Anas Tassos
Member
- Μηνύματα
- 168
- Likes
- 1.259
- Ταξίδι-Όνειρο
- Παπούα Νεα Γουινέα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Αεροπορικό ταξίδι ως τη Γκάμπια
- Σερεκούντα
- Τι Εστί Γκάμπια
- Αναζητώντας τις ρίζες του Κίντα Κούντε στη Γκάμπια
- Μένω στη Σερεκούντα και οργανώνομαι!
- Ταξίδι στη βόρεια όχθη του Γκάμπια
- Janjanbureh και Νότια όχθη του ποταμού Γκάμπια
- Πέρασμα στη Σενεγάλη
- Ταξίδι στο Μπισσάου
- Καρναβάλι στο Μπισσάου
- Και τι εστί Γουινέα Μπισάου[U];[/U]
- Αποχαιρετισμός του Μπισσάου και πίσω στο Ziguinchor
- Ελινκίν, ψαροχώρι της Καζαμάνς
- Oussouye - Karabane
- Καφουντίν, στην άλλη άκρη του Καζαμάνς
- Καφουντίν και στήσιμο εις διπλούν
- Άφιξη στο Ντακάρ
- Στη μεγαλούπολη και στο παραδεισιακό νησάκι Γκορέ
- Τουμπακούτα
- Εξερευνώντας το Δέλτα του ποταμού Σαλούμ
- Σαλί, τουρισμός στη Μικρή Ακτή
- Ζοάλ-Φαντιούθ
- Ποια να διαλέξω; Την καινούργια ή την παλιά Πρωτεύουσα;
- Πάλι Σεν Λουί – Πάλι ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΗ!
- Άφιξη στο Νουακσότ
- Μια ημέρα στο Νουακσότ
- Ταξίδι ως το Ατάρ
- Chinguetti
- Chinguetti ΙΙ
- Ανάμεσα στις πηγές του παραδείσου και τα πρόθυρα της κόλασης
- Νουακσότ, Brain storming και Carpe diem
- Πετάω με το τελευταίο αεροπλάνο
- Νόστιμον ήμαρ με Happy end
- Μια ανακεφαλαίωση για το ταξίδι στη Δυτική Αφρική
- Όπου «ότι θέλεις γράφεις»
- Λόγια κλειδωμένα και του κουίζ η λύση
- Αντί επιλόγου
Κεφάλαιο 38ο. Αντί επιλόγου
Όπως είπαμε υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που τους αρέσουν τα ταξίδια. Ίσως αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού. Ωστόσο υπάρχουν και μερικοί που δεν τους αρέσει να ταξιδεύουν. Ένας από αυτούς είναι ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος, σήμερα περίπου ενενηντάχρονος και αν δεν κάνω λάθος δε γράφει πια. Το περίεργο είναι που εγώ, αναπολώντας τούτο το περιπετειώδες ταξίδι μου, κόλλησα σε ένα δικό του ποίημα.
Που έχει θέμα τη θάλασσα. Αλλά με τις παρομοιώσεις που κάνει μού ενεργοποιεί στο έπακρο τις ταξιδιωτικές μου επιθυμίες.
Η Θάλασσα είναι σαν τον έρωτα
Μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις
Πόσοι δεν έφαγαν τα νιάτα τους –
μοιραίες βουτιές, θανατερές καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια αθέατα,
ρουφήχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Αλίμονο αν κόψουμε τα μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι. ....
Αν αντικαταστήσω τις λέξεις θάλασσα και μπάνια με τη λέξη ταξίδι/α, θα κάνω το ποίημα εύχρηστο για τα δικά μου αισθήματα. «Όλο το κείμενον ταιριάζει ωραία».
Για εμένα, ο παραλληλισμός ταξιδιού και έρωτα είναι απόλυτος. Οι πιστοί ταξιδιώτες τα αντιλαμβάνονται ως δυο εξίσου ισχυρά ανθρώπινα πάθη. Το ταξίδι περιπέτειας έχει μια δύναμη εθιστική και μυστηριώδη που επιδρά βαθειά στον ταξιδιώτη και του δίδει μια ψυχοσωματική συγκίνηση που είναι παρόμοια με την ερωτική. Η απόλαυση του ταξιδιού δεν είναι η καλοπέραση ούτε η πολυτέλεια. Είναι αυτή η συγκίνηση που μας αλλοιώνει την ψυχή, μας εφοδιάζει με μια άλλη αντίληψη της ζωής και του κόσμου. Είναι ένα «μικρόβιο» που όπως και το αντίστοιχο του έρωτα, μας προκαλεί να συνεχίσουμε, ακόμα και όταν πληρώσαμε κάποιο βαρύ τίμημα. Να ξεκινήσουμε και πάλι ταξίδια και ας πέσαμε σε ρουφήχτρες, και ας χτυπήσαμε σε αθέατα βράχια.
Θέλησα να γράψω κάτι σαν επίλογο για το ταξίδι μου.
Αλλά συλλογιζόμενος αυτά που έγραψα στις τελευταίες παραγράφους νομίζω ότι κάπου ξέφυγα από ένα γνήσιο επίλογο και μάλλον το γύρισα σε πρόλογο ενός μελλοντικού ταξιδιού.
Δεν πειράζει. «Αλίμονο αν κόψουμε τα ταξίδια».
Νομίζω ότι από αυτό το μεγάλο ταξίδι σε τέσσερες χώρες της Δυτικής Αφρικής, πήρα κάποιες ισχυρές δόσεις ταξιδιωτικού μικρόβιου που θα νικήσουν στο τέλος τον καταραμένο κορωνοϊό που έκλεισε τα σύνορα και μου διέκοψε το ταξιδιωτικό πρόγραμμα.
Προς το παρόν δεν ταξιδεύουμε αλλά πάντως μπάνια κάνουμε.
Στις Ελληνικές θάλασσες, που όπως και να το κάνουμε είναι καλύτερες.
Εγώ πάντως αυτά τα έγραψα για να σας ανοίξω το δρόμο, άλλο δεν έχω να σας πω για την πρόσφατη ταξιδιωτική μου περιπέτεια.
Όπως είπαμε υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που τους αρέσουν τα ταξίδια. Ίσως αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού. Ωστόσο υπάρχουν και μερικοί που δεν τους αρέσει να ταξιδεύουν. Ένας από αυτούς είναι ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος, σήμερα περίπου ενενηντάχρονος και αν δεν κάνω λάθος δε γράφει πια. Το περίεργο είναι που εγώ, αναπολώντας τούτο το περιπετειώδες ταξίδι μου, κόλλησα σε ένα δικό του ποίημα.
Που έχει θέμα τη θάλασσα. Αλλά με τις παρομοιώσεις που κάνει μού ενεργοποιεί στο έπακρο τις ταξιδιωτικές μου επιθυμίες.
Η Θάλασσα είναι σαν τον έρωτα
Μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις
Πόσοι δεν έφαγαν τα νιάτα τους –
μοιραίες βουτιές, θανατερές καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια αθέατα,
ρουφήχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Αλίμονο αν κόψουμε τα μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι. ....
Αν αντικαταστήσω τις λέξεις θάλασσα και μπάνια με τη λέξη ταξίδι/α, θα κάνω το ποίημα εύχρηστο για τα δικά μου αισθήματα. «Όλο το κείμενον ταιριάζει ωραία».
Για εμένα, ο παραλληλισμός ταξιδιού και έρωτα είναι απόλυτος. Οι πιστοί ταξιδιώτες τα αντιλαμβάνονται ως δυο εξίσου ισχυρά ανθρώπινα πάθη. Το ταξίδι περιπέτειας έχει μια δύναμη εθιστική και μυστηριώδη που επιδρά βαθειά στον ταξιδιώτη και του δίδει μια ψυχοσωματική συγκίνηση που είναι παρόμοια με την ερωτική. Η απόλαυση του ταξιδιού δεν είναι η καλοπέραση ούτε η πολυτέλεια. Είναι αυτή η συγκίνηση που μας αλλοιώνει την ψυχή, μας εφοδιάζει με μια άλλη αντίληψη της ζωής και του κόσμου. Είναι ένα «μικρόβιο» που όπως και το αντίστοιχο του έρωτα, μας προκαλεί να συνεχίσουμε, ακόμα και όταν πληρώσαμε κάποιο βαρύ τίμημα. Να ξεκινήσουμε και πάλι ταξίδια και ας πέσαμε σε ρουφήχτρες, και ας χτυπήσαμε σε αθέατα βράχια.
Θέλησα να γράψω κάτι σαν επίλογο για το ταξίδι μου.
Αλλά συλλογιζόμενος αυτά που έγραψα στις τελευταίες παραγράφους νομίζω ότι κάπου ξέφυγα από ένα γνήσιο επίλογο και μάλλον το γύρισα σε πρόλογο ενός μελλοντικού ταξιδιού.
Δεν πειράζει. «Αλίμονο αν κόψουμε τα ταξίδια».
Νομίζω ότι από αυτό το μεγάλο ταξίδι σε τέσσερες χώρες της Δυτικής Αφρικής, πήρα κάποιες ισχυρές δόσεις ταξιδιωτικού μικρόβιου που θα νικήσουν στο τέλος τον καταραμένο κορωνοϊό που έκλεισε τα σύνορα και μου διέκοψε το ταξιδιωτικό πρόγραμμα.
Προς το παρόν δεν ταξιδεύουμε αλλά πάντως μπάνια κάνουμε.
Στις Ελληνικές θάλασσες, που όπως και να το κάνουμε είναι καλύτερες.
Εγώ πάντως αυτά τα έγραψα για να σας ανοίξω το δρόμο, άλλο δεν έχω να σας πω για την πρόσφατη ταξιδιωτική μου περιπέτεια.
Last edited: