Ιδέες για αποδράσεις του Σαββατοκύριακου στην Αρκαδία!

Klair

Member
Μηνύματα
2.190
Likes
25.365
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
  1. Κεφάλαιο 1
  2. ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
  3. Βυτίνα-Όρος Μαίναλο-Χιονοδρομικό Κέντρο-Αλωνίσταινα
  4. Νυμφασία-Λεβίδι
  5. Ελάτη-Στεμνίτσα
  6. Ελληνικό-Λούσιος ποταμός-Αρχαία Γόρτυνα
  7. Καρύταινα: Το Τολέδο της Ελλάδας!
  8. Όρος Σαϊτάς
  9. Βυζαντινός ναός Παναγίας Λεβιδίου και Αρχαιολογικός Χώρος Ορχομενού
  10. Ναός Αγίας Φωτεινής Μαντινείας
  11. Και μετά ήρθε ο "Λέανδρος"!
  12. Βλαχέρνα-Κάστρο Μπεζενίκου-Παναγία Καταφυγιώτισσα-Μονή Αγίας Ελεούσας-Όρος Καστανιά-Μονή Παναγίας της Βλαχέρνας.
  13. Σαν σήμερα η μάχη στο Λεβίδι, 14 Απριλίου 1821.
  14. Μαγούλιανα: Ο εξώστης της Αρκαδίας ή μήπως ολόκληρης της Πελοποννήσου;
  15. Βαλτεσινίκο: Ο τόπος με τα πολλά νερά!
  16. Μονή Αγίου Νικολάου Βαλτεσινίκου και Μυγδαλιά
  17. Αρχαιολογικός Χώρος Αρχαίας Μαντινείας
  18. Κοντοβάζαινα: Το κεφαλοχώρι με τα πολλά νερά και τα όμορφα πλατάνια
  19. Δήμητρα-Μουριά-Τεχνητή Λίμνη Λάδωνα-Λάδωνας ποταμός
  20. Λάστα: Το χωριό με μόνιμο αριθμό κατοίκων όσα τα δάχτυλα του ενός χεριού!
  21. Λαγκάδια: Το "κρεμαστό" χωριό με την πέτρινη ομορφιά!
  22. Λίμνη Τάκα
  23. Τεγέα: Αλέα-Αρχαιολογικό Μουσείο-Ναός Αλέας Αθηνάς-Αρχαιολογικό Πάρκο-Στάδιο
  24. Βούρβουρα: Το σιωπηλό χωριό με την παρθένα φύση
  25. Δάρα: Η Χώρα των Νάσων (Νησιών)
  26. Το Δάρα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας
  27. Το Δάρα μετά την Απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό
  28. Δάρα: Έθιμα και παραδόσεις
  29. Δάρα: Η μετάβαση από Δήμο σε Κοινότητα και η μετανάστευση
  30. Το Δάρα και ο Πόλεμος του 1940
  31. Το Δάρα και ο Εμφύλιος Πόλεμος
  32. Το Δάρα μετά τον Εμφύλιο και στα χρόνια της Δικτατορίας
  33. Το Δάρα και ο ζωοδότης κάμπος του
  34. Το Δάρα και το νερό
  35. Το μικρό Δάρα της Αυστραλίας
  36. Το Δάρα και το Μουσείο Λαϊκού Πολιτισμού
  37. Το Δάρα ζει στους ρυθμούς του Αστέρα Ραχούλας
  38. Κανδήλα-Ιερά Μονή Παναγίας της Κανδήλας-Πηγή Σίντζι
  39. Λίμνη-Χωτούσα-Αρχαιολογικός Χώρος Καφυών
  40. Λιμποβίσι-Αρκουδόρεμα-Χρυσοβίτσι: Στα λημέρια του Κολοκοτρώνη
  41. Πιάνα: Η κατοικία του Θεού Πάνα
  42. Ζάτουνα: Το χωριό πέρα από το ποτάμι
  43. Ζυγοβίστι: Το χωριό όπου η ιστορία δεν ξαπόστασε ακόμα-Ο τόπος των Αθανάτων
  44. Κάψια-Σπήλαιο Κάψια-Πηγή του Πανός-Μηλιά-Ιερό Ιππίου Ποσειδώνος
  45. Μονή Αιμυαλών
  46. Βαλτεσινίκο-Μονή Αγίου Νικολάου-Μονή Φιλοσόφου-Ζάτουνα

Πιάνα: Η κατοικία του Θεού Πάνα

Ο μύθοι που έρχονται από τα βάθη του χρόνου και εξιστορούνται μέχρι και σήμερα στα ορεινά χωριά της Αρκαδίας θέλουν τον τραγοπόδαρο Θεό Πάνα να κατοικεί σε μια σπηλιά, που υπάρχει ακόμα πάνω από το χωριό Πιάνα, πλημμυρίζοντας με τις γλυκές μελωδίες της φλογέρας του την πανέμορφη χαράδρα των πηγών του Ελισσώνα ποταμού, που γεννιέται σε αυτόν τον τόπο αναβλύζοντας από πηγές που βρίσκονται στους πρόποδες του Πιανοβουνίου. Το όνομα του χωριού συνδέεται αναμφίβολα με τον μυθικό Θεό ο οποίος, σύμφωνα με τις επικρατέστερες παραδόσεις, γεννήθηκε στο όρος Λύκαιον ως ποιμενικός Θεός, και γι΄ αυτόν τον λόγο η Αρκαδία παλαιότερα λεγόταν Πανία.

Ο Πάνας χαρακτήρισε την αρκαδική θεοπλασία και αποτέλεσε σύμβολό της. Αποδίδεται ως ο Αρκαδικός δαίμων, ο οποίος αρεσκόταν σε εξαντλητικούς χορούς και περιηγήσεις μαζί με τις Νύμφες στα λιβάδια, στα ποτάμια και στις ελατοσκέπαστες πλαγιές του Μαινάλου. Αντιπροσώπευε τη χορευτική θεότητα των ερημιών και των βουνών και μαζί με τις Νύμφες τραγουδούσαν από τα βάθη των σπηλαίων και οι φωνές τους αντηχούσαν σε όλα τα φαράγγια και τις ρεματιές.

Ο μύθος λέει πως ο Θεός γονάτισε και εξομολογήθηκε τον έρωτά του στη Νύμφη Σύριγγα. Αυτή όμως τρομαγμένη από τη σωματική δυσμορφία του Πάνα, κρύφτηκε στις όχθες του Θεού Λάδωνα, παρακαλώντας τον να τη σώσει από αυτόν. Ο Λάδωνας ακούγοντας την παράκλησή της, τη μεταμόρφωσε σε καλαμιά με αποτέλεσμα ο Πάνας, αντί για την αγαπημένη του, να πιάνει με το χέρι του καλάμια. Λυπημένος έκοβε καλάμια, με διαφορετικό μεταξύ τους μήκος, και ενώνοντάς τα με κερί, δημιούργησε τον αυλό, τη Σύριγγα, το μουσικό όργανο των βοσκών. Και έτσι η Αρκαδία απόκτησε το ποιμενικό της σύμβολο, την τοπική της θεότητα.

Το χωριό του Θεού Πάνα επέλεξα να εξερευνήσω στις 5 Μαΐου του 2022. Τα παιδιά είχαν ήδη φύγει και είχα απομείνει μονάχη στο χωριό, οπότε ήταν μια ακόμα solo traveler εξόρμηση στα ορεινά της Αρκαδικής γης. Ακολούθησα τη γνωστή πλέον διαδρομή μέχρι τη Βυτίνα και στη διασταύρωση έστριψα αριστερά αρχίζοντας να ανεβαίνω το βουνό. Η επόμενη διασταύρωση, ευθεία οδηγεί στο Χιονοδρομικό Κέντρο Μαινάλου, και δεξιά στην Αλωνίσταινα. Έστριψα λοιπόν δεξιά για Αλωνίσταινα ακολουθώντας την Επαρχιακή Οδό Τρίπολης-Αλωνίσταινας-Βυτίνας. Αυτή η διαδρομή είναι γεμάτη από διαδοχικές, κλειστές κατηφορικές στροφές, αλλά ονειρική και ήσυχη. Τις καθημερινές υπάρχει πιθανότητα να μη συναντήσεις ούτε ένα αυτοκίνητο μέχρι την Αλωνίσταινα. Αυτό μου συνέβη εκείνη τη μέρα. Κάθε λίγο σταματούσα καταμεσής του δρόμου, κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητο, για να απαθανατίσω το πλούσιο και πυκνό δάσος αυτής της πλευράς του Μαινάλου.

IMG_20220505_152818.jpg


Στην Αλωνίσταινα τα πάντα ήταν κλειστά. Και η ταβέρνα στην οποία έχουμε φάει πολλές φορές, και το καφενεδάκι που πουλάει μέλι Μαινάλου. Χωριό φάντασμα. Το Πάσχα και η Πρωτομαγιά αποτελούσαν πλέον παρελθόν και ο κόσμος που είχε κατακλύσει τα χωριά είχε πια εξαφανιστεί. Μέχρι να ΄ρθει το καλοκαίρι ανοίγουν μόνο τα Σαββατοκύριακα.

Τη διαδρομή, από την Αλωνίσταινα και μετά, δεν την είχα περάσει ποτέ ξανά μέχρι τώρα στη ζωή μου. Η Επαρχιακός Οδός Τρίπολης-Αλωνίσταινας-Βυτίνας, από την Αλωνίσταινα μέχρι τη διασταύρωση για Πιάνα, είναι πολύ στενή και κινείται στη μικρή κοιλάδα του Ελισσώνα ποταμού παράλληλα για λίγο με το ποτάμι. Εκτός από τα έλατα στις πλαγιές υπάρχουν ένα σωρό ακόμα δέντρα όπως καρυδιές, καστανιές, λεύκες και ιτιές. Στις χαμηλές πλαγιές αλλά και κοντά στον δρόμο είναι χτισμένες κάτι βιλάρες να σου πέφτει το σαγόνι.

IMG_20220505_154211.jpg


Μετά από επτά (7) χιλιόμετρα όμορφης διαδρομής συνάντησα τη διασταύρωση για την Πιάνα. Ένας ανηφορικός δρόμος με οδήγησε στην πλατεία, όμως δε σταμάτησα αλλά συνέχισα, μέχρι που έφτασα στο τέλος του χωριού εκεί που βρίσκεται το εικονοστάσι της Αγίας Τριάδας. Κι όταν λέω τέλος το εννοώ κυριολεκτικά, αφού εκεί σταματάει η άσφαλτος και ξεκινάει ένας χωματόδρομος που κατηφορίζει προς την κοιλάδα και τα χωράφια του χωριού. Αυτόν τον χωματόδρομο θα τον ακολουθήσω (σιγά που θα μου ξέφευγε) στη συνέχεια και θα εξηγήσω για ποιον λόγο και πού οδηγεί αυτός.

IMG_20220505_185229.jpg


Κατέβηκα από το αυτοκίνητο και όταν γύρισα το βλέμμα μου προς το χωριό, αντικρίζοντας αυτήν την εικόνα, έμεινα άφωνη.

IMG_20220505_160551.jpg


Τί ομορφιά ήταν αυτή! Ωραία ξεκινάω με την Πιάνα σκέφτηκα αμέσως. Εφάρμοσα και εδώ την τακτική την οποία συνήθως ακολουθώ στους προορισμούς που επισκέπτομαι, δηλαδή ξεκινώντας τη γνωριμία μου με το χωριό από τις γειτονιές του και όχι από την πλατεία του. Έτσι πήρα τον ανήφορο. Απ΄ όποιο σημείο κι αν κοιτάξεις θα δεις μέσα στο οπτικό σου πεδίο να κυριαρχεί ο υπερμεγέθης ναός του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος είναι χτισμένος σε έναν τεράστιο βράχο, με τον αυλόγυρό του να αιωρείται πάνω από το κενό.

IMG_20220505_161217.jpg



IMG_20220505_161440.jpg



IMG_20220505_161708.jpg



IMG_20220505_164454.jpg



IMG_20220505_162223.jpg


Η Πιάνα είναι ιστορικό χωριό το οποίο έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός και βρίσκεται κοντά στα ερείπια της αρχαίας πόλης Διπαίας. Είναι χτισμένη σε μια από τις πλαγιές του όρους Μαινάλου σε υψόμετρο 1.080 μέτρων και η ανατολική της έκθεση της προσφέρει άφθονη ηλιοφάνεια. Ανήκει στα χωριά της Δημοτικής Ενότητας Φαλάνθου, όπως το Χρυσοβίτσι, η Αλωνίσταινα, το Ροεινό, η Δαβιά και κάποια ακόμα.

Κατά την Επανάσταση του 1821 το χωριό έπαιξε καθοριστικό ρόλο μιας και το ανάγλυφο και δύσβατο της περιοχής αποτελούσαν το ιδανικό κρησφύγετο για τους Αρματολούς και τους Κλέφτες. Στην Πιάνα οργανώθηκαν από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη τα πρώτα στρατιωτικά τμήματα που ενίσχυσαν τη Μάχη του Βαλτετσίου και κυρίευσαν αργότερα την Τρίπολη. Το όνομα της Πιάνας είναι ιστορικά άρρηκτα συνδεδεμένο με την τροφοδοσία των συναγωνιστών του Κολοκοτρώνη με τα απαραίτητα για τις νικηφόρες μάχες τους. Είναι γνωστό ότι οι φούρνοι της Πιάνας προμήθευαν με ψωμί τα ελληνικά στρατόπεδα της Επανάστασης. Ένας τέτοιος φούρνος έχει αναστηλωθεί σήμερα μέσα στον αυλόγυρο του ναού της Παναγίας της Πολυκαμμένης. Θέλοντας να βρω αυτά τα δύο ιστορικά αξιοθέατα συνέχισα να ανηφορίζω τα στενά δρομάκια του χωριού.

Η εκκλησιά της Παναγιάς στέκεται ακόμα όρθια, παρά το πείσμα και τη μανία των Τούρκων, που αποπειράθηκαν επανειλημμένα να την αφανίσουν με πυρκαγιά. Λέγεται “Πολυκαμμένη” για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

IMG_20220505_162031.jpg



IMG_20220505_162255.jpg


Άνοιξα τη σιδερένια πόρτα και μπήκα στον προαύλιο χώρο.

IMG_20220505_162346.jpg


Εδώ στέκεται ένας μεγάλος πλάτανος και σύμφωνα με την πινακίδα που βρίσκεται αναρτημένη πάνω στο γέρικο κορμί του είναι μάρτυρας όλων των γεγονότων και μαχών που διαδραματίστηκαν σε αυτόν τον πολύπαθο τόπο.

Τί έχεις καημένε Πλάτανε και στέκεις μαραμένος;

Μήπως κακός βοριάς σε φύσηξε, μήπως κακό χαλάζι;

Ούτε κακός βοριάς με φύσηξε, ούτε κακό χαλάζι.

Αφού το επιμένετε θα σας το μολογήσω:

Μπραΐμης Πασάς επέρασε με δεκαοκτώ (18) χιλιάδες.

Έκαψε την εκκλησιά και μένα τον καημένο και είναι ξερά τα φύλλα μου και στέκω μαραμένος.

IMG_20220505_162445-01.jpg


Η Παναγία Πολυκαμμένη είναι μικρή μονόκλιτη βασιλική εκκλησία η οποία κάθε βράδυ έπαιρνε τη μορφή σχολείου. Κάτω από το φως του καντηλιού μαζεύονταν τα σκλαβόπουλα και ο παπάς, ο οποίος τους δίδασκε τα ιδανικά των δύσκολων εκείνων χρόνων της υποδούλωσης. Πίσω από τον γυναικωνίτη υπήρχε κρυφή δίοδος (λαγούμι) για την ασφαλή διαφυγή των παιδιών. Αυτή η εκκλησία έδινε πίστη και ελπίδα στις ψυχές των κατοίκων και επούλωνε τις πληγές που είχε ανοίξει η σκλαβιά. Σε αυτήν την εκκλησία έγιναν δύο επίσημα πάνδημα μνημόσυνα του Μεγάλου Στρατηγού του Μοριά Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Το ένα πραγματοποιήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1843 (40ήμερο) και το άλλο έγινε στις 2 Μαΐου με τη συμπλήρωση τριών (3) μηνών. Η συρροή του κόσμου στην Πιάνα υπήρξε πρωτοφανής γιατί ο Κολοκοτρώνης ήταν δικός τους άνθρωπος.

IMG_20220505_163639.jpg


Γνωρίζοντας όλα αυτά τα στοιχεία για τον ναό μπήκα με δέος στο εσωτερικό του και το περιεργάστηκα με σεβασμό για πολλή ώρα.

IMG_20220505_162800.jpg



IMG_20220505_162828.jpg



IMG_20220505_163427.jpg



IMG_20220505_163527.jpg



IMG_20220505_163548.jpg



IMG_20220505_163003.jpg



IMG_20220505_163059.jpg


Στη συνέχεια βγήκα έξω για να δω από κοντά τον ανακατασκευασμένο εθνικό φούρνο, ο οποίος παρήγαγε μέσα σε 24 ώρες 288 ταΐνια, δηλαδή μερίδες ψωμιού.

IMG_20220505_163706-01.jpg



IMG_20220505_163725-01.jpg


Κάποτε η Πιάνα διέθετε Αστυνομικό Σταθμό. Βγαίνοντας από την Παναγία Πολυκαμμένη έπεσα πάνω σε ένα σπίτι με καφέ αμπαρωμένη πόρτα πάνω στην οποία υπάρχει ακόμα η ταμπέλα που δηλώνει την πρώην χρήση του κτιρίου.

IMG_20220505_162153-01.jpg



IMG_20220505_162109.jpg


Σήμερα αυτό το κτίριο έχει είσοδο από την πλευρά της πλατείας και στεγάζει το Λαογραφικό Μουσείο Πιάνας. Στο ισόγειο του σπιτιού, που παλαιότερα χρησίμευε σαν αποθήκη, εκτίθενται με καλαισθησία διάφορα είδη του λαϊκού βίου καθώς και εκκλησιαστικά αντικείμενα. Το Μουσείο δίνει στον επισκέπτη μια αντιπροσωπευτική εικόνα οικογενειακής, αγροτικής και επαγγελματικής ζωής του χθες. Στο ένα τμήμα του περιλαμβάνει αντικείμενα και εργαλεία της καθημερινής ζωής και των παραδοσιακών καλλιεργειών: αργαλειός, είδη οικιακής χρήσης, σοφράς, πιθάρια, άροτρο, είδη ένδυσης κ.α. Σε ξεχωριστό τμήμα εκτίθενται εκκλησιαστικά σκεύη, εικόνες λαϊκές, βυζαντινές και μεταβυζαντινές, μανουάλια, όπλα και σφραγίδες.

Πηγή: ΠΙΑΝΑ ΑΡΚΑΔΙΑΣ – Λαογραφία

IMG_20220505_171048.jpg



IMG_20220505_170950-01.jpg


Το Μουσείο εννοείται ότι ήταν κλειστό. Πραγματικά δε γνωρίζω με ποιον τρόπο μπορεί ο επισκέπτης να δει όλους αυτούς τους θησαυρούς που βρίσκονται φυλαγμένοι μέσα σε ιστορικά κτίρια όταν αυτά είναι μονίμως κλειστά. Ένας τρόπος που γνωρίζω και έχει εφαρμογή για το Μουσείο στο Δάρα είναι να αναζητήσεις το κλειδί στο παντοπωλείο ή στον ξενώνα του χωριού. Αυτό προϋποθέτει ότι ο κάτοχος έχει τον χρόνο ή τη δυνατότητα να έρθει να σου ανοίξει και να σε συνοδεύσει κατά τη διάρκεια της παραμονής σου στον χώρο. Όμως, τί γίνεται με τα άλλα χωριά που διαθέτουν τέτοια μουσεία, όταν μάλιστα σε πολλά από αυτά δε συναντάς συνήθως ψυχή για να πάρεις πληροφορίες;

Συνέχισα να περιπλανιέμαι μέσα στο χωριό ώσπου κατέληξα στον κεντρικό του δρόμο ο οποίος, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θυμίζει φαρδύ μονοπάτι παρά αυτοκινητόδρομο.

IMG_20220505_164732.jpg



IMG_20220505_164858.jpg



IMG_20220505_165256.jpg


Προσφέρει όμως ανεμπόδιστη θέα μέχρι και την τελευταία κορυφογραμμή που μπορεί να φτάσει η ματιά σου.

IMG_20220505_164646.jpg



IMG_20220505_164843.jpg


Η μικρή ανηφορίτσα με οδήγησε στην πλατεία της Πιάνας όπου δεσπόζει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

IMG_20220505_164910.jpg



IMG_20220505_165204.jpg


Σε μιαν άκρη της πλατείας ορθώνονται δύο αιωνόβια πλατάνια στη σκιά των οποίων είναι τακτοποιημένα τα λιγοστά τραπεζάκια της ταβέρνας.

IMG_20220505_170226.jpg



IMG_20220505_170704.jpg



IMG_20220505_170751.jpg


Λίγο παραπέρα βρίσκεται η πετρόκτιστη βρύση από την οποία περίμενα να αναβλύζει κρυστάλλινο νερό από τις δεξαμενές του Μαινάλου, αλλά εις μάτην. Στη βρύση δεν έτρεχε ούτε σταγόνα νερού.

IMG_20220505_170610-01.jpg



IMG_20220505_170630.jpg


Στην άλλη άκρη στέκεται το μνημείο του Κολοκοτρώνη και σε ένα πέτρινο κτίριο στεγάζονται μια ταβέρνα και το Αγροτικό Ιατρείο.

IMG_20220505_170541.jpg



IMG_20220505_165410.jpg


Μερικά πέτρινα σκαλοπάτια με ανέβασαν στην είσοδο του Αγίου Γεωργίου.

IMG_20220505_165354.jpg


Πρώτα έκανα μια βόλτα περιμετρικά του κτιρίου για να απολαύσω την πανοραμική θέα που απλώνεται ολόγυρα.

IMG_20220505_165527.jpg



IMG_20220505_165615.jpg



IMG_20220505_165623.jpg



IMG_20220505_165637.jpg


Έπειτα άνοιξα την πόρτα και μπήκα στον ναό, ο οποίος κυριαρχεί και πρωτοστατεί σε όλα τα πλάνα του χωριού. Χτισμένος, όπως προείπα, πάνω στον τεράστιο βράχο καταλαμβάνει τη θέση ενός προϋπάρχοντος πύργου στον οποίο κατοικούσε ο Τούρκος Αγάς. Είναι ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής με τρούλο και διαθέτει δύο πετρόκτιστα καμπαναριά.

IMG_20220505_165840.jpg



IMG_20220505_165853.jpg



IMG_20220505_165906.jpg


Στο πλάι του Λαογραφικού Μουσείο ξεκινάει να ανηφορίζει η οδός Αλεξ. Γιανναρά και την ακολούθησα για να γνωρίσω και αυτό το κομμάτι του χωριού.

IMG_20220505_171316.jpg


Το ψηλότερο σημείο της συνοικίας μου πρόσφερε την ίδια προς την πλατεία θέα, αλλά υπό διαφορετική οπτική γωνία, εξίσου όμορφη με τις προηγούμενες.

IMG_20220505_171610.jpg



IMG_20220505_171942.jpg


Κινήθηκα και προς τον κάτω μαχαλά φτάνοντας μέχρι το κοιμητήριο του χωριού.

IMG_20220505_185729.jpg



IMG_20220505_185637.jpg


Επέστρεψα στην πλατεία όπου συνάντησα έναν κάτοικο. Τον ρώτησα πληροφορίες για τον επόμενο προορισμό μου και μου τις παρείχε με κάθε λεπτομέρεια, αφού ήταν κτηνοτρόφος και γνώριζε σπιθαμή προς σπιθαμή τον τόπο που είχα σκοπό να επισκεφθώ στη συνέχεια. Γύρισα στο αυτοκίνητο το οποίο είχα παρκάρει, αν θυμάστε, απέναντι από το εικονοστάσι της Αγίας Τριάδας στο τέλος του χωριού και του ασφαλτοστρωμένου δρόμου. Ένας αγροτικός χωματόδρομος ξεκινάει από αυτό ακριβώς το σημείο και τον ακολούθησα.

IMG_20220505_173903.jpg



IMG_20220505_174103.jpg


Ο ποταμός Ελισσώνας (Μπαρμπουτσάνα) ανήκει σ' εκείνα τα αρκαδικά ποτάμια που η κοίτη τους έχει μήκος δεκάδων χιλιομέτρων (34 για την ακρίβεια). Οι πηγές του είναι στις δυτικές πλαγιές του Μαινάλου, ενώ τα πρώτα του νερά αναπηδούν από τη γη βόρεια της Αλωνίσταινας, από το κεφαλάρι του Αγίου Νικολάου, και σμίγουν με άλλα που κατεβαίνουν από τη ρεματιά της Πιάνας. Η κατεύθυνση που ακολουθεί για λίγα χιλιόμετρα είναι ανατολική και, αφού πάρει μαζί του τα νερά που έρχονται από το Ροεινό, βγαίνει στον κάμπο της Δαβιάς. Όλο το φαράγγι είναι μια σκέτη ομορφιά. Ο Κάμπος της Πιάνας διασχίζεται επίσης από τον ποταμό Ελισσώνα. Τα νερά του ποταμού αναβλύζουν από τις πηγές στους πρόποδες του Πιανοβουνίου και δίνουν ζωή στους λιγοστούς πια κατοίκους της περιοχής που καλλιεργούν τη γη ή εκτρέφουν τα ζώα τους. Σημαντικό μέρος του νερού των πηγών του Ελισσώνα αξιοποιείται για την ύδρευση των κατοίκων της πρωτεύουσας του νομού Αρκαδίας, της Τρίπολης.

Ο Ελισσώνας ήταν ένας από τους 50 γιους του Λυκάονα και εγγονός του Πελασγού. Ίδρυσε την ομώνυμη Ελισσώνα, πόλη της αρχαίας Αρκαδίας. Υπήρξε από την αρχαιότητα πολύτιμη πηγή ζωής για την περιοχή. Κατά μήκος των κοιτών του ποταμού Ελισσώνα λειτουργούσαν παλαιότερα 12 πέτρινοι νερόμυλοι για το άλεσμα των δημητριακών της περιοχής και 6 νεροτριβές για το πλύσιμο των ρούχων. Κάποια από αυτά τα κτίσματα σώζονται μέχρι και τις μέρες μας.

Αυτούς τους μισογκρεμισμένους νερόμυλους, αλλά και τις πηγές του Ελισσώνα στο Πιανοβούνι, προσπάθησα να ανακαλύψω στη συνέχεια του οδοιπορικού μου. Παρόλες τις ακριβείς πληροφορίες, που είχα ρουφήξει σαν σφουγγάρι από τον κτηνοτρόφο, κατάφερα αρχικά να μπερδευτώ. Ενώ έφτασα στο ακριβές σημείο που μου είχε υποδείξει ο άνθρωπος, το οποίο αποτύπωσα εκ των υστέρων φωτογραφικά, δεν κατάλαβα ότι έπρεπε να αφήσω το αυτοκίνητο και να περπατήσω, αρχικά μέσα στα χωράφια, και στη συνέχεια κατά μήκος της κοίτης του ποταμού για να βρω τους νερόμυλους και τις πηγές. Ο κτηνοτρόφος ποτέ δεν μου ανέφερε ότι οι πηγές προσεγγίζονται μόνο με τα πόδια, έτσι θεώρησα ότι ο χωματόδρομος και το αυτοκίνητο θα με οδηγήσουν σε κάποιο σημείο κοντά σε αυτές.

Συνέχισα λοιπόν να ακολουθώ τον χωματόδρομο μέχρι που συνάντησα μια τσιμεντένια γέφυρα και δίπλα της ένα πέτρινο άθικτο κτίριο. Δεν μπορεί να ανήκει στους νερόμυλους που ψάχνω αυτό το κτίριο, σκέφτηκα, και προχώρησα παρακάτω.

IMG_20220505_174959.jpg


Απομακρυνόμουν όμως από το ποτάμι, άρα και από τα σημεία ενδιαφέροντός μου. Κατάλαβα ότι ακολουθώ λανθασμένη διαδρομή. Συνέχισα όμως στον αγροτικό δρόμο μέχρι να βρω άπλα για να κάνω αναστροφή. Και τότε, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα σε αυτά τα μοναχικά μου ταξίδια, βρέθηκε για ακόμα μια φορά μπροστά μου ο “από μηχανής” καλός θεός των ταξιδιωτών. Μέσα στην απόλυτη ερημιά των λόγγων και της κοιλάδας μια τσοπανοπούλα έβοσκε τα γίδια της, τα οποία ήταν σκορπισμένα ολόγυρα και φυσικά πάνω στον χωματόδρομο. Σταμάτησα δίπλα της το αυτοκίνητο και κατέβασα το τζάμι του παραθύρου. Με χαιρέτησε με τόση εγκαρδιότητα και γλύκα σαν να με γνώριζε χρόνια. Το τσοπανόσκυλο δίπλα της λυσομανούσε γαυγίζοντας με αγριάδα. “Σώπα καλέ να μιλήσω στη γυναίκα”, τον μάλωνε τρυφερά εκείνη. Αφού είπαμε όλο το γνωστό ποίημα για την καταγωγή μου, για το πώς βρέθηκα ολομόναχη στις ερημιές, για τον αν κινδυνεύω από τίποτα σκοπανόσκυλα ψάχνοντας να βρω τους μύλους και τις πηγές, για το πως εκείνη βρέθηκε παντρεμένη με δύο παιδιά στην Πιάνα, τελικά μου επιβεβαίωσε ότι δεν είχα κάνει λάθος στο αρχικό σημείο προσέγγισης, αλλά ότι έπρεπε να ακολουθήσω με τα πόδια αντίθετη πορεία της ροής του ποταμού για να βρω αυτά που έψαχνα. Μάλιστα μου είπε ότι αν είχε χρόνο θα ερχόταν μαζί μου να μου δείξει τον δρόμο. Με σκλάβωσε με την καλοσύνη και την εμπιστοσύνη που μου έδειξε. Τη χιλιοευχαρίστησα, της ευχήθηκα τα καλύτερα, έκανα αναστροφή και ξεκίνησα για εκεί που έπρεπε.

IMG_20220505_180325.jpg


Και στην παρούσα φάση θα εξηγήσω το ακριβές σημείο εκκίνησης προς τις πηγές του Ελισσώνα ποταμού για όσους επίδοξους ταξιδευτές επιθυμούν να τις αναζητήσουν. Ερχόμενοι λοιπόν από την Πιάνα μέσω του αγροτικού χωματόδρομου κάποια στιγμή θα συναντήσετε ένα τρίστρατο:

IMG_20220505_184024.jpg


Αριστερά πάει στη Δαβιά (7 km), ευθεία στο Χρυσοβίτσι (3,5 km) και δεξιά είναι ο δρόμος που πρέπει να αφήσετε το αυτοκίνητο και να συνεχίσετε με τα πόδια, παράλληλα με την κοίτη του ποταμού, η οποία βρίσκεται στα αριστερά σας.

IMG_20220505_183926.jpg


Στο σημείο που δείχνει η παρακάτω φωτογραφία αφήνετε το αυτοκίνητο και συνεχίζετε με τα πόδια:

IMG_20220505_180359.jpg


Από εδώ περνάει και το πορτοκαλί πεζοπορικό μονοπάτι, από το οποίο πήραμε μια μικρή γεύση την Πρωτομαγιά, όταν το ακολουθήσαμε από το Λιμποβίσι μέχρι την εκκλησία της Παναγίας Αρκουδορέματος.

IMG_20220505_183649.jpg


Ίσιωσα και τις σκουριασμένες ταμπέλες που γράφουν "Πηγές Ελισσώνα" ώστε να δείχνουν προς τη σωστή κατεύθυνση. Ελπίζω να μη στραβώσουν πάλι και να συνεχίσουν να δείχνουν τον σωστό δρόμο:

IMG_20220505_183552.jpg



IMG_20220505_183603.jpg


Ξεκίνησα να περπατάω σε ένα χωράφι με καρυδιές και ψηλούς θάμνους. Στα αυτιά μου ερχόταν ο κελαρυστός ήχος του τρεχούμενου νερού και σε λίγο βρέθηκα να βαδίζω παράλληλα με την κοίτη του ποταμού.

IMG_20220505_180415.jpg



IMG_20220505_183333.jpg


Πνιγμένος από τη βλάστηση και τα βάτα ξεπρόβαλε μπροστά μου ο πρώτος ερειπωμένος νερόμυλος.

IMG_20220505_180638.jpg



IMG_20220505_180653.jpg


Το μονοπάτι πλέον χωνόταν όλο και πιο βαθιά στο φαράγγι. Αριστερά μου κυλούσε ο καλοσχηματισμένος ορμητικός ποταμός Ελισσώνας και δεξιά μου υπήρχαν κι άλλοι μισογκρεμισμένοι νερόμυλοι.

IMG_20220505_181058.jpg



IMG_20220505_181110.jpg



IMG_20220505_181124.jpg


Στους 12 αυτούς μύλους αλέθανε οι Τούρκοι της Τριπολιτσάς τα σιτηρά τους. Από τις πρώτες μέρες του Ξεσηκωμού, οι Έλληνες είχαν κόψει το νερό, για να μη μπορούν οι Τούρκοι να αλέθουν. Εκατό (100) παλικάρια με αρχηγούς τους δύο παλιούς Κλέφτες, τον γέρο Μάρκο Κολοκοτρώνη και τον Αντώνη Κολοκοτρώνη φύλαγαν τους μύλους. Λίγες μέρες μετά τη διάλυση του πρώτου στρατοπέδου της Πιάνας, οι αρχηγοί Μ. και Α. Κολοκοτρώνη γράψανε στον ξάδελφό τους Θεόδωρο, που βρισκόταν στο Πάπαρι (χωριό), το παρακάτω γράμμα:

"Γενναιότατε αδελφέ Καπετάν Θεοδωράκι, αδελφικώς σ' ασπαζόμεθα. Σου αναφέρομεν δια το βάρεμα των Τούρκων που έκαμαν σήμερη στοχαζόμενοι με τον εαυτόν μας, ότι αύριο να μην κάμουν ορμή κατ' επάνω μας. Και εδώ δεν είμαστε τίποτα και πρέπει να δυναμωθεί τούτο το πόστο και οι Αλωνιστιώτες δεν ήρθαν να πιάσουν τα Τουρκοκίβουρα (περιοχή). Και όπως είναι ορισμός σας έτσι κάμετε-εμείς εκατό νοματαίοι είμαστε.

12 Απριλίου 1821-Πιάνα
οι δικοί σου Μάρκος & Αντώνης


Ανατριχίλα διαπερνούσε το κορμί μου καθώς περπατούσα σε αυτά τα ιερά χώματα, τα ποτισμένα με αίμα και ζυμωμένα με ιδρώτα, φόβο αλλά και ελπίδα για λευτεριά. Το τοπίο δε, συγκλονιστικό. Όσο προχωρούσα το πέρασμα στένευε όλο και περισσότερο.Το μονοπατάκι, σε διαστάσεις "κορδέλας" πλέον, στριμωχνόταν μεταξύ ποταμού και βουνού.

IMG_20220505_181224.jpg


Κάποια στιγμή αυτή η λεπτή χωμάτινη γραμμούλα-μονοπάτι εξαφανίστηκε κάτω από ζωηρή καταπράσινη βλάστηση και πατώντας πάνω της ένιωσα νερό κάτω από τα παπούτσια μου. Κατάλαβα ότι πλησιάζω στις Πηγές του Ελισσώνα ποταμού, αφού πια το νερό είχε αρχίσει να αναβλύζει μέσα από το έδαφος.

Και εγένετο ποταμός! Εδώ ακριβώς μπροστά στα μάτια μου γεννιόταν ένα νέο ποτάμι, το οποίο ξεκινούσε τη ζωή του με σκοπό να εμφυσήσει ζωή και σε άλλους οργανισμούς, ποτίζοντας με τα νερά του λιβάδια με καλλιέργειες και ξεδιψώντας ζώα και ανθρώπους. Ένας μικρός καταρράκτης σχηματιζόταν καθώς τα νερά εκτόνωναν την έντασή τους βγαίνοντας μέσα από τα σπλάχνα του βουνού.

IMG_20220505_181431.jpg



IMG_20220505_181258.jpg



IMG_20220505_182042-01.jpg



IMG_20220505_182435.jpg


Σκαρφάλωσα όσο πιο ψηλά μπορούσα στην πλαγιά, πάνω από τα βράχια, για να καταφέρω να φτάσω όσο πιο κοντά γινόταν στην ανάβρα του νερού. Το νερό απελευθερωνόταν με πίεση και κατρακυλούσε ορμητικά κάτω από τα πόδια μου κατηφορίζοντας προς το φαράγγι. Ψηλά πάνω σε αυτό το βουνό βρίσκεται η διάσημη σπηλιά του Θεού Πάνα. Ένα πεζοπορικό μονοπάτι φτάνει μέχρι την κατοικία του Θεού, αλλά η εξερεύνησή της πιθανόν να γίνει κάποια άλλη φορά, σε κάποια άλλη εξόρμηση για να έχω και παρέα.

IMG_20220505_181546.jpg


Διέσχισα με περισσή προσοχή μια αυτοσχέδια γεφυρούλα, φτιαγμένη από μικρούς κορμούς και κλαδιά, πλησιάζοντας πολύ κοντά στον καταρράκτη.

IMG_20220505_182352.jpg



IMG_20220505_182159-01.jpg


Έβγαλα videos και πολλές φωτογραφίες και σιγά-σιγά πήρα τον δρόμο της επιστροφής.

20220820_012930.gif



20220820_012534.gif


Ο ίδιος αγροτικός χωματόδρομος με οδήγησε ξανά στην Πιάνα και ο επαρχιακός δρόμος Τρίπολης-Αλωνίσταινας-Βυτίνας απλώθηκε μπροστά μου για να με οδηγήσει στο σπίτι μου, στο Δάρα.

Καλούς δρόμους να έχουμε όλοι μας παιδιά και πολλά και ασφαλή ταξίδια!

IMG_20220505_190537-02.jpg



 
Last edited:

malysa

Member
Μηνύματα
1.046
Likes
1.825
Επόμενο Ταξίδι
έλα μου ντε...
Ονειρεμένο Ταξίδι
3η βραχονησίδα αριστερά
Για το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, να προσθέσω και γω ότι είναι εντυπωσιακή η δουλειά που έχει γίνει! Τόσο τα διάφορα δωμάτια, όσο και ο περιβάλλον χώρος.

Εάν είστε χαλαροί ως προς τον χρόνο σας, αξίζει να καθίσετε να δείτε την παρουσίαση-video στην αίθουσα του βυρσοδεψείου!
Επιπλέον μπορείς να καθίσεις και για καφεδάκι (....τουλάχιστον το 2018 που πήγαμε εμείς).
Εμείς τη μέρα εκείνη, βρεθήκαμε και σε εργαστήριο υπαίθριο, που κατά το μεσημέρι στήθηκε με τα παιδιά του χωριού, για να ζυμώσουν και τηγανίσουν πιτούλες (εεε και από μία ώρα που είχαμε υπολογίσει εκεί, μας πήρε 2 ώρες με το τσιμπούσι :xalara::haha:)

Αποτελεί ένα από τα 9 μουσεία σε όλη τη χώρα, που έχει αναλάβει και δημιουργήσει ο Όμιλος Τράπεζας Πειραιώς .... ίσως και για αυτό είναι τόσο προσεγμένο !!!
Ας μου επιτραπεί μια παρένθεση:
Εξαιρετικά επίσης του Ομίλου (έχω επισκεφθεί), είναι και το Μουσείο Αργυροτεχνίας στα Γιάννενα (!!), όπως επίσης και το Μουσείο Ελιάς στην Σπάρτη (....όχι σαν το δικό μας μικρό Μουσείο Ελιάς στην Πύλαρο, που ανήκει στο κράτος και τα τελευταία χρόνια είναι κλειστό και έχει ερημώσει....sorry για το off-topic αλλά το ξαναθυμήθηκα !!.. :mad::mad::icon_evil:)

(https://www.piop.gr/el/diktuo-mouseiwn.aspx)
 

damasta

Member
Μηνύματα
192
Likes
393
Επόμενο Ταξίδι
ιού επιτρέποντος ΠΑΝΤΟΥ
μου ξυπνάς θύμισες και επιθυμίες.
Σε ηλικία 13-14 χρόνων 'εχω διανυκτερεύσει στο μοναστήρι Τιμίου Προδρόμου.
Ενήλικη πια μαζί με την δική μου οικογένεια πια, πεζοπορήσαμε το νότιο κομμάτι του φαραγγιού. Αυτό που ξεκινά από την Αρχαία Γόρτυνα έως το μοναστήρι.
Διακαής πόθος να περπατήσω μέχρι την μονή Φιλοσόφου.
Η φύση είναι απίστευτη σε αυτά τα μέρη.

Τι όμορφα που γράφεις και παρουσιάζεις τα μέρη που επισκέπτεσαι!!!!!
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.089
Likes
44.969
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
Εκπληκτικό οδοιπορικό και για μια ακόμη φορά πολύ ζωντανές εικόνες!
Μας κάνεις να θέλουμε να δούμε αυτά τα μέρη μια ώρα αρχύτερα. ;)
Όχι τίποτ' αλλο, είναι και δύσκολο να φτάσεις ως εκεί απ' το βορρά, όμως μια εκδρομή στην ορεινή Αρκαδία τη χρωστάω στον εαυτό μου.
Να εισαι καλά να μας ταξιδεύεις.
 

Thalassaki

Member
Μηνύματα
767
Likes
4.751
Επόμενο Ταξίδι
........
Αγαπημένος προορισμός για μικρές μονοήμερες ή διήμερες αποδράσεις η ορεινή Αρκαδία.
Ο τρόπος που εξιστορείς και οι καλλιτεχνικές φωτογραφίες σου δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τον καλύτερο ταξιδιωτικό οδηγό για να μην φανεί υπερβολή να αναφέρω ότι είναι μακράν καλύτερος!
Σε ευχαριστώ που μοιράζεσαι τόσο όμορφα και απλόχερα τις ταξιδιωτικές σου εμπειρίες!Συνέχισε έτσι!
 

Klair

Member
Μηνύματα
2.190
Likes
25.365
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Παιδιά σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συμμετοχή και τα υπέροχα σχόλια. Θα υπάρξει συνέχεια στο ταξίδι. Δώστε μου λίγο χρόνο για ανασύνταξη. Αυτήν τη στιγμή βρίσκομαι καθ' οδόν προς Αθήνα.

Επανέρχομαι λίαν συντόμως. Καλό δρόμο σε όσους ταξιδεύουν.
 

Stavros1986

Member
Μηνύματα
39
Likes
265
Επόμενο Ταξίδι
ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Ονειρεμένο Ταξίδι
ΗΠΑ
Έδωσες έμπνευση για την επόμενη εξόρμηση! Καλούς δρόμους να ' χεις και να κάνεις πάντα τέτοια όμορφα ταξίδια.
 

Klair

Member
Μηνύματα
2.190
Likes
25.365
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Η περιγραφή του οδικού ταξιδιού μας στην Αρκαδία από αλλού ξεκίνησε και αλλού θα αφηγηθεί και θα τελειώσει. Ξεκίνησε λοιπόν σαν “Ζωντανή Ταξιδιωτική Ανταπόκριση” με τον τίτλο: “Σαββατοκύριακο στην Αρκαδία”, αλλά τελικά θα αναπτυχθεί σαν “Ταξιδιωτική Ιστορία” με τίτλο: “Iδέες για αποδράσεις του Σαββατοκύριακου στην Αρκαδία”.

Το σχόλιο της @malysa ήταν η σπίθα που άναψε και γιγάντωσε τη φωτιά μέσα μου, η οποία ζέστανε το ταξιδιωτικό, συγγραφικό μου μεράκι και έτσι σκέφτηκα να μοιραστώ, μέσω αυτής πλέον της Ιστορίας, περισσότερες λεπτομέρειες, για αυτό το ταξίδι και ειδικότερα να αναπτύξω και να περιγράψω, όλα όσα είδαμε και μάθαμε στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης της Δημητσάνας. Θα ήταν κρίμα να μείνει στην αφάνεια, όλη αυτή η γνώση που προσφέρει το Μουσείο, για αυτές τις σημαντικές επαγγελματικές δραστηριότητες, που έγραψαν ιστορία και στιγμάτισαν μια ολόκληρη περιοχή, κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αιώνων.

Το τελευταίο διάστημα θέλοντας να απαλύνω την ταξιδιωτική στέρηση που βιώνω, λόγω του ιού, έχω κάνει τρία απανωτά ταξίδια στην Πελοπόννησο. Έχω την τύχη να είμαι κάτοχος ενός σπιτιού, στο χωριό Δάρα Αρκαδίας και δεν εννοώ το παλιό, πέτρινο σπίτι του προπάππου μου, που έχω ανεβάσει στο post #2519 του Live from.

IMG_20200919_142625.jpg


Tο σπίτι στο οποίο αναφέρομαι βρίσκεται 2 χιλιόμετρα πριν το χωριό και είναι χτισμένο στα κτήματα του Δαρέϊκου κάμπου. Είναι δηλαδή στην κυριολεξία, “το μικρό σπίτι στο λιβάδι”, αφού δεν έχει κανένα άλλο κτίσμα στην περιοχή, παρά μόνο λιβάδια, κτήματα με μηλιές και ροδακινιές και ένα μικρό ποτάμι, σε απόσταση το πολύ 300-400 μέτρων από το σπίτι. Θεωρώ τον εαυτό μου απίστευτα καλότυχο, που η οικογένειά μου έφτιαξε αυτό το σπίτι, το οποίο αποτελεί το μικρό μας “καταφύγιο”, όταν θέλουμε να πραγματοποιήσουμε σύντομες ή και παρατεταμένες αποδράσεις από την Αθήνα. Ό,τι και να γίνει, πάντα θα υπάρχει αυτός ο μικρός “Παράδεισος” στο Δάρα, για να μας υποδεχτεί και να μας αποφορτίσει από την πίεση της καθημερινότητας.

Στο πρώτο ταξίδι στις 17/9/2020 αρκέστηκα στο να ανεβάσω λίγες φωτογραφίες στο Live from.

Στο δεύτερο ταξίδι στις 3/10/2020 κάνοντας εξόρμηση σε πολύ όμορφα μέρη του νομού Αχαΐας ανέβασα στο Live from περισσότερες φωτογραφίες, γράφοντας και μερικές πληροφορίες, κάτω από κάθε φωτογραφία. Έχω ένα προτέρημα ή μειονέκτημα, όπως το πάρει ο καθένας. Πολλές φορές δεν αρκούμαι σε “ξερές” φωτογραφίες, αλλά θέλω να γράφω και λίγα λόγια, για το μέρος που επισκέπτομαι, ειδικά όταν το ταξίδι είναι οδικό, αλλάζοντας πολλά μέρη κατά τη διάρκειά του. Σε εκείνη την ανάρτηση από την Αχαΐα, η @katkats πάρα πολύ σωστά, μου θύμισε ότι υπάρχει το θέμα “Ζωντανές Ταξιδιωτικές Ανταποκρίσεις”, όπου θα μπορούσα να βάζω περισσότερες φωτογραφίες και να γράφω αναλυτικότερες πληροφορίες για το ταξίδι. Έτσι προέκυψε αυτή η mini ιστορία εδώ:

https://www.travelstories.gr/community/threads/Απόδραση-στην-Αχαΐα.64381/#post-814203
Στο τρίτο ταξίδι στις 10/10/2020 ακολούθησα την ίδια συνταγή, αποτυπώνοντας την πρώτη μέρα με μια εκτενή ανάρτηση στο θέμα “Ζωντανές Ταξιδιωτικές Ανταποκρίσεις”. Αυτή η διαδικασία μου πήρε πολλές ώρες για να γίνει. Ξεκίνησα στη 1:00 μετά τα μεσάνυχτα και τελείωσα στις 7:00-7:30 το πρωί, για να είμαι εντός του πνεύματος του topic. Θα μου ήταν πανεύκολο να ανεβάσω 15-20 φωτογραφίες και να γράψω μικρές λεζάντες κάτω από αυτές. Δεν μου αρέσουν όμως τα εύκολα. Προτιμώ τις πιο ολοκληρωμένες αναρτήσεις, με αναλυτικές πληροφορίες για τους τόπους που επισκέπτομαι, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον αναγνώστη, να έχει μια όσο το δυνατόν πιο εμπεριστατωμένη εικόνα, για τους προορισμούς που περιγράφω.

Στη συνέχεια βλέποντας τη συμμετοχή και το ενδιαφέρον των μελών, πρότεινα στην @katkats να μεταφέρει το θέμα στις “Ταξιδιωτικές Ιστορίες”, γιατί θεώρησα ότι σαν Ιστορία “σηκώνει” καλύτερες αναλύσεις και περισσότερες πληροφορίες, απ΄ ότι σαν “Ζωντανή Ανταπόκριση”. Πόσα παραπάνω πράγματα να προλάβεις να αναφέρεις σε μια ζωντανή ανταπόκριση, όταν μάλιστα, σχεδόν όλη τη μέρα ταξιδεύεις, αλλάζοντας χωριά και περιοχές?

Έτσι λοιπόν το θέμα θα εξελιχθεί σε κανονική Iστορία, ώστε να μπορούν να προστεθούν με άνεση χρόνου, περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες, αλλά και επιπλέον προορισμοί από το προηγούμενο ταξίδι μου, στις 17/9/2020

Το ήδη αναρτημένο κεφάλαιο έχει επεξεργαστεί εκ νέου και έχει προστεθεί “άπειρο” νέο οπτικό και πληροφοριακό υλικό. Σας προτρέπω λοιπόν να το ξαναδιαβάσετε, διότι πλέον δεν έχει καμία σχέση με την αρχική αφήγηση, η οποία είχε κινηθεί σε λίγο πιο “αυστηρό” και πιο “διεκπεραιωτικό” στυλ, όπως άρμοζε άλλωστε σε μια ταξιδιωτική ανταπόκριση.

Ελπίζω να σας ικανοποιήσει αυτή η αλλαγή καθώς και η εξέλιξη της Ιστορίας και περιμένω σχόλια και εντυπώσεις.
 
Last edited:
Μηνύματα
50
Likes
22
Επόμενο Ταξίδι
Σκωτία!
Ονειρεμένο Ταξίδι
Αλασκα
Αν δεν εχετε πάει να πάτε και στο χωριο κάψια και να επισκεφθείτε το ομώνυμο σπήλαιο, έχει πανέμορφους σταλαγμίτες και υπολλείματα ανθρώπινης ζωής, νομίζω το έχω ξανασχολιάσει ένας φίλοςμ έχει πατρικο στη κώμη οπότε έχω κάνει πολλες διανυκτερεύσεις στη περιοχη και έχει απιστευτα μέρη
 

katkats

Moderator
Μηνύματα
9.554
Likes
12.363
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ν. Αμερική
Πολύ χαρούμενη με κάνεις @Klair με την ιστορία σου γιατί κι εγώ το έχω ρίξει στο οδικό (όχι τόσο συχνά βέβαια γιατί από χρόνο πάσχουμε) και η Πελοπόννησος είναι η πρώτη σκέψη πάντα. Την Αρκαδία δε την ακούω χρόνια τώρα και ακόμα δεν την έχω επισκεφθεί. Οπότε ευχαριστώ!
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.114
Μηνύματα
880.826
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom