Καζακστάν Κιργιστάν Ουζμπεκιστάν Τατζικιστάν Τουρκία Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway..η ιστορία του δρόμου

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 9η, 11 Αυγούστου 2018

Beyneu - Muynak

Χλμ ημέρας 520

Αφού ξεκουραστήκαμε, ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε αρκετά πρωί για τα σύνορα προς Ουζμπεκιστάν, καθώς μπροστά μας είχαμε 80 άθλια χλμ μέχρι τα σύνορα και πάνω από 500χλμ συνολικά σε δρόμο βομβαρδισμένο σε πολλά σημεία και απλά κακό σε άλλα. Υπήρχαν βέβαια και κομμάτια καλού οδοστρώματος, αλλά τα βλέπαμε σπάνια (με το ''κιάλι'')
Σήμερα θα μπαίναμε στο ιστορικό Ουζμπεκιστάν, την σημαντικότερη χώρα του ταξιδιού από πλευράς αξιοθέατων. Θα ταξιδεύαμε στους δρόμους του μεταξιού, με τα εντυπωσιακά παλάτια και τους μιναρέδες του 14ου – 15ου αιώνα. Ανυπομονούσαμε να μπούμε σε αυτό τον παραμυθένιο κόσμο! Πρώτα όμως έπρεπε να διασχίσουμε για άλλη μια μέρα ένα μεγάλο κομμάτι αφιλόξενης στέπας, προτού φτάσουμε στο Muynak και την άλλοτε λίμνη Αράλη που βρισκόταν εκεί (πλέον δεν υπάρχει τπτ εκτός από άμμο και σάπια καράβια στον βυθό)

Από τα πρώτα χλμ καταλάβαμε ότι μέχρι τα σύνορα θα ταλαιπωρηθούμε αρκετά, καθώς ο δρόμος ήταν απλά βομβαρδισμένος!

Απολαύστε

Πόσο να πας σε τέτοιο δρόμο! Φοβόμασταν μην σκορπίσουν τα μηκανάκια!

Είχε και κάποια καλύτερα κομμάτια (που λέει ο λόγος )

Παράλληλα φτιαχνόταν και ο νέος δρόμος, μπήκαμε και κάναμε κάποια λίγα χλμ. Είναι αυτός ο δρόμος που πέρασαν πέρσι τα παιδιά, ο οποίος όμως τότε ήταν πατημένο χώμα, φέτος εμείς την πατήσαμε γιατί φτιαχνόταν και τον είχαν κλείσει (εμείς περνούσαμε από αναχώματα και μπαίναμε που και που στον καινούργιο)
Ο παράδρομος όμως ήταν εντελώς χάλια όπως είδατε παραπάνω!

Τα καινούργια κομμάτια μας φάνταζαν σαν όαση!

Και ξανά στην πίκρα

Εδώ μπαινοβγάινοντας απ τον καλό στον παράδρομο,καθώς πολλές φορές κοβόταν με αναχώματα (Τελικά ήταν λίγα τα χλμ συνολικά στον φτιαγμένο δρόμο και πολλά στον εντελώς βοβαρδισμένο!)

Φτάνοντας στα σύνορα η ίδια άθλια εικόνα που είχαν αντικρίσει και πέρσι τα παιδιά! Λασπουριά, σκουπίδια και ένα χάος! Νταλίκες και κόσμος περίμεναν στην ουρά να ανοίξουν τα σύνορα (εμάς άνοιξαν 9 το πρωί)

Επιτέλους μια στάση μετά από 1ώρα και 45 λεπτά κοπανήματος για 80 χιλιόμετρα! (καμιά 10αρια στην καλή άσφαλτο)

Εδώ το καφέ πριν τα σύνορα-εστιατόριο- ξενοδοχείο (το τελευταίο μην το επιχειρήσετε, θα κοιμηθείτε στο πάτωμα με κάθε είδος ζωύφιο )

Μπήκαμε μέσα (εννοείται ένας ένας, ο άλλος φυλούσε τα πράγματα) να τσιμπήσουμε κάτι και να πιούμε, τι άλλο! Τσάι! Ο χοντρούλης κύριος μέσα έφτιαχνε τηγανητά αυγά με λουκάνικα! (τα αντέξαμε κι αυτά )

Εδώ με το παρεάκι που περίμενε να περάσει τα σύνορα

Όμως και το διπλανό παρεάκι ήθελε φωτο! μας κέρασε και στρογγυλό Ουζμπέκικο ψωμί παραδοσιακά ψημένο. Απ το πιο ωραίο ψωμί που είχα φάει έβερ! (και είμαι και γνωστός ψωμάς, μικρός είχα πέσει με το ένα χέρι στο μαγγάλι της γιαγιάς από την χαρά μου, που ο παππούς έφερε πρωί πρωί ζεστό ζυμωτό ψωμί απ τον ξυλόφουρνο του χωριού ) Από εκείνη την στιγμή και σε όλα τα Στάν φάγαμε αρκετά κιλά τέτοιου ψωμιού!

