτήρια με επιστροφή (δεν γνώριζαν σε ποιά οικονομική κατάσταση θα γύριζαν, ας ήταν προετοιμασμένοι) και περίμεναν στην αποβάθρα για το καμάρι του ΟΣΕ. Αυτό φτάνει αγκομαχώντας και ασθμαίνοντας, -αποδεικνύοντας με τον δικό του μοναδικό τρόπο, όντας γεμάτο κακόγουστα γκράφιτι ότι
είμαστε στην χώρα που γέννησε τις τέχνες και τον πολιτισμό- και όταν ο λαός ήταν έτοιμος να μπεί, του φωνάζει απο το παράθυρο ένας υπάλληλος "μην μπαίνεται σε αυτό το βαγόνι ... δεν κλιματίζεται, στα πίσω να πάτε, στα πίσω..".
Φυσικά διαπιστώνουν ότι κανένα βαγόνι δεν κλιματίζεται, αλλά ο ΟΣΕ κέρδισε τις εντυπώσεις στην μέθοδο της αυθυποβολής και της χειραγώγησης των μαζών.
Φτάνουν αεροδρόμιο, κάνουν άνετο chek in , τσιγάρο, καφές και η ώρα της επιβίβασης φτάνει. Εταιρεία η Egypt. Τώρα τι να πεί κανέις για την πτήση? Επισφαλής κρίση μάλλον για πτήση μόλις 2 ωρών. Το μόνο σχόλιο ότι τα καθίσματα ήταν μέσα στην μπίχλα, η εταιρεία δεν διέθετε αλκοόλ και οι αεροσυνοδοί (άντρες) έπρεπε να είχαν βγεί στην σύνταξη απο τότε που η Βουγιουκλάκη γύριζε την Μανταλένα. Ειδικά ο ένας , πρέπει στα
νιάτα του να είχε εργαστεί ως εργάτης στην κατασκευή της πυραμίδας του Χέοπα.
Στα αρνητικά και το γεγονός ότι το τραπεζάκι του Γκιούλιβερ ήταν προβληματικό και ο δίσκος με τα "εδέσματα" δεν στεκόταν, αλλά γλύστραγε στην μαγνητική αγκαλιά του επιβάτη, κάνωντας του ξεδιάντροπο φλέρτ και απειλώντας την καθαριότητα των ρούχων
του και την σωστή λειτουργία του νευρικού του συστήματος.
Στα θετικά το απίστευτο ανθρωπάκι-καρτούν το οποίο έχει επιστρατευτεί για να γελάνε οι επιβάτες και να μάθουν τους κανόνες ασφαλείας.
Φτάνουν στο Κάιρο στις 4 το απόγευμα. Λόγω της μεγάλης αναμονής για την επόμενη πτήση, η εταιρεία είναι υποχρεωμένη να τους κλείσει ξενοδοχείο με διατροφή ή -αν το επιτρέπει η ώρα- εκδρομή στο Κάιρο. Πάνε στο γκισε εξυπηρέτησης της εταιρείας για να συνεννοηθούν. Ο υπάλληλος τους λέει θα περιμένετε για λίγο, τους κρατά και τα
διαβατήρια (για αποφυγή πληρωμής βίζας) και οι φίλοι μας αρχίζουν και κόβουν βόλτες πάνω κάτω, δεξια αριστερά, πέρα δώθε, ενώ κάθε τόσο ρίχνουν και μια επίσκεψη στα καπνιστήρια για ξεχαρμάνιασμα.
Τελικά έφαγαν 2 ολόκληρες ώρες μέχρι να τους πάνε στο ξενοδοχείο, όπου εκεί τους περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη.Οταν πήγαν στο εστιατόριο για να φάνε, (υπόψην το ξεν. ήταν 5* ), παραγγείλαν -τι πιο φυσικό?- μια μπυρίτσα. Ο σερβιτόρος τους κοίταξε λες και είχαν ζητήσει ένα τσουβάλι ινδικής κάνναβης, ειδικής επεξεργασίας και με σνομπ
υποτιμητικό και θιγμένο ύφος τους λέει
-δεν σερβίρουμε αλκοόλ κύριε.
-γιατί όχι?
-πολιτική του ξενοδοχείου να απαγορεύει το αλκοόλ, αλλά αν θέλετε διαθέτουμε μπύρα
χωρίς.
-πιές την μόνο σου ή καλύτερα ρίξε ένα ξύρισμα με δαύτη. Ακούς εκεί... μπύρα άνευ.
Ηθελα να ήξερα ποιός τις πίνει? Καλά καλά, φέρε μας δυο (Χριστέ μου τι ντροπή!!!!!)
ποορρτοκκαλλάαδδες.
Μετά απο αυτήν την πολύ αρνητική εξέλιξη, έφαγαν, έκαναν και μια βόλτα στο νυχτερινό και πολύβουο Καιρο, που ποτέ του δεν ησυχάζει και μετά επέστρεψαν στο άνδρο του αλκοολισμού, να κάτσουν λίγο στο δωμάτιο και να δουν αραβικά κινούμενα σχέδια (????) μέχρι να τους πάρει το βαν για το αεροδρόμιο.
Ετσι πριν τα χαράματα, η επιβίβαση στο αεροπλάνο για Kuala lumpur είναι ένα γεγονός, αναμφισβήτητο και φυσικά 10ωρης δυσβάσταχτης, αυτοκτονικής διάρκειας.....
υγ. Οσο αφορά, τις πορτοκαλάδες που ηπιαν οι ήρωες της ιστορίας στο Κάιρο, οποιοδήποτε σχόλιο γίνει, θα θεωρηθεί κακόβουλο και εμπαικτικό.
