taver
Member
- Μηνύματα
- 12.674
- Likes
- 30.170
- Ταξίδι-Όνειρο
- Iles Kerguelen
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ωδή στην Alitalia
- Ταξιδιωτικοί υπερπράκτορες
- Φύση σε Κόκκινο, Μπλε και Λευκό
- Εθνικό Πάρκο Los Flamencos
- Πόλεις στην Έρημο
- Ο δρόμος για τη Βολιβία
- Η γη που κοχλάζει
- Laguna Colorada
- Πέτρες στην Έρημο
- Λίμνες και Φλαμίνγκο
- Νερό κι αλάτι
- Salar de Uyuni
- Salar de Uyuni ΙΙ
- Επιστροφή στον πολιτισμό
- Επιστροφή στη Χιλή
- Έχουμε και δουλειές
- Σεληνιακή Κοιλάδα
- Ατμοί στην παγωνιά
- Επιστρέφοντας στο San Pedro
- Λίμνες και βουτιές
- Απλά μαθήματα Γεωλογίας
- Και λίγη προϊστορία
- Επιστροφή στο Σαντιάγο
- Σαντιάγο – πρώτη γνωριμία
- Bellavista
- Centro - μέρος 1
- Centro - μέρος 2
- Μια βραδιά στο Σαντιάγο
- Ο δρόμος για το Valparaiso
- Valparaiso - μέρος 1
- Valparaiso - μέρος 2
- Valparaiso - μέρος 3
- Providencia
- Αγορές
- Santa Lucia
- Brasil
- Επιστροφή
Κεφάλαιο 34: Providencia
Επιστρέφοντας από το νησί, βγήκα πάλι από το αεροδρόμιο τάχιστα, και κάλεσα ένα Uber. Πήγα στο γνωστό σημείο, αλλά 20 λεπτά μετά ο Uberάς δεν είχε εμφανιστεί, παρότι η εφαρμογή μου έδειχνε πως ήταν ακριβώς εκεί. Ο χρόνος που κέρδισα από την πτήση που έφτασε λίγο νωρίτερα από το προγραμματισμένο είχε χαθεί. Κάλεσα άλλον, ήρθε, έφυγα και έφτασα στο ξενοδοχείο μου, που και πάλι θα ήταν το Ibis Santiago Providencia. Πήρα πίσω τη βαλίτσα μου, πήρα το καινούργιο δωμάτιο, τακτοποιήθηκα, κι εκεί που έλεγα να κατέβω στη γειτονιά για κάνα ποτάκι, με παρέσυρε το γρήγορο Internet και… καληνύχτα σας.
Προσοχή με τα ασανσέρ στις ισπανόφωνες χώρες. Μπορεί να πέσετε πάνω σ' αυτό:

Η Παρασκευή 8/12/2017 στο Σαντιάγο φαινόταν καλή, ανοιξιάτικη. Οπότε αποφάσισα να πάω στον πρώτο μου σταθμό με τα πόδια. Το Costanera Center είναι ένα συγκρότημα γραφείων και μεγάλο mall στα ανατολικά της πόλης, τρεις στάσεις με το μετρό από δω. Κι αν αναρωτιέστε τι πάω να κάνω σε ένα mall, είναι γιατί μέρος του συμπλέγματος αποτελεί ο Gran Torre Santiago, το ψηλότερο κτήριο στη λατινική Αμερική, με ύψος 300 μέτρα και 64 ορόφους, το οποίο ολοκληρώθηκε πρόσφατα. Έχει και παρατηρητήριο από το οποίο φαίνεται η πόλη από ψηλά, και οι Άνδεις πρώτο πιάτο. Και βέβαια, το να μπορεί να κτίζεται ένας τέτοιος ουρανοξύστης σε μια χώρα με τη σεισμικότητα της Χιλής, κάτι λέει για τους Έλληνες πολεοδόμους και τις φοβίες τους.
Όμως στη διαδρομή, κάτι δε μου πήγαινε καλά. Πολύ λίγη κίνηση και κλειστά μαγαζιά, περίεργο πράγμα για Παρασκευή. Είχα βλέπετε ξεχάσει ότι η 8 Δεκεμβρίου είναι η μέρα της Άμωμου σύλληψης για την καθολική εκκλησία, και αργία σε πολλές καθολικές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Χιλή…
Η γειτονιά της Providencia είναι γεμάτη δημόσια κτήρια, καταστήματα, επιχειρήσεις, κτήρια γραφείων, και πολλά δυτικά ή δυτικότροπα μαγαζιά. Κι ένα τεράστιο θέατρο είναι επίσης εδώ.








Ένα μεγάλο κομμάτι από το πάρκο δίπλα στο ποτάμι έχει μετατραπεί σε υπαίθριο μουσείο, με κατασκευές σύγχρονης γλυπτικής (& installations) από Χιλιανούς καλλιτέχνες.










Δυσκολεύτηκα λίγο να βρω την είσοδο στο παρατηρητήριο του Gran Torre Santiago, καθώς δεν είναι από το δρόμο, αλλά μέσα από το mall κι από το υπόγειο του, όχι το ισόγειο.
Πλήρωσα το εισιτήριο μου, και μετά από λίγο μπήκα σε ένα ασανσέρ, μαζί με όλο το «γκρουπ» που θα ανεβαίναμε μαζί. Η ξεναγός μιλούσε Ισπανικά, Πορτογαλικά και Αγγλικά. Μέσα στο ασανσέρ ρώτησε αν υπάρχει κανείς που μιλάει «μόνο» Αγγλικά. Εγώ σήκωσα το χέρι μου, αλλά είτε δε με είδε, είτε, το πιθανότερο, έκανε πως δε με είδε. Και συνέχισε την ξενάγηση στα Ισπανικά μόνο. Όχι ότι είχα καμμιά σκασίλα δηλαδή, ξενάγηση για την αρχιτεκτονική του ουρανοξύστη ήταν πασπαλισμένη με λίγα βασικά για το Σαντιάγο, θα βαριόμουνα. Από την αρχή αποκόπηκα από το γκρουπ και κινήθηκα μόνος μου.
Η θέα στα τριγύρω βουνά… τζίφος. Για τρείς λόγους. Ο πρώτος, είναι η πρωινή ομίχλη στην περιοχή. Ο Δεύτερος, είναι ότι είναι πρωί και τα βουνά είναι ανατολικά, οπότε ο πρωϊνός ήλιος είναι τελείως κόντρα και τα καλύπτει όλα. Και ο τρίτος και κυριότερος, είναι ότι όλο το παρατηρητήριο, και στα δυο του επίπεδα, είναι καλυμμένο με τζάμια που αντανακλούν τα πάντα προς παντού. Ελάχιστες φωτογραφίες κατάφερα να τραβήξω και να βλέπονται στοιχειωδώς, παρακαλώ για την ανοχή σας. Μια άσπρη τούφα που φαίνεται να κρέμεται πάνω από την πόλη στην τελευταία φωτογραφία, δεν είναι σύννεφο, είναι χιόνια πάνω σε ένα μακρινό βουνό.











Κατέβηκα από το παρατηρητήριο και εισέβαλλα στα πρώτα Starbucks που βρήκα μπροστά μου. Ώρα για παγωμένο καφέ! Αυτή τη φορά, το Starbucks-όνομά μου, George, το γράψανε έτσι:

Περπάτησα λίγο ως το μετρό, ανάμεσα σε εντυπωσιακά κτήρια γραφείων.


Επιστρέφοντας από το νησί, βγήκα πάλι από το αεροδρόμιο τάχιστα, και κάλεσα ένα Uber. Πήγα στο γνωστό σημείο, αλλά 20 λεπτά μετά ο Uberάς δεν είχε εμφανιστεί, παρότι η εφαρμογή μου έδειχνε πως ήταν ακριβώς εκεί. Ο χρόνος που κέρδισα από την πτήση που έφτασε λίγο νωρίτερα από το προγραμματισμένο είχε χαθεί. Κάλεσα άλλον, ήρθε, έφυγα και έφτασα στο ξενοδοχείο μου, που και πάλι θα ήταν το Ibis Santiago Providencia. Πήρα πίσω τη βαλίτσα μου, πήρα το καινούργιο δωμάτιο, τακτοποιήθηκα, κι εκεί που έλεγα να κατέβω στη γειτονιά για κάνα ποτάκι, με παρέσυρε το γρήγορο Internet και… καληνύχτα σας.
Προσοχή με τα ασανσέρ στις ισπανόφωνες χώρες. Μπορεί να πέσετε πάνω σ' αυτό:

Η Παρασκευή 8/12/2017 στο Σαντιάγο φαινόταν καλή, ανοιξιάτικη. Οπότε αποφάσισα να πάω στον πρώτο μου σταθμό με τα πόδια. Το Costanera Center είναι ένα συγκρότημα γραφείων και μεγάλο mall στα ανατολικά της πόλης, τρεις στάσεις με το μετρό από δω. Κι αν αναρωτιέστε τι πάω να κάνω σε ένα mall, είναι γιατί μέρος του συμπλέγματος αποτελεί ο Gran Torre Santiago, το ψηλότερο κτήριο στη λατινική Αμερική, με ύψος 300 μέτρα και 64 ορόφους, το οποίο ολοκληρώθηκε πρόσφατα. Έχει και παρατηρητήριο από το οποίο φαίνεται η πόλη από ψηλά, και οι Άνδεις πρώτο πιάτο. Και βέβαια, το να μπορεί να κτίζεται ένας τέτοιος ουρανοξύστης σε μια χώρα με τη σεισμικότητα της Χιλής, κάτι λέει για τους Έλληνες πολεοδόμους και τις φοβίες τους.
Όμως στη διαδρομή, κάτι δε μου πήγαινε καλά. Πολύ λίγη κίνηση και κλειστά μαγαζιά, περίεργο πράγμα για Παρασκευή. Είχα βλέπετε ξεχάσει ότι η 8 Δεκεμβρίου είναι η μέρα της Άμωμου σύλληψης για την καθολική εκκλησία, και αργία σε πολλές καθολικές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Χιλή…
Η γειτονιά της Providencia είναι γεμάτη δημόσια κτήρια, καταστήματα, επιχειρήσεις, κτήρια γραφείων, και πολλά δυτικά ή δυτικότροπα μαγαζιά. Κι ένα τεράστιο θέατρο είναι επίσης εδώ.








Ένα μεγάλο κομμάτι από το πάρκο δίπλα στο ποτάμι έχει μετατραπεί σε υπαίθριο μουσείο, με κατασκευές σύγχρονης γλυπτικής (& installations) από Χιλιανούς καλλιτέχνες.










Δυσκολεύτηκα λίγο να βρω την είσοδο στο παρατηρητήριο του Gran Torre Santiago, καθώς δεν είναι από το δρόμο, αλλά μέσα από το mall κι από το υπόγειο του, όχι το ισόγειο.
Πλήρωσα το εισιτήριο μου, και μετά από λίγο μπήκα σε ένα ασανσέρ, μαζί με όλο το «γκρουπ» που θα ανεβαίναμε μαζί. Η ξεναγός μιλούσε Ισπανικά, Πορτογαλικά και Αγγλικά. Μέσα στο ασανσέρ ρώτησε αν υπάρχει κανείς που μιλάει «μόνο» Αγγλικά. Εγώ σήκωσα το χέρι μου, αλλά είτε δε με είδε, είτε, το πιθανότερο, έκανε πως δε με είδε. Και συνέχισε την ξενάγηση στα Ισπανικά μόνο. Όχι ότι είχα καμμιά σκασίλα δηλαδή, ξενάγηση για την αρχιτεκτονική του ουρανοξύστη ήταν πασπαλισμένη με λίγα βασικά για το Σαντιάγο, θα βαριόμουνα. Από την αρχή αποκόπηκα από το γκρουπ και κινήθηκα μόνος μου.
Η θέα στα τριγύρω βουνά… τζίφος. Για τρείς λόγους. Ο πρώτος, είναι η πρωινή ομίχλη στην περιοχή. Ο Δεύτερος, είναι ότι είναι πρωί και τα βουνά είναι ανατολικά, οπότε ο πρωϊνός ήλιος είναι τελείως κόντρα και τα καλύπτει όλα. Και ο τρίτος και κυριότερος, είναι ότι όλο το παρατηρητήριο, και στα δυο του επίπεδα, είναι καλυμμένο με τζάμια που αντανακλούν τα πάντα προς παντού. Ελάχιστες φωτογραφίες κατάφερα να τραβήξω και να βλέπονται στοιχειωδώς, παρακαλώ για την ανοχή σας. Μια άσπρη τούφα που φαίνεται να κρέμεται πάνω από την πόλη στην τελευταία φωτογραφία, δεν είναι σύννεφο, είναι χιόνια πάνω σε ένα μακρινό βουνό.











Κατέβηκα από το παρατηρητήριο και εισέβαλλα στα πρώτα Starbucks που βρήκα μπροστά μου. Ώρα για παγωμένο καφέ! Αυτή τη φορά, το Starbucks-όνομά μου, George, το γράψανε έτσι:

Περπάτησα λίγο ως το μετρό, ανάμεσα σε εντυπωσιακά κτήρια γραφείων.