Το lepeshka είναι παραδοσιακό ουζμπεκικό ψωμί Το ψωμί αυτό είναι ιερό από το λαό του Ουζμπεκιστάν. Κατά την παράδοση, όταν κάποιος φεύγει από το σπίτι θα πρέπει να δαγκώσει ένα μικρό κομμάτι, το υπόλοιπο θα διατηρηθεί μέχρι να επιστρέψει η οικογένεια και να το φάει. Είναι στρογγυλό, επίπεδο και ψήνεται σε tandyr (πήλινο φούρνο), έτσι βγαίνει τραγανό. Υπάρχουν δύο τύποι lepeshkas : απλό (obi-non) και festal (patyr). Επίσης, το ουζμπέκικο ψωμι διαφέρει από την φανταχτερή, νιφάδα ζύμη, από την εμφάνιση και τη γεύση, διαφέρει ακόμη και ανά περιοχές Samarkand, Bukhara και άλλες. Κάθε περιοχή έχει τη δική της μέθοδο ψησίματος,, και μοναδική γεύση. Δεν πρέπει να τοποθετείται το ψωμί του Ουζμπεκιστάν ανάποδα (με την επίπεδη πλευρά επάνω) είναι ασέβεια.

Μπαίνουμε στη χώρα του χαλιού και φαίνεται ήδη απ τα σύνορα!! (Μόνο που εδώ τα έχουν για ντεκορ, δεν τα πατάνε )

Και εδώ αρκετοί ντόπιοι ήθελαν να βγάλουν φώτο με τις μηχανές

Μέχρι να τελειώσουμε το πρωινό μας άνοιξαν και τα σύνορα και κατευθυνθήκαμε σιγά σιγά προς την πύλη

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 41
• 42
• 43
• 44
• 45
• …

  Go to chapter

  Go
• 157

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 43 of 157

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[jmar]

2 μοτοσυκλέτες ((ΒΜW R 1200 Gs - Yamaha Super Tenere 1200) με 2 καβαλάρηδες από Ελλάδα (ο ένας από Χανιά Κρήτης, κι ο άλλος από Αθήνα), σε ένα ονειρικό ταξίδι κατά μήκος της "κορυφής του κόσμου" των Παμίρ!

Προσωπικά ''έγραψα'' 18.000 χλμ περίπου σε 38 ημέρες, περνώντας μέσα από 11 χώρες (Τουρκία, Γεωργία, Ρωσία, Καζακστάν,Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κιργιστάν (έως εκεί θα είχα την παρέα του Κώστα), ξανά Καζακστάν, ξανά Ρωσία, Ουκρανία, Ρουμανία, Βουλγαρία και επιστροφή Ελλάδα)

Δεξιά εγώ αριστερά ο Κώστας, στον στόχο ''κατάκτησης'' της κορυφής των Παμίρ στα 4655 μέτρα!

Παρακάτω φαίνεται η διαδρομή μου στον χάρτη, ενώ η live ανταπόκρισή μου απ την πολύ χρήσιμη εφαρμογή livetrip βρίσκεται εδώ https://www.livetrips.gr/trip/10038/#!10064

 

[jmar]

Ήταν η 16η Απριλίου 2018 ...
''Καλημέρα Κώστα, κάποια στιγμή είχες ανεβάσει ένα φετινό πλάνο για Κιργισταν! Είχα μιλήσει με ένα φίλο μήπως το επιχειρούσαμε αλλά δεν μπορεί, εσύ σκέφτεσαι για μόνος σου; Θα ήθελα να μιλούσαμε κάποια στιγμή αν έχεις χρόνο!''
''Καλημέρα Γιάννη,σκέφτομαι για Αύγουστο. Θα σου στείλω πιο μετά λεπτομέρειες γιατί είμαι στη δουλειά τώρα''
Αυτό ήταν, από εκείνη την στιγμή και μέχρι τις 3 Αυγούστου 2018 που ήταν κανονισμένη η αναχώρηση μας ακολούθησαν πολλά μηνύματα, τηλέφωνα , συζητήσεις επί συζητήσεων, πειράγματα για τα μηκανάκια (BMW Vs Tenere) πολλά γέλια, και αρκετές ''κατάρες'' από την σύντροφο του Κώστα καθώς είχε βρει νέο ''γκομενάκι''
Η ιδέα του ταξιδιού μου καρφώθηκε το 2017 όταν είχε πάει ο φίλος Αντώνης και μας έστελνε live ανταποκρίσεις με τα απίθανα απόκοσμα μέρη των Παμιρ, στη συνεχεία είδα και εδώ το ταξιδιωτικό των παιδιών, ε αυτό ήταν! Από την στιγμή που ανακοίνωσα στον Αντώνη οτι θα πάω ήταν πάντα εκεί καθημερινά, για την κάθε απορία μας (τον έπρηξα-με τον άνθρωπο ) γι' αυτό και τον ευχαριστώ πολύ για όλα (άσχετα οτι δεν θέλει να λέω τέτοια). Γενικά μ'αρεσει η ματιά του Αντώνη στα ταξίδια που έχει κάνει, σου μεταφέρει τα πράγματα όπως είναι χωρίς φανφάρες και με πληροφορίες εύστοχες και ακριβείς!
Φυσικά ευχαριστούμε και τα παιδιά που πήγαν πέρσι, καθώς και τον Ζήση με την Αφρικάνα του, ο οποίος πήγε 2 μήνες πριν ξεκινήσουμε και μας έστελνε live φρέσκες ανταποκρίσεις! Ο Κώστας είχε φτιάξει πάνω κάτω την διαδρομή, την είδαμε και μαζί, βάλαμε και 2-3 πράγματα, βγάλαμε άλλα και τελικά φτιάξαμε το πλάνο.
Οι χώρες που είχαμε σκοπό να επισκεφθούμε ήταν οι εξής: Τουρκία, Γεωργία, Ρωσία, Καζακστάν,Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κιργιστάν (έως εκεί θα είχα την παρέα του Κώστα), ξανά Καζακστάν, ξανά Ρωσία, Ουκρανία, Ρουμανία, Βουλγαρία και επιστροφή Ελλάδα! Συνολικά δλδ 11 χώρες!
Στο συγκεκριμένο ταξίδι, σε αντίθεση με την Ευρώπη, δεν μπορείς απλά να ξεκινήσεις και να φύγεις χωρίς προετοιμασία και χωρίς ''διάβασμα''. Θέλει καλή προετοιμασία και μελέτη, για τα σύνορα, τις βίζες, τα περάσματα, την κουλτούρα του κάθε λαού όσο αφορά τις οδηγικές αντιξοότητες κλπ . Επίσης θα έπρεπε να γίνει και σωστός χρονικός προγραμματισμός καθώς οι βίζες έχουν ημερομηνία λήξης! Αυτή που θα με ζόριζε χρονικά είναι της Ρωσίας καθώς θα έκανα τον κύκλο για την επιστροφή, αλλά ας τα πάρουμε απ την αρχή!

 

[jmar]

Τα Παμίρ!

Ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στους δρόμους του μεταξιού (Silk Road), των καραβανιών, που συνδυάζει τους σημαντικότερους ιστορικούς χώρους, τις μεγάλες πόλεις, την κουλτούρα των νομάδων, τα ορεινά τοπία και περάσματα της Κεντρικής Ασίας.

Το Παμίρ (πηγή Wikipedia) είναι μία πολύ μεγάλη οροσειρά στη κεντρική Ασία που αποτελεί και τον πυρήνα του ορεινού συστήματός της. Το Παμίρ, με κέντρο την αυτόνομη διοικητική περιοχή Γκόρνο Μπαταχσάν του Τατζικιστάν εκτείνεται από του δυτικού Σινκιάνγκ του Τατζικιστάν μέχρι και του ανατολικού Αφγανιστάν και δυτικά της Κίνας. Η συνολική έκτασή του είναι 8.400 τ.χλμ. και ορίζεται βόρεια από τα Υπεραλάϊα Όρη, ανατολικά από την οροσειρά Σαρικόλ, νότια από τη λίμνη Ζορκούλ και τον ομώνυμο ποταμό Παμίρ στα σύνορα με το Αφγανιστάν και δυτικά από τμήμα της κοιλάδας Πιάντζ. Το οροπέδιο αυτό έχει μέσο ύψος 3900 μ. από επιφάνεια θαλάσσης και σ΄ αυτό υψώνονται βουνά που υπερβαίνουν τα 6000 μ. των οποίων μεγαλύτερες κορυφές είναι η του Ισμαήλ Σαμανί (7.500 μ.) και η κορυφή Λένιν (7.140 μ.). Χωρίζεται δε σε τρεις υψομετρικές ζώνες: η Τρανς Αλάι (α΄ ζώνη), του Μεγάλου Πέτρου (β΄ ζώνη) και του Ναούκ (γ΄ ζώνη).
Κυριότεροι ποταμοί του Παμίρ είναι ο ομώνυμος Παμίρ ποταμός και ο Πιάντζ ποταμός που χύνονται στον Αμού Ντάρια ποταμό ο οποίος στη συνέχεια εκβάλλει στη λίμνη Αράλη (ή Θάλασσα Αράλη).

Το όνομα Παμίρ σημαίνει ορεινός λειμώνας και σε αυτό συναντώνται τα μεγαλύτερα ορεινά συγκροτήματα της Γης, του Τιεν-Σαν, του Καρακορούμ και Κουέν-Λουν προς ανατολάς, τα Ιμαλάια προς νότο και η οροσειρά του Χίντου Κους προς δυσμάς. Η χλωρίδα στη περιοχή αυτή είναι πολύ φτωχή και γενικά χαρακτηρίζεται άδενδρος. Μικρή βλάστηση παρατηρείται μόνο στα δυτικά και σε χαμηλό ύψος. Αντίθετα στις κοιλάδες των ποταμών παρατηρείται πυκνή βλάστηση από ιτιές και λεύκες. Κυριότερα ζώα της περιοχής είναι το "Αρχάρ", πρόβατο βουνού, και το "Κίικ" είδος αγριοκάτσικου.
Χαρακτηριστικοί είναι και οι παγετώνες που υφίστανται στη περιοχή. Τα κράσπεδα του Παμίρ υπόκεινται σε τακτικούς σεισμούς που ταλαιπωρούν τακτικά τις γύρω χώρες (κυρίως Ιράν και Αφγανιστάν). Στις δυτικές παρυφές του, στη Ρωσία υπάρχουν πλούσια ανθρακωρυχεία. Οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής, το 90%, ανήκουν στη φυλή των Τατζίκων και των Κιργισίων που ασχολούνται με τη γεωργία και τη κτηνοτροφία και που ομιλούν τις λεγόμενες παμιρικές γλώσσες, διαλέκτους Σούγκνι και Γκαζκουλαμί.

Στην περιοχή υφίστανται λίγοι αυτοκινητόδρομοι μερικοί των οποίων ακολουθούν δύσβατες περιοχές των αρχαίων καραβανιών. Στα δυτικά όμως υπάρχουν κάποιοι υδροηλεκτρικοί σταθμοί και μεταλλεία αντιμονίου, υδραργύρου και αργύρου. Επίσης ορυκτός πλούτος υπάρχει και στα ανατολικά με περιορισμένα όμως σε εκμετάλλευση ορυχεία λιγνίτη και ορυκτού άλατος.
Κατά την αρχαιότητα η εμπορική οδός μεταξύ Ρώμης και Χωρών προς τη Κίνα διερχόταν από το Βόρειο Παμίρ όπου και από την ίδια οδό οι Νεστοριανοί διέδωσαν τον Χριστιανισμό στη κεντρική Ασία. Μάλιστα από τη λεγόμενη δίοδο Τέρεκ που βρίσκεται σε ύψος 3815 μ. πέρασε το 1273 ο Μάρκο Πόλο.

 

[jmar]

Οι χώρες που είχαμε σκοπό να επισκεφθούμε ήταν οι εξής: Τουρκία, Γεωργία, Ρωσία, Καζακστάν,Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κιργιστάν (έως εκεί θα είχα την παρέα του Κώστα), ξανά Καζακστάν, ξανά Ρωσία, Ουκρανία, Ρουμανία, Βουλγαρία και επιστροφή Ελλάδα! Συνολικά δλδ 11 χώρες! Πάμε να δούμε τι ισχύει για την καθεμία...

Τουρκία:
Μπαίνεις κανονικά με το διαβατήριό σου (και με τις νέες ταυτότητες αλλά δεν ασχοληθήκαμε καθόλου) και έχοντας την πράσινη κάρτα για το οχημά σου. (Προσοχή πρέπει να είναι κυριολεκτικά σε πράσινο χαρτί)

Γεωργία:
Διαβατήριο και πάλι. Η δική σου πράσινη κάρτα δεν σε καλύπτει για οδική ασφάλεια στην χώρα. Θα πρέπει να βγάλεις σε πρακτορείο που υπάρχει αμέσως μετά από τα σύνορα. Στην δική μας περίπτωση μας χρειάστηκε καθώς μας σταμάτησαν σε ένα μπλόκο και μας την ζήτησαν! Είχα διαβάσει για τα παιδιά το 2017 (stavrouliasp onroad XLgeorge κλπ) που δεν την είχαν βγάλει , αλλά φέτος είχε περάσει φίλος που μιλούσε με τον Κώστα , δεν την έβγαλε και τον έγραψαν σε ένα μπλόκο (35 dollars). Όποτε δεν το ρισκάραμε πληρώσαμε αν θυμάμαι καλά 7-8 δολάρια (για μια εβδομάδα)

Ρωσία:
Χρειάζεται Viza! την έβγαλα απ το γνωστό γραφείο Mouzenidis Travel που βρίσκεται στην Αθήνα, έστειλα το διαβατήριο και σε 10 περίπου ημέρες ήταν έτοιμη (κόστος 90 ευρώ η βίζα 2 εισόδων και 37,5 η ασφάλιση 30 ημερών που απαιτείται, σύνολο δλδ 127,5)

Καζακστάν:
Πλέον χρειάζεται μόνο Διαβατήριο! Αρχίζουν κι ''ανοίγουν'' οι χώρες της Ασίας καθώς βλέπουν οτι έχουν μεγάλα οικονομικά οφέλη απ τον τουρισμό! Η δική σου πράσινη κάρτα ομοίως δεν σε καλύπτει για οδική ασφάλεια στην χώρα. Θα πρέπει να βγάλεις σε πρακτορείο που υπάρχει αμέσως μετά από τα σύνορα. Εκεί εγώ έβγαλα για ένα μήνα καθώς θα ξαναέμπαινα στη χώρα στο γυρισμό! (Ο Κώστας έβγαλε την μικρότερη 2 εβδομάδων νομίζω) Κόστος 18 δολάρια

Ουζμπεκιστάν:
Mεχρι και πριν 2 χρόνια στη χώρα ήταν πολύπλοκες οι διαδικασίες, Visa, Loi (letter of invitation) προ κράτηση ξενοδοχείων από το τουριστικό γραφείο, χρονοβόρα εκδοσή κλπ. Από το Φλεβάρη του 2018 η χώρα ''άνοιξε'' για 7 άλλες γείτονες χώρες χωρίς να απαιτείται visa και σε άλλες όπως η Ελλάδα απλουστεύθηκε η διαδικασία (δεν απαιτούνταν Loi ούτε προ κράτηση ξενοδοχείων και η βίζα πλέον έβγαινε σε 1 βδομάδα) . Οπότε εγώ έστειλα το διαβατήριο στο Ποιμενίδης Travel (το μοναδικό που έβγαζε για Ουζμπεκιστάν) Κόστος 90 Ευρώ, μονής εισόδου
Από φέτος όμως τον Φεβρουάριο του 2019 ξεχάστε τις Βιζες και τα έξοδα για Ουζμπεκιστάν! Πλέον η χώρα ''άνοιξε'' εντελώς κι αυτή με τον νέο πρόεδρο (από το 2018)
Uzbekistan introduces a visa-free regime for citizens of another 45 countries from 1 February
Οδική ασφάλεια είναι απαραίτητη και την βγάζει κανείς αμέσως μετά από τα σύνορα σε ένα από τα πρακτορεία που υπάρχουν

Τατζικιστάν:
Για το Τατζικιστάν, από πρόπερσι η διαδικασία για την visa απλοποιήθηκε πάρα πολύ . Πλέον ο ενδιαφερόμενος υποβάλλει μια ηλεκτρονική αίτηση στο Tajikistan e-Visa πληρώνει το αντίτιμο των 80$ και τους ''ανεβάζει'' στην ειδική φόρμα την απόδειξη κατάθεσης. Το κόστος αυτό συμπεριλαμβάνει και την επιπλέον άδεια που απαιτείται για την επίσκεψη στο Pamir (GBAO permit). Χωρίς αυτήν το κόστος μειώνεται στα 50$. Το έντυπο της ηλεκτρονικής visa το επισυνάπτω στο τέλος.
Εκτυπώνεις το έντυπο έγχρωμο, βάζεις και μια φωτογραφία σου επάνω και έτοιμο! Το σύστημα λειτουργεί υποδειγματικά και δεν συναντήσαμε κανένα πρόβλημα στα σύνορα. Οδική ασφάλεια και πάλι αμέσως μετά τα σύνορα.

Κιργιστάν:
Για το Κιργιστάν, επίσης δεν απαιτείται visa. Το μόνο που πληρώνεις στα σύνορα είναι ένα πράσινο τέλος γύρω στα 7$. Οδική ασφάλεια εδώ δεν βγάλαμε, μετά τα σύνορα στα κορφοβούνια δεν υπήρχε τπτ παρά μόνο ένας άθλιος χωματόδρομος αρκετών χιλιομέτρων!

Ουκρανία:
Δεν απαιτείται visa μόνο διαβατήριο. Η δική μου πράσινη κάρτα την περιλάμβανε άσχετα αν στα σύνορα μου την έπεσαν καλοθελητές λέγοντας οτι έπρεπε να βγάλω, αλλά άνοιξα την δική μου και τους έδειξα οτι υπάρχει (το επιβεβαίωσα κι εγώ)

Ρουμανία, Βουλγαρία:
Ταυτότητα νέου τύπου ή διαβατήριο. Η πράσινη κάρτα μας, περιλαμβάνει τις χώρες αυτές!
Για όλες αυτές τις χώρες της Ασίας υπάρχει το κατατοπιστικότατο site Caravanistan | The Silk Road Travel Guide το οποίο όποιος ενδιαφέρεται να πάει στα μέρη αυτά πρέπει να το ξεσκονίσει. Έχει τα πάντα, ακόμα και φόρουμ για ερωτήσεις για δρόμους, πέρασμα συνόρων και ότι 'άλλο μπορείς να φανταστείς σε πληροφορία!
Επίσης κατεβάσαμε στα κινητά μας την εφαρμογή iOverlander | Find your next destination , απίστευτα χρήσιμη από Ovelanders ταξιδιώτες οι οποίοι παρέχουν πληροφορίες σε χάρτη με σημεία που μπορείς να βρεις βενζίνη, μέρη για ελεύθερο camping, συνεργεία , guest houses, πληροφορίες για περάσματα, σύνορα με συντεταγμένες και πολλά άλλα!

Η ηλεκτρονική βίζα του Τατζικιστάν

 

[jmar]

Προετοιμασία μηχανών:

Η προετοιμασία της μηχανής είναι απαραίτητη και χρονοβόρα. Έκανα πλήρες σέρβις (Λάδια Liqui Moly 10-60 Racing, Μπουζί, Βαλβολίνες διαφορικού-κιβωτίου, υγρά συμπλέκτη, υγρά φρένων, καθαρισμός διαφορικού, συσφίξεις, έλεγχος σε φώτα τακάκια κλπ.
Το Ουζμπεκιστάν ήθελε περισσότερη προσοχή καθώς η χώρα είναι παραγωγός φυσικού αερίου, για να προωθήσει η κυβέρνηση την κατανάλωσή του και να μειώσει τις εισαγωγές πετρελαίου έχει εφαρμόσει αυστηρό πλαφόν σε πετρέλαιο και βενζίνη, συνεπώς η πλειοψηφία του κόσμου έχει μετατρέψει τα οχήματά του σε αέριο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα βενζίνη να υπάρχει σε ελάχιστα πρατήρια, τεράστιες ουρές και στη μαύρη αγορά. Σε αυτό ήμασταν τυχεροί με την αλλαγή του προέδρου καθώς σε αντίθεση με τα παιδιά (Αντώνη XLgeorge stavriouliasp onroad κλπ) εμείς μόνο μια φορά χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουμε το μπιτόνι που είχε ο καθένας μαζί του! (εγώ ενα 5λιτρο + ένα τρίλιτρο στην βαλίτσα κι ο Κώστας ένα 10λιτρο) Πλέον μόνο ένα 5λιτρο πιστεύω αρκεί καθώς άνοιξαν πολλά πρατήρια (βλέπαμε συνέχεια) και όλα είχαν βενζίνη. Βέβαια η βενζίνη του Ουζμπεκιστάν στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν 80 οκτανίων αν και πλέον έβρισκες στις μεγάλες πόλεις και 90αρα. Γι αυτό πήραμε μαζί μας και 2 ενισχυτικά καυσίμων ο καθένας. Γενικά εκεί βγάζει πολλά χλμ το τεπόζιτο καθώς οι ταχύτητες που κινείσαι είναι αρκετά μικρές λόγω της κατάστασης των δρόμων. Οι μηχανές κάποια στιγμή εμφάνισαν θεματάκια, όχι κάτι πολύ ανησυχητικό, λόξιγκα και απόκριση γκαζιού λες και ήταν μπουκωμένες τέλος είχαμε και αρκετά πειράκια!
Το Τατζικιστάν είχε Ρώσικη βενζίνη απ οτι μας είπαν 90αρα, απλά εκεί έβαζες απο μπιτόνια τις περισσότερες περιπτώσεις στα βουνά! Γι αυτό το λόγο πήραμε ενα εξωτερικό φίλτρο χωνί το οποίο φιλτράρει σωματίδια και νερό. Στο Τατζικιστάν δεν χρησιμοποιήσαμε ενισχυτικό οκτανίων

Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι της προετοιμασιας για τέτοιο ταξίδι είναι τα λάστιχα που θα βάζαμε στα μηχανάκια. Ένα adventure ταξίδι που περιλαμβάνει πάρα πολλά χιλιόμετρα σε κάθε είδους τερέν, από καλές άσφαλτους εθνικές κλπ μέχρι και χαλασμένες, απο πολλά χιλιόμετρα σε χώματα, λάσπες και άμμο σε Ουζμπεκισταν, Τατζικισταν και Κιργισταν, μέχρι κάποια απίστευτα χαλασμένα κομμάτια στο Καζακσταν. Για μένα ένα σύνολο χιλιομέτρων γύρω στα 18.000χμ και για τον Κώστα περίπου 8500 που θα φόρτωνε το μηχανάκι για πίσω Ελλάδα απ το Κιργισταν
Η ιδέα του να έβαζα εγώ τακουνατα απορρίφθηκε καθώς δε θα με έβγαζαν με τίποτα. Τα λάστιχα που είχα στο μυαλό μου ήτανε τα Heidenau K60 και τα Mitas E07. Τα Heidenau δοκιμασμένα απ τον Αντώνη πέρσι , έβγαλαν άνετα 15000, οπότε ήταν δοκιμασμένη λύση, απλά τα χα κάνει βόλτα και δεν μ άρεσαν, ήταν πολύ σκληρά! Μπήκα στο Advrider και βρήκα πολύ καλές κριτικές για τα Mitas και μάλιστα έλεγαν οτι βγάζουν σε κάποιους 20.000+χλμ, οπότε με βάση το ότι δεν περιμέναμε να βρούμε πολλές λάσπες και άμμο, καταλήξαμε τελικά στα Mitas E07 χωρίς κανένα πρόβλημα! Μάλιστα ήταν απίστευτα, πλέον πλησιάζουν τα 20.000 χλμ στο δικό μου μηχανάκι και έχουν ακόμα! Περίμενα σε βροχή να είναι άστα να πάνε, αλλά με εξέπληξαν θετικά!
Προσωπικά είχα εγκαταστήσει και ένα cruise control Καοκο απ το προηγούμενο ταξίδι, ώστε να ξεκουράζεται το χέρι στις ατελείωτες ευθείες που θα διάσχιζα ειδικά εγώ! Ο Κώστας δεν έβαλε και το μετάνιωσε! Μάλιστα με το που γύρισε παράγγειλε ένα ίδιο καθώς το είχε δοκιμάσει στη μηχανή μου και τρελάθηκε!
Να ευχαριστήσω εδώ και το γενναιόδωρο πλι μας @Phoenix :inlove: που μου έδωσε την πίσω αναρτησάρα (του πληγωμένου Φοίνικα) Ohlins και τα πέρασα όλα σώπατα! Είχα δεί στην δικιά μου την τελευταία στιγμή ελάχιστη υγρασία στο έμβολο και δεν ήθελα να το ρισκάρω, την επισκευή τελευταίας στιγμής την φοβήθηκα μήπως δεν κάτσει καλά κι έχω θέμα!

Κρατούσαμε μια μεγάλη πλήρης εργαλειοθήκη και μια μικρότερη 1/4 της ίντσας.Παρακάτω οι λίστες του Κώστα με τα πράγματα (Πολύ πράμα λέμε!)
Κρατούσαμε και ορισμένα βασικά ανταλλακτικά (εγώ κρατούσα αντέννα ρινγκ για Gs, tps, μανετες , μου τα έδωσε ο Αντώνης και τον ευχαριστώ για άλλη μια φορά :inlove επίσης τρόμπα για να βάζουμε αέρα στα λάστιχα, tire wraps, μανετες, 2 μπουζί λίγη βαλβολινη, λάδι, σχοινί, πετονιά, κολλά, ο Κώστας παραφλου και σπρει αλυσίδας (για λεπτομέρειες δειτε τις λίστες στις φώτο! (οργανωμένος ο Κώστας )
Για GPS είχαμε 2 Garmin Zumo 660, τους χάρτες τους κατεβάσαμε δωρεάν απ το γνωστό πλέον site Free worldwide Garmin maps from OpenStreetMap, επίσης είχα κατεβάσει και για backup χάρτες στο κινητό google maps ώστε να δουλεύουν εκτός δεδομένων κινητής!

 

[jmar]

Προετοιμασία οδηγών:

Για την δική μας προετοιμασία είχαμε προμηθευτεί φάρμακα για το υψόμετρο μια που σε λίγες μόνο ημέρες θα ανεβαίναμε απότομα σε μεγάλο υψόμετρο και είχαμε διαβάσει για ορισμένα σχετικά δυσάρεστα περιστατικά. Τελικά τα χαπάκια υψομέτρου δεν τα χρησιμοποιήσαμε! επίσης δεν πρέπει να ξεχάσει κανείς για κανένα λόγο τα imodium!! Όσο και να προσέχαμε κανείς δεν κατάφερε να αποφύγει την διάρροια.
Απαραίτητοι ήταν επίσης οι ηλεκτρολύτες ειδικά για τις ζεστές μέρες, ιδρώτας πολύς και η διατροφή εντελώς η μη ενδεδειγμένη ποσοτικά και χρονικά.
Επίσης από φάρμακα κρατούσαμε αντισταμινικά, μια αντιβίωση γενικής χρήσης (μαζι και χάπια για το στομάχι) , ντεπον πονσταν, γάζες, επιδέσμους, 2 φυσικούς μικρούς ορούς, ουσία για να σταματάει το αίμα, υγρο τάλκ για συγκάματα, Fenistil για τσιμπήματα, αντικουνουπικά, Voltaren, Χαζαπλάστ, ένα ελαστικό σωληνάκι να σταματάει την αιμορραγία, Liposan για τα χείλη (το οποίο χρειάστηκε πάρα πολύ καθώς ο αέρας ειδικά στο ουζμπεκισταν σου τα ξεραίνει)
Από άποψη επικοινωνίας με τους δικούς μας, εγώ την έκανα μέσω κοινωνικών δικτύων (όταν έπιασα Ευρώπη είχα τα δεδομένα του κινητού μου καθώς το πρόγραμμά μου τα προσφέρει δωρεάν σε Ε.Ε) με ίντερνετ WiFi καθώς ακόμα και στο Ουζμπεκιστάν που μέχρι πέρσι ήταν κλειστά τα social media φέτος ήμασταν τυχεροί και άνοιξαν! Κρατούσα 2 συσκευές τηλεφώνου. O Κώστας είχε πάρει μια Planet Sim γι αυτόν και μια στην κοπέλα του για να μιλάνε οικονομικότερα αλλά τελικά κι αυτός μιλούσε στο ταξίδι μέσω των εφαρμογών, έτσι την Planet Sim θα την είχαμε μόνο για ώρα ανάγκης που τελικά ευτυχώς δεν χρειάστηκε PlanetSim - Talk more. Pay less. (Η PlanetSim είναι μία υπηρεσία παγκόσμιας καρτοκινητής τηλεφωνίας , χωρίς πάγιο, χωρίς συμβόλαιο, χωρίς λογαριασμούς. Είναι παγκόσμιος αριθμό κλήσης που θα χρησιμοποιείτε στα ταξίδια ή στις κλήσεις σας στο εξωτερικό και εξοικονομείστε έως και 80% του κόστους Roaming σε 470 και πλέον παρόχους σε πάνω από 200 χώρες (συνεχώς διευρυνόμενες). Σε 150 χώρες προσφέρει μεταξύ άλλων δωρεάν εισερχόμενες κλήσεις! Αλλά και όπου υπάρχουν χρεώσεις αυτές είναι χαμηλές και απλές και σας επιτρέπουν να υπολογίσετε με μεγάλη ευκολία το κόστος σας. Η PlanetSim σας χρεώνει με μοναδικό κριτήριο την χώρα που βρίσκεστε την στιγμή που κάνετε ή λαμβάνετε μία κλήση ανεξαρτήτως αν καλείτε κινητά ή σταθερά σε όλο τον κόσμο. )
Είχαμε ενδοεπικοινωνίες που δυστυχώς δεν συνδεόντουσαν μεταξύ τους. Αντάπτορες στις πρίζες δεν χρειάστηκαν (το είχαμε τσεκάρει από πριν από το site Check your need for a travel adapter! | POWER PLUGS AND SOCKETS OF THE WORLD). Ακόμη, είχαμε μαζί μας σεντόνια μαξιλαροθήκη και sleeping bag ώστε να μην ερχόμαστε σε επαφή με τα δικά τους.
Πριν ξεκινήσουμε είχαμε αλλάξει σε ανταλλακτήριο στην Αθήνα ευρώ σε δολάρια, εγώ έκανα 1000 ευρώ σε δολάρια (περίπου 1150 δολάρια). Είναι πολύ σημαντικό να έχει κάποιος δολάρια μαζί του, γιατί είναι το νόμισμα που παίρνουν όλοι και ειδικά η αστυνομία. Χαρτονομίσματα επομένως των 5-10 δολαρίων είναι απαραίτητα για το προβλεπόμενο λάδωμα κάθε φορά που σε σταματάει η αστυνομία (τελικά συνέβει μια φορά ευτυχώς). Φυσικά παίρνουν και τα ρούβλια, μια που όλες αυτές οι χώρες, σαν μέλη της πρώην ΕΣΣΔ έχουν στενές σχέσεις με τη Ρωσία. Παίρνουν όμως και ευρώ. Άρα, εμείς είχαμε λίγο από όλα. Τα χρήματα τα είχα βάλει σε ένα ειδικό λεπτό τσαντάκι μέσης που κρύβεται ακόμα και μέσα στο εσώρουχο, ενώ είχα διάσπαρτα ψηλά 5-10 δολάρια σε διάφορα σημεία για τα λαδώματα

Show me the money!

 

[jmar]

Η ώρα μηδέν έφτασε για μένα, 31 Ιουλίου μπαίνω στο καράβι φορτωμένος με σκοπό να μείνω και 2 μέρες Αθήνα, να συναντηθώ και με τον Κώστα, να τα πούμε κι από κοντά. Επίσης ευκαιρία να ψωνίσω πραγματάκια που τα βρίσκεις Αθήνα αλλά και να δω αγαπημένους φίλους (όσους προλάβω και μπορώ γιατί είναι και όλοι σκόρπιοι από Γλυφάδα μέχρι Αχαρνές!), τους υπόλοιπους στο γύρνα!
Αφού λοιπόν αποχαιρέτησα κάποιους φίλους με ένα τελευταίο καφεδάκι πριν το καράβι, πήγα στο λιμάνι. Η αίσθηση που έχουμε εμείς οι νησιώτες μπαίνοντας στο καράβι φορτωμένοι είναι μοναδική! Δεν το βλέπουμε σαν ταλαιπωρία αλλά σαν μια γλυκιά διαδικασία που θα σε οδηγήσει στο ταξίδι (μικρό η μεγάλο), τα έξοδα βέβαια μας τσουζουν λίγο και μας χαλάνε αυτή την εικόνα

My Beba...

Είμαι ακόμα νέος (νομίζω) για να παίρνω καμπίνα (άσε που κοστίζει , καλύτερα να τα φάω στο ταξίδι), γι αυτό έχω βρει τις καβάτζες μου σε όλα τα πλοία , sleeping bag μαξιλαράκι φουσκωτό σεντονάκι και μάσκα απαραίτητα αξεσουάρ

άντε καληνύχτες! (δεν θα με ξαναδείτε χωρίς καπέλο στο υπόλοιπο ταξίδι, γι αυτό απολαυστε το

 

[jmar]

Όλα καλά λοιπόν φτάνω στην Αθήνα, ο Κώστας με περίμενε σπίτι και με τακτοποίησε πριν φύγει για δουλειά αφού τα είπαμε λίγο! Αργότερα γνώρισα και την καταπληκτική μητέρα του που έμενε από πάνω, με κέρασε καφεδάκι και πρωινό και αφού τα είπαμε, αναχώρησα για δουλίτσες αλλά και να δω αγαπημένους φίλους

Πρώτη στάση Ιλιον στον αγαπημένο Σταύρο. Για να βγάλουμε την καθιερωμένη Gsforumιστικη λελοσέλφι!
Η θετικότητα αυτού του ανθρώπου και η καλοσύνη με συντροφεύει σε κάθε ταξίδι! Πλέον έχει γίνει θεσμός

Το απόγευμα αφού τελείωσε κι ο Κώστας ήπιαμε καφέ με τον Αντώνη και την Αντα στο ΧΟΜ. Τα είπαμε για το ταξίδι, τον είχαμε ξεσηκώσει όλους αυτούς τους μήνες θυμίζοντας το περσινό δικό του

Η επόμενη μέρα είχε μεταξύ άλλων επίσκεψη στον άλλο αγαπημένο φίλο Σταύρο , στο μικρο υπογειάκι του! Είχα να τον δώ και καιρό και τα είπαμε λιγάκι.
Στην συνέχεια πήγαμε σπίτι στην κοπέλα του Κώστα και φάγαμε όλοι μαζί γνωρίζοντας το νέο ''γκομενακι'' (έμενα . Αφού δεν με δηλητηρίασε που όλο αυτόν τον καιρό ασχολούνταν ο Κώστας με μένα και το ταξίδι όλα καλά (καλό κορίτσι Κώστα να το πάρεις )

Επόμενη στάση.... ΠΕΤΣΑΚΙΔΕΣ , για να πάρω το κω@λοδ... εεεε την ευχή τους
Αφού άλλαξα μια φλάτζα και τα είπαμε σε ήρεμο ύφος , έφυγα γιατί είχαν πολύ δουλειά (φώτο 2 )

Και κάπως έτσι, αρντάν κλείνει και η δεύτερη μέρα στην Αθήνα!
Το βραδάκι προετοιμασία τα πράγματα, και μικρό παρτάκι με φίλους του Κώστα που είχαν έρθει με τις μηχανές τους κι αυτοί να μας ξεπροβοδήσουν και να μας ευχηθούν καλό ταξίδι!

Συνεχίζεται...

 

[vasiliss]

Καλως ηρθες στην παρέα μας.
Εξαιρετικό ταξίδι και ομόρφη αναλυτική εξιστόρηση του. Σε ευχαριστούμε για τον κοπο σου. Μεγαλος λάτρης των οδικών ταξιδιων και ιδιαίτερα αυτών με μηχανή. Περιμένω με ανυπομονησία τη συνέχεια.

 

[Pel]

Μπράβο! Πολύ μ' αρέσει και η περιγραφή, και το ταξίδι και η αποφασιστικότητα να το κάνετε!!!

 

[travelbreak]

Η προετοιμασία, όλα τα λεφτά!
Ευτυχώς που στα νιάτα μου δεν έμπλεξα με τύπους σαν και σένα. Θα είχα αφήσει τα κόκκαλά μου στα Ιμαλάια.
Μέχρι τα 250 cc έφτασα, και ακόμα εκεί είμαι.
Σε θαυμάζω για την οργάνωση του ταξιδιού και σε ζηλεύω γι' αυτά που ένιωσες στο ταξίδι.
Συνέχισε και όλος ο κόσμος εδώ θα είναι μαζί σου.