STAV
Member
- Μηνύματα
- 235
- Likes
- 907
- Επόμενο Ταξίδι
- ΜΟΓΓΟΛΙΑ
- Ταξίδι-Όνειρο
- Δ.ΑΦΡΙΚΗ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28
- Κεφάλαιο 29
- Κεφάλαιο 30
- Κεφάλαιο 31
- Κεφάλαιο 32
- Κεφάλαιο 33
- Κεφάλαιο 34
Το πρωινό ξύπνημα οφείλεται στον Ηρώδη, ναι σε αυτόν που δεν έκανε καρικατούρα τον Karlito, ο οποίος μέσα στη μαύρη νύχτα περίμενε πότε θα εξέλθει κάποιος από την πόρτα, να τον καμακώσει για παιχνίδι.
-Karlito, τσακίσου να πιεις το γάλα σου ακούστηκε σεντόρια η φωνή της μάνας.
Ο Μariano μόλις γύρισε από τα πρωινά ψώνια, καλά τι ώρα πάνε στην αγορά αυτοί οι άνθρωποι; Μας κάνει νόημα για Roof Garden, ήρθε και το γνωστό πρωινό μέχρι σκασμού, τα κοκόρια ήταν ήσυχα, κάτι τους έταξαν χθες βράδυ, ίσως λίγες ήσυχες νύχτες ζωής ακόμη. Ο Μariano μας πέταξε και ένα ζευγάρι κλειδιά
-για κοιτάξτε δε θα στέκομαι εγώ καραούλι όλη τη νύχτα πότε θα γυρνάτε εσείς από τα καρναβάλια, πάρτε κλειδιά και σα το σπίτι σας. Ήταν που ήταν στενοχωρημένος, ο λόγος η DDR, χάλασε και με το γείτονα θα προσπαθούσαν να τη φτιάξουν.
Εκείνη την ώρα πλακώνει και η μαμά της Marisel.
-έχει ωτίτιδα, έχει ωτίτιδα, έχει ωτίτιδα……….
Το νέο διαδόθηκε σε όλο το δρόμο με την ταχύτητα του φωτός.
-να φωνάξουμε το γιατρό, ήρθε αλαλάζοντας η γειτόνισσα από το αριστερό σπίτι
-όχι να τη πάμε νοσοκομείο, είπε ο άλλος γείτονας
-να της βάλουμε φως στο αυτί, ξεφώνισε από την άλλη ταράτσα η τρίτη στη σειρά ενδιαφερόμενη.
Καλά δεν είναι να αρρωστήσεις σε αυτή τη γειτονιά, το έχει μάθει όλο το Santiago. Βγάλαμε από το σακίδιο το σακούλι με τα ομοιοπαθητικά χάπια, γυάλισε το μάτι τους όταν είδαν τα χάπια γιατί λόγω εμπάργκο το φάρμακο σε σχήμα χαπιού κάτι σε είδος υπό εξαφάνιση φέρνει. Κατέβασε το πρώτο αμέσως , όταν τη βλέπω να ετοιμάζει mohito.
-είσαι καλά… τέρμα τα mohito, τέρμα οι καφέδες
Στα μαύρα τα έβαψε η μαμά. Τέλος πάντων τους αποχαιρετάμε καθόσον όλη την ημέρα θα λείπαμε από τον οίκο τούτο, τους αδειάζαμε τη γωνιά κοινώς, ήταν ημέρα αφιερωμένη στο Santiago de Cuba.
Από πού ξεκινά κάθε μιλημένος τουρίστας, από το Parque Cespedes. Άντε να δούμε πως θα φτάσουμε εκεί γιατί είχαμε αποφασίσει μόνο με τα πόδια θα γυρνούσαμε την πόλη.
Ευτυχώς μια γωνία από τη casa βρεθήκαμε στην Los Maceo,
-να βάλουμε σημάδι το αυτοκίνητο, χαλασμένο μου φαίνεται
-να βάλουμε σημάδι τον μπαρμπέρη για να το ξαναβρούμε ψιθυρίζει η μικρά.
-χμμ δεν είναι άσχημη ιδέα.
O δρόμος ανηφορικός, κουβανοί γέμιζαν σιγά σιγά τους δρόμους, στρίψαμε δεξιά στην Felix Pena από όπου στο βάθος, βάθος βλέπαμε το Parque Cespedes.
-πολύ μαυρούληδες δεν είναι εδώ; Τι ξέρουμε γι αυτή την πόλη;
-α, ωραία αρχίζει η επιμόρφωση: ToSantiago de Cuba ανακαλύφθηκε από τον ισπανό εξερευνητή Diego Velazquez το 1514, ενώ μετά από δύο χρόνια το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά. Από εδώ ξεκίνησαν οι Ισπανοί, Grijalba και Cortes για να ανακαλύψουν το Μεξικό. Από το 1522 μέχρι το 1589, το Santiago de Cuba ήταν η πρωτεύουσα της ισπανικής αποικίας.
-έχει και τραμ;;;
-καλά πως σου ήρθε αυτό;
-μα όλη η πόλη είναι γεμάτη με γραμμές από τραμ;
Να πω την καθαρή μου αλήθεια ούτε που το είχα προσέξει, κοιτούσα από εδώ , κοιτούσα από εκεί, πουθενά τραμ. Πολύ αργότερα ο Μariano θα μας το σκάσει το παραμύθι
-σιγά μη βλέπατε και τραμ, το κατήργησε η κυβέρνηση για εξοικονόμηση χρημάτων το 1954.
-Ξέρεις στα τέλη του 18ου αιώνα, μετά την επανάσταση στην Αϊτή, κάπου 18.000 ιδιοκτήτες φυτειών καφέ –γαλλικές οικογένειες κυρίως- μαζί με τους μαύρους σκλάβους τους εγκαταστάθηκαν εδώ, συνέχισα ακάθεκτος την επιμόρφωση. Γι αυτό βλέπεις τόσους μαύρους σε αυτή την περιοχή, είναι απόγονοι εκείνων των σκλάβων.
Με το πες πες φτάσαμε στην Calle Enramada (J.A.Saco), τον κεντρικό εμπορικό δρόμο της πόλης, γεμάτο από Κουβανούς που εκτείνεται από την Plaza de Marte μέχρι την calle Corona.
Επιτέλους φτάσαμε μετά από μισή ώρα ποδαρόδρομο και ένα λίτρο νερό λόγω της ζέστης στο Parque Cespedes το πολιτικό, θρησκευτικό, διοικητικό και κοινωνικό κέντρο της πόλης. Στην περίμετρό του βρίσκονταν όλα τα κτήρια που εκπροσωπούσαν την εξουσία μιας πόλης, όπως το Δημαρχείο, ο καθεδρικός ναός, το σπίτι του διοικητή και τα αρχοντικά των πλουσίων οικογενειών της πόλης.
Παλιά λεγόταν Plaza de la Catedral (πλατεία του Καθεδρικού Ναού) από το όνομα του καθεδρικός ναού, που χτίστηκε τον 16ο αιώνα. Λεγόταν και πλατεία των Όπλων (Plaza de Armas), όπως σε πολλές πόλεις της Κούβας γιατί εδώ οι ισπανοί στρατιώτες πραγματοποιούσαν τις στρατιωτικές τους ασκήσεις και παρελάσεις.
Καλά δεν είχαν τι να κάνουνε οι Κουβανοί και κάθε τρεις και λίγο άλλαζαν το όνομα της πλατείας. Έτσι ονομάστηκε Plazade la Reina Isabel , προς τιμήν της Βασίλισσαςτης Ισπανίας, εκείνης ντε που κατάσφαξε 2000-3000 χριστιανούς με τη μία. Κάπου δε τους πήγαινε το όνομα και το κάνουν Plaza de la Constitucion. Άπαπα, τι όνομα και αυτό δε κράτησε ούτε τρεις μήνες, άλλαξε και πάλι, Plaza de la Reina. Τι έτσι σκέτο όχι βέβαια, ξανάλλαξε το 1871 για μια ακόμη φορά, Plaza de la Reina Victoria, μέχρι το τέλος του ΧΙΧ αιώνα που συλλαμβάνει εκ νέου το όνομα του Plaza de Armas.
Επιτέλους αργότερα θα πάρει το τελικό άραγε όνομα της, ως Parque Cespedes, ονομαστός κύριος μη τα ξαναλέμε, του στήσανε και την προτομή του εκεί στη μέση, τρέχουνε και οι τουρίστες να βγάλουν φώτος, από δίπλα και οι original κουβανές με το πούρο στο χέρι με εντυπωσιακές ενδυμασίες στήνονται και αυτές μήπως τσεπώσουν κανένα cuc.
Στην μία πλευρά της πλατείας κυριαρχεί το Hotel Granda, εντυπωσιακό κτήριο, με καταπληκτικό αίθριο, όλα τα γρουπ τουριστών εκεί τα χώνουν, να τα δροσίσουν και να πάρουν μάτι τη ζωή της πλατείας από μακριά χωρίς να τους ενοχλεί κανένας. Απέναντι ακριβώς από την είσοδο, στημένο και το μουσικό γρουπάκι έτοιμο να αρχίσει τη μουσική μόλις σκάσει μάτι το πούλμαν. Καλά όταν φτάσαμε εμείς, ένας έτρωγε μπανάνα, ένας καθάριζε τα νύχια του, ένας κοιμόταν με εξωφρενικό ροχαλητό, ο δε τραγουδιστής λίμαρε τα δόντια του. Σιγά μη και ασχολιόταν κανένας μαζί μας. Τους γυρίσαμε τη πλάτη και θαυμάζαμε τα αυτοκίνητα εποχής που περίμεναν τους τουριστοπελάτες για μια βόλτα στην πόλη.
Μια δυο τρεις γύρες την πλατεία και έχοντας πει 32 hola, έχεις ήδη γνωρίσει όλα τα γερόντια της πλατείας. Προχωράμε ακάθεκτοι στην calle Heredia, εκεί όπου στο νούμερο 208 είναι η casa de la musica, καθάριζαν τα πάντα από τη χθεσινή ολονυχτία και μπυροποσία, ενώ στο 305 είναι το Paradiso, ένα πρακτορείο που διοργανώνει πολιτιστικά τουρ. Ο Μariano, αχ αυτός ο Μariano θα ξεκαθαρίσει την επόμενη ημέρα
-το καλύτερο είναι το Marina Marlin που με 10 cuc στα δείχνει όλα, αλλά τι το θέλετε, ποδαράκια δεν έχετε;
Με αυτά τα ποδαράκια που θα γίνουν τούμπανο από το περπάτημα στην Κούβα , να και το νούμερο 304 της calle Heredia, η casa de la trova. Γεμάτοι οι τοίχοι από φωτογραφίες μεγάλων κουβανών τραγουδιστών Ibrahim Ferrer, Miguel Matamoros, Nico Saquito, Compay Segundo, κ.α.
Από το βάθος ακουγόταν μια καταπληκτική μουσική.
Los Jubilados, κυρίες και κύριοι, 70 χρονών, τραγουδούσαν μερικά από τα παλαιότερα και ωραιότερα κουβανέζικα τραγούδια. Στρογγυλοκαθίσαμε. Λίγος κόσμος, τέτοια όμως δεν είναι να τα χάνει κάποιος, όταν μάλιστα μια μικρή πινακιδούλα με γράμματα γραμμένα με κιμωλία σε ειδοποιούσε ότι αργότερα θα εμφανιστούν οι Vocal Divas, μια μπάντα γυναικών που τραγουδούσαν a cappella. Όχι φωταψίες με νέον, όχι τεράστιες πινακίδες με τρανταχτά ονόματα της ημέρα και της νύχτας, όχι πολλά πολλά, παρά μόνο δύο λεξούλες γραμμένες με κιμωλία, έτσι απλά.
Τι τύχη!!!!
-Karlito, τσακίσου να πιεις το γάλα σου ακούστηκε σεντόρια η φωνή της μάνας.
Ο Μariano μόλις γύρισε από τα πρωινά ψώνια, καλά τι ώρα πάνε στην αγορά αυτοί οι άνθρωποι; Μας κάνει νόημα για Roof Garden, ήρθε και το γνωστό πρωινό μέχρι σκασμού, τα κοκόρια ήταν ήσυχα, κάτι τους έταξαν χθες βράδυ, ίσως λίγες ήσυχες νύχτες ζωής ακόμη. Ο Μariano μας πέταξε και ένα ζευγάρι κλειδιά
-για κοιτάξτε δε θα στέκομαι εγώ καραούλι όλη τη νύχτα πότε θα γυρνάτε εσείς από τα καρναβάλια, πάρτε κλειδιά και σα το σπίτι σας. Ήταν που ήταν στενοχωρημένος, ο λόγος η DDR, χάλασε και με το γείτονα θα προσπαθούσαν να τη φτιάξουν.
Εκείνη την ώρα πλακώνει και η μαμά της Marisel.
-έχει ωτίτιδα, έχει ωτίτιδα, έχει ωτίτιδα……….
Το νέο διαδόθηκε σε όλο το δρόμο με την ταχύτητα του φωτός.
-να φωνάξουμε το γιατρό, ήρθε αλαλάζοντας η γειτόνισσα από το αριστερό σπίτι
-όχι να τη πάμε νοσοκομείο, είπε ο άλλος γείτονας
-να της βάλουμε φως στο αυτί, ξεφώνισε από την άλλη ταράτσα η τρίτη στη σειρά ενδιαφερόμενη.
Καλά δεν είναι να αρρωστήσεις σε αυτή τη γειτονιά, το έχει μάθει όλο το Santiago. Βγάλαμε από το σακίδιο το σακούλι με τα ομοιοπαθητικά χάπια, γυάλισε το μάτι τους όταν είδαν τα χάπια γιατί λόγω εμπάργκο το φάρμακο σε σχήμα χαπιού κάτι σε είδος υπό εξαφάνιση φέρνει. Κατέβασε το πρώτο αμέσως , όταν τη βλέπω να ετοιμάζει mohito.
-είσαι καλά… τέρμα τα mohito, τέρμα οι καφέδες
Στα μαύρα τα έβαψε η μαμά. Τέλος πάντων τους αποχαιρετάμε καθόσον όλη την ημέρα θα λείπαμε από τον οίκο τούτο, τους αδειάζαμε τη γωνιά κοινώς, ήταν ημέρα αφιερωμένη στο Santiago de Cuba.
Από πού ξεκινά κάθε μιλημένος τουρίστας, από το Parque Cespedes. Άντε να δούμε πως θα φτάσουμε εκεί γιατί είχαμε αποφασίσει μόνο με τα πόδια θα γυρνούσαμε την πόλη.
Ευτυχώς μια γωνία από τη casa βρεθήκαμε στην Los Maceo,
-να βάλουμε σημάδι το αυτοκίνητο, χαλασμένο μου φαίνεται
-να βάλουμε σημάδι τον μπαρμπέρη για να το ξαναβρούμε ψιθυρίζει η μικρά.
-χμμ δεν είναι άσχημη ιδέα.
O δρόμος ανηφορικός, κουβανοί γέμιζαν σιγά σιγά τους δρόμους, στρίψαμε δεξιά στην Felix Pena από όπου στο βάθος, βάθος βλέπαμε το Parque Cespedes.
-πολύ μαυρούληδες δεν είναι εδώ; Τι ξέρουμε γι αυτή την πόλη;
-α, ωραία αρχίζει η επιμόρφωση: ToSantiago de Cuba ανακαλύφθηκε από τον ισπανό εξερευνητή Diego Velazquez το 1514, ενώ μετά από δύο χρόνια το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά. Από εδώ ξεκίνησαν οι Ισπανοί, Grijalba και Cortes για να ανακαλύψουν το Μεξικό. Από το 1522 μέχρι το 1589, το Santiago de Cuba ήταν η πρωτεύουσα της ισπανικής αποικίας.
-έχει και τραμ;;;
-καλά πως σου ήρθε αυτό;
-μα όλη η πόλη είναι γεμάτη με γραμμές από τραμ;
Να πω την καθαρή μου αλήθεια ούτε που το είχα προσέξει, κοιτούσα από εδώ , κοιτούσα από εκεί, πουθενά τραμ. Πολύ αργότερα ο Μariano θα μας το σκάσει το παραμύθι
-σιγά μη βλέπατε και τραμ, το κατήργησε η κυβέρνηση για εξοικονόμηση χρημάτων το 1954.
-Ξέρεις στα τέλη του 18ου αιώνα, μετά την επανάσταση στην Αϊτή, κάπου 18.000 ιδιοκτήτες φυτειών καφέ –γαλλικές οικογένειες κυρίως- μαζί με τους μαύρους σκλάβους τους εγκαταστάθηκαν εδώ, συνέχισα ακάθεκτος την επιμόρφωση. Γι αυτό βλέπεις τόσους μαύρους σε αυτή την περιοχή, είναι απόγονοι εκείνων των σκλάβων.
Με το πες πες φτάσαμε στην Calle Enramada (J.A.Saco), τον κεντρικό εμπορικό δρόμο της πόλης, γεμάτο από Κουβανούς που εκτείνεται από την Plaza de Marte μέχρι την calle Corona.
Επιτέλους φτάσαμε μετά από μισή ώρα ποδαρόδρομο και ένα λίτρο νερό λόγω της ζέστης στο Parque Cespedes το πολιτικό, θρησκευτικό, διοικητικό και κοινωνικό κέντρο της πόλης. Στην περίμετρό του βρίσκονταν όλα τα κτήρια που εκπροσωπούσαν την εξουσία μιας πόλης, όπως το Δημαρχείο, ο καθεδρικός ναός, το σπίτι του διοικητή και τα αρχοντικά των πλουσίων οικογενειών της πόλης.
Παλιά λεγόταν Plaza de la Catedral (πλατεία του Καθεδρικού Ναού) από το όνομα του καθεδρικός ναού, που χτίστηκε τον 16ο αιώνα. Λεγόταν και πλατεία των Όπλων (Plaza de Armas), όπως σε πολλές πόλεις της Κούβας γιατί εδώ οι ισπανοί στρατιώτες πραγματοποιούσαν τις στρατιωτικές τους ασκήσεις και παρελάσεις.
Καλά δεν είχαν τι να κάνουνε οι Κουβανοί και κάθε τρεις και λίγο άλλαζαν το όνομα της πλατείας. Έτσι ονομάστηκε Plazade la Reina Isabel , προς τιμήν της Βασίλισσαςτης Ισπανίας, εκείνης ντε που κατάσφαξε 2000-3000 χριστιανούς με τη μία. Κάπου δε τους πήγαινε το όνομα και το κάνουν Plaza de la Constitucion. Άπαπα, τι όνομα και αυτό δε κράτησε ούτε τρεις μήνες, άλλαξε και πάλι, Plaza de la Reina. Τι έτσι σκέτο όχι βέβαια, ξανάλλαξε το 1871 για μια ακόμη φορά, Plaza de la Reina Victoria, μέχρι το τέλος του ΧΙΧ αιώνα που συλλαμβάνει εκ νέου το όνομα του Plaza de Armas.
Επιτέλους αργότερα θα πάρει το τελικό άραγε όνομα της, ως Parque Cespedes, ονομαστός κύριος μη τα ξαναλέμε, του στήσανε και την προτομή του εκεί στη μέση, τρέχουνε και οι τουρίστες να βγάλουν φώτος, από δίπλα και οι original κουβανές με το πούρο στο χέρι με εντυπωσιακές ενδυμασίες στήνονται και αυτές μήπως τσεπώσουν κανένα cuc.
Στην μία πλευρά της πλατείας κυριαρχεί το Hotel Granda, εντυπωσιακό κτήριο, με καταπληκτικό αίθριο, όλα τα γρουπ τουριστών εκεί τα χώνουν, να τα δροσίσουν και να πάρουν μάτι τη ζωή της πλατείας από μακριά χωρίς να τους ενοχλεί κανένας. Απέναντι ακριβώς από την είσοδο, στημένο και το μουσικό γρουπάκι έτοιμο να αρχίσει τη μουσική μόλις σκάσει μάτι το πούλμαν. Καλά όταν φτάσαμε εμείς, ένας έτρωγε μπανάνα, ένας καθάριζε τα νύχια του, ένας κοιμόταν με εξωφρενικό ροχαλητό, ο δε τραγουδιστής λίμαρε τα δόντια του. Σιγά μη και ασχολιόταν κανένας μαζί μας. Τους γυρίσαμε τη πλάτη και θαυμάζαμε τα αυτοκίνητα εποχής που περίμεναν τους τουριστοπελάτες για μια βόλτα στην πόλη.
Μια δυο τρεις γύρες την πλατεία και έχοντας πει 32 hola, έχεις ήδη γνωρίσει όλα τα γερόντια της πλατείας. Προχωράμε ακάθεκτοι στην calle Heredia, εκεί όπου στο νούμερο 208 είναι η casa de la musica, καθάριζαν τα πάντα από τη χθεσινή ολονυχτία και μπυροποσία, ενώ στο 305 είναι το Paradiso, ένα πρακτορείο που διοργανώνει πολιτιστικά τουρ. Ο Μariano, αχ αυτός ο Μariano θα ξεκαθαρίσει την επόμενη ημέρα
-το καλύτερο είναι το Marina Marlin που με 10 cuc στα δείχνει όλα, αλλά τι το θέλετε, ποδαράκια δεν έχετε;
Με αυτά τα ποδαράκια που θα γίνουν τούμπανο από το περπάτημα στην Κούβα , να και το νούμερο 304 της calle Heredia, η casa de la trova. Γεμάτοι οι τοίχοι από φωτογραφίες μεγάλων κουβανών τραγουδιστών Ibrahim Ferrer, Miguel Matamoros, Nico Saquito, Compay Segundo, κ.α.
Από το βάθος ακουγόταν μια καταπληκτική μουσική.
Los Jubilados, κυρίες και κύριοι, 70 χρονών, τραγουδούσαν μερικά από τα παλαιότερα και ωραιότερα κουβανέζικα τραγούδια. Στρογγυλοκαθίσαμε. Λίγος κόσμος, τέτοια όμως δεν είναι να τα χάνει κάποιος, όταν μάλιστα μια μικρή πινακιδούλα με γράμματα γραμμένα με κιμωλία σε ειδοποιούσε ότι αργότερα θα εμφανιστούν οι Vocal Divas, μια μπάντα γυναικών που τραγουδούσαν a cappella. Όχι φωταψίες με νέον, όχι τεράστιες πινακίδες με τρανταχτά ονόματα της ημέρα και της νύχτας, όχι πολλά πολλά, παρά μόνο δύο λεξούλες γραμμένες με κιμωλία, έτσι απλά.
Τι τύχη!!!!
Attachments
Last edited by a moderator:
