kalspiros
Member
- Μηνύματα
- 2.554
- Likes
- 3.986
- Επόμενο Ταξίδι
- remaining UK
- Ταξίδι-Όνειρο
- yeah, whatever...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Getting to Japan...
- ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΣΟΥ
- HELLO, MY NAME IS JAPAN
- ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ... ΝΤΟΠΙΩΝ
- ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
- YOUR KINDNESS WILL BE GREATLY APPRECIATED
- ΠΟΙΟ ΝΗΣΙ?
- ΝΙΚΚΟ ΧΑΡΗΝ ΠΙΣΤΗΣ
- ΣΤΗΝ ΆΛΛΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
- ΟΔΗΓΗΣΑ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
- ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ 30 ΧΡΟΝΩΝ
- ΠΑΙΔΙΑ... ΨΑΡΙΛΑ!
- ΚΩΝΟΣ
- Η διαδρομή (και μόνο!) για Takayama
- Αφιερωμένο στις γυναίκες της
- Takayama κλεισίματα και Nagoya
- Τι βλέπουν τα μάτια
- Ιαπωνία ultimatum 1/2
- Ιαπωνία ultimatum 2/2
- Φαβορί
- Η μάχη της εικόνας
- Heavyweight
- In between
- Kyoto: Arashiyama
- Kyoto: Kinkakuji
- Kyoto: CASE CLOSED!
- Πόλη ΝΟ.1
- Αποχαιρετιστήριο Δώρο
Μικρά σπιτάκια, ξύλινα, σε άλλο μέρος πέτρινα, στο δίπλα χωριό με έντονα χρώματα, αλλού λευκά με σιέλ λεπτομέρειες, παραδοσιακά ή σύγχρονα, αλλά ίσως λίγο φορτωμένα διακοσμητικά, λίγο μπαρόκ… ό,τι έγραψα, διαγράψτε το. Είπαμε, στην Ιαπωνία δεν συναντάμε πολλές διαφοροποιήσεις, είναι όλα περίπου τα ίδια. Διαφορές στο ύψος δεκτές. Ανεβαίνουμε Takayama.
Μετράμε αισίως τέσσερις μέρες παραμονής στην μυστήρια Ιαπωνία. Ξημερώνει πέμπτη και αποστολή σημερινή να ανεβούμε Takayama. Πολλές ήταν οι φωνές που μας απέτρεπαν, άλλες φωνές μιλούσανε για χαμένο χρόνο ή έστω για χρόνο που αν, ντε και σώνει, θέλετε να το περάσετε εκεί, καλύτερα να το κάνετε στα γύρω χωριά και όχι στην Takayama. Εμείς όμως δηλώνουμε ξεροκέφαλοι και, χωρίς για κανένα λόγο να παραβλέπουμε ή να αδιαφορούμε για τις προτροπές (άλλωστε όσοι προσπαθούσαν να μας αλλάξουν την γκλάβα, είναι αρκετά εξοικειωμένοι με την χώρα άρα οφείλαμε να τους ακούσουμε) κοιταζόμαστε με τον Κώστα με μια σύμπνοια ζωγραφισμένη στο βλέμμα και στις άκρες των στομάτων μας, εκείνες τις άκρες που υποδηλώνουν την αρχή ενός μειδιάματος (το χω παρακάνει με το διάβασμα, μεταλλάσσομαι…) Ομόφωνα λοιπόν, Takayama.
Πρωινό το ξύπνημα και τρένο για τις Ιαπωνικές Άλπεις (κάθε φορά που την πρόφερα αυτή την ονομασία, έλιωνα από ανυπομονησία). Η διαδρομή περί τις δύο ώρες. Δεν προλαβαίνουμε να βγούμε από την Nagoya και αρχίζουν να εμφανίζονται τα βουνά, αρχικά σαν ομαλοί λόφοι με φαρδιά ποτάμια στις λεκάνες απορροής. Μετά από κανά μισάωρο ξεκινάμε την αμπάριζα με τις θέσεις του τρένου καθώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα, η διαδρομή άλλαζε πρανές άρα ανά τακτά χρονικά διαστήματα η μια πλευρά του τρένου έβλεπε όρθιους βράχους ενώ η άλλη… όλα τα υπόλοιπα. Τα υπόλοιπα: όντας στην Ιαπωνία- Ιαπωνία- Ιαπωνία (ορισμένες φορές το επαναλαμβάνεις στον εαυτό σου για να το πιστέψεις) δεν δέχεσαι να αντικρίσεις το οτιδήποτε με βαριεστημένο βλέμμα που απορρέει από μια πιθανή επανάληψη εικόνων. Είτε απ’ την χώρα σου, είτε απ’ την ήπειρό σου. Αδυνατείς, η αλήθεια είναι, να δεχθείς ομοιότητες με άλλα μέρη. Αυτή είναι η Ιαπωνική φύση, αυτά είναι τα Ιαπωνικά βουνά και τα Ιαπωνικά ποτάμια. Σας λέω αλήθεια, έπρεπε να φύγω από εδώ για να το καταλάβω το κοινό της ουσίας. Έχουμε λοιπόν πανέμορφα τοπία, με ποτάμι που λιμνάζει σε αρκετά σημεία δημιουργώντας μακρόστενες λίμνες, κατάφυτες πλαγιές από έλατα και διάσπαρτα χωριά στην διαδρομή. Τα χωριά, σταθερά άσχημα, με κολώνες ηλεκτρισμού παντού, προχειρόσπιτα και παντελή έλλειψη δομών μπρος στο νερό του ποταμού. Βουβά μικρά σπίτια μέχρι το νερό, χωριά όπου κάποιοι κάτοικοι τους ίσως να μάθανε αρκετά αργά ότι τρέχει ποτάμι κάπου εκεί κοντά. Δεν παύει όμως για κανένα λόγο και αυτό να τέμνει την σφαίρα της διαφορετικότητας σε τρόπο που μας ευφραίνει. Και φτάνουμε.
Κάπου σαν να σε στάμπαρα Κώστα ότι έδινες πληροφορίες εντός του forum για την Takayama και για την Αμερικανίδα που εργάζεται στο τουριστικό γραφείο, για ρίχτα ξανά γιατί δεν τα θυμάμαι (στην ουσία σε τεστάρω για το κατά πόσο με διαβάζεις ώστε να κανονίσω την πορεία μου)
Και όντως κάπως έτσι ξεκινάτε την βόλτα στην Takayama. Ο χάρτης που σας δίνεται είναι ευανάγνωστος και εύκολος. Μοιράζει την πόλη σε τέσσερεις πόλους ενδιαφέροντος οι οποίοι είναι οι εξής:
Μετράμε αισίως τέσσερις μέρες παραμονής στην μυστήρια Ιαπωνία. Ξημερώνει πέμπτη και αποστολή σημερινή να ανεβούμε Takayama. Πολλές ήταν οι φωνές που μας απέτρεπαν, άλλες φωνές μιλούσανε για χαμένο χρόνο ή έστω για χρόνο που αν, ντε και σώνει, θέλετε να το περάσετε εκεί, καλύτερα να το κάνετε στα γύρω χωριά και όχι στην Takayama. Εμείς όμως δηλώνουμε ξεροκέφαλοι και, χωρίς για κανένα λόγο να παραβλέπουμε ή να αδιαφορούμε για τις προτροπές (άλλωστε όσοι προσπαθούσαν να μας αλλάξουν την γκλάβα, είναι αρκετά εξοικειωμένοι με την χώρα άρα οφείλαμε να τους ακούσουμε) κοιταζόμαστε με τον Κώστα με μια σύμπνοια ζωγραφισμένη στο βλέμμα και στις άκρες των στομάτων μας, εκείνες τις άκρες που υποδηλώνουν την αρχή ενός μειδιάματος (το χω παρακάνει με το διάβασμα, μεταλλάσσομαι…) Ομόφωνα λοιπόν, Takayama.
Πρωινό το ξύπνημα και τρένο για τις Ιαπωνικές Άλπεις (κάθε φορά που την πρόφερα αυτή την ονομασία, έλιωνα από ανυπομονησία). Η διαδρομή περί τις δύο ώρες. Δεν προλαβαίνουμε να βγούμε από την Nagoya και αρχίζουν να εμφανίζονται τα βουνά, αρχικά σαν ομαλοί λόφοι με φαρδιά ποτάμια στις λεκάνες απορροής. Μετά από κανά μισάωρο ξεκινάμε την αμπάριζα με τις θέσεις του τρένου καθώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα, η διαδρομή άλλαζε πρανές άρα ανά τακτά χρονικά διαστήματα η μια πλευρά του τρένου έβλεπε όρθιους βράχους ενώ η άλλη… όλα τα υπόλοιπα. Τα υπόλοιπα: όντας στην Ιαπωνία- Ιαπωνία- Ιαπωνία (ορισμένες φορές το επαναλαμβάνεις στον εαυτό σου για να το πιστέψεις) δεν δέχεσαι να αντικρίσεις το οτιδήποτε με βαριεστημένο βλέμμα που απορρέει από μια πιθανή επανάληψη εικόνων. Είτε απ’ την χώρα σου, είτε απ’ την ήπειρό σου. Αδυνατείς, η αλήθεια είναι, να δεχθείς ομοιότητες με άλλα μέρη. Αυτή είναι η Ιαπωνική φύση, αυτά είναι τα Ιαπωνικά βουνά και τα Ιαπωνικά ποτάμια. Σας λέω αλήθεια, έπρεπε να φύγω από εδώ για να το καταλάβω το κοινό της ουσίας. Έχουμε λοιπόν πανέμορφα τοπία, με ποτάμι που λιμνάζει σε αρκετά σημεία δημιουργώντας μακρόστενες λίμνες, κατάφυτες πλαγιές από έλατα και διάσπαρτα χωριά στην διαδρομή. Τα χωριά, σταθερά άσχημα, με κολώνες ηλεκτρισμού παντού, προχειρόσπιτα και παντελή έλλειψη δομών μπρος στο νερό του ποταμού. Βουβά μικρά σπίτια μέχρι το νερό, χωριά όπου κάποιοι κάτοικοι τους ίσως να μάθανε αρκετά αργά ότι τρέχει ποτάμι κάπου εκεί κοντά. Δεν παύει όμως για κανένα λόγο και αυτό να τέμνει την σφαίρα της διαφορετικότητας σε τρόπο που μας ευφραίνει. Και φτάνουμε.
Κάπου σαν να σε στάμπαρα Κώστα ότι έδινες πληροφορίες εντός του forum για την Takayama και για την Αμερικανίδα που εργάζεται στο τουριστικό γραφείο, για ρίχτα ξανά γιατί δεν τα θυμάμαι (στην ουσία σε τεστάρω για το κατά πόσο με διαβάζεις ώστε να κανονίσω την πορεία μου)
Και όντως κάπως έτσι ξεκινάτε την βόλτα στην Takayama. Ο χάρτης που σας δίνεται είναι ευανάγνωστος και εύκολος. Μοιράζει την πόλη σε τέσσερεις πόλους ενδιαφέροντος οι οποίοι είναι οι εξής:
- Κέντρο οικισμού
- Διαδρομή Kitayama (3 χιλιόμετρα, 1 ώρα)
- Διαδρομή Higashiyama (4 χιλιόμετρα, 2 ώρες)
- Περιοχή Hida folk village
Attachments
-
46 KB Προβολές: 3.284
Last edited by a moderator: