jmar
Member
- Μηνύματα
- 333
- Likes
- 5.229
- Επόμενο Ταξίδι
- Overlanding Africa
- Ταξίδι-Όνειρο
- World
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Δρομολόγιο
- Πριν το ταξίδι
- Τα Παμίρ!
- Πληροφορίες
- Προετοιμασία Μηχανών
- Προετοιμασία Οδηγών
- Στο Καράβι
- Στην Αθήνα
- (Day 1) Cesme - Manisa
- Cesme - Manisa II
- Manisa
- (Day 2) Manisa - Amasya
- Amasya
- Amasya II
- Amasya III
- (Day 3) Amasya - Παναγία Σουμελά - Uzungol
- Παναγία Σουμελά - Uzungol II
- Παναγία Σουμελά
- Λίμνη Uzungol
- Λίμνη Uzungol ΙΙ
- (Day 4) Uzungol - Τιφλίδα
- Uzungol - Τιφλίδα II
- Τιφλίδα
- Τιφλίδα II
- (Day 5) Τιφλίδα - Grozny
- Τιφλίδα - Grozny II
- Τιφλίδα - Grozny III
- Εκκλησία Gergeti Trinity
- Τιφλίδα - Grozny IV
- Grozny
- (Day 6) Grozny - Αστραχάν
- Grozny - Αστραχάν ΙΙ
- Astrakhan
- Astrakhan ΙΙ
- (Day 7) Αστραχάν - Ατιράου
- Αστραχάν - Ατιράου ΙΙ
- Αστραχάν - Ατιράου ΙΙΙ
- Atyrau
- (Day 8) Atyrau - Beyneu
- Atyrau - Beyneu II
- Beyneu
- (Day 9) Beyneu - Muynak
- Beyneu - Muynak II
- Λίμνη Αράλη
- Λίμνη Αράλη ΙΙ
- (Day 10) Muynak - Χίβα
- Χίβα
- Χίβα II
- Χίβα III
- Χίβα IV
- (Day 11) Χίβα - Μπουχάρα
- Μπουχάρα
- Μπουχάρα ΙΙ
- Μπουχάρα ΙΙΙ
- (Day 12) Μπουχάρα - Σαμαρκάνδη
- Σαμαρκάνδη
- Σαμαρκάνδη ΙΙ
- (Day 13) Σαμαρκάνδη - Ντουσάνμπε
- Σαμαρκάνδη - Ντουσάνμπε II
- Σαμαρκάνδη - Ντουσάνμπε III
- (Day 14) Dushanbe - Khalaikum
- Dushanbe - Khalaikum II
- Dushanbe - Khalaikum III
- Dushanbe - Khalaikum IV
- Dushanbe - Khalaikum V
- (Day 15) Khalaikum - Khorog
- Khalaikum - Khorog II
- Khalaikum - Khorog III
- Khorog
- (Day 16) Khorog - Bibi Fatima springs
- Khorog - Bibi Fatima II
- Khorog - Bibi Fatima III
- Bibi Fatima Springs
- (Day 17) Bibi Fatima - Murghab
- Kharghush Pass
- Kharghush Pass ΙΙ
- Λίμνη Yashikul
- Λίμνη Yashikul ΙΙ
- Murghab
- (Day 18) Murghab - Sary Tash
- Murghab - Sary Tash II
- Λίμνη KaraKul
- Kyzylart Pass
- Sary-Tash
- (Day 19) Sary Tash - Kazarman
- Sary Tash - Kazarman II
- Pereval Kaldama Pass
- Kazarman
- (Day 20) Kazarman - Song Kul
- Ak-Tal Pass
- Moldo Asuu Pass
- Λίμνη Song Kul
- Λίμνη Song Kul II
- Λίμνη Song Kul III
- (Day 21) Song Kul - Bishkek
- Song Kul - Bishkek II
- Too Ashuu Pass
- Bishkek
- Bishkek II
- (Day 22) Bishkek - Issyk Kul
- Issyk Kul
- (Day 23) Issyk Kul - Almaty
- Sharyn Canyon
- Almaty
- Almaty II
- (Day 24) Almaty - Balkash
- Balkash
- (Day 25) Balkash - Astana
- Astana
- Astana II
- Astana III
- (Day 26) Astana - Kostanay
- (Day 27) Kostanay - Ufa
- Ufa
- Ufa II
- Ufa III
- (Day 28) Ufa - Nizhny Novgorod
- Νίζνι Νόβγκοροντ
- Νίζνι Νόβγκοροντ II
- (Day 29) Nizhny - Moscow
- Moscow
- Moscow II
- Moscow III
- Moscow IV
- (Day 30) Moscow Sightseeing
- Moscow V
- Moscow VI
- Moscow VII
- Moscow VIII
- (Day 31) Moscow - St. Petersburg
- Αγία Πετρούπολη
- Αγία Πετρούπολη ΙΙ
- (Day 32) Αγία Πετρούπολη
- Αγία Πετρούπολη III
- Αγία Πετρούπολη IV
- (Day 33) Saint Petersburg - Kaluga
- (Day 34) Kaluga - Kiev
- Κίεβο
- Κίεβο ΙΙ
- Κίεβο ΙΙΙ
- (Day 35) Chernobyl
- Chernobyl II
- Pripyat
- Pripyat II
- (Day 36) Kiev - Cotârgași
- Προς Cotârgași
- Cotârgași
- (Day 37) Cotârgași - Novaci
- Φαράγγι Bicaz
- Προς Medias
- Transalpina
- Transalpina II
- Transalpina III
- Rânca
- (Day 38) Novaci - Θεσσαλονίκη
- Επίλογος
ΗΜΕΡΑ 38η, 9 Σεπτεμβρίου 2018
Novaci - Θεσσαλονίκη
Χλμ ημέρας 730
Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν...
