themischar
Member
- Μηνύματα
- 490
- Likes
- 4.580
- Επόμενο Ταξίδι
- Έλα (μου) ντε
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 1η μέρα (Marrakech)
- 1η μέρα (συνέχεια)
- 2η μέρα (στην παλιά και στην νέα πόλη)
- 2η μέρα (συνέχεια)
- 2η μέρα (συνέχεια)
- 2η μέρα (συνέχεια)
- 2η μέρα (συνέχεια)
- 3η μέρα (Marrakech - Skoura & 238 Km)
- 3η μέρα (συνέχεια)
- 3η μέρα (συνέχεια)
- 4η μέρα (Skoura - Merzouga & 363 Km)
- 4η μέρα (συνέχεια)
- 4η μέρα (συνέχεια)
- 5η μέρα (ασκόπως τριγύρω και ακολουθεί Camel Trek 😂 )
- 5η μέρα (συνέχεια)
- 6η ημέρα (Camp + Merzouga - Fès & 470 Km)
- 6η μέρα (συνέχεια)
- 6η μέρα (συνέχεια)
- 7η ημέρα (Fès ολημερίς, τι άλλο μπορεί να θες ?)
- 7η μέρα (συνέχεια)
- 7η μέρα (συνέχεια)
- 8η ημέρα, (Fès - Meknes - Volubilis - Chefchaouen & 264 Km)
- 8η ημέρα, (συνέχεια)
- 8η ημέρα, (συνέχεια)
- 8η ημέρα, (Chefchaouen, το μπλε μαργαριτάρι !)
- 8η ημέρα, (συνέχεια)
- 9η μέρα (Chefchaouen - Rabat και 278 χλμ)
- 9η ημέρα, (Rabat)
- 9η ημέρα, (συνέχεια)
- 10η μέρα ( Rabat - Essaouira & 455 Km )
- 10η μέρα (συνέχεια)
- 10η μέρα (Essaouira)
- 10η μέρα (συνέχεια)
- 11η μέρα (Essaouira - Marrakech & 177 Km)
- 11η μέρα (συνέχεια)
[IMG alt="themischar"]https://www.travelstories.gr/community/data/avatars/m/20/20524.jpg?1552070462[/IMG]
themischar
Member
Μηνύματα388Likes3.122Επόμενο ΤαξίδιΙβηρική Χερσόνησος-Οδικώς
Περνώντας πάνω από το γεφύρι, στα δεξιά μας, στα λιγοστά νερά του ποταμού Dades θεάθηκαν
έξι-επτά νοικοκυρές γονατιστές μέσα στο νερό πλένοντας και κουβεντιάζοντας κάτω από έναν ήλιο που έριχνε τις αχτίδες του, κάθετα πάνω τους, εκείνη την ώρα.
Έδιναν τον αγώνα τους -με τον πατροπαράδοτο τρόπο- για το πλύσιμο των ρούχων τους. Στο πήγαινέλα μας δεν αντιληφθήκαμε ότι ο χώρος του υπαίθριου πλυσταριού ήταν παράλληλα και ένας τόπος συνάθροισης, επικοινωνίας και χαράς εκεί που «έβγαιναν» όλες οι τοπικές ειδήσεις όπως συνέβαινε το πάλαι ποτέ.
Η κοιλάδα Dades αρχίζει από την Ouarzazate και εκτείνεται +100 χλμ ανατολικά, μέχρι την πόλη Tinghir και το Φαράγγι Todra δημιουργούν ένα άγριο μεγαλειώδες τοπίο με ακατάπαυστη σιωπή που μπορεί να εξισωθεί εύκολα με το Grand Canyon.
Ο δρόμος αρχίζει να ανηφορίζει και είναι η αρχή του φαραγγιού με εντυπωσιακές γεωλογικἐς πτυχές το σχήμα των οποίων οφείλετε στη διάβρωση.
Το φαράγγι Dadès με τους βραχώδεις σχηματισμούς, ένα δραματικό τοπίο, βαμμένα λες με κόκκινη σκουριά και απογυμνωμένα ανοιχτομὠβ αυλακωμένα στρώματα.
Δεν σταματήσαμε μέσα στο φαράγγι, το αφήσαμε για μετά, και συνεχίσαμε με κατεύθυνση την κορυφή του απολαβάνοντας την οδήγηση στο pass του φαραγγιού κάτω από μια συννεφιά που έπαιζε κρυφτούλι με τον ήλιο.
Στην κορυφή, γνωρίζαμε, πως έχει μια καφετέρια (ήταν όμως κλειστή ! ) και είχε άπλετο χώρο πάρκινγκ στον οποίο παραμείναμε ολομόναχοι όση ώρα είμασταν εκεί πάνω.
Οι φουρκέτες διαδέχονται η μια την άλλη και κάθε στροφή σου προσφέρει και μια πιο εντυπωσιακή εικόνα με αποκορύφωμα την κορυφή του pass που σε απογειώνει.
Ο ποταμός Dades ρέει μέσα από την κοιλάδα διαγράφοντας ένα θαυμαστό, ελικοειδές μονοπάτι (με φρούτα, καρύδια, σιτάρι, ασημένια σημύδα και αμυγδαλιές).
Η μοναξιά σε ένα τέτοιο τοπίο, μαζί με το παιχνίδισμα του ήλιου και των σύννεφων αφήνουν ξεχωριστό αποτύπωμα στη μνήμη που μένει βαθειά χαραγμένο.
Κατεβαίνουμε και ο δρόμος ανοίγει στην κοίτη του φαραγγιού στην οποία ψιλορέει. λόγω εποχής, ο ποταμός Dades. Οι παρευρισκόμενοι επισκέπτες μετριούνται στα δάκτυλα των δυό χεριών και απολαμβάνουν ὀπως όλα δείχνουν στη σκιά και τη δροσιά του φαραγγιού το ανυπέρβλητο θαύμα της φύσης.
Η αντίθεση μεταξύ των κόκκινο-καφέ χρωμάτων των κάθετων όγκων, της πράσινης αυτοφυούς βλάστησης και των αντανακλάσεων των νερών που καλοδέχονται τις ηλιαχιτδες καθώς κατηφορίζουν είναι τεράστια.
Μόλις έχει περάσει η πρώτη μεσημβινή ώρα της ημέρας όταν ξεκινάμε τη συνέχεια του οδοιπορικού μας με τον δρόμο να εξακολοθεί να είναι άδειος ακόμα και όταν περάσαμε τη διασταύρωση στην Boumalne.
Η πόλη Tinghir βρίσκεται στο κέντρο μιας από τις πιο ελκυστικές οάσεις στο νότιο Μαρόκο στην περιοχή Drâa-Tafilalet. Ἐχει πληθυσμό +40.000 με κυρίαρχη εθνοτική ομάδα αυτή των Amazighs
Χτισμένη κατά μήκος του φαραγγιού Todra σε υψόμετρο πάνω από 1.000μ. επωφελείται από την εξαιρετική τοποθεσία στην οποία η βλάστηση είναι πραγματικά πλούσια και οι καλλιέργειες είναι άφθονες και από αυτές εξαρτάται η οικονομία της πόλης και κατά δεύτερο λόγο από την ανάπτυξη του τουρισμού.
Η όαση είναι πυκνή και ποτίζεται από ένα δίκτυο σωλήνων και καναλιών άρδευσης που φέρνει νερό από τα κοντινά ποτάμια και οι καταπράσινοι φοίνικές της καλύπτουν μια έκταση περίπου 48χλμ.
Το σύστημα άρδευσης που αναπτύχθηκε στις οάσεις είναι ένα καλό παράδειγμα διατήρησης -για αιώνες- της αυθεντικής ατμόσφαιρας των χωριών του νότιου Μαρόκου.
Ο καιρός είναι σύμμαχός μας ως ένα βαθμό. Έτσι, οι εν κινήσει λήψεις μας παρουσιάζουν αδυναμία στην αποτύπωση όλων όσων ¨πέφτουν στο βλέμμα μας¨ στο κατά τα άλλα αργόσυρτο διάβα μας.
Η περιοχή που διασχίζουμε, δεν είναι πλέον τόσο απομακρυσμένη όσο ήταν κάποτε.
Ο δρόμος από το Tinghir προς το φαράγγι Todra συνεχίζει και περνάει από πράσινα χωράφια, Kasbahs και συστοιχἰες φοινικόδεντρων μέχρι να προσεγγίσουμε το συναρπαστικό σημείο όπου τα ψηλά τείχη του φαραγγιού στενεύουν σε απόσταση περίπου 10 μέτρων, εκει λες οι ¨πόρτες¨ του φαραγγιού, όπου να´ναι τώρα, θα κλείσουν.
Το φαράγγι Todra είναι μια βαθιά χαράδρα με το ύψος των τοιχωμάτων της που ποικίλει και σε ορισμένα σημεία φθάνει έως και 400μ με τις ροζ-πορτοκαλί ασβεστολιθικές αποχρώσεις που είναι εντυπωσιακά φωτογενείς και πολλοί ισχυρίζονται ότι τα χρώματα των γκρεμών αλλάζουν με την ώρα της ημέρας (και ένα δίκιο το έχουν).
Το λιγοστό, τότε, αλλά κρυστάλλινο νερο του ποταμού Todra (που κι´εμείς δοκιμάσαμε για να χαλαρώσουν τόσο-όσο οι πατούσες και των δυονών μας) μονομιάς σε μαγεύει.
Το προσπίπτων φως δεν είναι εξαιρετικό λόγω ακατάλληλης ώρας, η προσπάθεια συνεχίζεται και δεν το βάζουμε κάτω με τίποτα