themischar
Member
- Μηνύματα
- 490
- Likes
- 4.580
- Επόμενο Ταξίδι
- Έλα (μου) ντε
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 1η μέρα (Marrakech)
- 1η μέρα (συνέχεια)
- 2η μέρα (στην παλιά και στην νέα πόλη)
- 2η μέρα (συνέχεια)
- 2η μέρα (συνέχεια)
- 2η μέρα (συνέχεια)
- 2η μέρα (συνέχεια)
- 3η μέρα (Marrakech - Skoura & 238 Km)
- 3η μέρα (συνέχεια)
- 3η μέρα (συνέχεια)
- 4η μέρα (Skoura - Merzouga & 363 Km)
- 4η μέρα (συνέχεια)
- 4η μέρα (συνέχεια)
- 5η μέρα (ασκόπως τριγύρω και ακολουθεί Camel Trek 😂 )
- 5η μέρα (συνέχεια)
- 6η ημέρα (Camp + Merzouga - Fès & 470 Km)
- 6η μέρα (συνέχεια)
- 6η μέρα (συνέχεια)
- 7η ημέρα (Fès ολημερίς, τι άλλο μπορεί να θες ?)
- 7η μέρα (συνέχεια)
- 7η μέρα (συνέχεια)
- 8η ημέρα, (Fès - Meknes - Volubilis - Chefchaouen & 264 Km)
- 8η ημέρα, (συνέχεια)
- 8η ημέρα, (συνέχεια)
- 8η ημέρα, (Chefchaouen, το μπλε μαργαριτάρι !)
- 8η ημέρα, (συνέχεια)
- 9η μέρα (Chefchaouen - Rabat και 278 χλμ)
- 9η ημέρα, (Rabat)
- 9η ημέρα, (συνέχεια)
- 10η μέρα ( Rabat - Essaouira & 455 Km )
- 10η μέρα (συνέχεια)
- 10η μέρα (Essaouira)
- 10η μέρα (συνέχεια)
- 11η μέρα (Essaouira - Marrakech & 177 Km)
- 11η μέρα (συνέχεια)
10η μέρα ( Rabat - Essaouira & 455 Km )
Rabat - Essaouira – Google My Maps
Ο γνώριμος νυχτερινός ήχος της θάλασσας που έσκαγε ανακουφιστικά στην ακτή και έμπαινε από την ανοιχτή κατά το ήμισυ μπαλκονόπορτα ήταν εξαίσιος συνοδός για τον καλό και ευεργετικό μας ύπνο.
Σηκωθήκαμε νωρίς και ήμασταν γρήγορα έτοιμοι για το πρωΪνό μας, που μας σερβιρίστηκε στην αίθουσα La Terraza Atlantica στον τελευταίο όροφο με θέα κομμάτι της πόλης και του Ατλαντικού Ωκεανού.
Η ατμόσφαιρα του χώρου ταίριαζε απόλυτα με την εξίσου καλή ορατότητα για παρατήρηση στον εγγύς ορίζοντα προς την πόλη,
το Kasbah des Oudaias,
το Cimetière al Chouhada και τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Φουριόζικα ετοιμαστήκαμε και φύγαμε από το ξενοδοχείο όταν τα ρολόγια της πρωτεύουσας έδειχναν μόλις ± 08:50 π.μ.
Είχαμε σκοπό να επισκεφθούμε τα αξιοθέατα που χθες βολιδοσκοπήσαμε για τους πιθανούς χρόνους που θα θέλαμε να έχουμε στη διάθεσή μας, αφού θα ήθελαν κι´αυτά την ώρα του ως must to see it. Με το αυτοκίνητο η διαδρομή, ως εκεί, ήταν ένα τίποτα. Όμως πλησιάζοντας αντιληφθήκαμε ότι το βράδυ δεν είχαμε σφαιρική εικόνα όλου του χώρου και μείναμε έκθαμβοι όταν πλησιάσαμε στην, κυριολεκτικά άπαιχτη, γειτονιά της πλατείας Yacoub Al Mansour όπου βρίσκονται το Mausoleum of Mohammed V και ο Tower Hassan (ο μιναρές ενός ημιτελούς τζαμιού).
Το Mausoleum of Mohamed V (ένα από τα λίγα ιερά μέρη που είναι ανοιχτά στο κοινό) και ο Tower Hassan, είναι αξιοθέατα τέλεια διατηρημένα και βρίσκονται στην πλατεία Yacoub Al Mansour.
Αυτό το ιστορικό και τουριστικό συγκρότημα είναι ένας θεαματικός χώρος και αποτελούν ένα σημαντικό δημοφιλές αρχιτεκτονικό αξιοθέατο της Rabat, με ελεύθερη είσοδο. Οι επισκέπτες εκείνη την ώρα ήταν πολύ-πολύ λίγοι ! ! !
Στο χώρο ανάμεσα σε αυτές τις δύο κατασκευές υπάρχει ένα συνοδευτικό τζαμί που επίσης χτίστηκε ως μέρος του συγκροτήματος. Το τζαμί βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο για να μην εμποδίζει τη θέα των άλλων δύο κατασκευών.
Ο Hassan Tower, είναι ο μιναρές ενός ημιτελούς τζαμιού. Ο πύργος προοριζόταν να είναι ο μεγαλύτερος μιναρές στον κόσμο και το τζαμί, εάν είχε ολοκληρωθεί, θα ήταν το μεγαλύτερο στον δυτικό Μουσουλμανικό κόσμο.
Η κατασκευή του ξεκίνησε από τον Abu Yusuf Yaqub al-Mansur στα τέλη του 12ου αιώνα και όταν αυτός πέθανε το 1199, η κατασκευή του τζαμιού σταμάτησε.
Ο μιναρές παρέμεινε όρθιος σε ύψος 44μ και το υπόλοιπο τζαμί έμεινε ατελές (στην αρχή των τειχών και στους 348 κίονες).
Το μνημείο είναι γνωστό ως ο Hassan Tower ή το τζαμί al-Hassan και το πως δόθηκε στο μνημείο αυτό το όνομα είναι άγνωστο.
Τα ερείπια των τειχών και των στηλών του ημιτελούς τζαμιού.
Το Mausoleum of Mohamed V, βρίσκεται σε μια υπερυψωμένη πλατφόρμα στη νοτιοανατολική γωνία της πλατείας. Είναι μια ορθογώνια δομή κατασκευασμένη από οπλισμένο σκυρόδεμα καλυμμένο με λευκό μάρμαρο στο εξωτερικό της, που χαρακτηρίζεται από στοές (Μαυριτανικές καμάρες) και από μια πυραμιδική πράσινη στέγη. Χρειάστηκε η σκληρή δουλειά περίπου τετρακόσιων ανδρών για να χτιστεί και να ολοκληρωθεί το μαυσωλείο που σήμερα αποτελεί αρχιτεκτονικό και ιστορικό αριστούργημα.
Το συγκρότημα μαυσωλείων σχεδιάστηκε από τον Βιετναμέζο αρχιτέκτονα Cong Vo Toan που χρησιμοποίησε παραδοσιακές φόρμες με μοντέρνα υλικά.
Η κατασκευή ξεκίνησε το 1961 και περιλάμβανε ανακαινίσεις στην πλαγιά του τζαμιού της εποχής Almohad και ολοκληρώθηκε το 1971. Τον ίδιο χρόνο θαύτηκε στο Μαυσωλείο το σώμα του Mohammed V, στη συνέχεια του γιού του Abdallah το 1983 και του Hassan II το 1999.
Είναι εύκολα αναγνωρίσιμο από τους λευκούς τοίχους και την οροφή του με τα πράσινα πλακάκια. Το εσωτερικό έχει φινιριστεί σε δάπεδα και τοίχους από λευκό μάρμαρο και γρανίτη και ένα όμορφο μπλοκ από γρανίτη με επιτύμβια πλάκα υποδεικνύει τον τελικό χώρο ανάπαυσης του μεγάλου βασιλιά. Οι συρόμενες πόρτες και η οροφή έχουν επίσης λαξευτεί σε εκπληκτικά μοτίβα και σχέδια.
Ο μόχθος των εργατών είναι καθημερινός, για να μπορεί να συντηρείται ο σμηλευμένος ορείχαλκος με την ανυπέρβλητη γυαλάδα.
Στο εσωτερικό, ο θάλαμος του Μαυσωλείου καλύπτεται από τρούλο από ξύλο μαόνι με χρωματιστό γυαλί, ενώ οι τοίχοι καλύπτονται με πλακάκια zellij.
Το κενοτάφιο του Μωάμεθ V είναι σκαλισμένο σε λευκό όνυχα και δημιουργήθηκε από τον τεχνίτη Ibn Abdelkrim. Οι θεαματικοί πολυέλαιοι φωτίζουν το χώρο που είναι γεμάτος με χαλιά και σημαίες.
Ο εσωτερικός θόλος του μαυσωλείου.
Ένα μικρό συγκρότημα συντριβανιών διακοσμεί και ψυχραίνει σε ένα βαθμό τον περιβάλλοντα χώρο.
Αυτή η μεγαλοπρεπής κατασκετή συνδέεται άμεσα με την καλοδιατηρημένη πλατεία (ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες) που λειτουργεί ως πνεύμονας πρασίνου και αναψυχής.
Δε θα μπορούσε να λείπει και ο ¨μεγάλος αδελφός¨ ο οποίος καραδοκεί, εκεί στα ψηλά, χωμένος στα σκουρόχρωμα πράσινα, πλαστικά, φύλλα του σιδερένιου φοίνικα που βρισκόταν ¨φυτευτός¨ ανάμεσα στους φυσικούς φοίνικες ! Ξεχώριζε, μόνο αν τον καλοκοιτούσες, από το υπέρμετρο ύψος του γιατί κατά τα άλλα δεν ήταν εύκολα διακριτός.
Του γελάσαμε, τον χαιρετήσαμε και πήγαμε να πάρουε το αυτοκίνητο που ήταν λίγο πιο εκεί, παρκαρισμένο, στην άκρη του δρόμου.
Η παραμονή μας δε ήταν δυνατό να είναι Αρμένικη. Γι´αυτό ύστερα από ένα εβδομηντάλεπτο αναχωρήσαμε για τον νέο προορισμό της ημέρας την παραθαλάσια πόλη της Essaouira, που ήταν ούτε πάρα πολύ μακρυά αλλά ούτε και κοντά.
Το πεντάωρο -χα, χα, αυτό το ξέραμε- το είχαμε στην ¨τσέπη¨ μας !
Το πόσο χρόνο επιπλέον, θα κάναμε, ήταν το ζητούμενο και σ´αυτό δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν είχαμε απάντηση, έμενε να το δούμε στην πράξη.
Rabat - Essaouira – Google My Maps
Ο γνώριμος νυχτερινός ήχος της θάλασσας που έσκαγε ανακουφιστικά στην ακτή και έμπαινε από την ανοιχτή κατά το ήμισυ μπαλκονόπορτα ήταν εξαίσιος συνοδός για τον καλό και ευεργετικό μας ύπνο.
Σηκωθήκαμε νωρίς και ήμασταν γρήγορα έτοιμοι για το πρωΪνό μας, που μας σερβιρίστηκε στην αίθουσα La Terraza Atlantica στον τελευταίο όροφο με θέα κομμάτι της πόλης και του Ατλαντικού Ωκεανού.
Η ατμόσφαιρα του χώρου ταίριαζε απόλυτα με την εξίσου καλή ορατότητα για παρατήρηση στον εγγύς ορίζοντα προς την πόλη,
το Kasbah des Oudaias,
το Cimetière al Chouhada και τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Φουριόζικα ετοιμαστήκαμε και φύγαμε από το ξενοδοχείο όταν τα ρολόγια της πρωτεύουσας έδειχναν μόλις ± 08:50 π.μ.
Είχαμε σκοπό να επισκεφθούμε τα αξιοθέατα που χθες βολιδοσκοπήσαμε για τους πιθανούς χρόνους που θα θέλαμε να έχουμε στη διάθεσή μας, αφού θα ήθελαν κι´αυτά την ώρα του ως must to see it. Με το αυτοκίνητο η διαδρομή, ως εκεί, ήταν ένα τίποτα. Όμως πλησιάζοντας αντιληφθήκαμε ότι το βράδυ δεν είχαμε σφαιρική εικόνα όλου του χώρου και μείναμε έκθαμβοι όταν πλησιάσαμε στην, κυριολεκτικά άπαιχτη, γειτονιά της πλατείας Yacoub Al Mansour όπου βρίσκονται το Mausoleum of Mohammed V και ο Tower Hassan (ο μιναρές ενός ημιτελούς τζαμιού).
Το Mausoleum of Mohamed V (ένα από τα λίγα ιερά μέρη που είναι ανοιχτά στο κοινό) και ο Tower Hassan, είναι αξιοθέατα τέλεια διατηρημένα και βρίσκονται στην πλατεία Yacoub Al Mansour.
Αυτό το ιστορικό και τουριστικό συγκρότημα είναι ένας θεαματικός χώρος και αποτελούν ένα σημαντικό δημοφιλές αρχιτεκτονικό αξιοθέατο της Rabat, με ελεύθερη είσοδο. Οι επισκέπτες εκείνη την ώρα ήταν πολύ-πολύ λίγοι ! ! !
Στο χώρο ανάμεσα σε αυτές τις δύο κατασκευές υπάρχει ένα συνοδευτικό τζαμί που επίσης χτίστηκε ως μέρος του συγκροτήματος. Το τζαμί βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο για να μην εμποδίζει τη θέα των άλλων δύο κατασκευών.
Ο Hassan Tower, είναι ο μιναρές ενός ημιτελούς τζαμιού. Ο πύργος προοριζόταν να είναι ο μεγαλύτερος μιναρές στον κόσμο και το τζαμί, εάν είχε ολοκληρωθεί, θα ήταν το μεγαλύτερο στον δυτικό Μουσουλμανικό κόσμο.
Η κατασκευή του ξεκίνησε από τον Abu Yusuf Yaqub al-Mansur στα τέλη του 12ου αιώνα και όταν αυτός πέθανε το 1199, η κατασκευή του τζαμιού σταμάτησε.
Ο μιναρές παρέμεινε όρθιος σε ύψος 44μ και το υπόλοιπο τζαμί έμεινε ατελές (στην αρχή των τειχών και στους 348 κίονες).
Το μνημείο είναι γνωστό ως ο Hassan Tower ή το τζαμί al-Hassan και το πως δόθηκε στο μνημείο αυτό το όνομα είναι άγνωστο.
Τα ερείπια των τειχών και των στηλών του ημιτελούς τζαμιού.
Το Mausoleum of Mohamed V, βρίσκεται σε μια υπερυψωμένη πλατφόρμα στη νοτιοανατολική γωνία της πλατείας. Είναι μια ορθογώνια δομή κατασκευασμένη από οπλισμένο σκυρόδεμα καλυμμένο με λευκό μάρμαρο στο εξωτερικό της, που χαρακτηρίζεται από στοές (Μαυριτανικές καμάρες) και από μια πυραμιδική πράσινη στέγη. Χρειάστηκε η σκληρή δουλειά περίπου τετρακόσιων ανδρών για να χτιστεί και να ολοκληρωθεί το μαυσωλείο που σήμερα αποτελεί αρχιτεκτονικό και ιστορικό αριστούργημα.
Το συγκρότημα μαυσωλείων σχεδιάστηκε από τον Βιετναμέζο αρχιτέκτονα Cong Vo Toan που χρησιμοποίησε παραδοσιακές φόρμες με μοντέρνα υλικά.
Η κατασκευή ξεκίνησε το 1961 και περιλάμβανε ανακαινίσεις στην πλαγιά του τζαμιού της εποχής Almohad και ολοκληρώθηκε το 1971. Τον ίδιο χρόνο θαύτηκε στο Μαυσωλείο το σώμα του Mohammed V, στη συνέχεια του γιού του Abdallah το 1983 και του Hassan II το 1999.
Είναι εύκολα αναγνωρίσιμο από τους λευκούς τοίχους και την οροφή του με τα πράσινα πλακάκια. Το εσωτερικό έχει φινιριστεί σε δάπεδα και τοίχους από λευκό μάρμαρο και γρανίτη και ένα όμορφο μπλοκ από γρανίτη με επιτύμβια πλάκα υποδεικνύει τον τελικό χώρο ανάπαυσης του μεγάλου βασιλιά. Οι συρόμενες πόρτες και η οροφή έχουν επίσης λαξευτεί σε εκπληκτικά μοτίβα και σχέδια.
Ο μόχθος των εργατών είναι καθημερινός, για να μπορεί να συντηρείται ο σμηλευμένος ορείχαλκος με την ανυπέρβλητη γυαλάδα.
Στο εσωτερικό, ο θάλαμος του Μαυσωλείου καλύπτεται από τρούλο από ξύλο μαόνι με χρωματιστό γυαλί, ενώ οι τοίχοι καλύπτονται με πλακάκια zellij.
Το κενοτάφιο του Μωάμεθ V είναι σκαλισμένο σε λευκό όνυχα και δημιουργήθηκε από τον τεχνίτη Ibn Abdelkrim. Οι θεαματικοί πολυέλαιοι φωτίζουν το χώρο που είναι γεμάτος με χαλιά και σημαίες.
Ο εσωτερικός θόλος του μαυσωλείου.
Ένα μικρό συγκρότημα συντριβανιών διακοσμεί και ψυχραίνει σε ένα βαθμό τον περιβάλλοντα χώρο.
Αυτή η μεγαλοπρεπής κατασκετή συνδέεται άμεσα με την καλοδιατηρημένη πλατεία (ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες) που λειτουργεί ως πνεύμονας πρασίνου και αναψυχής.
Δε θα μπορούσε να λείπει και ο ¨μεγάλος αδελφός¨ ο οποίος καραδοκεί, εκεί στα ψηλά, χωμένος στα σκουρόχρωμα πράσινα, πλαστικά, φύλλα του σιδερένιου φοίνικα που βρισκόταν ¨φυτευτός¨ ανάμεσα στους φυσικούς φοίνικες ! Ξεχώριζε, μόνο αν τον καλοκοιτούσες, από το υπέρμετρο ύψος του γιατί κατά τα άλλα δεν ήταν εύκολα διακριτός.
Του γελάσαμε, τον χαιρετήσαμε και πήγαμε να πάρουε το αυτοκίνητο που ήταν λίγο πιο εκεί, παρκαρισμένο, στην άκρη του δρόμου.
Η παραμονή μας δε ήταν δυνατό να είναι Αρμένικη. Γι´αυτό ύστερα από ένα εβδομηντάλεπτο αναχωρήσαμε για τον νέο προορισμό της ημέρας την παραθαλάσια πόλη της Essaouira, που ήταν ούτε πάρα πολύ μακρυά αλλά ούτε και κοντά.
Το πεντάωρο -χα, χα, αυτό το ξέραμε- το είχαμε στην ¨τσέπη¨ μας !
Το πόσο χρόνο επιπλέον, θα κάναμε, ήταν το ζητούμενο και σ´αυτό δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν είχαμε απάντηση, έμενε να το δούμε στην πράξη.