Πρωινό ξύπνημα, κάπως βαρύ...ανάμικτα συναισθήματα συνειδητοποιώντας ότι είναι η τελευταία ημέρα του μοναδικού αυτού ταξιδιού! Απ την μια ήθελα να αντικρίσω την πατρίδα και τους δικούς μου ανθρώπους, απ την άλλη ήξερα ότι όταν ξεκουραζόμουν κάποιες μέρες όλο αυτό θα μου έλειπε! Ήμουν άλλωστε 38 ημέρες στο δρόμο αδιάκοπα, με μόνο τις 2 ξυπνώντας χωρίς ξυπνητήρι! (2η μέρα Μοσχα και Αγ. Πετρούπολη) Γι αυτό πήγα άλλωστε, για να ρουφήξω την κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό αυτού του ταξιδιού, στα βουνά, στις πόλεις, παντού...!
Σήμερα είχα κοντά 750 χλμ να διανύσω με 2 σύνορα ενδιάμεσα (Βουλγαρία, Ελλάδα). Ήθελα να επισκεφθώ και το κάστρο Belogradchik το οποίο δεν τα είχα καταφέρει λόγω χρόνου παλαιότερα! Οι δίσκοι και οι κάρτες είχαν πλέον γεμίσει γι αυτό το λόγο δεν τράβηξα και πολλά στο κατέβασμα προς Ελλάδα, άλλωστε είχα και ένα μελαγχολικό mood για την επιστροφή...
Περνώντας από Craiova
Σιγά σιγά έφτασα στα σύνορα στο Calafat - Vidin και πέρασα την γέφυρα (χωρίς κόστος για τις μηχανές) Πέρασα πολύ γρήγορα τα σύνορα, ίσα που έδειξα το διαβατήριο και ο συνοριακός αμέσως μου είπε, go go! Ήμουν άλλωστε η μοναδική μηχανή, η μοναξιά του motoκαβαλάρη ακόμα κι εδώ...
Mε το που βγήκα απ την γέφυρα κατευθύνθηκα προς Vidin για τον απαραίτητο ανεφοδιασμό, αλλά και μια στάση για κρουασανάκ, με ποιάσανε οι υπογλυκαιμίες μου
Μετά από λιγα χλμ απ το Vidin άφησα τον κεντρικό δρόμο και οδήγησα προς Belogradchik στο ομώνυμο κάστρο
Το φρούριο Belogradchik είναι αρχαίο φρούριο που βρίσκεται στις βόρειες πλαγιές της οροσειράς των Βαλκανίων, κοντά στη βορειοδυτική Βουλγαρική πόλη Belogradchik και είναι το κύριο πολιτιστικό και ιστορικό τουριστικό αξιοθέατο της πόλης. Είναι ένα από τα καλύτερα διατηρημένα οχυρά της Βουλγαρίας και ένα πολιτιστικό μνημείο εθνικής σημασίας. Οι τοίχοι του φρουρίου είναι πάνω από 2 μέτρα πάχος στα θεμέλια και φθάνουν μέχρι και 12 μέτρα σε ύψος. Υπάρχουν τρεις χωριστές οχυρώσεις που συνδέονται μεταξύ τους μέσω πύλης. Το φρούριο έχει συνολική επιφάνεια 10.210 τετραγωνικών μέτρων.
Το αρχικό φρούριο κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια της εποχής που η περιοχή ήταν μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι βραχώδεις σχηματισμοί στην περιοχή χρησίμευαν ως φυσική προστασία, καθώς οι οχυρωμένοι τοίχοι κατασκευάστηκαν ουσιαστικά μόνο από τα βορειοδυτικά και νοτιοανατολικά, με την αυλή να περιβάλλεται από βράχια ύψους μέχρι και 70 μ από τις άλλες πλευρές. Αρχικά, το φρούριο Belogradchik χρησίμευσε για επιτήρηση και όχι για άμυνα. Ο Βούλγαρος τσάρος του Βιντίν Ιβάν Στρατσίμιρ επέκτεινε το παλιό φρούριο τον 14ο αιώνα, κτίζοντας οχυρωμένες φρουρές μπροστά στα υπάρχοντα βράχια. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Στρατσίμιρ, το φρούριο Belogradchik έγινε ένα από τα σημαντικότερα οχυρά της περιοχής, δεύτερο, μόνο πίσω απ το βασιλικό φρούριο του τσιάρ του Βιντίν, Μπάμπα Βίντα.
Κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κατάκτησης της Βουλγαρίας, το φρούριο καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς το 1396. Τότε αναγκάστηκαν να διευρύνουν περαιτέρω το οχυρό λόγω της έντονης χάιντουκ και της εξεγερσιακής δραστηριότητας στην περιοχή. Σημαντικές αλλαγές στο φρούριο έγιναν στις αρχές του 19ου αιώνα. Αυτές οι αλλαγές ήταν χαρακτηριστικές για την αρχιτεκτονική του οθωμανικού κάστρου της περιόδου, πραγματοποιήθηκε πλήρης αναδιοργάνωση, καθώς και πρόσθετη επέκταση. Τυπικά, ευρωπαϊκά στοιχεία προστέθηκαν στο φρούριο Belogradchik χάρη στους Γάλλους και Ιταλούς μηχανικούς που συμμετείχαν στην επέκταση. Το οχυρό είχε σημαντικό ρόλο στην οθωμανική καταστολή της βουλγαρικής εξέγερσης του Belogradchik του 1850. Χρησιμοποιήθηκε τελευταία για πολέμους κατά τη διάρκεια του Σερβοβουλγαρικού Πολέμου το 1885.
Πηγαίνοντας να πληρώσω το εισιτήριο (2,5-3 δολάρια) είχα ξεχάσει οτι δεν είχα Βουλγάρικα χρήματα μαζί μου! Ρωτάω την ταμία για δολάρια η ευρώ αλλά μου απαντάει αρνητικά!
Της αναφέρω ότι έχω έρθει από τόσο μακριά και επιστρέφω στην πατρίδα σήμερα, περνώντας την Βουλγαρία μονοκοπανιά! Τπτ, ανένδοτη η κιουρία, ώσπου ένα ζευγάρι μεσηλίκων απ την Αγγλία βλέποντας την όλη κατάσταση με ρώτησε τι έχει συμβεί. Αφού τους εξηγώ όλη την ιστορία αλλά και το ταξίδι μου, προθυμοποιούνται να μου αλλάξουν 5 ευρώ σε τοπικά, παρότι μου λέει εμείς χρησιμοποιούμε λίρα στην χώρα μας! Θα κρατήσω το 5 ευρω όμως (μου ανέφερε ο άντρας) για να θυμάμαι την συνάντηση μας και το ταξίδι σου!
Έμεινα χαζός όταν μου είπε αυτά τα λόγια, τι ''διαμάντια'' ανθρώπους συναντάς σε τέτοια ταξίδια, αν και μόνος σε γεμίζουν συναισθήματα και σου δίνουν κουράγιο για την συνέχεια 
Έτσι, σιγά σιγά μπήκα στο πανέμορφο και επιβλητικό αυτό φρούριο
Ωχ λέω, ακόμα και στα τελειώματα άφθονος ποδαρόδρομος!
Άσε που ήμουν με την στολή της μηχανής και τις μπότες 
Ανεβαίνοντας, η θέα προς την πόλη...
Όσο Προχωρούσα στο εσωτερικό του, έβλεπα αυτούς τους βράχους που ήταν σαν ανάγλυφα πρόσωπα
Αυτό που μου ήρθε στο μυαλό αντικρίζοντας όλους αυτούς τους πελώριους βράχους, ήταν τα δικά μας Μετέωρα (τα δικά μας είναι πιο όμορφα
)
Οι τοπικές παραδόσεις, ονομάζουν τον κάθε βράχο με το δικό του όνομα έχοντας παράλληλα και τον δικό του θρύλο
Δεν χόρταινα να βγάζω φωτογραφίες αυτά τα θαύματα της φύσης
Ο τόπος γεμάτος από δαύτα, σε ακτίνα χιλιομέτρων
Σαν δύο πρόσωπα το ένα κοντά στο άλλο
Λίγο πιο κει η ίδια εικόνα αληθινών ανθρώπων...!
Χαλάλι το περπάτημα και το ανέβασμα μέχρι εκεί!
Ήταν η τελευταία ''επίσκεψη'' του ταξιδιού μου, κι αυτή αρκετά εντυπωσιακή και όμορφη!
Στη συνέχεια ο δρόμος του γυρισμού, μονότονος και διαδικαστικός. Πολλές οι σκέψεις και τα συναισθήματα μέχρι να φτάσω Θεσσαλονίκη...όλο αυτό το μαγικό ταξίδι των κοντά 40 ημερών, περνούσε όλο από μπροστά μου! Από λάθος μου χαλάρωσα, σαν να μην οδηγούσα ένα πράγμα, μόνο εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό, τίποτε άλλο! Είχα-με δει και νιώσει τόσα πολλά σε αυτό το ταξίδι που δεν πίστευα ότι έφτανε στο τέλος του...!
Πέρασα διαδικαστικά τα Βουλγάρικα σύνορα (κι εδώ έδειξα διαβατήριο κι έφυγα), στα Ελληνικά δε μόνο μίλησα! ''Γεια σας πατριώτες''! Φύγε μου λένε καλό δρόμο! Ένα ρίγος με διαπέρασε ακούγοντας Ελληνικά...είχα φτάσει, το όνειρο μου είχε πραγματοποιηθεί. \
Στην συνέχεια κοντοστάθηκα σε αυτήν την ταμπέλα...το ίδιο ρίγος με διαπέρασε κοιτώντας την. 'Έφτασα'' σώος και αβλαβής στην μαμά πατρίδα, ήμουν τόσο ευλογημένος για τα όσα έζησα! Έφτασα στην πολύπαθη αυτή πατρίδα μας, την οποία όλοι την ξέρουν την σέβονται και την αγαπάνε στα βάθη της Ασίας. Κάποια στιγμή πρέπει να την αγαπήσουμε και να την σεβαστούμε κι εμείς όσο της αξίζει...
Φίλησα και την λατρεμένη μου Κρήτη...
Φτάνοντας στον καλό φίλο Δημήτρη στην Σαλόνικη, που πάντα με περιμένει με ανοιχτές αγκάλες όσες φορές γυρνάω από πάνω! Αλλά και στον καλό φίλο Λάμπρο, τον γνωστό ''πάσχουμε από οργάνωση'' Αγαπημένοι φίλοι που χρόνια μοιραζόμαστε την αγάπη μας για τις ''μπέμπες'' μας
Συνεχίζεται με τον επίλογο...
Novaci - Θεσσαλονίκη
Χλμ ημέρας 730
Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν...

Πρωινό ξύπνημα, κάπως βαρύ...ανάμικτα συναισθήματα συνειδητοποιώντας ότι είναι η τελευταία ημέρα του μοναδικού αυτού ταξιδιού! Απ την μια ήθελα να αντικρίσω την πατρίδα και τους δικούς μου ανθρώπους, απ την άλλη ήξερα ότι όταν ξεκουραζόμουν κάποιες μέρες όλο αυτό θα μου έλειπε! Ήμουν άλλωστε 38 ημέρες στο δρόμο αδιάκοπα, με μόνο τις 2 ξυπνώντας χωρίς ξυπνητήρι! (2η μέρα Μοσχα και Αγ. Πετρούπολη) Γι αυτό πήγα άλλωστε, για να ρουφήξω την κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό αυτού του ταξιδιού, στα βουνά, στις πόλεις, παντού...!
Σήμερα είχα κοντά 750 χλμ να διανύσω με 2 σύνορα ενδιάμεσα (Βουλγαρία, Ελλάδα). Ήθελα να επισκεφθώ και το κάστρο Belogradchik το οποίο δεν τα είχα καταφέρει λόγω χρόνου παλαιότερα! Οι δίσκοι και οι κάρτες είχαν πλέον γεμίσει γι αυτό το λόγο δεν τράβηξα και πολλά στο κατέβασμα προς Ελλάδα, άλλωστε είχα και ένα μελαγχολικό mood για την επιστροφή...
Περνώντας από Craiova



Σιγά σιγά έφτασα στα σύνορα στο Calafat - Vidin και πέρασα την γέφυρα (χωρίς κόστος για τις μηχανές) Πέρασα πολύ γρήγορα τα σύνορα, ίσα που έδειξα το διαβατήριο και ο συνοριακός αμέσως μου είπε, go go! Ήμουν άλλωστε η μοναδική μηχανή, η μοναξιά του motoκαβαλάρη ακόμα κι εδώ...


Mε το που βγήκα απ την γέφυρα κατευθύνθηκα προς Vidin για τον απαραίτητο ανεφοδιασμό, αλλά και μια στάση για κρουασανάκ, με ποιάσανε οι υπογλυκαιμίες μου

Μετά από λιγα χλμ απ το Vidin άφησα τον κεντρικό δρόμο και οδήγησα προς Belogradchik στο ομώνυμο κάστρο
Το φρούριο Belogradchik είναι αρχαίο φρούριο που βρίσκεται στις βόρειες πλαγιές της οροσειράς των Βαλκανίων, κοντά στη βορειοδυτική Βουλγαρική πόλη Belogradchik και είναι το κύριο πολιτιστικό και ιστορικό τουριστικό αξιοθέατο της πόλης. Είναι ένα από τα καλύτερα διατηρημένα οχυρά της Βουλγαρίας και ένα πολιτιστικό μνημείο εθνικής σημασίας. Οι τοίχοι του φρουρίου είναι πάνω από 2 μέτρα πάχος στα θεμέλια και φθάνουν μέχρι και 12 μέτρα σε ύψος. Υπάρχουν τρεις χωριστές οχυρώσεις που συνδέονται μεταξύ τους μέσω πύλης. Το φρούριο έχει συνολική επιφάνεια 10.210 τετραγωνικών μέτρων.
Το αρχικό φρούριο κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια της εποχής που η περιοχή ήταν μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι βραχώδεις σχηματισμοί στην περιοχή χρησίμευαν ως φυσική προστασία, καθώς οι οχυρωμένοι τοίχοι κατασκευάστηκαν ουσιαστικά μόνο από τα βορειοδυτικά και νοτιοανατολικά, με την αυλή να περιβάλλεται από βράχια ύψους μέχρι και 70 μ από τις άλλες πλευρές. Αρχικά, το φρούριο Belogradchik χρησίμευσε για επιτήρηση και όχι για άμυνα. Ο Βούλγαρος τσάρος του Βιντίν Ιβάν Στρατσίμιρ επέκτεινε το παλιό φρούριο τον 14ο αιώνα, κτίζοντας οχυρωμένες φρουρές μπροστά στα υπάρχοντα βράχια. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Στρατσίμιρ, το φρούριο Belogradchik έγινε ένα από τα σημαντικότερα οχυρά της περιοχής, δεύτερο, μόνο πίσω απ το βασιλικό φρούριο του τσιάρ του Βιντίν, Μπάμπα Βίντα.
Κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κατάκτησης της Βουλγαρίας, το φρούριο καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς το 1396. Τότε αναγκάστηκαν να διευρύνουν περαιτέρω το οχυρό λόγω της έντονης χάιντουκ και της εξεγερσιακής δραστηριότητας στην περιοχή. Σημαντικές αλλαγές στο φρούριο έγιναν στις αρχές του 19ου αιώνα. Αυτές οι αλλαγές ήταν χαρακτηριστικές για την αρχιτεκτονική του οθωμανικού κάστρου της περιόδου, πραγματοποιήθηκε πλήρης αναδιοργάνωση, καθώς και πρόσθετη επέκταση. Τυπικά, ευρωπαϊκά στοιχεία προστέθηκαν στο φρούριο Belogradchik χάρη στους Γάλλους και Ιταλούς μηχανικούς που συμμετείχαν στην επέκταση. Το οχυρό είχε σημαντικό ρόλο στην οθωμανική καταστολή της βουλγαρικής εξέγερσης του Belogradchik του 1850. Χρησιμοποιήθηκε τελευταία για πολέμους κατά τη διάρκεια του Σερβοβουλγαρικού Πολέμου το 1885.
Πηγαίνοντας να πληρώσω το εισιτήριο (2,5-3 δολάρια) είχα ξεχάσει οτι δεν είχα Βουλγάρικα χρήματα μαζί μου! Ρωτάω την ταμία για δολάρια η ευρώ αλλά μου απαντάει αρνητικά!

Έτσι, σιγά σιγά μπήκα στο πανέμορφο και επιβλητικό αυτό φρούριο

Ωχ λέω, ακόμα και στα τελειώματα άφθονος ποδαρόδρομος!

Ανεβαίνοντας, η θέα προς την πόλη...

Όσο Προχωρούσα στο εσωτερικό του, έβλεπα αυτούς τους βράχους που ήταν σαν ανάγλυφα πρόσωπα

Αυτό που μου ήρθε στο μυαλό αντικρίζοντας όλους αυτούς τους πελώριους βράχους, ήταν τα δικά μας Μετέωρα (τα δικά μας είναι πιο όμορφα




Οι τοπικές παραδόσεις, ονομάζουν τον κάθε βράχο με το δικό του όνομα έχοντας παράλληλα και τον δικό του θρύλο

Δεν χόρταινα να βγάζω φωτογραφίες αυτά τα θαύματα της φύσης



Ο τόπος γεμάτος από δαύτα, σε ακτίνα χιλιομέτρων



Σαν δύο πρόσωπα το ένα κοντά στο άλλο

Λίγο πιο κει η ίδια εικόνα αληθινών ανθρώπων...!

Χαλάλι το περπάτημα και το ανέβασμα μέχρι εκεί!



Ήταν η τελευταία ''επίσκεψη'' του ταξιδιού μου, κι αυτή αρκετά εντυπωσιακή και όμορφη!
Στη συνέχεια ο δρόμος του γυρισμού, μονότονος και διαδικαστικός. Πολλές οι σκέψεις και τα συναισθήματα μέχρι να φτάσω Θεσσαλονίκη...όλο αυτό το μαγικό ταξίδι των κοντά 40 ημερών, περνούσε όλο από μπροστά μου! Από λάθος μου χαλάρωσα, σαν να μην οδηγούσα ένα πράγμα, μόνο εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό, τίποτε άλλο! Είχα-με δει και νιώσει τόσα πολλά σε αυτό το ταξίδι που δεν πίστευα ότι έφτανε στο τέλος του...!
Πέρασα διαδικαστικά τα Βουλγάρικα σύνορα (κι εδώ έδειξα διαβατήριο κι έφυγα), στα Ελληνικά δε μόνο μίλησα! ''Γεια σας πατριώτες''! Φύγε μου λένε καλό δρόμο! Ένα ρίγος με διαπέρασε ακούγοντας Ελληνικά...είχα φτάσει, το όνειρο μου είχε πραγματοποιηθεί. \
Στην συνέχεια κοντοστάθηκα σε αυτήν την ταμπέλα...το ίδιο ρίγος με διαπέρασε κοιτώντας την. 'Έφτασα'' σώος και αβλαβής στην μαμά πατρίδα, ήμουν τόσο ευλογημένος για τα όσα έζησα! Έφτασα στην πολύπαθη αυτή πατρίδα μας, την οποία όλοι την ξέρουν την σέβονται και την αγαπάνε στα βάθη της Ασίας. Κάποια στιγμή πρέπει να την αγαπήσουμε και να την σεβαστούμε κι εμείς όσο της αξίζει...

Φίλησα και την λατρεμένη μου Κρήτη...

Φτάνοντας στον καλό φίλο Δημήτρη στην Σαλόνικη, που πάντα με περιμένει με ανοιχτές αγκάλες όσες φορές γυρνάω από πάνω! Αλλά και στον καλό φίλο Λάμπρο, τον γνωστό ''πάσχουμε από οργάνωση'' Αγαπημένοι φίλοι που χρόνια μοιραζόμαστε την αγάπη μας για τις ''μπέμπες'' μας


Συνεχίζεται με τον επίλογο...
Last edited by a moderator: