ioanna karagianni
Member
- Μηνύματα
- 1.666
- Likes
- 1.327
- Επόμενο Ταξίδι
- Κρακοβία-Βαρσοβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- ...Ιθάκη...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο by STAV
- Κεφάλαιο 5ο by STAV
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο by STAV][quote="ioanna karagianni, post: 0"]Η επόμενη στάση μας ήταν το Serramonastery. Από αυτό το μοναστήρι θυμάμαι ελάχιστα πράγματα. Υποψιάζομαι ότι και οι άλλοι στην ίδια κατάσταση θα είναι. Νομίζω ότι η αιτία της ομαδικής μας αμνησίας κρύβεται στα συμπτώματα του υψομέτρου που άρχισαν πλέον να γίνονται αισθητά, από το πρωί είχαμε πονοκέφαλο και τώρα αν και ήταν ακόμα πρωί αισθανόμασταν ήδη κουρασμένοι. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον άπειρο κόσμο που έπρεπε να σπρώξουμε και να στριμώξουμε για να περιηγηθούμε στον χώρο θεωρώ ότι το αλτσχάιμερ είναι κατανοητό. Αν ο STAV θυμάται κάτι παραπάνω καλώς αλλιώς ανοίχτε καμιά εγκυκλοπαίδεια. [/quote
- Κεφάλαιο 9ο by STAV
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο by STAV
- Κεφάλαιο 14ο][quote="NTINA, post: 0"
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο by STAV
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο by STAV
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο by STAV]Να κοιμηθούμε μια κουβέντα είναι. Η Ιωάννα τράβηξε τις σατέν κουρτίνες του παραθύρου διότι ως γνωστόν διαλέγει πάντα κρεβάτι με θέα, η Ισαβέλλα άλλαξε θέση γιατί η υδρορροή ήταν προς τα μέσα και όχι προς τα έξω τοποθετημένη, η Ίριδα μέτρησε όλες τις ρωγμές που υπήρχαν πάνω από το κρεβάτι της, ο Δημήτρης είπε κάτι ελληνικότατο για τον Αυστριακό που δεν ήθελε να ταξιδέψει με τους Έλληνες μαζί-είπε κάτι και για Greekstatistics επίσης και δεν ήταν ο μόνος, αυτό μας κυνηγούσε σε όλο το ταξίδι- και η Φούλα τοποθέτησε τη νταμιτζάνα με το οξυγόνο πάνω στη στόφα. Ναι υπήρχε και στόφα που χρησίμευε για αποθήκευση αραχνών, φωλιά ποντικιών, πεδίο δράσης και εκπαίδευσης γατών κλπ. Τα δύο αγοράκια του διπλανού δωματίου ούτε που ακούγονταν, τα κακόμοιρα. Αυτά τα 17χρονα έκαναν το lifetrip, τ’ ακούτε εσείς ελληνίδες μανάδες; Σε αυτή την ηλικία τα στέλνουν μόνα τους στην άκρη του κόσμου για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους και να μάθουν να παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους. Τέλος πάντων στα δικά μας, στο δωμάτιο όπου νερό δεν υπήρχε, καρέκλα δεν υπήρχε, τραπέζι δεν υπήρχε, τουαλέτα δεν υπήρχε, η πόρτα έκλεινε με ένα ξύλινο παλούκι εσωτερικά, διακόπτης της μοναδικής λάμπας στη μέση του δωματίου δεν υπήρχε. Το έλεγε η άλλη , τι τα θέλετε τόσα πράγματα. Άντε να κοιμηθείς. Αρχίσαμε να συζητάμε για το Reting και την επίσκεψή μας εκεί. Όλοι;;; όχι, ο Δημήτρης άρχισε να ροχαλίζει αμέσως, η Φούλα πήρε τη νταμιτζάνα παραμάσχαλα και η άλλη μη χάσει ευκαιρία -Α, ωραία θα διαβάσω χωρίς φακό. Οι υπόλοιποι λοιπόν αρχίσαμε κάτι να ψιλολέμε για το [B]Reting[/B][B]Monastery[/B]γιατί είναι ίσως το πιο σημαντικό βουδιστικό μοναστήρι του κεντρικού Θιβέτ. Οι ντόπιοι το ονομάζουν και "Radreng." To μοναστήρι Reting ιδρύθηκε από τον [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Atisha"]Atisha[/URL] το 1056 ως έδρα της συνιστώσας [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Kadam_%28Tibetan_Buddhism%29"]Kadampa[/URL]. O[URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Je_Tsongkhapa"]Tsongkapa[/URL] το 1400 μετασχημάτισε τη σχολή Kadampa η οποία έπειτα έγινε γνωστή ως νέα συνιστώσα Kadampa ή Gelug και το Reting έγινε το σημαντικότερο [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Gelug"]Gelugpa[/URL] μοναστήρι, η έδρα του [URL="http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/el/Reting_Rinpoche"]Reting Rinpoche[/URL
- Κεφάλαιο 22ο
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο][I]GANDEN MONASTERY[/I
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο by STAV
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο by STAV
- Κεφάλαιο 29ο
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
- Κεφάλαιο 32ο
- Κεφάλαιο 33ο by STAV
- Κεφάλαιο 34ο by STAV
- Κεφάλαιο 35ο
- Κεφάλαιο 36ο
- Κεφάλαιο 37ο
- Κεφάλαιο 38ο][B]ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1[/B
- Κεφάλαιο 39ο by STAV][B]Ο Master Chef στο Θιβέτ;;;[/B
- Κεφάλαιο 40ο
- Κεφάλαιο 41ο
- Κεφάλαιο 42ο
- Κεφάλαιο 43ο
- Κεφάλαιο 44ο
- Κεφάλαιο 45ο
- Κεφάλαιο 46ο
- Κεφάλαιο 47ο
- Κεφάλαιο 48ο
- Κεφάλαιο 49ο
- Κεφάλαιο 50ο by STAV
- Κεφάλαιο 51ο by STAV
- Κεφάλαιο 52ο][attach=full]47120[/attach
- Κεφάλαιο 53ο by STAV][attach=full]47121[/attach
- Κεφάλαιο 54ο
- Κεφάλαιο 55ο by STAV][quote="KLEOPATRA, post: 0"
- Κεφάλαιο 56ο][attach=full]47134[/attach
- Κεφάλαιο 57ο
- Κεφάλαιο 58ο
- Κεφάλαιο 59ο
- Κεφάλαιο 60ο by STAV
- Φωτογραφίες
2. Το ξενοδοχείο
Το βαν μας οδήγησε σε ένα μεγάλο απρόσωπο διώροφο κτίριο σε σχήμα Πι και μας άφησε στην μεγάλη αυλή. Υπήρχαν τρείς διαφορετικές είσοδοι, μία για κάθε πλευρά. Αριστερά της εισόδου είχαν παραταχθεί μια σειρά από βρύσες και νιπτήρες όπου κάποιες εργαζόμενες έπλεναν την ώρα που φτάσαμε. Δεξιά υπήρχε ένα μπακάλικο-εστιατόριο-αναψυκτήριο-χώρος ψυχαγωγίας.
Μας οδήγησαν στο δεύτερο όροφο και μας έδειξαν τα δωμάτια μας. Κλειδιά δεν μας έδωσαν γιατί δεν είχαν δεύτερα λέει. Αν θέλαμε να βγούμε κλείναμε την πόρτα και αν θέλαμε να μπούμε έπρεπε να βρούμε την κοπέλα – κλειδοκράτορα για να μας ανοίξει. Μετά η Ντρόγκα μας χαιρέτησε και απομακρύνθηκε σκυφτή, βήχοντας. Πάει την ξεκάναμε και αυτήν.
Τα δωμάτια ήταν αντιπροσωπευτικό δείγμα δωματίων που θα διάλεγε ένας καταθλιπτικός με τάσεις αυτοκτονίας. Υγρά με ξεφλουδισμένους τοίχους, βρώμικα παράθυρα και σχισμένες κουρτίνες. Κάποιος ενθουσιώδης τύπος είχε αναλάβει να τα επιπλώσει αλλά έχασε γρήγορα το ενδιαφέρον του και τα αποτέλειωσε βιαστικά, δίνοντας στον χώρο την υπέροχη αίσθηση της προχειρότητας. Στα δύο μεγάλα κρεβάτια, ήταν στρωμένα σεντόνια που θα έπρεπε να είχα παίξει σε επεισόδια του CSI, γιατί η συλλογή από λεκέδες κάθε χρώματος και μεγέθους καλούσε κάθε καλό ερευνητή προς ανάλυση. Με λίγα λόγια ήταν από τα δωμάτιο ήταν από αυτά που μπαίνεις μέσα με ένα μόνο σκοπό: να ξαναβγείς αμέσως έξω.
Διέθετε και μπάνιο και αυτό ήταν καλό γιατί έτσι δεν θα συγκαλούσαμε συμβούλιο κάθε φορά που θα θέλαμε να αδειάσουμε την κύστη μας. Ήταν επίσης καλό γιατί έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε μερική από την πανίδα της περιοχής. Η Ίριδα που ως πιο γενναία συνήθιζε να μπαίνει πρώτη εκεί μέσα, όταν έβγαινε μου ανακοίνωνε, αρχίζοντας με τον ίδιο πάντα πρόλογο «Μην τρομάξεις αλλά στο μπάνιο …
- Υπάρχει μια αράχνη
- Βγήκε από τον νιπτήρα ένα κίτρινο ζουζούνι
- Κυκλοφορεί στο πάτωμα ένα μαύρο κατσαροειδές με κεραίες
- Βούλωσε η λεκάνη,
Το μόνο ενδιαφέρον ήταν ένα τεράάάάστιο τσίγκινο τσαγερό γεμάτο με νερό για να αντιμετωπίζουμε τις πολλές διακοπές νερού που είχε η περιοχή.
Επισκεπτόμασταν ο ένας τον άλλον αφήνοντας ανοιχτές τις πόρτες γιατί αν τις κλείναμε αλίμονο μας.
Αφού απολαύσαμε για κανένα δίλεπτο ακόμα τις αμέτρητες χαρές του δωματίου είπαμε να βγούμε μια βόλτα στο χωριό και πολύ καλά κάναμε.
Το βαν μας οδήγησε σε ένα μεγάλο απρόσωπο διώροφο κτίριο σε σχήμα Πι και μας άφησε στην μεγάλη αυλή. Υπήρχαν τρείς διαφορετικές είσοδοι, μία για κάθε πλευρά. Αριστερά της εισόδου είχαν παραταχθεί μια σειρά από βρύσες και νιπτήρες όπου κάποιες εργαζόμενες έπλεναν την ώρα που φτάσαμε. Δεξιά υπήρχε ένα μπακάλικο-εστιατόριο-αναψυκτήριο-χώρος ψυχαγωγίας.
Μας οδήγησαν στο δεύτερο όροφο και μας έδειξαν τα δωμάτια μας. Κλειδιά δεν μας έδωσαν γιατί δεν είχαν δεύτερα λέει. Αν θέλαμε να βγούμε κλείναμε την πόρτα και αν θέλαμε να μπούμε έπρεπε να βρούμε την κοπέλα – κλειδοκράτορα για να μας ανοίξει. Μετά η Ντρόγκα μας χαιρέτησε και απομακρύνθηκε σκυφτή, βήχοντας. Πάει την ξεκάναμε και αυτήν.
Τα δωμάτια ήταν αντιπροσωπευτικό δείγμα δωματίων που θα διάλεγε ένας καταθλιπτικός με τάσεις αυτοκτονίας. Υγρά με ξεφλουδισμένους τοίχους, βρώμικα παράθυρα και σχισμένες κουρτίνες. Κάποιος ενθουσιώδης τύπος είχε αναλάβει να τα επιπλώσει αλλά έχασε γρήγορα το ενδιαφέρον του και τα αποτέλειωσε βιαστικά, δίνοντας στον χώρο την υπέροχη αίσθηση της προχειρότητας. Στα δύο μεγάλα κρεβάτια, ήταν στρωμένα σεντόνια που θα έπρεπε να είχα παίξει σε επεισόδια του CSI, γιατί η συλλογή από λεκέδες κάθε χρώματος και μεγέθους καλούσε κάθε καλό ερευνητή προς ανάλυση. Με λίγα λόγια ήταν από τα δωμάτιο ήταν από αυτά που μπαίνεις μέσα με ένα μόνο σκοπό: να ξαναβγείς αμέσως έξω.
Διέθετε και μπάνιο και αυτό ήταν καλό γιατί έτσι δεν θα συγκαλούσαμε συμβούλιο κάθε φορά που θα θέλαμε να αδειάσουμε την κύστη μας. Ήταν επίσης καλό γιατί έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε μερική από την πανίδα της περιοχής. Η Ίριδα που ως πιο γενναία συνήθιζε να μπαίνει πρώτη εκεί μέσα, όταν έβγαινε μου ανακοίνωνε, αρχίζοντας με τον ίδιο πάντα πρόλογο «Μην τρομάξεις αλλά στο μπάνιο …
- Υπάρχει μια αράχνη
- Βγήκε από τον νιπτήρα ένα κίτρινο ζουζούνι
- Κυκλοφορεί στο πάτωμα ένα μαύρο κατσαροειδές με κεραίες
- Βούλωσε η λεκάνη,
Το μόνο ενδιαφέρον ήταν ένα τεράάάάστιο τσίγκινο τσαγερό γεμάτο με νερό για να αντιμετωπίζουμε τις πολλές διακοπές νερού που είχε η περιοχή.
Επισκεπτόμασταν ο ένας τον άλλον αφήνοντας ανοιχτές τις πόρτες γιατί αν τις κλείναμε αλίμονο μας.
Αφού απολαύσαμε για κανένα δίλεπτο ακόμα τις αμέτρητες χαρές του δωματίου είπαμε να βγούμε μια βόλτα στο χωριό και πολύ καλά κάναμε.
Attachments
-
16,2 KB Προβολές: 92
-
194,9 KB Προβολές: 93
-
201,5 KB Προβολές: 90
-
24,4 KB Προβολές: 139
Last edited by a moderator: