ioanna karagianni
Member
- Μηνύματα
- 1.666
- Likes
- 1.327
- Επόμενο Ταξίδι
- Κρακοβία-Βαρσοβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- ...Ιθάκη...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο by STAV
- Κεφάλαιο 5ο by STAV
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο by STAV][quote="ioanna karagianni, post: 0"]Η επόμενη στάση μας ήταν το Serramonastery. Από αυτό το μοναστήρι θυμάμαι ελάχιστα πράγματα. Υποψιάζομαι ότι και οι άλλοι στην ίδια κατάσταση θα είναι. Νομίζω ότι η αιτία της ομαδικής μας αμνησίας κρύβεται στα συμπτώματα του υψομέτρου που άρχισαν πλέον να γίνονται αισθητά, από το πρωί είχαμε πονοκέφαλο και τώρα αν και ήταν ακόμα πρωί αισθανόμασταν ήδη κουρασμένοι. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον άπειρο κόσμο που έπρεπε να σπρώξουμε και να στριμώξουμε για να περιηγηθούμε στον χώρο θεωρώ ότι το αλτσχάιμερ είναι κατανοητό. Αν ο STAV θυμάται κάτι παραπάνω καλώς αλλιώς ανοίχτε καμιά εγκυκλοπαίδεια. [/quote
- Κεφάλαιο 9ο by STAV
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο by STAV
- Κεφάλαιο 14ο][quote="NTINA, post: 0"
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο by STAV
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο by STAV
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο by STAV]Να κοιμηθούμε μια κουβέντα είναι. Η Ιωάννα τράβηξε τις σατέν κουρτίνες του παραθύρου διότι ως γνωστόν διαλέγει πάντα κρεβάτι με θέα, η Ισαβέλλα άλλαξε θέση γιατί η υδρορροή ήταν προς τα μέσα και όχι προς τα έξω τοποθετημένη, η Ίριδα μέτρησε όλες τις ρωγμές που υπήρχαν πάνω από το κρεβάτι της, ο Δημήτρης είπε κάτι ελληνικότατο για τον Αυστριακό που δεν ήθελε να ταξιδέψει με τους Έλληνες μαζί-είπε κάτι και για Greekstatistics επίσης και δεν ήταν ο μόνος, αυτό μας κυνηγούσε σε όλο το ταξίδι- και η Φούλα τοποθέτησε τη νταμιτζάνα με το οξυγόνο πάνω στη στόφα. Ναι υπήρχε και στόφα που χρησίμευε για αποθήκευση αραχνών, φωλιά ποντικιών, πεδίο δράσης και εκπαίδευσης γατών κλπ. Τα δύο αγοράκια του διπλανού δωματίου ούτε που ακούγονταν, τα κακόμοιρα. Αυτά τα 17χρονα έκαναν το lifetrip, τ’ ακούτε εσείς ελληνίδες μανάδες; Σε αυτή την ηλικία τα στέλνουν μόνα τους στην άκρη του κόσμου για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους και να μάθουν να παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους. Τέλος πάντων στα δικά μας, στο δωμάτιο όπου νερό δεν υπήρχε, καρέκλα δεν υπήρχε, τραπέζι δεν υπήρχε, τουαλέτα δεν υπήρχε, η πόρτα έκλεινε με ένα ξύλινο παλούκι εσωτερικά, διακόπτης της μοναδικής λάμπας στη μέση του δωματίου δεν υπήρχε. Το έλεγε η άλλη , τι τα θέλετε τόσα πράγματα. Άντε να κοιμηθείς. Αρχίσαμε να συζητάμε για το Reting και την επίσκεψή μας εκεί. Όλοι;;; όχι, ο Δημήτρης άρχισε να ροχαλίζει αμέσως, η Φούλα πήρε τη νταμιτζάνα παραμάσχαλα και η άλλη μη χάσει ευκαιρία -Α, ωραία θα διαβάσω χωρίς φακό. Οι υπόλοιποι λοιπόν αρχίσαμε κάτι να ψιλολέμε για το [B]Reting[/B][B]Monastery[/B]γιατί είναι ίσως το πιο σημαντικό βουδιστικό μοναστήρι του κεντρικού Θιβέτ. Οι ντόπιοι το ονομάζουν και "Radreng." To μοναστήρι Reting ιδρύθηκε από τον [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Atisha"]Atisha[/URL] το 1056 ως έδρα της συνιστώσας [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Kadam_%28Tibetan_Buddhism%29"]Kadampa[/URL]. O[URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Je_Tsongkhapa"]Tsongkapa[/URL] το 1400 μετασχημάτισε τη σχολή Kadampa η οποία έπειτα έγινε γνωστή ως νέα συνιστώσα Kadampa ή Gelug και το Reting έγινε το σημαντικότερο [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Gelug"]Gelugpa[/URL] μοναστήρι, η έδρα του [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Reting_Rinpoche"]Reting Rinpoche[/URL
- Κεφάλαιο 22ο
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο][I]GANDEN MONASTERY[/I
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο by STAV
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο by STAV
- Κεφάλαιο 29ο
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
- Κεφάλαιο 32ο
- Κεφάλαιο 33ο by STAV
- Κεφάλαιο 34ο by STAV
- Κεφάλαιο 35ο
- Κεφάλαιο 36ο
- Κεφάλαιο 37ο
- Κεφάλαιο 38ο][B]ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1[/B
- Κεφάλαιο 39ο by STAV][B]Ο Master Chef στο Θιβέτ;;;[/B
- Κεφάλαιο 40ο
- Κεφάλαιο 41ο
- Κεφάλαιο 42ο
- Κεφάλαιο 43ο
- Κεφάλαιο 44ο
- Κεφάλαιο 45ο
- Κεφάλαιο 46ο
- Κεφάλαιο 47ο
- Κεφάλαιο 48ο
- Κεφάλαιο 49ο
- Κεφάλαιο 50ο by STAV
- Κεφάλαιο 51ο by STAV
- Κεφάλαιο 52ο][attach=full]47120[/attach
- Κεφάλαιο 53ο by STAV][attach=full]47121[/attach
- Κεφάλαιο 54ο
- Κεφάλαιο 55ο by STAV][quote="KLEOPATRA, post: 0"
- Κεφάλαιο 56ο][attach=full]47134[/attach
- Κεφάλαιο 57ο
- Κεφάλαιο 58ο
- Κεφάλαιο 59ο
- Κεφάλαιο 60ο by STAV
- Φωτογραφίες
Το μοναστήρι είναι ολόκληρο χωριό. Χτισμένο το 1409 καλύπτει περίπου 150.000 τετραγωνικά μέτρα. Περπατάς στα στενά του και γύρω σου ξεδιπλώνονται χρωματιστά κτίρια με εκείνα τα υπέροχο βαμμένα παράθυρα, καλόγεροι κυκλοφορούν παντού σαν αερικά και αν το βλέμμα σηκωθεί πιο ψηλά συναντά τα βουνά. Μου θύμιζε μεσαιωνικά απομονωμένα μοναστήρια που αποτελούσαν σκηνικά για ιστορίες μυστηρίου και περιπέτειας.
Ήμασταν τυχεροί γιατί βρεθήκαμε εκεί την ώρα της προσευχής. Όλοι οι μοναχοί ήταν μαζεμένοι στην μεγάλη αίθουσα και έψελναν μονότονα τους ακαταλαβίστικους ύμνους τους. Που και που το βλέμμα τους ξεστράτιζε από τα περίεργα βιβλία τους προς το μέρος μας. Οι νεαρές της παρέας είχαν την τιμητική τους. Ήμασταν οι μόνοι τουρίστες του μοναστηριού. Υπήρχαν όμως και πολλοί πιστοί που είχαν έρθει να προσκυνήσουν. Μαζί με αυτούς φυσικά η Ντρόγκα και ο οδηγός μας. Μάλλον ζητούσαν εξιλέωση για τα συνεχόμενα μουσικά βασανιστήρια που μας υπέβαλαν καθημερινά.
Έκανα το γύρω της αίθουσας για να ξαναζήσω τις απλές συνήθειες τους. Χωρικοί προσθέτανε βούτυρο γιακ στα μανουάλια με τα αναμμένα φυτίλια, έκαναν προσφορές στα αγάλματα του Βούδα (ευτυχώς η Ντρόγκα είχε σταματήσει να μας εξετάζει) και προσκυνούσαν μουρμουρίζοντας προσευχές.
Κάθισα σε έναν πάγκο δίπλα στην Ισαβέλλα και παραδοθήκαμε στο καθησυχαστικό μουρμουρητό των μοναχών. Δύο γυναίκες κάθισαν δίπλα μας, μετά τις μετάνοιες τους και με νοήματα μας έδειξαν ότι ήθελαν να μας φωτογραφίσουν. Στήθηκα και εγώ περιχαρής δίπλα στην Ισαβέλλα και περίμενα περήφανα το πουλάκι, αυτές όμως με μια επιτιμητική κίνηση με παραμέρισαν, «Πήγαινε πιο κει κυρά μου την κοπελίτσα θέλουμε, εσένα τι να σε κάνουμε;». Μοντέλο η Ισαβέλλα μας, φωτογραφήθηκε μόνη της, με κάθε μια χωρική ξεχωριστά και μετά και με τις δύο μαζί. Εγώ δεν υπήρχα.
Μόλις η συνοδός μας τελείωσε με τα θρησκευτικά της καθήκοντα, κάναμε μια μεγάλη βόλτα στο μοναστήρι. Τα βήματα μας ήταν βαριά, σέρναμε τα πόδια μας στα ανηφορικά καντούνια, είχα ξεχάσει πως ήταν να περπατά κανονικά. Παρά την ταλαιπωρία όμως δεν το χορταίναμε εκείνον τον τόπο. Το πορφυρό χρώμα και το χρώμα της ώχρας κυριαρχούσαν στους τοίχους, όλα ήταν καθαρά και περιποιημένα, από παντού είχαμε θέα στα βουνά και στην κοιλάδα.
Καταπληκτικό ήταν το μαγειρείο τους. Στην μέση υπήρχε ένα τεράάάστιο καζάνι, για να δει κανείς μέσα έπρεπε να ανέβει μια σκάλα με 6 περίπου σκαλοπάτια, για να φτάσει στο στόμιο του. Ο μάγειρας ανακάτευε τη σούπα με ένα τεράστιο κουτάλι σαν φτυάρι. Αχ τι κρίμα να μην μπορούμε να μείνουμε εδώ το βράδυ. Όμως η Κινεζική κυβέρνηση είχε απαγορεύσει την παραμονή τουριστών στα μοναστήρια μετά τις ταραχές του 2008.
Φύγαμε για τον επόμενο σταθμό μας. Τελικός προορισμός μας ήταν η Λάσα και το ξενοδοχείο μας. Αυτό το βράδυ θα χαιρόμασταν τις πολυτέλειες του πολιτισμού.
Attachments
-
16,2 KB Προβολές: 92
-
194,9 KB Προβολές: 93
-
201,5 KB Προβολές: 90
-
24,4 KB Προβολές: 139
Last edited by a moderator: