Ιαπωνία Τα διηπειρωτικά μου: East Pack (Ιαπωνία)

[kalspiros]

Κατηφορίζαμε λοιπόν προς το Shibuya crossing τούτη την φορά χωρίς τις βαλίτσες και με πιο καθαρό μυαλό. Ακόμα βέβαια δεν έχουμε συνειδητοποιήσει που βρισκόμαστε αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Μα έτσι κι αλλιώς οι εικόνες που βλέπουμε γύρω μας δεν είναι δα και τοσο επιβλητικές ώστε να μην σου αφήνουν περιθώρια αδιαφορίας. Όχι. Αδιαφορία όση θες. Κτήρια γυάλινα μεσαίου ύψους πανταχόθεν ελεύθερα και παραταγμένα σε πεντακάθαρα πεζοδρόμια. Επίσης διακρίναμε και την γνωστή και προβλέψιμη πολυχρωμία. Στα κτίρια, τις ρεκλάμες, τους ανθρώπους και τα καταστήματα.

Άφιξη στον σταθμό/ στάση Shibuya. Τι γίνεται τώρα εδώ αλλά και σε άλλους κομβικούς σταθμούς: Υπάρχει ξεχωριστή είσοδο για το JR, άλλη για την Ginza line του μετρό και άλλη για την Hanzomon (πάλι του μετρό). Τώρα όλες αυτές οι είσοδοι με κάποιον τρόπο συνδέονται μεταξύ τους αλλά θα σας προτείναμε να μην το επιχειρήσετε. Να ακολουθείτε τις σαφείς και μπόλικες οδηγίες και όλα θα πάνε καλά. Αυτό το λέω για δύο κύριους λόγους. Πρώτων όπως λίγο πολύ τα περισσότερα μετρό στον κόσμο, για να μπείτε στα εντός θα πρέπει να παρουσιάσετε το εισιτήριό σας στα ειδικά μηχανήματα. Άρα ναι μεν μπορεί να δίνεστε να προσεγγίσετε την επιθυμητή αποβάθρα αλλά να χρειάζεται να περάσετε από διάφορους άσχετους ελέγχους. Και καλά εμείς είχαμε το JR Pass και, τις περισσότερες φορές, ημερήσιες κάρτες για το μετρό και ήμασταν άνετοι περνώντας όπου θέλουμε. Εσείς? Δεύτερος βασικός λόγος είναι πως στους μεγάλους σταθμούς είναι πιθανότατο αντί να βγείτε στο κεντρικό κτίριο του σταθμού να βγείτε στην καρδιά παρακείμενου mall. Σε τούτη την περίπτωση, πιάστε γωνία, βάλτε τα κλάματα και όλο και κάποιος θα βρεθεί να σας λυπηθεί και να σας βοηθήσει. (βεβαίως και υπερβάλλω απλώς είναι λίγο tricky η κατάσταση εκεί μέσα). Σε μερικούς δε (κυρίως JR σταθμούς) υπάρχουν υπόγειες στοές γεμάτες εστιατόρια, οι λεγόμενες kitchen roads.

Καθώς, όπως είπε και ο Κώστας, δεν έχουμε πάρει ακόμα πρέφα τι ακριβώς παίζει με την Yamanote, διαλέγουμε πάλι μετρό και με την Ginza κατεβαίνουμε στην εμπορική καρδιά της πόλης, την Ginza. Πρόκειται ίσως για την μόνη περιοχή της πόλης με τετράγωνα. Ο προσανατολισμός έρχεται αρχικά από τον ήλιο (!!) και στην συνέχεια με δειλά βήματα ανακαλύπτουμε πινακίδες με τα ονόματα των δρόμων και επαναπροσδιοριζόμαστε. Τι έχουμε εδώ τουλάχιστον κατά την διάρκεια της ημέρας? (γιατί για το βράδυ θα μιλήσει ο Κώστας) Ουρανοξύστες. Καλαίσθητους ή αδιάφορους (ίσως αυτή η αντιμετώπιση να αποτελεί απόνερα της Νέας Υόρκης), ζωσμένους με κατακόρυφες διαφημίσεις με γιαπωνέζικους χαρακτήρες (αν και πολλές φορές τα αγγλικά ήταν «ενοχλητικά» πολλά) και κατασκευασμένους κυρίως από γυαλί. Οι δρόμοι αρκούντως φαρδιοί και κλειστοί για τα αυτοκίνητα τούτο το Σαββατιάτικο μεσημέρι. Μισάωρο στριφογύρισμα το οποίο αισθάνομαι ότι δεν μου πρόσφερε κάτι ουσιαστικό από άποψη τόπου και χώρου. Ήταν όμως ευφραντικό καθώς με έφερε λίγο κοντά στις γιαπωνέζικες ορδές και σε μια πιο άμεση επαφή με τούτο τον εξωγήινο (σύμφωνα με υπόνοιές μου) λαό αν και δεν αυταπατώμαι, τούτο θα μπορούσε να συνέβαινε οπουδήποτε. Άρα στο τέλος, η Ginza βγήκε χαμένη κατά την διάρκεια της ημέρας.

Επόμενη στάση το εντυπωσιακό International Forum του Τόκυο.

Βρίσκεται πάνω στον δρόμο σας (ή μπορεί να προστεθεί εύκολα) και αξίζει ένα βλέφαρο. Ανηφορίζουμε όμως τώρα προς το Imperial palace. Κυκλωμένο από τάφρο με νερό και εξωτερικούς κήπους με πεύκα που έμοιαζαν με bonsai, είναι η πράσινη καρδιά της πόλης.

Το Central Park της. Κατευθυνόμαστε προς την γέφυρα Nijubashi που έχει την φήμη και, εντάξει, έχει και την χάρη. Δεξιά της βρίσκεται το απροσπέλαστο Imperial Palace, εντυπωσιακό και όμορφο, το πρώτο κτίριο που μου υπενθύμισε και αρχιτεκτονικά ότι βρίσκομαι στην Ιαπωνία. Αναζητούμε είσοδο για τους κήπους, το ίδιο κι ένας Καναδός backpacker που τον συναντήσαμε αρκετές φορές να αναζητάει κι εκείνος με την σειρά του, όλοι μαζί να προσπαθούμε να καταλάβουμε τα ακαταλαβίστικα. Πόδια όμως να χεις και όλα θα τα βρεις. Η είσοδος που χρησιμοποιήσαμε βρίσκεται στα δυτικά. Καθώς δεν ήμασταν και πολύ στα καλά μας από άποψη ύπνου, είπαμε να εστιάσουμε στις εικόνες και να βράσουμε τις πολλές λεπτομέρειες. Σκαρφαλώνουμε λοιπόν αρχικά στα ψηλά τμήματα του πάρκου όπου υπάρχουν μεγάλες αλάνες με ανθρώπους ξαπλωμένους κάτω από τον ευχάριστο ήλιο. Βρίσκουμε ένα ψηλό σημείο όπου φαίνεται το skyline της Ginza και το πάρκο από κάτω μας και δεν το κουνάμε για κανά δεκάλεπτο.

Τα χρώματα του φθινοπώρου είναι μαγευτικά. Κόκκινα, κίτρινα, καφέ, πράσινα, μπορντό, γκρενά, βεραμάν, βερονέζ (!!! Καλά υπάρχουν ονόματα τέτοιων χρωμάτων?? Πρώτη φορά τα ανακαλύπτω:xmas_biggrin::xmas_lol, το skyline από μακριά είναι ικανοποιητικότατο! Κατηφορίζουμε τώρα προς τους κάτω κήπους με τις λιμνούλες και τα ποταμάκια. Καθώς το παράκανα απόψε, θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν!!:

(Ρε Κώστα τι θα γίνει με την πάρτι μου?? Τρίτο κεφάλαιο και βρισκόμαστε μόλις στο πρώτο πεντάωρο!! Πφφφ.. Αυτή η ιστορία θα είναι Οδύσσεια!!)

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• …

  Go to chapter

  Go
• 29

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 29

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[mary_a]

Σπύρο μου άνοιξες την όρεξη για να διαβάσω την συνέχεια που ελπίζω να γράψεις άμεσα

 

[YBONNH]

Καλωσορισες Σπυρο!:xmas_smile:
Καθολου ανευ ενδιαφεροντος η αναλυση σου.
Περιμενω υπομονετικα τη συνεχεια...:xmas_lol:

 

[Dorotija]

Δηλαδή οι ιστορίες με ενδιαφέρον πως είναι?

 

[Pandora]

Ότι πιο ενδιαφέρον μπορούσα να περιμένω : την δική σου οπτική !
Πολλά ευχαριστώ, Σπύρο !:xmas_biggrin:

 

[ευαγγελια]

Τα ακουσα χθες live απο την ελληνικη φιγουρα που προτιμησε να θυσιαστει στο βωμο της business και περιμενα και τη δικια σου αποψη....
Μην το αργουμε ομως εεεε??:xmas_razz::xmas_razz:

 

[taver]

Τα ακουσα χθες live απο την ελληνικη φιγουρα που προτιμησε να θυσιαστει στο βωμο της business και περιμενα και τη δικια σου αποψη....
Μην το αργουμε ομως εεεε??:xmas_razz::xmas_razz:

Α να σου πω, δεν προτίμησε τίποτα. Η αεροπορική εταιρία, με καθαρά δική της πρωτοβουλία, έκανε μια αλλαγή θέσης από το 53C στο 20D.

 

[ευαγγελια]

Α να σου πω, δεν προτίμησε τίποτα. Η αεροπορική εταιρία, με καθαρά δική της πρωτοβουλία, έκανε μια αλλαγή θέσης από το 53C στο 20D.

Aσε ....δεν πειθεις κανεναν... σε εχουμε μαθει πια.... και lounge και επανω οροφος στο αεροπλανο!! Και αφησες τον Σπυρο με τις ασιατισσες καλλονες..

 

[Pandora]

Aσε ....δεν πειθεις κανεναν... σε εχουμε μαθει πια.... και lounge και επανω οροφος στο αεροπλανο!! Και αφησες τον Σπυρο με τις ασιατισσες καλλονες..

:xmas_eek: τον τιμώρησε δηλαδή...:xmas_cheesygrin:

 

[meli]

Μια Ιαπωνια,μια Ν.Υορκη....
........με μπερδευεις...
....κι αυτο ειναι το ενδιαφερον!!!!:xmas_smile:

 

[ΕΡΣΗ]

Μια Ιαπωνια,μια Ν.Υορκη....
........με μπερδευεις...
....κι αυτο ειναι το ενδιαφερον!!!!:xmas_smile:

Κοιτα, για Ιαπωνια πηγαινε, αλλα εχασε το δρομο και εφτασε μεσω Νεας Υορκης! :xmas_biggrin:

 

[pattyyy]

Περιμένω με εξαιρετικό ενδιαφέρον τη συνέχεια της ιστορίας σου!