ioanna karagianni
Member
- Μηνύματα
- 1.666
- Likes
- 1.327
- Επόμενο Ταξίδι
- Κρακοβία-Βαρσοβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- ...Ιθάκη...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο by STAV
- Κεφάλαιο 5ο by STAV
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο by STAV][quote="ioanna karagianni, post: 0"]Η επόμενη στάση μας ήταν το Serramonastery. Από αυτό το μοναστήρι θυμάμαι ελάχιστα πράγματα. Υποψιάζομαι ότι και οι άλλοι στην ίδια κατάσταση θα είναι. Νομίζω ότι η αιτία της ομαδικής μας αμνησίας κρύβεται στα συμπτώματα του υψομέτρου που άρχισαν πλέον να γίνονται αισθητά, από το πρωί είχαμε πονοκέφαλο και τώρα αν και ήταν ακόμα πρωί αισθανόμασταν ήδη κουρασμένοι. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον άπειρο κόσμο που έπρεπε να σπρώξουμε και να στριμώξουμε για να περιηγηθούμε στον χώρο θεωρώ ότι το αλτσχάιμερ είναι κατανοητό. Αν ο STAV θυμάται κάτι παραπάνω καλώς αλλιώς ανοίχτε καμιά εγκυκλοπαίδεια. [/quote
- Κεφάλαιο 9ο by STAV
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο by STAV
- Κεφάλαιο 14ο][quote="NTINA, post: 0"
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο by STAV
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο by STAV
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο by STAV]Να κοιμηθούμε μια κουβέντα είναι. Η Ιωάννα τράβηξε τις σατέν κουρτίνες του παραθύρου διότι ως γνωστόν διαλέγει πάντα κρεβάτι με θέα, η Ισαβέλλα άλλαξε θέση γιατί η υδρορροή ήταν προς τα μέσα και όχι προς τα έξω τοποθετημένη, η Ίριδα μέτρησε όλες τις ρωγμές που υπήρχαν πάνω από το κρεβάτι της, ο Δημήτρης είπε κάτι ελληνικότατο για τον Αυστριακό που δεν ήθελε να ταξιδέψει με τους Έλληνες μαζί-είπε κάτι και για Greekstatistics επίσης και δεν ήταν ο μόνος, αυτό μας κυνηγούσε σε όλο το ταξίδι- και η Φούλα τοποθέτησε τη νταμιτζάνα με το οξυγόνο πάνω στη στόφα. Ναι υπήρχε και στόφα που χρησίμευε για αποθήκευση αραχνών, φωλιά ποντικιών, πεδίο δράσης και εκπαίδευσης γατών κλπ. Τα δύο αγοράκια του διπλανού δωματίου ούτε που ακούγονταν, τα κακόμοιρα. Αυτά τα 17χρονα έκαναν το lifetrip, τ’ ακούτε εσείς ελληνίδες μανάδες; Σε αυτή την ηλικία τα στέλνουν μόνα τους στην άκρη του κόσμου για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους και να μάθουν να παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους. Τέλος πάντων στα δικά μας, στο δωμάτιο όπου νερό δεν υπήρχε, καρέκλα δεν υπήρχε, τραπέζι δεν υπήρχε, τουαλέτα δεν υπήρχε, η πόρτα έκλεινε με ένα ξύλινο παλούκι εσωτερικά, διακόπτης της μοναδικής λάμπας στη μέση του δωματίου δεν υπήρχε. Το έλεγε η άλλη , τι τα θέλετε τόσα πράγματα. Άντε να κοιμηθείς. Αρχίσαμε να συζητάμε για το Reting και την επίσκεψή μας εκεί. Όλοι;;; όχι, ο Δημήτρης άρχισε να ροχαλίζει αμέσως, η Φούλα πήρε τη νταμιτζάνα παραμάσχαλα και η άλλη μη χάσει ευκαιρία -Α, ωραία θα διαβάσω χωρίς φακό. Οι υπόλοιποι λοιπόν αρχίσαμε κάτι να ψιλολέμε για το [B]Reting[/B][B]Monastery[/B]γιατί είναι ίσως το πιο σημαντικό βουδιστικό μοναστήρι του κεντρικού Θιβέτ. Οι ντόπιοι το ονομάζουν και "Radreng." To μοναστήρι Reting ιδρύθηκε από τον [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Atisha"]Atisha[/URL] το 1056 ως έδρα της συνιστώσας [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Kadam_%28Tibetan_Buddhism%29"]Kadampa[/URL]. O[URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Je_Tsongkhapa"]Tsongkapa[/URL] το 1400 μετασχημάτισε τη σχολή Kadampa η οποία έπειτα έγινε γνωστή ως νέα συνιστώσα Kadampa ή Gelug και το Reting έγινε το σημαντικότερο [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Gelug"]Gelugpa[/URL] μοναστήρι, η έδρα του [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Reting_Rinpoche"]Reting Rinpoche[/URL
- Κεφάλαιο 22ο
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο][I]GANDEN MONASTERY[/I
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο by STAV
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο by STAV
- Κεφάλαιο 29ο
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
- Κεφάλαιο 32ο
- Κεφάλαιο 33ο by STAV
- Κεφάλαιο 34ο by STAV
- Κεφάλαιο 35ο
- Κεφάλαιο 36ο
- Κεφάλαιο 37ο
- Κεφάλαιο 38ο][B]ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1[/B
- Κεφάλαιο 39ο by STAV][B]Ο Master Chef στο Θιβέτ;;;[/B
- Κεφάλαιο 40ο
- Κεφάλαιο 41ο
- Κεφάλαιο 42ο
- Κεφάλαιο 43ο
- Κεφάλαιο 44ο
- Κεφάλαιο 45ο
- Κεφάλαιο 46ο
- Κεφάλαιο 47ο
- Κεφάλαιο 48ο
- Κεφάλαιο 49ο
- Κεφάλαιο 50ο by STAV
- Κεφάλαιο 51ο by STAV
- Κεφάλαιο 52ο][attach=full]47120[/attach
- Κεφάλαιο 53ο by STAV][attach=full]47121[/attach
- Κεφάλαιο 54ο
- Κεφάλαιο 55ο by STAV][quote="KLEOPATRA, post: 0"
- Κεφάλαιο 56ο][attach=full]47134[/attach
- Κεφάλαιο 57ο
- Κεφάλαιο 58ο
- Κεφάλαιο 59ο
- Κεφάλαιο 60ο by STAV
- Φωτογραφίες
Φτάσαμε πριν την Ντρόγκα και τον οδηγό μας. Γυρνοβολούσαμε ράθυμα ανάμεσα στην είσοδο του μοναστηριού και τους γύρω δρόμους. Ψωνίσαμε μπισκότα από το απέναντι σούπερ μάρκετ, φλερτάραμε με την ιδέα να πιούμε τσάι στο γειτονικό καφενείο, καθίσαμε στο πεζούλι παρέα με χωρικές που χαμογελούσαν και τσιμπούσαν τις τρίχες των χεριών μας. Αλλά το πιο ωραίο ραχάτι το έκανα μαζί με την Ίριδα στην είσοδο του μοναστηριού.
Οι μικροπωλητές στα κιόσκια, πουλούσαν σημαίες ευχών, κομποσκοίνια και βούτυρο γιακ για τις προσφορές, ίσως και κάποια μικρά κοσμήματα. Δίπλα μου καθόταν μια γυναίκα που πουλούσε πατάτες βραστές. Αυτό θα πρέπει να είναι το επίσημο σνακ των Θιβετιανών, η βραστή πατάτα. Είναι το αντίστοιχο του κουλουριού Θεσσαλονίκης που έχουμε εμείς. Έβαζαν τις βρασμένες και καθαρισμένες πατάτες σε ένα νάιλον σακουλάκι, το έδεναν σφικτά από πάνω και τις πουλούσαν στους προσκυνητές.
Αρκετά έξυπνη ιδέα, καθαρή τροφή…, μα τι κάνει η Ίριδα, τι φωτογραφίζει τόση ώρα διακριτικά;
-Αχ καλέ δεν ντρέπεσαι; Χειρότερη από μένα έγινες.
-Μα γιατί το κάνω καθαρά για κοινωνικούς λόγους.
Πάει έχω χάσει εντελώς την φόρμα μου, η αϋπνία θα φταίει μάλλον, όση ώρα εγώ έκανα μελέτη πάνω στην πατάτα, από την άλλη πλευρά της εισόδου πηγαινοέρχονταν νεαροί μοναχοί, με τα μανίκια ανασηκωμένα, κουβαλώντας νερά σε κουβάδες. Η Ίριδα γοητευμένη από το θέμα της επίπονης εργασίας των νεροκουβαλητών είχε επιδοθεί στην φωτογράφηση τους, αποθανατίζοντας την κάθε στάση τους. Φωτογραφίες του εν λόγω ενσταντανέ χαρήκατε σε προηγούμενα επεισόδια.
Η Ντρόγκα με τους υπόλοιπους μας βρήκε αγκαλιά στα σκαλιά του μοναστηριού να τραγουδάμε «μην βροντοχτυπάς τις χάντρες η δουλειά κάνει τους άντρες»
1. Το μοναστήρι:
Νομίζω ότι ήταν από τα ωραιότερα μοναστήρια που επισκεφθήκαμε. Το κτίριο ήταν καλοφροντισμένο με εκείνα τα ζωηρά χρώματα σε τολμηρούς συνδυασμούς.
Στο περίβολο υπήρχαν αρκετά ακόμα κτίρια με αυτά τα ωραία παράθυρα που περιμένεις να συναντήσεις μόνο σε παραμύθια. Πιο εντυπωσιακές όμως ήταν οι τέσσερεις στούπες που είχα κτιστεί στις άκρες του μοναστηριού, συμβολίζοντας τα τέσσερα στοιχεία, γη, νερό, φωτιά και αέρα. Ήταν ψηλές στο χαρακτηριστικό χρώμα του κάθε στοιχείου, πράσινο για την γη, μπλέ για το νερό, κόκκινο για την φωτιά, άσπρο για τον αέρα. Στις κορυφές τους ήταν ζωγραφισμένα ένα ζευγάρι μάτια. Τι έκαναν να φαίνονται σαν βλοσυροί φρουροί που φυλάνε τον ιερό χώρο του μοναστηριού.
Περιπλανηθήκαμε γλυκά για αρκετή ώρα εκεί μέσα και αφήσαμε ευγενικά την Ντρόγκα να μας εξετάσει πάνω στις μορφές και σημασίες του Βούδα. Μετά ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο μας. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε.
Οι μικροπωλητές στα κιόσκια, πουλούσαν σημαίες ευχών, κομποσκοίνια και βούτυρο γιακ για τις προσφορές, ίσως και κάποια μικρά κοσμήματα. Δίπλα μου καθόταν μια γυναίκα που πουλούσε πατάτες βραστές. Αυτό θα πρέπει να είναι το επίσημο σνακ των Θιβετιανών, η βραστή πατάτα. Είναι το αντίστοιχο του κουλουριού Θεσσαλονίκης που έχουμε εμείς. Έβαζαν τις βρασμένες και καθαρισμένες πατάτες σε ένα νάιλον σακουλάκι, το έδεναν σφικτά από πάνω και τις πουλούσαν στους προσκυνητές.
Αρκετά έξυπνη ιδέα, καθαρή τροφή…, μα τι κάνει η Ίριδα, τι φωτογραφίζει τόση ώρα διακριτικά;
-Αχ καλέ δεν ντρέπεσαι; Χειρότερη από μένα έγινες.
-Μα γιατί το κάνω καθαρά για κοινωνικούς λόγους.
Πάει έχω χάσει εντελώς την φόρμα μου, η αϋπνία θα φταίει μάλλον, όση ώρα εγώ έκανα μελέτη πάνω στην πατάτα, από την άλλη πλευρά της εισόδου πηγαινοέρχονταν νεαροί μοναχοί, με τα μανίκια ανασηκωμένα, κουβαλώντας νερά σε κουβάδες. Η Ίριδα γοητευμένη από το θέμα της επίπονης εργασίας των νεροκουβαλητών είχε επιδοθεί στην φωτογράφηση τους, αποθανατίζοντας την κάθε στάση τους. Φωτογραφίες του εν λόγω ενσταντανέ χαρήκατε σε προηγούμενα επεισόδια.
Η Ντρόγκα με τους υπόλοιπους μας βρήκε αγκαλιά στα σκαλιά του μοναστηριού να τραγουδάμε «μην βροντοχτυπάς τις χάντρες η δουλειά κάνει τους άντρες»
1. Το μοναστήρι:
Νομίζω ότι ήταν από τα ωραιότερα μοναστήρια που επισκεφθήκαμε. Το κτίριο ήταν καλοφροντισμένο με εκείνα τα ζωηρά χρώματα σε τολμηρούς συνδυασμούς.
Στο περίβολο υπήρχαν αρκετά ακόμα κτίρια με αυτά τα ωραία παράθυρα που περιμένεις να συναντήσεις μόνο σε παραμύθια. Πιο εντυπωσιακές όμως ήταν οι τέσσερεις στούπες που είχα κτιστεί στις άκρες του μοναστηριού, συμβολίζοντας τα τέσσερα στοιχεία, γη, νερό, φωτιά και αέρα. Ήταν ψηλές στο χαρακτηριστικό χρώμα του κάθε στοιχείου, πράσινο για την γη, μπλέ για το νερό, κόκκινο για την φωτιά, άσπρο για τον αέρα. Στις κορυφές τους ήταν ζωγραφισμένα ένα ζευγάρι μάτια. Τι έκαναν να φαίνονται σαν βλοσυροί φρουροί που φυλάνε τον ιερό χώρο του μοναστηριού.
Περιπλανηθήκαμε γλυκά για αρκετή ώρα εκεί μέσα και αφήσαμε ευγενικά την Ντρόγκα να μας εξετάσει πάνω στις μορφές και σημασίες του Βούδα. Μετά ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο μας. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε.
Attachments
-
16,2 KB Προβολές: 92
-
194,9 KB Προβολές: 93
-
201,5 KB Προβολές: 90
-
24,4 KB Προβολές: 139
Last edited by a moderator: