kalspiros
Member
- Μηνύματα
- 2.554
- Likes
- 3.998
- Επόμενο Ταξίδι
- remaining UK
- Ταξίδι-Όνειρο
- yeah, whatever...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Getting to Japan...
- ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΣΟΥ
- HELLO, MY NAME IS JAPAN
- ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ... ΝΤΟΠΙΩΝ
- ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
- YOUR KINDNESS WILL BE GREATLY APPRECIATED
- ΠΟΙΟ ΝΗΣΙ?
- ΝΙΚΚΟ ΧΑΡΗΝ ΠΙΣΤΗΣ
- ΣΤΗΝ ΆΛΛΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
- ΟΔΗΓΗΣΑ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
- ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ 30 ΧΡΟΝΩΝ
- ΠΑΙΔΙΑ... ΨΑΡΙΛΑ!
- ΚΩΝΟΣ
- Η διαδρομή (και μόνο!) για Takayama
- Αφιερωμένο στις γυναίκες της
- Takayama κλεισίματα και Nagoya
- Τι βλέπουν τα μάτια
- Ιαπωνία ultimatum 1/2
- Ιαπωνία ultimatum 2/2
- Φαβορί
- Η μάχη της εικόνας
- Heavyweight
- In between
- Kyoto: Arashiyama
- Kyoto: Kinkakuji
- Kyoto: CASE CLOSED!
- Πόλη ΝΟ.1
- Αποχαιρετιστήριο Δώρο
($%^# ακόμα Takayama είμαστε; Πότε θα τελειώσει αυτή η ιστορία; )
Λοιπόν, λοιπόν, άντε να προχωράμε για τον ναό Sakurayama Hachimangu, ανάμεσα από τυπικά γιαπωνέζικα σπίτια. Ο ναός τυπικός κι αυτός, με τα φαναράκια του, τις λιγοστές (αυτή τη φορά) χρυσές λεπτομέρειες, τα πέτρινα torii και τα κωδωνοστάσια. Αυτό που διαφέρει εδώ είναι η τύχη του να βρεθούμε μπροστά σε γιαπωνέζικο γάμο, πράμα όχι και τόσο σπάνιo αν κρίνω από τις συχνές φωτογραφίες που έχω δει από χρήστες στο forum αλλά και από την προσωπική εμπειρία η οποία μέτρησε σύνολο τρεις γάμους κατά τη διάρκεια παραμονής μας στη χώρα. Μπροστά στέκεται μια μικρόσωμη γιαπωνέζα με κόκκινη φούστα και λευκή ριχτή πουκαμίσα. Από πίσω ένας μεσήλικας ντυμένος στα μαύρα ενώ πιο πίσω η νύφη με την χαρακτηριστική λευκή της φορεσιά και το κυλινδρικό καπέλο μαζί με την μητέρα της. Ανάμεσα στην νύφη και τέσσερις επιπλέον καλεσμένων, βρίσκεται ένας κύριος με κόκκινη ευμεγέθης ομπρέλα που την κρατάει με τρόπο που δεν προσφέρει προστασία από τον ήλιο σε κανέναν. Παρ’ ολ’ αυτά, βρίσκεται σταθερά πάνω από το κεφάλι της νύφης. Όταν συγκεντρώνονται όλοι μαζί ακολουθεί το παρακάτω τελετουργικό:
Με το πέρας αυτής της εξοργιστικά αργής πορείας, εισέρχονται στο ναό. Εμείς προχωράμε νότια μέχρι να συναντήσουμε το ποτάμι Enakogawa που το ακολουθούμε μέχρι να βρεθούμε στους συγκεντρωμένους ναούς στους πρόποδες του Higashiyama. Θα αράξουμε για λίγη ωρίτσα στην απόλυτη ησυχία και ηρεμία του νεκροταφείου πίσω από τον ναό Daioji ενώ θα αδιαφορήσουμε για όλους τους υπόλοιπους καθώς θέλουμε να προλάβουμε συγκεκριμένο τρένο, να γυρίσουμε νωρίς Nagoya και να χαλαρώσουμε λίγο πριν την εφόρμηση στην εκεί πόλη (καλά, εγώ να χαλαρώσω, ο Κώστας το πήγε σερί). Θα φάμε σε ένα άκρως τουριστικό, επάνω σε ένα άκρως τουριστικό δρόμο καθώς αναζητήσαμε τα πιο ψαγμένα του LP to no avail. Τώρα αν υποστηρίξει ο Κώστας ότι απόλαυσε το γεύμα του, τι να πω; Κώστα, να το ψάξεις.
Στην Nagoya έχει νυχτώσει όταν φτάσαμε. Εγώ αράζω ξενοδοχείο για λίγο ενώ ο Κώστας μαθαίνει τα κατατόπια για να με ξεναγήσει όταν θα βγαίναμε να φάμε. Κι έτσι έγινε προσθέτοντας όμως στο πλάνο την επίσκεψη των 700¥(!!!) στην κορυφή του Sky Promenade απέναντι από τον σταθμό τραίνων της Nagoya. Όλα καλά, φωτεινά και ανθηρά. Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ιαπωνίας απλώνεται μπροστά μας (στο κάτωθι video μπορείτε να εντοπίσετε και το νούμερο των ορόφων που μεγαλώνει με γρήγορη ταχύτητα)
Τώρα η Nagoya σαν πόλη είναι μια απ’ τα ίδια. Φώτα neon, ουρανοξύστες, φαρδιά πεζοδρόμια, καθαριότητα και τα λοιπά. Όπως στις περισσότερες έτσι κι εδώ είναι λίγο δύσκολο να εντοπίσεις το κέντρο της πόλης καθώς δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο. Μόνο δυο αγάλματα σε μια νησίδα ενός κεντρικού δρόμου, τα πρώτα ανθρωπόμορφα που είδα στην χώρα και μια ρέπλικα του Tokyo Tower να την πω, απομίμηση του Eiffel, έλλειψη έμπνευσης, όπως και να το πω, ορθώνεται σε ένα πάρκο της πόλης ο πύργος της Nagoya.
Τούτη είναι και η φορά που ασκώ βέτο στα γιαπωνέζικα φαγητά και τραβάω τον taver με το ζόρι σε μια πιτσαρία της κακιάς ώρας.
Και άντε, στο επόμενο κεφάλαιο πάμε Κιότο, την κοιτίδα των εντυπωσιακών ναών και εικόνων άρα τέρμα τα μέτριά μου σχόλια...
Λοιπόν, λοιπόν, άντε να προχωράμε για τον ναό Sakurayama Hachimangu, ανάμεσα από τυπικά γιαπωνέζικα σπίτια. Ο ναός τυπικός κι αυτός, με τα φαναράκια του, τις λιγοστές (αυτή τη φορά) χρυσές λεπτομέρειες, τα πέτρινα torii και τα κωδωνοστάσια. Αυτό που διαφέρει εδώ είναι η τύχη του να βρεθούμε μπροστά σε γιαπωνέζικο γάμο, πράμα όχι και τόσο σπάνιo αν κρίνω από τις συχνές φωτογραφίες που έχω δει από χρήστες στο forum αλλά και από την προσωπική εμπειρία η οποία μέτρησε σύνολο τρεις γάμους κατά τη διάρκεια παραμονής μας στη χώρα. Μπροστά στέκεται μια μικρόσωμη γιαπωνέζα με κόκκινη φούστα και λευκή ριχτή πουκαμίσα. Από πίσω ένας μεσήλικας ντυμένος στα μαύρα ενώ πιο πίσω η νύφη με την χαρακτηριστική λευκή της φορεσιά και το κυλινδρικό καπέλο μαζί με την μητέρα της. Ανάμεσα στην νύφη και τέσσερις επιπλέον καλεσμένων, βρίσκεται ένας κύριος με κόκκινη ευμεγέθης ομπρέλα που την κρατάει με τρόπο που δεν προσφέρει προστασία από τον ήλιο σε κανέναν. Παρ’ ολ’ αυτά, βρίσκεται σταθερά πάνω από το κεφάλι της νύφης. Όταν συγκεντρώνονται όλοι μαζί ακολουθεί το παρακάτω τελετουργικό:
Στην Nagoya έχει νυχτώσει όταν φτάσαμε. Εγώ αράζω ξενοδοχείο για λίγο ενώ ο Κώστας μαθαίνει τα κατατόπια για να με ξεναγήσει όταν θα βγαίναμε να φάμε. Κι έτσι έγινε προσθέτοντας όμως στο πλάνο την επίσκεψη των 700¥(!!!) στην κορυφή του Sky Promenade απέναντι από τον σταθμό τραίνων της Nagoya. Όλα καλά, φωτεινά και ανθηρά. Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ιαπωνίας απλώνεται μπροστά μας (στο κάτωθι video μπορείτε να εντοπίσετε και το νούμερο των ορόφων που μεγαλώνει με γρήγορη ταχύτητα)
Τούτη είναι και η φορά που ασκώ βέτο στα γιαπωνέζικα φαγητά και τραβάω τον taver με το ζόρι σε μια πιτσαρία της κακιάς ώρας.
Και άντε, στο επόμενο κεφάλαιο πάμε Κιότο, την κοιτίδα των εντυπωσιακών ναών και εικόνων άρα τέρμα τα μέτριά μου σχόλια...
Attachments
-
46 KB Προβολές: 3.284
Last edited by a moderator: