gelf
Member
- Μηνύματα
- 659
- Likes
- 12.799
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ταξίδι του πηγαιμού
- Ποντγκόριτσα
- Ποντγκόριτσα - Μόσταρ
- Μόσταρ - Νυχτερινή περιπλάνηση
- Μόσταρ - Ημερήσια περιπλάνηση
- Μόσταρ - Ζάνταρ
- Ζάνταρ
- Ζάνταρ - Ζάγκρεμπ
- Ζάγκρεμπ - Νυχτερινή περιπλάνηση
- Ζάγκρεμπ - Πρωινή περιπλάνηση
- Ζάγκρεμπ - Μεσημεριανή περιπλάνηση
- Ζάγκρεμπ - Απογευματινή βόλτα
- Ζάγκρεμπ - Κυριακάτικη βόλτα
- Rijeka
- Χερσόνησος Ίστριας
- Opatija
- Επιστροφή Ζάγκρεμπ
- Ζάγκρεμπ - Τρογκίρ
- Τρογκίρ
- Σπλίτ - 1η νύχτα
- Σπλίτ - Ημερήσια βόλτα
- Σπλίτ - Ημερήσια βόλτα ΙΙ
- Σπλίτ - 2η νύχτα
- Omiš - Επιτέλους μπάνιο
- Σπλίτ - Λόφος Μάριαν
- Σπλίτ - Τελευταία νύχτα
- Σπλίτ - Makarska
- Makarska - Ντουμπρόβνικ
- Ντουμπρόβνικ
- Ντουμπρόβνικ - Κότορ
- Πρώτη βόλτα στο Κότορ
- Πρωινό Κότορ
- Κότορ Seprentine
- Φωτιά στο Λοβτσέν National Park
- Cetinje
- Cetinje - Κότορ
- Κότορ - Ανάβαση κ θέα της πόλης
- Κότορ - Τελευταία νύχτα
- Στάση Μπούντβα
- Τέλος Διαδρομής
- Επίλογος
Κεφάλαιο 10. Ζάγκρεμπ Ι. Νυχτερινή περιπλάνηση στο κέντρο της πόλης.
Το πρόγραμμα, το οποίο είχα καταστρώσει, προέβλεπε σύντομη τακτοποίηση στο δωμάτιο στο Apartment Zagreb Schone, ντους και ολιγόωρη ξεκούραση, καθώς και βόλτα στο κέντρο της πόλης του Ζάγκρεμπ και φαγητό και ποτό.
Βέβαια είχα παραλείψει να αναφέρω, ότι ένα μέλος από την τετραμελή παρέα ήταν κατά το ήμισυ Ελληνίδα και κατά το ήμισυ Κροάτισσα, οπότε είχε συγγενείς στο Ζάγκρεμπ. Τους ανθρώπους δεν τους γνώριζα, αλλά αποδείχτηκαν πάρα πολύ φιλόξενοι. Γνώριζα ότι δύο από την παρέα θα φιλοξενούνταν στο Ζάγκρεμπ, οπότε εγώ είχα κλείσει διαμέρισμα κοντά σε αυτούς, γι αυτό και η επιλογή του Apartment Zagreb Schone, το οποίο ήταν κοντά στο σημείο στο οποίο θα φιλοξενούνταν τα άλλα δύο μέλη της ταξιδιωτικής ομάδας. Είναι γνωστό ότι κλείνω κατάλυμα στο κέντρο της πόλης, όμως αυτή τη φορά έκανα εξαίρεση, για να βρίσκομαι κοντά στους συνταξιδιώτες μας. Και όπως αποδείχτηκε σωστά έπραξα. Και αυτό γιατί αμέσως μετά την εγκατάστασή μας στο Apartment Zagreb Schone και αφού ο ευγενέστατος ιδιοκτήτης μας έδειξε το σπίτι, βγήκαμε από το διαμέρισμα και κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι των συγγενών της φίλης μας. Εκεί οι συγγενείς της φίλης μας, μας είχαν προετοιμάσει πλουσιοπάροχο τραπέζι. Η φιλοξενία ήταν άριστη, τόσο άριστη που βρέθηκα σε δύσκολη θέση. Προφανώς το πρόγραμμα, το οποίο είχα υπολογίσει δεν τηρήθηκε. Δεν τηρήθηκε, βέβαια, εν μέρει. Μετά το φαγητό και τις μπίρες Staropramen, που ήπιαμε, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης του Ζάγκρεμπ.
Στο σημείο αυτό πρέπει να γίνει μια αναφορά στις μπίρες της Κροατίας. Οι πιο γνωστές μπίρες της Κροατίας είναι η Ožujsko και η Karlovačko. Άλλωστε την Ožujsko την συναντούσαμε παντού, ενώ μόλις είχαμε περάσει από το Karlovac, πόλη στην οποία παράγεται η εξαιρετική μπίρα Karlovačko. Ως γνωστό η μπίρα Staropramen, είναι η μπίρα που παράγεται στην Πράγα. Στην Τσεχία παράγονται εξαιρετικές μπίρες. Μάλιστα μια ταξιδιωτική ιστορία, την έχω αφιερώσει αποκλειστικά στις τσέχικες μπίρες. Και μάλιστα στις τσέχικες μπίρες από δεξαμενή. Έχω αναφερθεί αναλυτικά στην Pilsner Urquell, στη Budweiser, στην Krusovice κλπ, αλλά από όλες τις παραπάνω μπίρες καμία δεν παράγεται στην Πράγα Η μπίρα που παράγεται στην Πράγα είναι η Staropramen. Και η Staropramen, που βρήκαμε στην Κροατία είναι φθηνότερη από τις Κροατικές μπίρες. Πολύ ελαφρά φθηνότερη (1 Kuna, διαφορά στο supermarket), αλλά φθηνότερη. Το πρόβλημα μου λύθηκε όταν παρατηρώντας το μπουκάλι της μπίρας, κατάλαβα ότι η μπίρα Staropramen παράγεται και στην Κροατία. Γι' αυτό το λόγο είναι πιο φτηνή στα supermarket ή/και ακόμα και στα μπαρ από τις Κροατικές μπίρες.
Όπως προανέφερα, μετά το εξαιρετικό δείπνο που μας παρέθεσαν οι φίλοι μας στο Ζάγκρεμπ, βγήκαμε για μια πρώτη εξερεύνηση της πόλης. Στο Ζάγκρεμπ δεν είχα ξαναβρεθεί και όταν είμαι σε νέα πόλη θα βγω οποιαδήποτε ώρα και όσο κουρασμένος και αν είμαι. Για παράδειγμα στη Νέα Υόρκη την πρώτη φορά που πήγα βγήκα στις δύο μετά τα μεσάνυχτα. Στη βόλτα στο κέντρο του Ζάγκρεμπ, ακολούθησε μόνο άλλος ένας από την παρέα. Οι υπόλοιποι κουρασμένοι, από το πολύωρο ταξίδι δεν ακολούθησαν. Λόγω κατανάλωσης μπίρας δεν πήραμε αυτοκίνητο. Η απόσταση από τη θέση που είμαστε, ως το κέντρο της πόλης ήταν περίπου 3,5km. Για να μην χάσουμε χρόνο αποφασίσαμε να πάρουμε ταξί. Καλέσαμε ταξί και ζήτησα να μας πάει στον Καθεδρικό ναό του Ζάγκρεμπ. Κατεβήκαμε από το ταξί μπροστά στον Καθεδρικό ναό.
Όταν φάσαμε στο κέντρο του Ζάγκρεμπ, η ώρα ήταν μετά τις 11μμ. Παρατηρήσαμε τον Καθεδρικό ναό και την περιβάλλουσα αυτόν περιοχή.
Ήταν όμορφα. Οι πρώτες εικόνες από το κέντρο του Ζάγκρεμπ, ήταν πολύ όμορφες.
Το Ζάγκρεμπ είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Κροατίας, με πληθυσμό ενός εκατομμυρίου, περίπου, κατοίκων. Το Ζάγκρεμπ είναι μια υπέροχη μπαρόκ πόλη, η οποία είναι χτισμένη ανάμεσα στις νότιες πλαγιές του όρους Medvenica και στις όχθες του ποταμού Σάβου, σε μέσο υψόμετρο 150m περίπου, ενώ η ιστορία της πόλης ξεκινά από τα ρωμαϊκά χρόνια, όταν ήταν κέντρο εμπορίου για την περιοχή των Βαλκανίων. Το όνομα Ζάγκρεμπ αναφέρεται για πρώτη φορά το 1094 και ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη το 1242.
Η ιστορία του Ζάγκρεμπ ξεκινά από δύο λόφους, τον Gradec και τον Kaptol. Κατά τη διάρκεια του 14ου και 15ου αιώνα, οι κοινότητες που είχαν αναπτυχθεί στους δύο λόφους έβαζαν στην άκρη τις διαφορές τους, μόνο όταν τα εμπορικά τους συμφέροντα τους ένωναν. Αργότερα, όταν ξεκίνησαν οι επιδρομές των Τούρκων, οι δύο κοινότητες ενώθηκαν κι έγιναν γνωστές με την ονομασία Ζάγκρεμπ.
Σήμερα το Ζάγκρεμπ είναι μία σύγχρονη πόλη, με πολλά αξιοθέατα, πανεπιστήμια, πάρκα, θέατρα και όλα τα κυβερνητικά κτίρια.
Στεκόμουν μπροστά στον Καθεδρικό ναό του Ζάγκρεμπ και σκεφτόμουν.
Ο Καθεδρικός Ναός του Ζάγκρεμπ (Cathedral of Zagreb) είναι μια ρωμαιοκαθολική εκκλησία στην περιοχή Κάπτολ, της πρωτεύουσας της Κροατίας. Το ύψος των πύργων των καμπαναριών του ανέρχεται σε 108 μέτρα, είναι το υψηλότερο εκκλησιαστικό κτίριο στην Κροατία, διακρινόμενο από όλη σχεδόν την πόλη, αλλά και το σημαντικότερο ιερό κτίριο της καθολικής εκκλησίας, γοτθικού ρυθμού, νοτιοανατολικά των Άλπεων. Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στους Αγίους Στέφανο και Λαδισλάβο. Το έτος 1093, όταν ο βασιλιάς Λαδισλάβος μετακίνησε την επισκοπική έδρα από το Σίσακ στο Ζάγκρεμπ, μετονόμασε την υπάρχουσα τότε εκκλησία σε καθεδρικό ναό. Η κατασκευή του νέου καθεδρικού ξεκίνησε λίγα χρόνια αργότερα και ολοκληρώθηκε το έτος 1217. Κατά τη διάρκεια των αιώνων ο ναός υπέστη καταστροφές, από διάφορες αιτίες, όπως από τους Μογγόλους το έτος 1242, με τελευταία καταστροφή από μεγάλο σεισμό του έτους 1880. Ο ναός, μετά από αυτή την καταστροφή ανακατασκευάστηκε στη σημερινή του μορφή.
Μπροστά από τον καθεδρικό ναό, είναι η στήλη της Θεοτόκου.
Αφού παρατηρήσαμε για αρκετή ώρα τον καθεδρικό με τους πολύ υψηλούς πύργους και την γύρω περιοχή,
προχωρήσαμε από τον Καθεδρικό ναό προς ανάντη, κατά μήκος της οδού Kaptol. Είμαστε ελάχιστες ώρες στο Ζάγκρεμπ αλλά η πόλη είχε αρχίσει να μου αρέσει πάρα πολύ.
Είχα διαβάσει ότι τα σημαντικότερα αξιοθέατα του Ζάγκρεμπ, βρίσκονται στη άνω πόλη (Gornji grad - όπου και οι λόφοι Kaptol και Gradec), η οποία διαθέτει κτίρια - ορόσημα, καθώς και στην κάτω πόλη (Donji grad) στο τμήμα μεταξύ του σιδηροδρομικού σταθμού και της άνω πόλης, η οποία διαθέτει τα πιο ενδιαφέροντα μουσεία τέχνης και υπέροχα δείγματα αρχιτεκτονικής του 19ου και 20ου αιώνα.
Προχωρήσαμε λίγο κατά μήκος της οδού Kaptol, προς την άνω πόλη, μέχρι τη διασταύρωση αυτής με την οδό Opatovina. Πριν στρίψουμε στην οδό Opatovina, ρίξαμε μια τελευταία ματιά προς τον Καθεδρικό Ναό του Ζάγκρεμπ.
Το φεγγάρι, ολόγιομο, δέσποζε πάνω από τον Καθεδρικό ναό.
Στρίψαμε αριστερά και προχωρήσαμε κατά μήκος της οδού Opatovina, μέχρι που βρήκαμε το μπαράκι Tolkien's House, επί της οδού Opatovina 49.
Εκεί καθίσαμε και ήπιαμε μια μπίρα, για να ξεκουραστούμε, αλλά και για να καταλάβω και τους πολυάριθμους θαυμαστές του Τόλκιν. Στο σκέλος αυτό, δεν βοηθήθηκα ιδιαίτερα. Αμέσως μετά και επειδή στο μπαράκι Tolkien's House, έκανε ζέστη και στον εσωτερικό και στον εξωτερικό χώρο, προχωρήσαμε προς το διπλανό πάρκο, το Park Opatovina,
μια όαση δροσιάς μέσα στο κέντρο του Ζάγκρεμπ. Παρά την προχωρημένη ώρα στο πάρκο υπήρχε πάρα πολύς κόσμος, προφανώς νεολαία στην πλειοψηφία. Αφού καθίσαμε λίγο στο πάρκο, δροσιστήκαμε και είδαμε αρκετά στοιχεία της παλιάς πόλης, έστω και αν ήταν νύχτα, προχωρήσαμε προς την οδό Tkalčićeva ulica, μια οδό γεμάτη από μπαράκια και νεανικό κόσμο που κυκλοφορούσε μια φεγγαρόφωτη βραδιά.
Δεν αντέξαμε στον πειρασμό και αφού περπατήσαμε μέχρι το βόρειο άκρο του πεζόδρομου,
καθίσαμε σε ένα μπαράκι, το οποίο είχε ακόμα live, παρά την προχωρημένη ώρα. Το μπαράκι ήταν το Booze and Blues επί της Ul. Ivana Tkalčića 84.
Όταν ήπιαμε το ποτό μας, κατηφορίσαμε την οδό Ivana Tkalčića και στρίψαμε δεξιά στο πρώτο σοκάκι, το Felbingerove stube και φτάσαμε στην πρώτη παράλληλο της οδού Ivana Tkalčića, την οδό Kožarska. Και εκεί είδαμε κίνηση στα μπαράκια, όμως εμείς συνεχίσαμε κατά μήκος της Felbingerove stube, όπου από σοκάκι μετατρεπόταν σε σκάλα. Στα Κροάτικα stube σημαίνει σκάλα και δυστυχώς ήταν η πρώτη λέξη που έμαθα. Έτσι αρχίσαμε να ανεβαίνουμε σκαλιά. Σκαλιά - Γολγοθάς, λόγω ζέστης. Η ώρα ήταν περίπου μεσάνυχτα, αλλά η ζέστη δεν είχε υποχωρήσει ιδιαίτερα. Ανεβαίνοντας τον Γολγοθά (συγγνώμη τα σκαλάκια) χωρίς σταυρό και χωρίς τις μεγάλες φωτογραφικές μηχανές τις DSLR, αλλά μόνο με την mirrorless Sony a 6000, σκεφτόμουν τη θάλασσα μπροστά στο σπίτι μου και την ηδονή του νυχτερινού μπάνιου. Όμως, τελικά, το ανέβασμα μας αποζημίωσε. Όταν ανεβήκαμε στη Radićeva ulica,
είδαμε από ψηλά ένα μεγάλο μέρος της παλιάς πόλης του Ζάγκρεμπ. Συνεχίσαμε να ανεβαίνουμε το σοκάκι με τα σκαλοπάτια, όπου ανάντη της Radićeva ulica, ονομάζεται Ul. Dvoranski prečac, τα σκαλοπάτια τελειώνουν και η οδός Dvoranski prečac μετατρέπεται σε ανηφορικό δρόμο, μέχρι τη διασταύρωση με την οδό Opatička. Εκεί και συγκεκριμένα επί της Opatička ul. 20, υπάρχει το Zagreb City Museum.
Zagreb City Museum. Το μουσείο αυτό, βρίσκεται στην άνω πόλη και στεγάζεται στο μοναστήρι της Αγίας Φωτεινής του 17ου αιώνα, το οποίο κατασκευάστηκε κατά μήκος του ανατολικού τείχους. Από το έτος 1907, στεγάζει ένα μουσείο το οποίο παρουσιάζει την ιστορία του Ζάγκρεμπ, μέσα από κείμενα, έργα τέχνης και χειροτεχνήματα, με μεγαλύτερο ενδιαφέρον μια μικρογραφία του παλιού Gradec. Την ώρα εκείνη, προφανώς το μουσείο ήταν κλειστό και σκεφτήκαμε, ότι αν βρίσκαμε χρόνο κάποια από τις άλλες ημέρες που θα είμαστε στο Ζάγκρεμπ, καλό θα ήταν να το επισκεπτόμαστε.
Είχαμε πλέον ανέβει στο υψηλότερο σημείο της παλιάς πόλης και του λόφου Gradec. Περπατήσαμε προς νότο και φτάσαμε στη St. Mark's Church. Η εκκλησία του Αγίου Μάρκου είναι μια ρωμαιοκαθολική εκκλησία του 13ου αιώνα, η οποία ανακατασκευάστηκε ριζικά, το δεύτερο μισό του 14ου αιώνα.
Στην υπέροχη οροφή του ναού, στα κεραμίδια στην αριστερή πλευρά απεικονίζεται το μεσαιωνικό έμβλημα Κροατίας-Δαλματίας-Σλαβονίας και στη δεξιά πλευρά απεικονίζεται το οικόσημο της πόλης.
Γύρω από την εκκλησία του Αγίου Μάρκου, στην ομώνυμη πλατεία, είναι μια σειρά από κυβερνητικά κτίρια, όπως το κτίριο του Κοινοβουλίου, το Προεδρικό Μέγαρο, το Δικαστήριο, το Δημαρχείο και άλλα κυβερνητικά κτίρια.
Ειδικότερα το κοινοβούλιο Croatian parliament (Sabor), κατασκευάστηκε το έτος 1910, στη θέση κατοικιών, σε ρυθμό μπαρόκ, δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Μάρκου. Ο νεοκλασικός ρυθμός του κτιρίου μοιάζει κάπως αταίριαστος με την περιοχή, αποτελεί όμως ορόσημο, αφού από το μπαλκόνι του κτιρίου, αναγγέλθηκε η αποχώρηση της Κροατίας από την αυστροουγγρική μοναρχία, το έτος 1918.
Κάνοντας βόλτες στην περιοχή βρήκαμε ένα πολύ ατμοσφαιρικό μπαρ το επί της Basaričekova ul. 9, Pod starim krovovima.
Ύστερα από το ανέβασμα τόσων σκαλοπατιών και μετά από την περιήγηση στην παλιά άνω πόλη (Gornji grad), θεωρήσαμε ότι μας άξιζε ένα ποτό στο ατμοσφαιρικό αυτό μπαρ. Μετά το ποτό συνεχίσαμε την περιήγηση, κατευθυνόμενοι νότια, ξαναπεράσαμε από την εκκλησία του Αγίου Μάρκου και από τα κυβερνητικά κτίρια, που ανέφερα παραπάνω, περάσαμε και από το Croatian Museum of Naïve Art
και καταλήξαμε στη μπαρόκ καθολική εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης,
η οποία κατασκευάστηκε από το έτος 1620, έως το έτος 1632 από τους Ιησουίτες.
Δίπλα στην εκκλησία αυτή, υπάρχει ένα πλάτωμα με ένα πολύ όμορφο μπαρ,
το οποίο αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την επόμενη ημέρα, αλλά και ένα πλάτωμα, που στη νότια πλευρά του οποίου υπάρχει απεριόριστη θέα της κάτω πόλης του Ζάγκρεμπ (Donji grad), με τον καθεδρικό ναό να δεσπόζει.
Φύγαμε από το σημείο με την πανοραμική θέα και κατευθυνθήκαμε προς τον περίπατο του Strossmayer (Strossmayerovo šetalište).
Πριν μπούμε στον πεζόδρομο Strossmayerovo, απολαύσαμε ακόμα μια φορά τη θέα της κάτω πόλης του Ζάγκρεμπ (Donji grad), από άλλη οπτική γωνιά και με τον φωτισμό του φεγγαριού.
Κατευθυνθήκαμε προς τον πεζόδρομο Strossmayerovo.
Προχωρήσαμε λίγο στον πεζόδρομο. Ήταν υπέροχα. Πολλά μπαράκια με θέα στην κάτω πόλη, υπέροχοι φωτισμοί, πολύς κόσμος παρ' όλο ότι το live είχε τελειώσει.
Αφού ήπιαμε μια μπίρα και απολαύσαμε τον όμορφο πεζόδρομο, αρχίσαμε να κατεβαίνουμε σκαλάκια, δίπλα στον πεζόδρομο Strossmayerovo, προκειμένου να κατέβουμε στην κάτω πόλη.
Έχοντας περπατήσει το μεγάλο τμήμα της παλιάς πόλης του Ζάγκρεμπ, αρχίσαμε να συμπεραίνουμε τα εξής:
Η Παλιά Πόλη του Ζάγκρεμπ είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή με πολλά μέρη που μπορεί κανείς να δει και να επισκεφθεί. Υπάρχουν μουσεία, τα μεσαιωνικά τείχη της πόλης, τελεφερίκ που μεταφέρει στο επάνω τμήμα της πόλης αλλά και γλυπτά, εκκλησίες, πέτρινοι δρόμοι και ο πεζόδρομος Στροσμάγιερ (Strossmayer) όπου υπάρχει η δυνατότητα περιπάτου σε ένα μονοπάτι κάτω από τον ίσκιο των καστανιών (την ημέρα) θαυμάζοντας τη θέα της πόλης του Ζάγκρεμπ. Το καλοκαίρι συγκεντρώνεται κόσμος όλων των ηλικιών, περπατά ή κάθεται στα παγκάκια, ενώ η περιοχή είναι γεμάτη από ζωγράφους, μουσικούς και άλλους καλλιτέχνες οι οποίοι προβάλλουν την τέχνη τους.
Κατεβήκαμε από τα σκαλάκια στην κάτω πόλη και βρεθήκαμε στη Radićeva ulica, κατ' ουσία πρώτη παράλληλο της οδού Tkalčićeva ulica. Και στην οδό Radićeva υπήρχαν και θα υπάρχουν μπαράκια με πολύ κόσμο, όπως εκείνο το φεγγαρόφωτο καλοκαιρινό βράδυ.
Από την οδό Radićeva, κατηφορίσαμε και ύστερα από λίγα μέτρα, βρεθήκαμε στην Κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ και σημείο αναφοράς της πόλης.
Βρεθήκαμε στην Trg bana Josip Jelačića, η οποία είναι η μεγαλοπρεπής κεντρική πλατεία της κάτω πόλης, είναι κόμβος για τις περισσότερες γραμμές του τραμ. Δυτικά της πλατείας βρίσκεται η οδός Ilica, ο κεντρικός εμπορικός δρόμος της πόλης, ενώ βόρεια βρίσκεται ο καθεδρικός ναός και οι συνοικίες Gradec και Kaptol, περιοχές τις οποίες είχαμε μόλις περπατήσει. Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται το Josip Jelačić Statue.
Ο Josip Jelačić (Γιόσιπ Γιέλασιτς), ο οποίος είχε γεννηθεί στο Πετροβαραντίν της Σερβίας, τις 16-10-1801, δηλαδή στην περιοχή του κάστρου του Νόβισαντ (βλ. σχετικές ιστορίες που έχω γράψει) και πέθανε στο Ζάγκρεμπ τις 20-05-1859, ήταν ο σημαντικότερος ηγέτης των Κροατών κατά τον δέκατο ένατο αιώνα. Ως ο πρώτος ηγέτης των Κροατών επέβαλε τις πρώτες εκλογές για το κροατικό κοινοβούλιο, ενώ κέρδισε και τις μάχες κατά της εξέγερσης στη Μοναρχία των Αψβούργων. Το άγαλμα του Γιόσιπ Γιέλασιτς, όταν είχε τοποθετηθεί είχε κατεύθυνση προς βορρά, αφού οι Αυστροούγγροι επιβουλεύονταν τα εδάφη της Κροατίας και αυτοί ήταν οι εχθροί. Μετά το Β παγκόσμιο πόλεμο και επί ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, το άγαλμα του Γιόσιπ Γιέλασιτς, είχε απομακρυνθεί επί Τίτο, ώστε να μην δημιουργείτο κροατικό εθνικό φρόνημα. Όταν μετά τον εμφύλιο πόλεμο, τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την ίδρυση του κράτους της Κροατίας, το άγαλμα του Γιόσιπ Γιέλασιτς, επανατοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ, η οποία φέρει το όνομά του, το άγαλμα στράφηκε προς νότο, ώστε να επισημαίνεται ότι δεν υπάρχουν εδαφικές διεκδικήσεις της Κροατίας προς βορρά και συγκεκριμένα προς Αυστρία. Υπάρχουν ανοιχτές διεκδικήσεις προς νότο, όπου τώρα είναι στραμμένο το άγαλμα; Ελπίζω πως όχι. Αρκετά πολύπαθα είναι τα Βαλκάνια.
Μετά από αυτές τις σκέψεις καλέσαμε ταξί και επιστρέψαμε στα καταλύματά μας. Άλλωστε ήταν αργά, πολύ αργά. Ήταν πολύ αργά, ακόμη και για βαλκανική πόλη. Και το Ζάγκρεμπ, μου είχε κινήσει την περιέργεια. Το κέντρο της πόλης το είχαμε δει βράδυ. Θα ήθελα να το δω και πρωί.
Το πρόγραμμα, το οποίο είχα καταστρώσει, προέβλεπε σύντομη τακτοποίηση στο δωμάτιο στο Apartment Zagreb Schone, ντους και ολιγόωρη ξεκούραση, καθώς και βόλτα στο κέντρο της πόλης του Ζάγκρεμπ και φαγητό και ποτό.
Βέβαια είχα παραλείψει να αναφέρω, ότι ένα μέλος από την τετραμελή παρέα ήταν κατά το ήμισυ Ελληνίδα και κατά το ήμισυ Κροάτισσα, οπότε είχε συγγενείς στο Ζάγκρεμπ. Τους ανθρώπους δεν τους γνώριζα, αλλά αποδείχτηκαν πάρα πολύ φιλόξενοι. Γνώριζα ότι δύο από την παρέα θα φιλοξενούνταν στο Ζάγκρεμπ, οπότε εγώ είχα κλείσει διαμέρισμα κοντά σε αυτούς, γι αυτό και η επιλογή του Apartment Zagreb Schone, το οποίο ήταν κοντά στο σημείο στο οποίο θα φιλοξενούνταν τα άλλα δύο μέλη της ταξιδιωτικής ομάδας. Είναι γνωστό ότι κλείνω κατάλυμα στο κέντρο της πόλης, όμως αυτή τη φορά έκανα εξαίρεση, για να βρίσκομαι κοντά στους συνταξιδιώτες μας. Και όπως αποδείχτηκε σωστά έπραξα. Και αυτό γιατί αμέσως μετά την εγκατάστασή μας στο Apartment Zagreb Schone και αφού ο ευγενέστατος ιδιοκτήτης μας έδειξε το σπίτι, βγήκαμε από το διαμέρισμα και κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι των συγγενών της φίλης μας. Εκεί οι συγγενείς της φίλης μας, μας είχαν προετοιμάσει πλουσιοπάροχο τραπέζι. Η φιλοξενία ήταν άριστη, τόσο άριστη που βρέθηκα σε δύσκολη θέση. Προφανώς το πρόγραμμα, το οποίο είχα υπολογίσει δεν τηρήθηκε. Δεν τηρήθηκε, βέβαια, εν μέρει. Μετά το φαγητό και τις μπίρες Staropramen, που ήπιαμε, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης του Ζάγκρεμπ.
Στο σημείο αυτό πρέπει να γίνει μια αναφορά στις μπίρες της Κροατίας. Οι πιο γνωστές μπίρες της Κροατίας είναι η Ožujsko και η Karlovačko. Άλλωστε την Ožujsko την συναντούσαμε παντού, ενώ μόλις είχαμε περάσει από το Karlovac, πόλη στην οποία παράγεται η εξαιρετική μπίρα Karlovačko. Ως γνωστό η μπίρα Staropramen, είναι η μπίρα που παράγεται στην Πράγα. Στην Τσεχία παράγονται εξαιρετικές μπίρες. Μάλιστα μια ταξιδιωτική ιστορία, την έχω αφιερώσει αποκλειστικά στις τσέχικες μπίρες. Και μάλιστα στις τσέχικες μπίρες από δεξαμενή. Έχω αναφερθεί αναλυτικά στην Pilsner Urquell, στη Budweiser, στην Krusovice κλπ, αλλά από όλες τις παραπάνω μπίρες καμία δεν παράγεται στην Πράγα Η μπίρα που παράγεται στην Πράγα είναι η Staropramen. Και η Staropramen, που βρήκαμε στην Κροατία είναι φθηνότερη από τις Κροατικές μπίρες. Πολύ ελαφρά φθηνότερη (1 Kuna, διαφορά στο supermarket), αλλά φθηνότερη. Το πρόβλημα μου λύθηκε όταν παρατηρώντας το μπουκάλι της μπίρας, κατάλαβα ότι η μπίρα Staropramen παράγεται και στην Κροατία. Γι' αυτό το λόγο είναι πιο φτηνή στα supermarket ή/και ακόμα και στα μπαρ από τις Κροατικές μπίρες.
Όπως προανέφερα, μετά το εξαιρετικό δείπνο που μας παρέθεσαν οι φίλοι μας στο Ζάγκρεμπ, βγήκαμε για μια πρώτη εξερεύνηση της πόλης. Στο Ζάγκρεμπ δεν είχα ξαναβρεθεί και όταν είμαι σε νέα πόλη θα βγω οποιαδήποτε ώρα και όσο κουρασμένος και αν είμαι. Για παράδειγμα στη Νέα Υόρκη την πρώτη φορά που πήγα βγήκα στις δύο μετά τα μεσάνυχτα. Στη βόλτα στο κέντρο του Ζάγκρεμπ, ακολούθησε μόνο άλλος ένας από την παρέα. Οι υπόλοιποι κουρασμένοι, από το πολύωρο ταξίδι δεν ακολούθησαν. Λόγω κατανάλωσης μπίρας δεν πήραμε αυτοκίνητο. Η απόσταση από τη θέση που είμαστε, ως το κέντρο της πόλης ήταν περίπου 3,5km. Για να μην χάσουμε χρόνο αποφασίσαμε να πάρουμε ταξί. Καλέσαμε ταξί και ζήτησα να μας πάει στον Καθεδρικό ναό του Ζάγκρεμπ. Κατεβήκαμε από το ταξί μπροστά στον Καθεδρικό ναό.
Όταν φάσαμε στο κέντρο του Ζάγκρεμπ, η ώρα ήταν μετά τις 11μμ. Παρατηρήσαμε τον Καθεδρικό ναό και την περιβάλλουσα αυτόν περιοχή.
Ήταν όμορφα. Οι πρώτες εικόνες από το κέντρο του Ζάγκρεμπ, ήταν πολύ όμορφες.
Το Ζάγκρεμπ είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Κροατίας, με πληθυσμό ενός εκατομμυρίου, περίπου, κατοίκων. Το Ζάγκρεμπ είναι μια υπέροχη μπαρόκ πόλη, η οποία είναι χτισμένη ανάμεσα στις νότιες πλαγιές του όρους Medvenica και στις όχθες του ποταμού Σάβου, σε μέσο υψόμετρο 150m περίπου, ενώ η ιστορία της πόλης ξεκινά από τα ρωμαϊκά χρόνια, όταν ήταν κέντρο εμπορίου για την περιοχή των Βαλκανίων. Το όνομα Ζάγκρεμπ αναφέρεται για πρώτη φορά το 1094 και ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη το 1242.
Η ιστορία του Ζάγκρεμπ ξεκινά από δύο λόφους, τον Gradec και τον Kaptol. Κατά τη διάρκεια του 14ου και 15ου αιώνα, οι κοινότητες που είχαν αναπτυχθεί στους δύο λόφους έβαζαν στην άκρη τις διαφορές τους, μόνο όταν τα εμπορικά τους συμφέροντα τους ένωναν. Αργότερα, όταν ξεκίνησαν οι επιδρομές των Τούρκων, οι δύο κοινότητες ενώθηκαν κι έγιναν γνωστές με την ονομασία Ζάγκρεμπ.
Σήμερα το Ζάγκρεμπ είναι μία σύγχρονη πόλη, με πολλά αξιοθέατα, πανεπιστήμια, πάρκα, θέατρα και όλα τα κυβερνητικά κτίρια.
Στεκόμουν μπροστά στον Καθεδρικό ναό του Ζάγκρεμπ και σκεφτόμουν.
Ο Καθεδρικός Ναός του Ζάγκρεμπ (Cathedral of Zagreb) είναι μια ρωμαιοκαθολική εκκλησία στην περιοχή Κάπτολ, της πρωτεύουσας της Κροατίας. Το ύψος των πύργων των καμπαναριών του ανέρχεται σε 108 μέτρα, είναι το υψηλότερο εκκλησιαστικό κτίριο στην Κροατία, διακρινόμενο από όλη σχεδόν την πόλη, αλλά και το σημαντικότερο ιερό κτίριο της καθολικής εκκλησίας, γοτθικού ρυθμού, νοτιοανατολικά των Άλπεων. Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στους Αγίους Στέφανο και Λαδισλάβο. Το έτος 1093, όταν ο βασιλιάς Λαδισλάβος μετακίνησε την επισκοπική έδρα από το Σίσακ στο Ζάγκρεμπ, μετονόμασε την υπάρχουσα τότε εκκλησία σε καθεδρικό ναό. Η κατασκευή του νέου καθεδρικού ξεκίνησε λίγα χρόνια αργότερα και ολοκληρώθηκε το έτος 1217. Κατά τη διάρκεια των αιώνων ο ναός υπέστη καταστροφές, από διάφορες αιτίες, όπως από τους Μογγόλους το έτος 1242, με τελευταία καταστροφή από μεγάλο σεισμό του έτους 1880. Ο ναός, μετά από αυτή την καταστροφή ανακατασκευάστηκε στη σημερινή του μορφή.
Μπροστά από τον καθεδρικό ναό, είναι η στήλη της Θεοτόκου.
Αφού παρατηρήσαμε για αρκετή ώρα τον καθεδρικό με τους πολύ υψηλούς πύργους και την γύρω περιοχή,
προχωρήσαμε από τον Καθεδρικό ναό προς ανάντη, κατά μήκος της οδού Kaptol. Είμαστε ελάχιστες ώρες στο Ζάγκρεμπ αλλά η πόλη είχε αρχίσει να μου αρέσει πάρα πολύ.
Είχα διαβάσει ότι τα σημαντικότερα αξιοθέατα του Ζάγκρεμπ, βρίσκονται στη άνω πόλη (Gornji grad - όπου και οι λόφοι Kaptol και Gradec), η οποία διαθέτει κτίρια - ορόσημα, καθώς και στην κάτω πόλη (Donji grad) στο τμήμα μεταξύ του σιδηροδρομικού σταθμού και της άνω πόλης, η οποία διαθέτει τα πιο ενδιαφέροντα μουσεία τέχνης και υπέροχα δείγματα αρχιτεκτονικής του 19ου και 20ου αιώνα.
Προχωρήσαμε λίγο κατά μήκος της οδού Kaptol, προς την άνω πόλη, μέχρι τη διασταύρωση αυτής με την οδό Opatovina. Πριν στρίψουμε στην οδό Opatovina, ρίξαμε μια τελευταία ματιά προς τον Καθεδρικό Ναό του Ζάγκρεμπ.

Το φεγγάρι, ολόγιομο, δέσποζε πάνω από τον Καθεδρικό ναό.
Στρίψαμε αριστερά και προχωρήσαμε κατά μήκος της οδού Opatovina, μέχρι που βρήκαμε το μπαράκι Tolkien's House, επί της οδού Opatovina 49.
Εκεί καθίσαμε και ήπιαμε μια μπίρα, για να ξεκουραστούμε, αλλά και για να καταλάβω και τους πολυάριθμους θαυμαστές του Τόλκιν. Στο σκέλος αυτό, δεν βοηθήθηκα ιδιαίτερα. Αμέσως μετά και επειδή στο μπαράκι Tolkien's House, έκανε ζέστη και στον εσωτερικό και στον εξωτερικό χώρο, προχωρήσαμε προς το διπλανό πάρκο, το Park Opatovina,
μια όαση δροσιάς μέσα στο κέντρο του Ζάγκρεμπ. Παρά την προχωρημένη ώρα στο πάρκο υπήρχε πάρα πολύς κόσμος, προφανώς νεολαία στην πλειοψηφία. Αφού καθίσαμε λίγο στο πάρκο, δροσιστήκαμε και είδαμε αρκετά στοιχεία της παλιάς πόλης, έστω και αν ήταν νύχτα, προχωρήσαμε προς την οδό Tkalčićeva ulica, μια οδό γεμάτη από μπαράκια και νεανικό κόσμο που κυκλοφορούσε μια φεγγαρόφωτη βραδιά.
Δεν αντέξαμε στον πειρασμό και αφού περπατήσαμε μέχρι το βόρειο άκρο του πεζόδρομου,
καθίσαμε σε ένα μπαράκι, το οποίο είχε ακόμα live, παρά την προχωρημένη ώρα. Το μπαράκι ήταν το Booze and Blues επί της Ul. Ivana Tkalčića 84.
Όταν ήπιαμε το ποτό μας, κατηφορίσαμε την οδό Ivana Tkalčića και στρίψαμε δεξιά στο πρώτο σοκάκι, το Felbingerove stube και φτάσαμε στην πρώτη παράλληλο της οδού Ivana Tkalčića, την οδό Kožarska. Και εκεί είδαμε κίνηση στα μπαράκια, όμως εμείς συνεχίσαμε κατά μήκος της Felbingerove stube, όπου από σοκάκι μετατρεπόταν σε σκάλα. Στα Κροάτικα stube σημαίνει σκάλα και δυστυχώς ήταν η πρώτη λέξη που έμαθα. Έτσι αρχίσαμε να ανεβαίνουμε σκαλιά. Σκαλιά - Γολγοθάς, λόγω ζέστης. Η ώρα ήταν περίπου μεσάνυχτα, αλλά η ζέστη δεν είχε υποχωρήσει ιδιαίτερα. Ανεβαίνοντας τον Γολγοθά (συγγνώμη τα σκαλάκια) χωρίς σταυρό και χωρίς τις μεγάλες φωτογραφικές μηχανές τις DSLR, αλλά μόνο με την mirrorless Sony a 6000, σκεφτόμουν τη θάλασσα μπροστά στο σπίτι μου και την ηδονή του νυχτερινού μπάνιου. Όμως, τελικά, το ανέβασμα μας αποζημίωσε. Όταν ανεβήκαμε στη Radićeva ulica,
είδαμε από ψηλά ένα μεγάλο μέρος της παλιάς πόλης του Ζάγκρεμπ. Συνεχίσαμε να ανεβαίνουμε το σοκάκι με τα σκαλοπάτια, όπου ανάντη της Radićeva ulica, ονομάζεται Ul. Dvoranski prečac, τα σκαλοπάτια τελειώνουν και η οδός Dvoranski prečac μετατρέπεται σε ανηφορικό δρόμο, μέχρι τη διασταύρωση με την οδό Opatička. Εκεί και συγκεκριμένα επί της Opatička ul. 20, υπάρχει το Zagreb City Museum.
Zagreb City Museum. Το μουσείο αυτό, βρίσκεται στην άνω πόλη και στεγάζεται στο μοναστήρι της Αγίας Φωτεινής του 17ου αιώνα, το οποίο κατασκευάστηκε κατά μήκος του ανατολικού τείχους. Από το έτος 1907, στεγάζει ένα μουσείο το οποίο παρουσιάζει την ιστορία του Ζάγκρεμπ, μέσα από κείμενα, έργα τέχνης και χειροτεχνήματα, με μεγαλύτερο ενδιαφέρον μια μικρογραφία του παλιού Gradec. Την ώρα εκείνη, προφανώς το μουσείο ήταν κλειστό και σκεφτήκαμε, ότι αν βρίσκαμε χρόνο κάποια από τις άλλες ημέρες που θα είμαστε στο Ζάγκρεμπ, καλό θα ήταν να το επισκεπτόμαστε.
Είχαμε πλέον ανέβει στο υψηλότερο σημείο της παλιάς πόλης και του λόφου Gradec. Περπατήσαμε προς νότο και φτάσαμε στη St. Mark's Church. Η εκκλησία του Αγίου Μάρκου είναι μια ρωμαιοκαθολική εκκλησία του 13ου αιώνα, η οποία ανακατασκευάστηκε ριζικά, το δεύτερο μισό του 14ου αιώνα.
Στην υπέροχη οροφή του ναού, στα κεραμίδια στην αριστερή πλευρά απεικονίζεται το μεσαιωνικό έμβλημα Κροατίας-Δαλματίας-Σλαβονίας και στη δεξιά πλευρά απεικονίζεται το οικόσημο της πόλης.
Γύρω από την εκκλησία του Αγίου Μάρκου, στην ομώνυμη πλατεία, είναι μια σειρά από κυβερνητικά κτίρια, όπως το κτίριο του Κοινοβουλίου, το Προεδρικό Μέγαρο, το Δικαστήριο, το Δημαρχείο και άλλα κυβερνητικά κτίρια.
Ειδικότερα το κοινοβούλιο Croatian parliament (Sabor), κατασκευάστηκε το έτος 1910, στη θέση κατοικιών, σε ρυθμό μπαρόκ, δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Μάρκου. Ο νεοκλασικός ρυθμός του κτιρίου μοιάζει κάπως αταίριαστος με την περιοχή, αποτελεί όμως ορόσημο, αφού από το μπαλκόνι του κτιρίου, αναγγέλθηκε η αποχώρηση της Κροατίας από την αυστροουγγρική μοναρχία, το έτος 1918.
Κάνοντας βόλτες στην περιοχή βρήκαμε ένα πολύ ατμοσφαιρικό μπαρ το επί της Basaričekova ul. 9, Pod starim krovovima.
Ύστερα από το ανέβασμα τόσων σκαλοπατιών και μετά από την περιήγηση στην παλιά άνω πόλη (Gornji grad), θεωρήσαμε ότι μας άξιζε ένα ποτό στο ατμοσφαιρικό αυτό μπαρ. Μετά το ποτό συνεχίσαμε την περιήγηση, κατευθυνόμενοι νότια, ξαναπεράσαμε από την εκκλησία του Αγίου Μάρκου και από τα κυβερνητικά κτίρια, που ανέφερα παραπάνω, περάσαμε και από το Croatian Museum of Naïve Art
και καταλήξαμε στη μπαρόκ καθολική εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης,
η οποία κατασκευάστηκε από το έτος 1620, έως το έτος 1632 από τους Ιησουίτες.
Δίπλα στην εκκλησία αυτή, υπάρχει ένα πλάτωμα με ένα πολύ όμορφο μπαρ,
το οποίο αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την επόμενη ημέρα, αλλά και ένα πλάτωμα, που στη νότια πλευρά του οποίου υπάρχει απεριόριστη θέα της κάτω πόλης του Ζάγκρεμπ (Donji grad), με τον καθεδρικό ναό να δεσπόζει.
Φύγαμε από το σημείο με την πανοραμική θέα και κατευθυνθήκαμε προς τον περίπατο του Strossmayer (Strossmayerovo šetalište).
Πριν μπούμε στον πεζόδρομο Strossmayerovo, απολαύσαμε ακόμα μια φορά τη θέα της κάτω πόλης του Ζάγκρεμπ (Donji grad), από άλλη οπτική γωνιά και με τον φωτισμό του φεγγαριού.
Κατευθυνθήκαμε προς τον πεζόδρομο Strossmayerovo.
Προχωρήσαμε λίγο στον πεζόδρομο. Ήταν υπέροχα. Πολλά μπαράκια με θέα στην κάτω πόλη, υπέροχοι φωτισμοί, πολύς κόσμος παρ' όλο ότι το live είχε τελειώσει.
Αφού ήπιαμε μια μπίρα και απολαύσαμε τον όμορφο πεζόδρομο, αρχίσαμε να κατεβαίνουμε σκαλάκια, δίπλα στον πεζόδρομο Strossmayerovo, προκειμένου να κατέβουμε στην κάτω πόλη.
Έχοντας περπατήσει το μεγάλο τμήμα της παλιάς πόλης του Ζάγκρεμπ, αρχίσαμε να συμπεραίνουμε τα εξής:
Η Παλιά Πόλη του Ζάγκρεμπ είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή με πολλά μέρη που μπορεί κανείς να δει και να επισκεφθεί. Υπάρχουν μουσεία, τα μεσαιωνικά τείχη της πόλης, τελεφερίκ που μεταφέρει στο επάνω τμήμα της πόλης αλλά και γλυπτά, εκκλησίες, πέτρινοι δρόμοι και ο πεζόδρομος Στροσμάγιερ (Strossmayer) όπου υπάρχει η δυνατότητα περιπάτου σε ένα μονοπάτι κάτω από τον ίσκιο των καστανιών (την ημέρα) θαυμάζοντας τη θέα της πόλης του Ζάγκρεμπ. Το καλοκαίρι συγκεντρώνεται κόσμος όλων των ηλικιών, περπατά ή κάθεται στα παγκάκια, ενώ η περιοχή είναι γεμάτη από ζωγράφους, μουσικούς και άλλους καλλιτέχνες οι οποίοι προβάλλουν την τέχνη τους.
Κατεβήκαμε από τα σκαλάκια στην κάτω πόλη και βρεθήκαμε στη Radićeva ulica, κατ' ουσία πρώτη παράλληλο της οδού Tkalčićeva ulica. Και στην οδό Radićeva υπήρχαν και θα υπάρχουν μπαράκια με πολύ κόσμο, όπως εκείνο το φεγγαρόφωτο καλοκαιρινό βράδυ.
Από την οδό Radićeva, κατηφορίσαμε και ύστερα από λίγα μέτρα, βρεθήκαμε στην Κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ και σημείο αναφοράς της πόλης.
Βρεθήκαμε στην Trg bana Josip Jelačića, η οποία είναι η μεγαλοπρεπής κεντρική πλατεία της κάτω πόλης, είναι κόμβος για τις περισσότερες γραμμές του τραμ. Δυτικά της πλατείας βρίσκεται η οδός Ilica, ο κεντρικός εμπορικός δρόμος της πόλης, ενώ βόρεια βρίσκεται ο καθεδρικός ναός και οι συνοικίες Gradec και Kaptol, περιοχές τις οποίες είχαμε μόλις περπατήσει. Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται το Josip Jelačić Statue.
Ο Josip Jelačić (Γιόσιπ Γιέλασιτς), ο οποίος είχε γεννηθεί στο Πετροβαραντίν της Σερβίας, τις 16-10-1801, δηλαδή στην περιοχή του κάστρου του Νόβισαντ (βλ. σχετικές ιστορίες που έχω γράψει) και πέθανε στο Ζάγκρεμπ τις 20-05-1859, ήταν ο σημαντικότερος ηγέτης των Κροατών κατά τον δέκατο ένατο αιώνα. Ως ο πρώτος ηγέτης των Κροατών επέβαλε τις πρώτες εκλογές για το κροατικό κοινοβούλιο, ενώ κέρδισε και τις μάχες κατά της εξέγερσης στη Μοναρχία των Αψβούργων. Το άγαλμα του Γιόσιπ Γιέλασιτς, όταν είχε τοποθετηθεί είχε κατεύθυνση προς βορρά, αφού οι Αυστροούγγροι επιβουλεύονταν τα εδάφη της Κροατίας και αυτοί ήταν οι εχθροί. Μετά το Β παγκόσμιο πόλεμο και επί ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, το άγαλμα του Γιόσιπ Γιέλασιτς, είχε απομακρυνθεί επί Τίτο, ώστε να μην δημιουργείτο κροατικό εθνικό φρόνημα. Όταν μετά τον εμφύλιο πόλεμο, τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την ίδρυση του κράτους της Κροατίας, το άγαλμα του Γιόσιπ Γιέλασιτς, επανατοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ, η οποία φέρει το όνομά του, το άγαλμα στράφηκε προς νότο, ώστε να επισημαίνεται ότι δεν υπάρχουν εδαφικές διεκδικήσεις της Κροατίας προς βορρά και συγκεκριμένα προς Αυστρία. Υπάρχουν ανοιχτές διεκδικήσεις προς νότο, όπου τώρα είναι στραμμένο το άγαλμα; Ελπίζω πως όχι. Αρκετά πολύπαθα είναι τα Βαλκάνια.
Μετά από αυτές τις σκέψεις καλέσαμε ταξί και επιστρέψαμε στα καταλύματά μας. Άλλωστε ήταν αργά, πολύ αργά. Ήταν πολύ αργά, ακόμη και για βαλκανική πόλη. Και το Ζάγκρεμπ, μου είχε κινήσει την περιέργεια. Το κέντρο της πόλης το είχαμε δει βράδυ. Θα ήθελα να το δω και πρωί.
Last edited: