ioanna karagianni
Member
- Μηνύματα
- 1.666
- Likes
- 1.327
- Επόμενο Ταξίδι
- Κρακοβία-Βαρσοβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- ...Ιθάκη...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο by STAV
- Κεφάλαιο 5ο by STAV
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο by STAV][quote="ioanna karagianni, post: 0"]Η επόμενη στάση μας ήταν το Serramonastery. Από αυτό το μοναστήρι θυμάμαι ελάχιστα πράγματα. Υποψιάζομαι ότι και οι άλλοι στην ίδια κατάσταση θα είναι. Νομίζω ότι η αιτία της ομαδικής μας αμνησίας κρύβεται στα συμπτώματα του υψομέτρου που άρχισαν πλέον να γίνονται αισθητά, από το πρωί είχαμε πονοκέφαλο και τώρα αν και ήταν ακόμα πρωί αισθανόμασταν ήδη κουρασμένοι. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον άπειρο κόσμο που έπρεπε να σπρώξουμε και να στριμώξουμε για να περιηγηθούμε στον χώρο θεωρώ ότι το αλτσχάιμερ είναι κατανοητό. Αν ο STAV θυμάται κάτι παραπάνω καλώς αλλιώς ανοίχτε καμιά εγκυκλοπαίδεια. [/quote
- Κεφάλαιο 9ο by STAV
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο by STAV
- Κεφάλαιο 14ο][quote="NTINA, post: 0"
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο by STAV
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο by STAV
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο by STAV]Να κοιμηθούμε μια κουβέντα είναι. Η Ιωάννα τράβηξε τις σατέν κουρτίνες του παραθύρου διότι ως γνωστόν διαλέγει πάντα κρεβάτι με θέα, η Ισαβέλλα άλλαξε θέση γιατί η υδρορροή ήταν προς τα μέσα και όχι προς τα έξω τοποθετημένη, η Ίριδα μέτρησε όλες τις ρωγμές που υπήρχαν πάνω από το κρεβάτι της, ο Δημήτρης είπε κάτι ελληνικότατο για τον Αυστριακό που δεν ήθελε να ταξιδέψει με τους Έλληνες μαζί-είπε κάτι και για Greekstatistics επίσης και δεν ήταν ο μόνος, αυτό μας κυνηγούσε σε όλο το ταξίδι- και η Φούλα τοποθέτησε τη νταμιτζάνα με το οξυγόνο πάνω στη στόφα. Ναι υπήρχε και στόφα που χρησίμευε για αποθήκευση αραχνών, φωλιά ποντικιών, πεδίο δράσης και εκπαίδευσης γατών κλπ. Τα δύο αγοράκια του διπλανού δωματίου ούτε που ακούγονταν, τα κακόμοιρα. Αυτά τα 17χρονα έκαναν το lifetrip, τ’ ακούτε εσείς ελληνίδες μανάδες; Σε αυτή την ηλικία τα στέλνουν μόνα τους στην άκρη του κόσμου για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους και να μάθουν να παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους. Τέλος πάντων στα δικά μας, στο δωμάτιο όπου νερό δεν υπήρχε, καρέκλα δεν υπήρχε, τραπέζι δεν υπήρχε, τουαλέτα δεν υπήρχε, η πόρτα έκλεινε με ένα ξύλινο παλούκι εσωτερικά, διακόπτης της μοναδικής λάμπας στη μέση του δωματίου δεν υπήρχε. Το έλεγε η άλλη , τι τα θέλετε τόσα πράγματα. Άντε να κοιμηθείς. Αρχίσαμε να συζητάμε για το Reting και την επίσκεψή μας εκεί. Όλοι;;; όχι, ο Δημήτρης άρχισε να ροχαλίζει αμέσως, η Φούλα πήρε τη νταμιτζάνα παραμάσχαλα και η άλλη μη χάσει ευκαιρία -Α, ωραία θα διαβάσω χωρίς φακό. Οι υπόλοιποι λοιπόν αρχίσαμε κάτι να ψιλολέμε για το [B]Reting[/B][B]Monastery[/B]γιατί είναι ίσως το πιο σημαντικό βουδιστικό μοναστήρι του κεντρικού Θιβέτ. Οι ντόπιοι το ονομάζουν και "Radreng." To μοναστήρι Reting ιδρύθηκε από τον [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Atisha"]Atisha[/URL] το 1056 ως έδρα της συνιστώσας [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Kadam_%28Tibetan_Buddhism%29"]Kadampa[/URL]. O[URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Je_Tsongkhapa"]Tsongkapa[/URL] το 1400 μετασχημάτισε τη σχολή Kadampa η οποία έπειτα έγινε γνωστή ως νέα συνιστώσα Kadampa ή Gelug και το Reting έγινε το σημαντικότερο [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Gelug"]Gelugpa[/URL] μοναστήρι, η έδρα του [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Reting_Rinpoche"]Reting Rinpoche[/URL
- Κεφάλαιο 22ο
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο][I]GANDEN MONASTERY[/I
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο by STAV
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο by STAV
- Κεφάλαιο 29ο
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
- Κεφάλαιο 32ο
- Κεφάλαιο 33ο by STAV
- Κεφάλαιο 34ο by STAV
- Κεφάλαιο 35ο
- Κεφάλαιο 36ο
- Κεφάλαιο 37ο
- Κεφάλαιο 38ο][B]ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1[/B
- Κεφάλαιο 39ο by STAV][B]Ο Master Chef στο Θιβέτ;;;[/B
- Κεφάλαιο 40ο
- Κεφάλαιο 41ο
- Κεφάλαιο 42ο
- Κεφάλαιο 43ο
- Κεφάλαιο 44ο
- Κεφάλαιο 45ο
- Κεφάλαιο 46ο
- Κεφάλαιο 47ο
- Κεφάλαιο 48ο
- Κεφάλαιο 49ο
- Κεφάλαιο 50ο by STAV
- Κεφάλαιο 51ο by STAV
- Κεφάλαιο 52ο][attach=full]47120[/attach
- Κεφάλαιο 53ο by STAV][attach=full]47121[/attach
- Κεφάλαιο 54ο
- Κεφάλαιο 55ο by STAV][quote="KLEOPATRA, post: 0"
- Κεφάλαιο 56ο][attach=full]47134[/attach
- Κεφάλαιο 57ο
- Κεφάλαιο 58ο
- Κεφάλαιο 59ο
- Κεφάλαιο 60ο by STAV
- Φωτογραφίες
Ειδικά εκεί, στο Everest Base Camp όλα τα δεδομένα μας αναιρούνται. Ξαφνικά μέσα στη σκηνή μπαίνουν 3 σέρπας, καθότι ο χώρος που ήμασταν αποτελούσε το όλον, δηλαδή ξενοδοχείο, μπαρ, εστιατόριο, καθώς και κέντρο διασκέδασης. Μασουλώντας τσάμπα και αχνιστές πατάτες, οι σέρπας άρχισαν να μιλούν δυνατά για τις ορειβατικές τους εμπειρίες στην Κατσετσούγκα κ.α.
Αναφέρονταν με ενθουσιασμό στις δυσκολίες, στις στιγμές που έζησαν με τους περίεργους ορειβάτες –πελάτες τους, τις συγκινήσεις, τους χωρισμούς. Ακούγοντας τους αντιλαμβάνεσαι το πόσα κοινά σημεία έχουν με τους ορειβάτες αλλά και τα αγεφύρωτα χάσματα. Τους ενώνουν η επιθυμία να ρισκάρουν, το κοινό πάθος. Η πολιτισμική διαφορά όμως είναι αγεφύρωτη. Τι είναι οι ορειβάτες που έρχονται εδώ άραγε; Προϊόν της μεταβιομηχανικής κοινωνίας που ψάχνει αγωνιωδώς μια εναλλακτική διέξοδο από τον ασφυκτικό καταναλωτικό και τον στείρο ορθολογισμό; Ένας άνθρωπος που προσπαθεί να αποδείξει στον εαυτό του ότι πατά γερά στα πόδια του; Κάποιος που προσπαθεί μέσα από τη δυσκολία να τα βρει με τον εαυτό του; Οι σέρπας βιώνουν μια κοινωνία τριτοκοσμική σχεδόν θεοκρατική, αφοσιωμένη στο Βουδιστικό τρόπο ζωής. Αντικατέστησαν στην ουσία τα εμπορικά αγαθά που μετέφεραν (στάρι και αλάτι) από το Θιβέτ στο Νεπάλ με ζωντανούς «πελάτες»-ορειβάτες. Βρέθηκαν χωρίς να το καταλάβουν αντιμέτωποι με έναν πολιτιστικό ιμπεριαλισμό.
Η κυρά πάντως συνέχιζε να μετακινεί τις χύτρες και να ρίχνει κοπριά από γιακ μέσα στη στόφα, μια άλλη κυρά έπλεκε,
οι οδηγοί να μασούν τσατ και να φτύνουν, οι νεαροί να στρίβουν τσιγαριλίκι. Λες και παρακολουθούσες ταινία άλλης εποχής.
Θυμόμαστε ακόμα αυτό μου μας είχε πει κάποιος φίλος πριν ξεκινήσουμε.
-μα τι περιμένετε από τα ταξίδια σας να βρείτε, άγριες φυλές, περίεργους ανθρώπους, ανέγγιχτα τοπία; Είστε εκτός τόπου. Μάλλον είχε δίκιο. Όσο περισσότερο επιμένουμε να παραμείνουν οι λαοί όπως είναι με τα ιδιαίτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους τόσο περισσότερο τους αλλάζουμε μάλλον με την παρουσία μας.
Η Ιωάννα πρότεινε να βγούμε λίγο έξω να δούμε πως είναι. Σηκώσαμε την πόρτα-βελέτζα και βγήκαμε έξω από τη σκηνή.
Απόλυτο σκοτάδι, η λεπτής ατμόσφαιρα των 5100 μέτρα, ένα απαλό κρύο αεράκι που κατέβαινε από τα βουνά, μια απόλυτη ησυχία που τη διέκοπτε μόνο ο θόρυβος από κάποιες πέτρες που έπεφταν από ψηλά. Τότε στρέψαμε τα μάτια μας ψηλά και είδαμε τον ουρανό που σε κάποια σημεία του είχε καθαρίσει από τα σύννεφα. Ένα υπερθέαμα των άστρων που δύσκολα μπορείς να περιγράψεις , .... εκατομμύρια λάμψεις χωρίς το χαρακτηριστικό τρεμόπαιγμα, ο γαλαξίας, νεφελώματα , διάττοντες αστέρες… Το άστρο που πέφτει, να κάνουμε μια ευχή……..
Ένας γεράκος περνάει δίπλα μας, μας δείχνει κάτι μες το απόλυτο σκοτάδι και με σιγανή φωνή λέει Qomolangma. Εμείς σαν περαστικοί τουρίστες ψάχναμε μες το σκοτάδι να το δούμε, αλλά αυτός το έβλεπε, ήταν εκεί μέσα στη ψυχή του. Η διαφορετικότητα της οπτικής γωνίας που βλέπουμε τα πράγματα. Κοιταχτήκαμε και μπήκαμε μέσα σιωπηλοί, αναιρώντας συνέχεια τα δεδομένα μας.
Αναφέρονταν με ενθουσιασμό στις δυσκολίες, στις στιγμές που έζησαν με τους περίεργους ορειβάτες –πελάτες τους, τις συγκινήσεις, τους χωρισμούς. Ακούγοντας τους αντιλαμβάνεσαι το πόσα κοινά σημεία έχουν με τους ορειβάτες αλλά και τα αγεφύρωτα χάσματα. Τους ενώνουν η επιθυμία να ρισκάρουν, το κοινό πάθος. Η πολιτισμική διαφορά όμως είναι αγεφύρωτη. Τι είναι οι ορειβάτες που έρχονται εδώ άραγε; Προϊόν της μεταβιομηχανικής κοινωνίας που ψάχνει αγωνιωδώς μια εναλλακτική διέξοδο από τον ασφυκτικό καταναλωτικό και τον στείρο ορθολογισμό; Ένας άνθρωπος που προσπαθεί να αποδείξει στον εαυτό του ότι πατά γερά στα πόδια του; Κάποιος που προσπαθεί μέσα από τη δυσκολία να τα βρει με τον εαυτό του; Οι σέρπας βιώνουν μια κοινωνία τριτοκοσμική σχεδόν θεοκρατική, αφοσιωμένη στο Βουδιστικό τρόπο ζωής. Αντικατέστησαν στην ουσία τα εμπορικά αγαθά που μετέφεραν (στάρι και αλάτι) από το Θιβέτ στο Νεπάλ με ζωντανούς «πελάτες»-ορειβάτες. Βρέθηκαν χωρίς να το καταλάβουν αντιμέτωποι με έναν πολιτιστικό ιμπεριαλισμό.
Η κυρά πάντως συνέχιζε να μετακινεί τις χύτρες και να ρίχνει κοπριά από γιακ μέσα στη στόφα, μια άλλη κυρά έπλεκε,
οι οδηγοί να μασούν τσατ και να φτύνουν, οι νεαροί να στρίβουν τσιγαριλίκι. Λες και παρακολουθούσες ταινία άλλης εποχής.
Θυμόμαστε ακόμα αυτό μου μας είχε πει κάποιος φίλος πριν ξεκινήσουμε.
-μα τι περιμένετε από τα ταξίδια σας να βρείτε, άγριες φυλές, περίεργους ανθρώπους, ανέγγιχτα τοπία; Είστε εκτός τόπου. Μάλλον είχε δίκιο. Όσο περισσότερο επιμένουμε να παραμείνουν οι λαοί όπως είναι με τα ιδιαίτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους τόσο περισσότερο τους αλλάζουμε μάλλον με την παρουσία μας.
Η Ιωάννα πρότεινε να βγούμε λίγο έξω να δούμε πως είναι. Σηκώσαμε την πόρτα-βελέτζα και βγήκαμε έξω από τη σκηνή.
Απόλυτο σκοτάδι, η λεπτής ατμόσφαιρα των 5100 μέτρα, ένα απαλό κρύο αεράκι που κατέβαινε από τα βουνά, μια απόλυτη ησυχία που τη διέκοπτε μόνο ο θόρυβος από κάποιες πέτρες που έπεφταν από ψηλά. Τότε στρέψαμε τα μάτια μας ψηλά και είδαμε τον ουρανό που σε κάποια σημεία του είχε καθαρίσει από τα σύννεφα. Ένα υπερθέαμα των άστρων που δύσκολα μπορείς να περιγράψεις , .... εκατομμύρια λάμψεις χωρίς το χαρακτηριστικό τρεμόπαιγμα, ο γαλαξίας, νεφελώματα , διάττοντες αστέρες… Το άστρο που πέφτει, να κάνουμε μια ευχή……..
Ένας γεράκος περνάει δίπλα μας, μας δείχνει κάτι μες το απόλυτο σκοτάδι και με σιγανή φωνή λέει Qomolangma. Εμείς σαν περαστικοί τουρίστες ψάχναμε μες το σκοτάδι να το δούμε, αλλά αυτός το έβλεπε, ήταν εκεί μέσα στη ψυχή του. Η διαφορετικότητα της οπτικής γωνίας που βλέπουμε τα πράγματα. Κοιταχτήκαμε και μπήκαμε μέσα σιωπηλοί, αναιρώντας συνέχεια τα δεδομένα μας.
Attachments
Last edited by a moderator:
Ότι πρέπει είμαι για το υψόμετρο, ε ? 
Δεν μπορώ παρά ν ακολουθήσω στην αναρρίχηση
