taver
Member
- Μηνύματα
- 12.674
- Likes
- 30.170
- Ταξίδι-Όνειρο
- Iles Kerguelen
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ωδή στην Alitalia
- Ταξιδιωτικοί υπερπράκτορες
- Φύση σε Κόκκινο, Μπλε και Λευκό
- Εθνικό Πάρκο Los Flamencos
- Πόλεις στην Έρημο
- Ο δρόμος για τη Βολιβία
- Η γη που κοχλάζει
- Laguna Colorada
- Πέτρες στην Έρημο
- Λίμνες και Φλαμίνγκο
- Νερό κι αλάτι
- Salar de Uyuni
- Salar de Uyuni ΙΙ
- Επιστροφή στον πολιτισμό
- Επιστροφή στη Χιλή
- Έχουμε και δουλειές
- Σεληνιακή Κοιλάδα
- Ατμοί στην παγωνιά
- Επιστρέφοντας στο San Pedro
- Λίμνες και βουτιές
- Απλά μαθήματα Γεωλογίας
- Και λίγη προϊστορία
- Επιστροφή στο Σαντιάγο
- Σαντιάγο – πρώτη γνωριμία
- Bellavista
- Centro - μέρος 1
- Centro - μέρος 2
- Μια βραδιά στο Σαντιάγο
- Ο δρόμος για το Valparaiso
- Valparaiso - μέρος 1
- Valparaiso - μέρος 2
- Valparaiso - μέρος 3
- Providencia
- Αγορές
- Santa Lucia
- Brasil
- Επιστροφή
Κεφάλαιο 26: Bellavista
Η περιοχή Bellavista είναι σήμερα το επίκεντρο της νυκτερινής ζωής στην πόλη, με μπόλικα μπαράκια και εστιατόρια, αλλά και δυο μεγάλα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η Χιλή έχει επιτρέψει τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, και επιδοτεί τη φοίτηση των φοιτητών με ένα στάνταρντ ποσό στο πανεπιστήμιο που θα επιλέξουν οι ίδιοι (που επιλέγουν να συμπληρώσουν από την τσέπη τους από τίποτα ως μεγάλα ποσά και να πάνε σε ανάλογο πανεπιστήμιο). Αυτό έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη πολύ καλών και ακριβών πανεπιστημίων στις «ακριβές» περιοχές της χώρας, αλλά και στην περιορισμένη πρόσβαση των «μυαλών» που δεν έχουν τα κονδύλια στο εκπαιδευτικό σύστημα, και σε εκτεταμένες διαδηλώσεις κατά της (αριστερής) προέδρου Μπλάτσετ που δεν το άλλαξε επαρκώς αυτό κατά τη θητεία της.
Όπου υπάρχουν πανεπιστήμια, υπάρχουν φυσικά και μπαράκια, και ανάμεσά τους βρίσκεται και το Patio Bellavista, ένα μικρό «mall» γεμάτο μικρά και μεγάλα εστιατόρια, μπαρ κλπ.



Αλλά και κάποια μεγάλα μπαρ / υπαίθρια club:




Στις παρυφές της περιοχής, και στη βάση του λόφου San Cristobal, βρίσκεται η La Chascona, το σπίτι του διάσημου Χιλιανού Ποιητή Pablo Neruda στην πόλη, που το έφτιαξε για να μείνει με την τρίτη και τελευταία του σύζυγο Matilde Urrita. Αφού αρνήθηκα τις υπηρεσίες δυο-τριών «ξεναγών» που είχαν στηθεί απ’ έξω και ψάρευαν πελάτες, πέρασα στο εσωτερικό, που έχει συντηρηθεί, αρχικώς ως κατοικία της χήρας του ποιητή, και στη συνέχεια από το ίδρυμα που διαφυλάσσει τη μνήμη του. Το εισιτήριο των 7000 πέσος δεν είναι ευκαταφρόνητο, και το γεγονός ότι η φωτογράφηση των εσωτερικών χώρων δεν επιτρέπεται δεν είναι ευχάριστο, παρ’ όλα αυτά η επίσκεψη αξίζει. Όχι τόσο για τα εκθέματα, όσο γι’ αυτά που μαθαίνεις για το Νερούδα, την πολιτική του δραστηριότητα (ένα θέμα για το οποίο σας προειδοποίησα από τη αρχή ότι δε θα μιλήσω σ’ αυτή την ιστορία), και την εμπλοκή του σπιτιού ως σκηνικό σε πολλά από αυτά.


Ο Pablo Neruda είχε κερδίσει το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1971, ένας από τους δυο Χιλιανούς που το έχουν κερδίσει ποτέ, και ήταν εμβληματική προσωπικότητα της χώρας του, διατελώντας και πρεσβευτής της στο Παρίσι και αλλού. Έζησε από το 1904 ως το 1973 και ήταν δημιουργικότατος. Τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε όλο τον κόσμο. Αλλά ήταν και συλλέκτης από διάφορα μοναδικά αντικείμενα, και είχε στολίσει μοναδικά το σπίτι, στο οποίο άλλωστε λάτρευε να έχει καλεσμένους. Το σπίτι είναι μια σειρά από χώροι γύρω από μια κεντρική αυλή, μέσα από την οποία έτρεχε τότε νερό από το λόφο προς το ποτάμι.



Δυο μεγάλα τετράγωνα πιο πέρα, βρίσκεται η είσοδος για το Parque Metropolitano de Santiago, που περιλαμβάνει ολόκληρο το λόφο San Cristobal, που ξεκινάει από δω. Ο λόφος είναι πάρκο αναψυχής, με διαδρομές περιπάτου, τελεφερίκ, και μπόλικη θέα στην πόλη και στις Άνδεις. Μόνο που είναι σχεδόν κατακόρυφος, και το τελεφερικ που οδηγεί από δω ως την κορυφή ήταν… εκτός λειτουργίας, για συντήρηση. Οπότε περιορίστηκα να ξεκουραστώ σε ένα παγκάκι, πριν ξεκινήσω την επιστροφή προς τη Baquedano κι από κει στο κέντρο της πόλης.


Η περιοχή Bellavista είναι σήμερα το επίκεντρο της νυκτερινής ζωής στην πόλη, με μπόλικα μπαράκια και εστιατόρια, αλλά και δυο μεγάλα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η Χιλή έχει επιτρέψει τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, και επιδοτεί τη φοίτηση των φοιτητών με ένα στάνταρντ ποσό στο πανεπιστήμιο που θα επιλέξουν οι ίδιοι (που επιλέγουν να συμπληρώσουν από την τσέπη τους από τίποτα ως μεγάλα ποσά και να πάνε σε ανάλογο πανεπιστήμιο). Αυτό έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη πολύ καλών και ακριβών πανεπιστημίων στις «ακριβές» περιοχές της χώρας, αλλά και στην περιορισμένη πρόσβαση των «μυαλών» που δεν έχουν τα κονδύλια στο εκπαιδευτικό σύστημα, και σε εκτεταμένες διαδηλώσεις κατά της (αριστερής) προέδρου Μπλάτσετ που δεν το άλλαξε επαρκώς αυτό κατά τη θητεία της.
Όπου υπάρχουν πανεπιστήμια, υπάρχουν φυσικά και μπαράκια, και ανάμεσά τους βρίσκεται και το Patio Bellavista, ένα μικρό «mall» γεμάτο μικρά και μεγάλα εστιατόρια, μπαρ κλπ.



Αλλά και κάποια μεγάλα μπαρ / υπαίθρια club:




Στις παρυφές της περιοχής, και στη βάση του λόφου San Cristobal, βρίσκεται η La Chascona, το σπίτι του διάσημου Χιλιανού Ποιητή Pablo Neruda στην πόλη, που το έφτιαξε για να μείνει με την τρίτη και τελευταία του σύζυγο Matilde Urrita. Αφού αρνήθηκα τις υπηρεσίες δυο-τριών «ξεναγών» που είχαν στηθεί απ’ έξω και ψάρευαν πελάτες, πέρασα στο εσωτερικό, που έχει συντηρηθεί, αρχικώς ως κατοικία της χήρας του ποιητή, και στη συνέχεια από το ίδρυμα που διαφυλάσσει τη μνήμη του. Το εισιτήριο των 7000 πέσος δεν είναι ευκαταφρόνητο, και το γεγονός ότι η φωτογράφηση των εσωτερικών χώρων δεν επιτρέπεται δεν είναι ευχάριστο, παρ’ όλα αυτά η επίσκεψη αξίζει. Όχι τόσο για τα εκθέματα, όσο γι’ αυτά που μαθαίνεις για το Νερούδα, την πολιτική του δραστηριότητα (ένα θέμα για το οποίο σας προειδοποίησα από τη αρχή ότι δε θα μιλήσω σ’ αυτή την ιστορία), και την εμπλοκή του σπιτιού ως σκηνικό σε πολλά από αυτά.


Ο Pablo Neruda είχε κερδίσει το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1971, ένας από τους δυο Χιλιανούς που το έχουν κερδίσει ποτέ, και ήταν εμβληματική προσωπικότητα της χώρας του, διατελώντας και πρεσβευτής της στο Παρίσι και αλλού. Έζησε από το 1904 ως το 1973 και ήταν δημιουργικότατος. Τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε όλο τον κόσμο. Αλλά ήταν και συλλέκτης από διάφορα μοναδικά αντικείμενα, και είχε στολίσει μοναδικά το σπίτι, στο οποίο άλλωστε λάτρευε να έχει καλεσμένους. Το σπίτι είναι μια σειρά από χώροι γύρω από μια κεντρική αυλή, μέσα από την οποία έτρεχε τότε νερό από το λόφο προς το ποτάμι.



Δυο μεγάλα τετράγωνα πιο πέρα, βρίσκεται η είσοδος για το Parque Metropolitano de Santiago, που περιλαμβάνει ολόκληρο το λόφο San Cristobal, που ξεκινάει από δω. Ο λόφος είναι πάρκο αναψυχής, με διαδρομές περιπάτου, τελεφερίκ, και μπόλικη θέα στην πόλη και στις Άνδεις. Μόνο που είναι σχεδόν κατακόρυφος, και το τελεφερικ που οδηγεί από δω ως την κορυφή ήταν… εκτός λειτουργίας, για συντήρηση. Οπότε περιορίστηκα να ξεκουραστώ σε ένα παγκάκι, πριν ξεκινήσω την επιστροφή προς τη Baquedano κι από κει στο κέντρο της πόλης.

