ioanna karagianni
Member
- Μηνύματα
- 1.666
- Likes
- 1.327
- Επόμενο Ταξίδι
- Κρακοβία-Βαρσοβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- ...Ιθάκη...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο by STAV
- Κεφάλαιο 5ο by STAV
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο by STAV][quote="ioanna karagianni, post: 0"]Η επόμενη στάση μας ήταν το Serramonastery. Από αυτό το μοναστήρι θυμάμαι ελάχιστα πράγματα. Υποψιάζομαι ότι και οι άλλοι στην ίδια κατάσταση θα είναι. Νομίζω ότι η αιτία της ομαδικής μας αμνησίας κρύβεται στα συμπτώματα του υψομέτρου που άρχισαν πλέον να γίνονται αισθητά, από το πρωί είχαμε πονοκέφαλο και τώρα αν και ήταν ακόμα πρωί αισθανόμασταν ήδη κουρασμένοι. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον άπειρο κόσμο που έπρεπε να σπρώξουμε και να στριμώξουμε για να περιηγηθούμε στον χώρο θεωρώ ότι το αλτσχάιμερ είναι κατανοητό. Αν ο STAV θυμάται κάτι παραπάνω καλώς αλλιώς ανοίχτε καμιά εγκυκλοπαίδεια. [/quote
- Κεφάλαιο 9ο by STAV
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο by STAV
- Κεφάλαιο 14ο][quote="NTINA, post: 0"
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο by STAV
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο by STAV
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο by STAV]Να κοιμηθούμε μια κουβέντα είναι. Η Ιωάννα τράβηξε τις σατέν κουρτίνες του παραθύρου διότι ως γνωστόν διαλέγει πάντα κρεβάτι με θέα, η Ισαβέλλα άλλαξε θέση γιατί η υδρορροή ήταν προς τα μέσα και όχι προς τα έξω τοποθετημένη, η Ίριδα μέτρησε όλες τις ρωγμές που υπήρχαν πάνω από το κρεβάτι της, ο Δημήτρης είπε κάτι ελληνικότατο για τον Αυστριακό που δεν ήθελε να ταξιδέψει με τους Έλληνες μαζί-είπε κάτι και για Greekstatistics επίσης και δεν ήταν ο μόνος, αυτό μας κυνηγούσε σε όλο το ταξίδι- και η Φούλα τοποθέτησε τη νταμιτζάνα με το οξυγόνο πάνω στη στόφα. Ναι υπήρχε και στόφα που χρησίμευε για αποθήκευση αραχνών, φωλιά ποντικιών, πεδίο δράσης και εκπαίδευσης γατών κλπ. Τα δύο αγοράκια του διπλανού δωματίου ούτε που ακούγονταν, τα κακόμοιρα. Αυτά τα 17χρονα έκαναν το lifetrip, τ’ ακούτε εσείς ελληνίδες μανάδες; Σε αυτή την ηλικία τα στέλνουν μόνα τους στην άκρη του κόσμου για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους και να μάθουν να παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους. Τέλος πάντων στα δικά μας, στο δωμάτιο όπου νερό δεν υπήρχε, καρέκλα δεν υπήρχε, τραπέζι δεν υπήρχε, τουαλέτα δεν υπήρχε, η πόρτα έκλεινε με ένα ξύλινο παλούκι εσωτερικά, διακόπτης της μοναδικής λάμπας στη μέση του δωματίου δεν υπήρχε. Το έλεγε η άλλη , τι τα θέλετε τόσα πράγματα. Άντε να κοιμηθείς. Αρχίσαμε να συζητάμε για το Reting και την επίσκεψή μας εκεί. Όλοι;;; όχι, ο Δημήτρης άρχισε να ροχαλίζει αμέσως, η Φούλα πήρε τη νταμιτζάνα παραμάσχαλα και η άλλη μη χάσει ευκαιρία -Α, ωραία θα διαβάσω χωρίς φακό. Οι υπόλοιποι λοιπόν αρχίσαμε κάτι να ψιλολέμε για το [B]Reting[/B][B]Monastery[/B]γιατί είναι ίσως το πιο σημαντικό βουδιστικό μοναστήρι του κεντρικού Θιβέτ. Οι ντόπιοι το ονομάζουν και "Radreng." To μοναστήρι Reting ιδρύθηκε από τον [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Atisha"]Atisha[/URL] το 1056 ως έδρα της συνιστώσας [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Kadam_%28Tibetan_Buddhism%29"]Kadampa[/URL]. O[URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Je_Tsongkhapa"]Tsongkapa[/URL] το 1400 μετασχημάτισε τη σχολή Kadampa η οποία έπειτα έγινε γνωστή ως νέα συνιστώσα Kadampa ή Gelug και το Reting έγινε το σημαντικότερο [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Gelug"]Gelugpa[/URL] μοναστήρι, η έδρα του [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Reting_Rinpoche"]Reting Rinpoche[/URL
- Κεφάλαιο 22ο
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο][I]GANDEN MONASTERY[/I
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο by STAV
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο by STAV
- Κεφάλαιο 29ο
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
- Κεφάλαιο 32ο
- Κεφάλαιο 33ο by STAV
- Κεφάλαιο 34ο by STAV
- Κεφάλαιο 35ο
- Κεφάλαιο 36ο
- Κεφάλαιο 37ο
- Κεφάλαιο 38ο][B]ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1[/B
- Κεφάλαιο 39ο by STAV][B]Ο Master Chef στο Θιβέτ;;;[/B
- Κεφάλαιο 40ο
- Κεφάλαιο 41ο
- Κεφάλαιο 42ο
- Κεφάλαιο 43ο
- Κεφάλαιο 44ο
- Κεφάλαιο 45ο
- Κεφάλαιο 46ο
- Κεφάλαιο 47ο
- Κεφάλαιο 48ο
- Κεφάλαιο 49ο
- Κεφάλαιο 50ο by STAV
- Κεφάλαιο 51ο by STAV
- Κεφάλαιο 52ο][attach=full]47120[/attach
- Κεφάλαιο 53ο by STAV][attach=full]47121[/attach
- Κεφάλαιο 54ο
- Κεφάλαιο 55ο by STAV][quote="KLEOPATRA, post: 0"
- Κεφάλαιο 56ο][attach=full]47134[/attach
- Κεφάλαιο 57ο
- Κεφάλαιο 58ο
- Κεφάλαιο 59ο
- Κεφάλαιο 60ο by STAV
- Φωτογραφίες
Αφού μετά από καλοπιάσματα, φοβέρες, και υποσχέσεις καταφέραμε να ξεκολλήσουμε τον Σταύρο από την αυλή του μοναστηριού, (του θυμίσαμε ότι υπάρχουν άλλα 13768 μοναστήρια να δούμε), ξεκινήσαμε για την επόμενη στάση μας.
Ενθυμούμαι ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που μπήκαμε χαρωποί στο αυτοκίνητο, διότι ήμασταν ακόμα αθώοι και ανυποψίαστοι. Ο οδηγός μας βλέποντας το ενδιαφέρον μας για οτιδήποτε Θιβετιανό, καθότι είχαμε: ενθουσιαστεί με τους νομάδες, καταχαρεί με τα γιάκ, , εκστασιαστεί με το μοναστήρι, σκέφτηκε να μας ευχαριστήσει ακόμα περισσότερο. Μόλις μπήκαμε μέσα και κλείσανε οι πόρτες, μας κοιτάζει χαμογελαστός και με κινήσεις ψυχρού εκτελεστή βάζει το ένα και μοναδικό cdπου είχε με μουσική του τόπου του. Τρόπος διαφυγής δεν υπήρχε. Εγκλωβισμένοι μέσα στο κουβούκλιο, σε τροχιά συνεχών σκαμπανεβασμάτων, μυηθήκαμε στην σύγχρονη μουσική του Θιβέτ, αυτές τις … μελωδίες να τις πω; Τραγούδια να τα πω; Δεν ξέρω πώς να τα χαρακτηρίσω τις ακούγαμε καθημερινά και επαναλαμβανόμενα, δάκτυλος μάλλον της ροζούλας και αυτό δεν εξηγείται αλλιώς τέτοιο μαρτύριο. Για αυτό θερμά σας παρακαλώ να μας συμπονήσετε για τις διαδρομές μας, όχι τις οδικές, αυτές ήταν κακοτράχαλες δεν λέω αλλά αναμενόμενες και ευχάριστες ομολογώ, για τις ωδικές διαδρομές θέλουμε συμπαράσταση.
Η επόμενη στάση μας θα ήταν η λίμνη Ναμ Τσο. Η πανέμορφη, τεράστια λίμνη βρίσκεται στο υψόμετρο των 4700 μέτρων και είναι διάσημη τόσο για το μέγεθος και για την ομορφιά της άλλα και ως προορισμός των Θιβετιανών προσκυνητών, αιώνες τώρα.
Στην συνέχεια θα σας μιλήσω για τις έντονες παρενέργειες του υψόμετρου, για την προχειρότητα των καταλυμάτων της περιοχής, και για τις απίστευτες τουαλέτες τους. Μόνο που πριν από όλα αυτά θα ήθελα να τονίσω ότι αυτή η λίμνη ήταν το ένα από τα πλέον σημαντικά τοπία που έχω δει στην ζωή μου.
Όταν πριν από χρόνια στο Βιετνάμ αντίκρισα τους τεράστιους καταρράκτες, είχα εντυπωσιαστεί με την τρομερή δύναμη που μπορεί να υπάρχει στο νερό. Το θέαμα σε καθήλωνε με την ένταση που αυτή η τεράστια ποσότητα νερού έπεφτε από τεράστιο ύψος. Στην λίμνη όμως δεν με καθήλωσε η ένταση του νερού αλλά η ηρεμία του. Μια έκταση 1900τ.χ. από γαλάζιο νερό, στεφανωμένο από πανύψηλα γυμνά βουνά γεμάτα όμως χρώματα από τα πετρώματα που φιλοξενούσαν μέσα τους.
Πως μπορεί η ηρεμία να σε συγκλονίσει; Πως μπορεί κάτι τόσο απλό και καθημερινό να είναι πηγή τέτοιας ομορφιάς; Δεν ξέρω, όμως αντικρίζοντας την από κοντά, ένοιωσα ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία που μου δόθηκε να την δω και κατάλαβα γιατί οι ευλαβικοί προσκυνητές προτιμούν αυτή την τοποθεσία. Αν αυτή η θέα δεν είναι η απόδειξη της παντοδυναμίας μιας θειας ειρηνικής δύναμης τότε τι θα μπορούσε να είναι;
Ενθυμούμαι ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που μπήκαμε χαρωποί στο αυτοκίνητο, διότι ήμασταν ακόμα αθώοι και ανυποψίαστοι. Ο οδηγός μας βλέποντας το ενδιαφέρον μας για οτιδήποτε Θιβετιανό, καθότι είχαμε: ενθουσιαστεί με τους νομάδες, καταχαρεί με τα γιάκ, , εκστασιαστεί με το μοναστήρι, σκέφτηκε να μας ευχαριστήσει ακόμα περισσότερο. Μόλις μπήκαμε μέσα και κλείσανε οι πόρτες, μας κοιτάζει χαμογελαστός και με κινήσεις ψυχρού εκτελεστή βάζει το ένα και μοναδικό cdπου είχε με μουσική του τόπου του. Τρόπος διαφυγής δεν υπήρχε. Εγκλωβισμένοι μέσα στο κουβούκλιο, σε τροχιά συνεχών σκαμπανεβασμάτων, μυηθήκαμε στην σύγχρονη μουσική του Θιβέτ, αυτές τις … μελωδίες να τις πω; Τραγούδια να τα πω; Δεν ξέρω πώς να τα χαρακτηρίσω τις ακούγαμε καθημερινά και επαναλαμβανόμενα, δάκτυλος μάλλον της ροζούλας και αυτό δεν εξηγείται αλλιώς τέτοιο μαρτύριο. Για αυτό θερμά σας παρακαλώ να μας συμπονήσετε για τις διαδρομές μας, όχι τις οδικές, αυτές ήταν κακοτράχαλες δεν λέω αλλά αναμενόμενες και ευχάριστες ομολογώ, για τις ωδικές διαδρομές θέλουμε συμπαράσταση.
Η επόμενη στάση μας θα ήταν η λίμνη Ναμ Τσο. Η πανέμορφη, τεράστια λίμνη βρίσκεται στο υψόμετρο των 4700 μέτρων και είναι διάσημη τόσο για το μέγεθος και για την ομορφιά της άλλα και ως προορισμός των Θιβετιανών προσκυνητών, αιώνες τώρα.
Στην συνέχεια θα σας μιλήσω για τις έντονες παρενέργειες του υψόμετρου, για την προχειρότητα των καταλυμάτων της περιοχής, και για τις απίστευτες τουαλέτες τους. Μόνο που πριν από όλα αυτά θα ήθελα να τονίσω ότι αυτή η λίμνη ήταν το ένα από τα πλέον σημαντικά τοπία που έχω δει στην ζωή μου.
Όταν πριν από χρόνια στο Βιετνάμ αντίκρισα τους τεράστιους καταρράκτες, είχα εντυπωσιαστεί με την τρομερή δύναμη που μπορεί να υπάρχει στο νερό. Το θέαμα σε καθήλωνε με την ένταση που αυτή η τεράστια ποσότητα νερού έπεφτε από τεράστιο ύψος. Στην λίμνη όμως δεν με καθήλωσε η ένταση του νερού αλλά η ηρεμία του. Μια έκταση 1900τ.χ. από γαλάζιο νερό, στεφανωμένο από πανύψηλα γυμνά βουνά γεμάτα όμως χρώματα από τα πετρώματα που φιλοξενούσαν μέσα τους.
Πως μπορεί η ηρεμία να σε συγκλονίσει; Πως μπορεί κάτι τόσο απλό και καθημερινό να είναι πηγή τέτοιας ομορφιάς; Δεν ξέρω, όμως αντικρίζοντας την από κοντά, ένοιωσα ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία που μου δόθηκε να την δω και κατάλαβα γιατί οι ευλαβικοί προσκυνητές προτιμούν αυτή την τοποθεσία. Αν αυτή η θέα δεν είναι η απόδειξη της παντοδυναμίας μιας θειας ειρηνικής δύναμης τότε τι θα μπορούσε να είναι;
Attachments
-
16,2 KB Προβολές: 92
-
194,9 KB Προβολές: 93
-
201,5 KB Προβολές: 90
-
24,4 KB Προβολές: 139
Last edited by a moderator: